Ποιος φταίει; Η ασκούμενη πολιτική ή αυτός που την ασκεί;

Φταίει η ασκούμενη πολιτική, δηλαδή ο τρόπος μοιράσματος του πλούτου (διότι περί αυτού στην πραγματικότητα πρόκειται) ή αυτός που κάνει αυτή τη μοιρασιά; 
Αν το πρόβλημα εντοπίζεται μόνο στον τρόπο της διανομής του πλούτου, τότε δεν έχουμε παρά να επιλέγουμε κάθε φορά στις κάλπες, αυτόν που πιστεύουμε ότι έχει το καλύτερο πρόγραμμα διανομής.
Αν όμως το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι μόνο στον τρόπο διανομής του πλούτου, αλλά και σε αυτόν που διανέμει τον πλούτο, τότε θα πρέπει να διακρίνουμε, τον θεσμό που είναι αρμόδιος για τη διανομή, από το πρόσωπο που επανδρώνει το θεσμό. Θα πρέπει δηλαδή να εξετάσουμε: 1) Τον τρόπο λειτουργίας του θεσμού και 2) Το πρόσωπο που τον επανδρώνει. Έτσι, έχουμε για παράδειγμα τους θεσμούς του ΠτΔ, του Πρωθυπουργού, του Υπουργού, του Βουλευτή, του Δικαστή, του Διοικητή μιας ΔΕΚΟ, του Δημάρχου  κ.λ.π. Αντίστοιχα, έχουμε τους Παπούλια, Σαμαρά και λοιπά πρόσωπα που επανδρώνουν τους πιο πάνω θεσμούς.
Αν καταλήξουμε στο ότι το πρόβλημα είναι μόνο το πρόσωπο που επανδρώνει το θεσμό, τότε δεν έχουμε και πάλι άλλη επιλογή, από το να ψηφίσουμε, την επόμενη φορά που θα κληθούμε στις κάλπες, κάποιο άλλο πολιτικό πρόσωπο που εμπιστευόμαστε.
Αν όμως καταλήξουμε στη διαπίστωση ότι υπάρχει (τουλάχιστον) και πρόβλημα λειτουργίας του θεσμού, ότι δηλαδή ο θεσμός είναι «πειραγμένος» ώστε να μην παρέχει εχέγγυα τίμιας διανομής του πλούτου, ελέγχου και τιμωρίας, τότε ο θεσμός θα πρέπει να διορθωθεί άμεσα, διαφορετικά δεν πρόκειται να διορθωθεί ούτε η ασκούμενη πολιτική. Μην τρέφουμε αυταπάτες.
ΥΓ. Αυτή τη στιγμή, όλοι μας έχουμε εγκλωβιστεί στη λογική ότι φταίνε μόνο τα πολιτικά πρόσωπα. Όσο όμως έχουμε αυτή τη μονοδιάστατη αντίληψη και δεν στρέφουμε την προσοχή μας και προς τους θεσμούς, που επιτρέπουν στα πρόσωπα να λειτουργούν έτσι όπως λειτουργούν, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Μα τίποτα!!!!
Πέτρος Χασάπης