Το 1964 η δοκιμή και το 1965 οι ΠΡΩΤΕΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ, με την χρήση ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ.
Απόφοιτοι Γ” Λυκείου εκείνη την χρονιά, είμασταν και οι πρώτοι που «μπήκαμε» στο Πανεπιστήμιο με… το Πρώτο «ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΟ».
Ως ηλεκτρονική υποδομή παραμένει ίδια μέχρι και σήμερα. 5ο χρόνια τώρα. Μισός αιώνας (!)
Και Τ Ο Τ Ε, όπως και σήμερα: Συμπλήρωση «Μηχανογραφικού», πολλαπλές επιλογές σχολών προσωπικής ιεράρχησης, Εξετάσεις στον τόπο αποφoίτησης,
κοινά θέματα, διπλή βαθμολόγηση και…. εν ανάγκη αναβαθμολόγηση και όπου σε «σκάλωνε» ο ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ, με βάση την βαθμολογία και
την συγκριτική αντιστοίχισή της με την ιεράρχηση των σχολών στο Μηχανογραφικό («καινούργια» λέξη τότε, όπως και ο όρος «διάτρητες καρτέλες»).
(Σημείωση: Η επανάληψη των…. Λατινικών και οι Υπολογιστές-Ντουλάπες , ήταν τα αξιοπαρατήρητα του ΠΡΩΤΟΥ-ΠΡΩΤΟΥ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟΥ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΟΥ)
.
Σημαντικά ατού του «ΝΕΟΥ» συστήματος εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση: Το αδιάβλητο των Εξετάσεων, Η αξιοκρατική εισαγωγή,
η δωρεάν διαδικασία που σε συνδυασμό με το…. Τοπικό των Εξετάσεων, έδινε την δυνατότητα σε φτωχότερα στρώματα για συμμετοχή….!
.
Εκείνο λοιπόν το «ταραγμένο» ’65, της «ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ», του «1 1 4″ (ΕΝΑ… ΕΝΑ ΤΕΣΣΕΡΑ), του «15% για δωρεάν Παιδεία»,
η Πολιτεία (Κυβέρνηση «ΕΝΩΣΗΣ ΚΕΝΤΡΟΥ» Γεωργίου Παπανδρέου) εγκαινίαζε έναν πρωτοπόρο θεσμό Εισαγωγής στα Α.Ε. Ι
Μέσο ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων: Οι εφημερίδες.
Ωραία φωτογραφία από το Διαδίκτυο. Μαθητές με πηλίκιο και μαθήτριες με τις μαύρες ποδιές. Οι μαύρες μαθητικές ποδιές αντικαταστάθηκαν με μπλέ το 1965. Αργότερα καταργήθηκαν.
Και κλείνω αυτό το σύντομο σημείωμα, με το θέμα της έκθεσης του Πρώτου Ακαδημαϊκού Απολυτηρίου:
«οι πεπαιδευμένοι διαφέρουσιν των απαιδεύτων, όσω οι ζώντες των τεθνεώτων» (Αριστοτέλης)
(Σύντομο σχόλιο…. 50 χρόνια μετά):
Όσο και άν το «υπερθέσεις», όσο και αν το «συμβολοποιήσεις», όσο κι αν το «μεταφέρεις», δεν παύει να είναι… άστοχο, ως θέμα Έκθεσης, δεν παύει να είναι «αριστοκρατικό» στην λογική των «αποκλεισμών» και προπάντων στην πάντα φασίζουσα λογική των «συγκρίσεων».
Και με μια αρνητική «προφητικότητα» (όπως έδειξε η… πεπαιδευμένη πράξη των 50 χρόνων που κύλησαν), στο ξεκίνημα, στην αρχή της….. μαζικοποίησης της Εκπαίδευσης.
Υ.Γ Για τους νεότερους:
μαθητικό πηλίκιο με την κουκουβάγια, σύμβολο…. σοφίας. (Το 1965 καταργούνται)
Έτσι ήταν τα θέματα της Έκθεσης τότε. Και η βαθμολόγηση άρχιζε από την ορθογραφία του θέματος (δεν δινόταν γραμμένο, εκφωνούνταν). Αν λ.χ ο υποψήφιος έγραφε «όσ-ο» και όχι «όσ-ω», είχε ήδη το πρώτο… μείον του.
Μπορούσε να είναι και στα…. Λατινικά: λ.χ «consuetudo fit altera natura»
Η εμβληματική, για τα Ελληνικά γράμματα, νοοτροπία Μιστριώτη, ήταν ακόμη τότε πανίσχυρη.
Να γιατί η «ΙΛΙΑΔΑ» του Ομήρου, ήταν Α Ρ Ι Σ Τ Ο Υ Ρ Γ Η Μ Α μ ε λ έτ η ς ιδεών και αισθητικής για τους…. Ξένους,
ΕΝΩ για εμάς τους Έλληνες ήταν……150 (!!!) στίχοι από το…. πρωτότυπο με τα αναλογούντα,βεβαίως-βεβαίως, Γραμματοσυντακτικά φαινόμενα (!). Λ.χ
ένα μικρό δείγμα…… διδασκαλίας του Ομήρου:
ο οίνοψ πόντος οι οίνοπες πόντοι
του οίνοπος πόντου των οινόπων πόντων
τω οίνοπι πόντω τοις όινοψι πόντοις
τον οίνοπα πόντον τους οίνοπας πόντους
ω οίνοψ πόντε ω οίνοπες πόντοι
Αυτός….. είναι Όμηρος. Όχι παίζουμε (!)
Τέλος, για να συμπληρώσουμε το χρώμα…. εκείνης (!) της εποχής:
Από τον επίλογο μαθητικής έκθεσης Γυμνασίου (!) :
(Για τις…. εκθέσεις…. Ιδεών !!! του Λυκείου…… εκείνης της εποχής, ήδη κάτι είπαμε πιο πάνω)
Θέμα: «Το…. αγαπημένον μου θρανίον» (ήταν ξύλινα τότε)
Επίλογος της έκθεσης:
«Καρφωμέναι σανίδες. Πόσον, μα πόσον συγκινείτε».
Αυτά…. μια φορά και έναν καιρό.
Καλή επιτυχία σε όλους τους υποψηφίους.