Δεν μπορεί να γίνονται ΠτΔ όσους δεν θέλει η πλειοψηφία του λαού.

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία περί το όνομα του κ. Κουβέλη για το μέγιστο αξίωμα της χώρας, αυτό του ΠτΔ. Πως όμως είναι δυνατόν να γίνει ΠτΔ ένας πολιτικός που μόλις πρόσφατα ο ελληνικός λαός του έδωσε μόνο 1,2%; Το ίδιο φυσικά ισχύει και για κάθε άλλο πρόσωπο που δεν το θέλει ο ελληνικός λαός.
Βέβαια έτσι όπως κατάντησε το θεσμό του ΠτΔ ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο θεσμός αυτός δεν έχει καμία πολιτική αξία σήμερα. Το πολιτικό σύστημα, από σύστημα δύο αρχών (ΠτΔ και πρωθυπουργού), το οποίο προβλεπόταν στο Σύνταγμα του 1975 και στο οποίο η μια αρχή θα έλεγχε την άλλη, μετατράπηκε σε σύστημα μοναρχικό (πρωθυπουργοκεντρικό), με μόνο πραγματικό ανώτατο άρχοντα της χώρας τον εκάστοτε ανεξέλεγκτο και ακαταδίωκτο πρωθυπουργό. Έτσι κάπως φτάσαμε και στην στην καταστροφή της χώρας. Παρόλα αυτά εμείς δεν λέμε να βάλουμε μυαλό και συνεχίζουμε να επιμένουμε στο ίδιο καταστροφικό σύστημα!!!
Το ισχύον τώρα πολιτικό «γυφτοπάζαρο» περί το πρόσωπο του ΠτΔ και τη συλλογή των ψήφων για την εκλογή του, δεν αφορά εμάς τους πολίτες. Είναι αποκλειστικά εσωτερικό θέμα του κλειστού πολιτικού συστήματος.
Μπορεί άραγε να σεβαστεί ο λαός έναν θεσμό όταν, αφενός τον απαξιώνουν οι ίδιοι οι πολιτικοί επιλέγοντας πρόσωπα που δεν θα τα ψήφιζε ποτέ ο λαός, αφετέρου δεν έχει ο ίδιος ο θεσμός καμία πολιτική αξία; Ο ελληνικός λαος θέλει  πλέον (το έχουν καταγράψει όλες οι σχετικές δημοσκοπήσεις) να εκλέγει ο ίδιος άμεσα τον ΠτΔ. Ποιον πολίτη ενδιαφέρει άραγε ποιο πρόσωπο θα εκλεγεί ΠτΔ; Το μόνο που κινεί το ενδιαφέρον σήμερα είναι, αν θα γίνουν ή όχι εκλογές.
Θα πρέπει λοιπόν να γίνει ένα δημοψήφισμα (όπως έκαναν ακόμα και οι Τούρκοι, όπως εξάλλου κάναμε κι εμείς για το θεσμό του βασιλιά), στο οποίο να ερωτηθεί ο λαός αν θέλει Προεδρική ή Προεδευόμενη δημοκρατία, δηλαδή αν θέλει ένα πολιτικό σύστημα με έναν ή δύο άρχοντες. Αν τελικά επιλέξει τη δυαρχία, τότε και πάλι να ερωτηθεί αν θέλει να εκλέγει ο ίδιος τον ΠτΔ, καθώς και αν ο τελευταίος θα έχει αυξημένες αρμοδιότητες ή θα συνεχίσει να είναι ένα απλό πλην πανάκριβο διακοσμητικό στοιχείο; 
Πέτρος Χασάπης