Του Μιχαήλ Στυλιανού
Στην Ανατολική Ουκρανία έχει πλέον αρχίσει η προγραμματισμένη αιματοχυσία.Tα μυαλά της ηγεσίας τού (μακαρία τη μνήμη) «Ελεύθερου Κόσμου» έχουν ήδη διαβεί τον Ρουβίκωνα. Ο Ψυχρός Πόλεμος ΙΙ είναι εδώ. Και η παρουσία και δράση πρακτόρων της C.I.A. στο θερμό μέτωπο διέσπασε το φράγμα διακριτικότητας και του Σπήγκελ. Ο πρόεδρος Πούτιν έπαψε από τις 14 Απριλίου να δέχεται τις τηλεφωνικές κλήσεις του Λευκού Οίκου, έχοντας πεισθεί – όπως εξήγησε το περιβάλλον του- για το ανώφελο
της προσπάθειας. Ο πρόεδρος Ομπάμα κλιμακώνει τις απειλές των «κυρώσεων» (όπλων οικονομικού πολέμου) σε βάρος της Ρωσίας Και δίπλα του, στο παρτέρι του Λευκού Οίκου, η κ.΄Αγκελα Μέρκελ κάτι εψέλισε και αυτή, σαν ηχώ, χωρίς περίσσεια ενθουσιασμού.
Ο ΥπΕξ κ.Τζων Κέρρυ, η προεδρική σύμβουλος κ.Σούζαν Ράϊς, η πρέσβειρα στον ΟΗΕ κ.Σαμάνθα Πάουερ, βομβαρδίζουν καθημερινά τη Ρωσία και τον πρόεδρο Πούτιν με βροντώδεις κατηγορίες και υβριστικούς χαρακτηρισμούς, που μοναδικό έρεισμα έχουν την εξασφαλισμένη φίμωση κάθε διάψευσης και την βεβαιότητα της μεγαφωνικής αναπαραγωγής τους από ένα συμπαγές δυτικό σύστημα μαζικής επικοινωνίας («new speak»), βγαλμένο από τις σελίδες του ΄Οργουελ και του Χάξλεϋ.
Ο Αμερικανός βοηθός Γ.Γ. του ΝΑΤΟ (δηλαδή ο επικεφαλής στην ουσία της συμμαχίας) κ. Αλεξάντερ Βέρσμπόου, πρώην πρεσβευτής στη Ρωσία, δηλώνει στους δημοσιογράφους ότι « η συμμαχία αναγκάζεται να αντιμετωπίζει τη Ρωσία ως εχθρό πλέον αντί εταίρο.» Και –πολυσήμαντα- προσθέτει ότι νέες, ισχυρότερες αυμμαχικές δυνάμεις μπορεί να αναπτυχθούν στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και ότι «είναι ανάγκη να αυξήσουμε την ενίσχυση του στρατιωτικού εκσυγχρονισμού των γειτόνων της Ρωσίας –όχι μόνο της Ουκρανίας αλλά επίσης της Μολδαβίας, της Γεωργίας, της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν…» (Ασσοσιέϊτετ)
Η στοχευμένη υστερία
Στη φόρα του οίστρου του ο Αμερικανός ηγέτης του ΝΑΤΟ αποκάλυψε έτσι τους στόχους της όλης επιχείρησης «Πρότζεκτ Ουκρανία», στην οποία οι ΗΠΑ έχουν επενδύσει 5 δις. δολλάρια, κατά τη νέα -στο CNN- ομολογία της Βοηθού ΥπΕξ κ.Βικτώριας Νούλαντ. Δηλαδή ποιους στόχους ακριβώς;
Το Σχέδιο 1, που πυροδοτήθηκε, με την Ροζ Επανανάσταση Νο2, στη Πλατεία Μεϊντάν του Κιέβου, εξόφθαλμα στόχευε στην απόκτηση του ελέγχου της Ουκρανίας, στην έξωση της Ρωσίας από τη ναυτική βάση της Σεβαστούπολης στη Κριμαία, δηλαδή από την Μαύρη Θάλασσα και από την Ανατολική Μεσόγειο. Και στην προώθηση του ΝΑΤΟ -και των αμερικανικών αντιπυραυλικών συστημάτων- στα σύνορα της Ρωσίας.
Το ουκρανικό δίκτυο αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου (που καλύπτουν το 60% των ενεργειακών εισαγωγών της Ευρώπης από τη Ρωσία και αποτελούν το υπόβαθρο των Ευρω-Ρωσικών εμπορικών ανταλλαγών (αξίας 370 δις. δολλαρίων το 2012) θα περνούσε στον αμερικανικό έλεγχο, με ό,τι τούτο σημαίνει για την οικονομία και την ελευθερία επιλογών της Ευρώπης.
Το «σιδηρούν παραπέτασμα» μεταξύ Ε.Ε. και Ρωσίας θα είχε επανυψωθεί. Το σύστημα αντιπυραύλων στα ρωσικά σύνορα θα είχε πετύχει την εξουδετέρωση της αποτρεπτικής απειλής ρωσικών αντιποίνων σε πρώτο αμερικανικό πυρηνικό πλήγμα. Δηλαδή την υποβάθμιση της Ρωσίας σε αυτό που την χαρακτήρισε ο Ομπάμα, «μια περιφερειακή (υποχείρια) δύναμη», κάτι σαν την Τουρκία. Ο αμερικανικός εφιάλτης του οράματος του Ντε Γκώλ, για «Μια Ευρώπη από τον Ατλαντικό στα Ουράλια» θα είχε οριστικά εξορκισθεί.Το παλαιό, μεταπολεμικό σχέδιο, που ξεδίπλωσε στην «Σκακιέρα» του ο Μπρζενζίσκυ, θα είχε γίνει πραγματικότητα.
Ματαιώθηκε, όμως, με την αναίμακτη εξέγερση, το δημοψήφισμα στην Κριμαία και την ενσωμάτωσή της στη Ρωσία.
Το εναλλακτικό σχέδιο
Το (εναλλακτικό) Σχέδιο 2, (για την έναρξη εφαρμογής του οποίου χρειάσθηκε να πάνε στο Κίεβο, πρώτα ο επικεφαλής της CIA κ.Μπρέναν και έπειτα ο Αμερικανός αντιπρόεδρος κ.Μπάϊντεν, για να «εμψυχώσουν» τους πανικόβλητους τοποτηρητές τους) εξόφθαλμα πλέον προβλέπει –για την παγίδευση της Ρωσίας- την πολυαίμακτη καταστολή των χωριστικών εξεγέρσεων στις ανατολικές και νότιες ουκρανικές επαρχίες.
(Για το ντοπάρισμα ενός τακτικού στρατού -που είχε αποδειχθεί μέχρι τότε απρόθυμος να χτυπήσει αμάχους και γυναικόπεδα και συχνά περνούσε στην πλευρά των εξεγερμένων, μαζί με τα τάνκς και τον εξοπλισμό του- στάλθηκαν με λεωφορεία εκατοντάδες από τους πορθητές του Κιέβου, μαυροντυμένοι πάνοπλοι κουκουλοφόροι ναζιστές του «Σβόμποντα» και του «Δεξιού Τομέα», εκπαιδευμένοι στις προβοκάτσιες, που δήλωσαν με κραυγές την ταυτότητά τους στο Σλοβένσκ, στο Ντονιέτς και στην Οδησσό. Μαζί τους και αρκετοί ξενόγλωσσοι -κατά καταγγελίες και παρουσιάσεις αιχμαλωτισμένων στά βίντεο- προφανώς μισθοφόροι της Μπλάκγουώτερ, ιδιοκτησίας Μονσάντο, των οποίων η παρουσία και φονική δράση είχε επισημανθεί και στο Κίεβο.)
Η αιματοχυσία, που άρχισε ήδη, θα πρέπει –κατά το αναπτυσσόμενο σχέδιο- να εξαναγκάσει τον Πούτιν να «εισβάλει» στην Ουκρανία, για να σώσει τους ομοεθνείς του -αλλά και το προσωπικό του γόητρο στο εσωτερικό της Ρωσίας. Η «εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία», θα πείσει, υπό την πίεση της ενορχηστρωμένης κατακραυγής (και …παράλληλων μέσων), την ευρωπαϊκή ηγεσία για τον κίνδυνο που την απειλεί, για την ανάγκη συσπείρωσης στη συμμαχία του ΝΑΤΟ και για την αποδοχή «οικονομικών και λοιπών θυσιών για την προστασία της ελευθερίας».
Ο «βιασμός της εθνικής κυριαρχίας της Ουκρανίας» θα αξιοποιηθεί στον ΟΗΕ για την απομόνωση της Ρωσίας και για τόν στιγματισμό και την «ηθική απογύμνωση» του ρωσικού βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας, καθιστώντας άνετη την παράκαμψή του. Και θα κεφαλαιοποιηθεί για την πραγμάτωση του προγράμματος που συνώψισε ο Αμερικανός βοηθός Γ.Γ. του ΝΑΤΟ. Δηλαδή
Την απροκάλυπτη ΝΑΤΟϊκή περικύκλωση της Ρωσίας, την πολιτικο-διπλωματική και οικονομική της απομόνωση (με το στίγμα του «σωβινιστή επιδρομέα και υπονομευτή της εθνικής ασφάλειας των γειτόνων της»), και τον «υποβιβασμό» της, με ουκάζιο του Αυτοκράτορα-διαιτητή της Νομιμότητος, στην κατηγορία του Rogue State («κράτους-κακοποιού») -κατά τα προηγούμενα της Λιβύης του Καντάφι, του Ιράκ του Σαντάμ και της Β.Κορέας…
Σύμβουλοι σε παιχνίδι «Μονόπολι»
Ο κ.Ραίυ ΜακΓκόβερν, επί 27 χρόνια αναλυτής της CIA ειδικός στη Ρωσία και συνιδρυτής της οργάνωσης «Βετεράνοι Επαγγελματίες Μυστικών Υπηρεσιών Στην Υπηρεσία της Σωφροσύνης», σε πρόσφατο άρθρο του χαρακτηρίζει κάποιους/ποιες από τους σημερινούς διαμορφωτές της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ ως «κλόουν». Για τον ΥπΕξ κ.Τζων Κέρρυ γράφει ότι δεν διστάζει να ψεύδεται και ότι στις δηλώσεις του στο Λονδίνο,την 5 Σεπτεμβρίου, ψεύσθηκε 35 φορές, λέγοντας ότι υπάρχουν στοιχεία για την ενοχή της κυβέρνησης ΄Ασσαντ στην φονική χρήση χημικών, ενώ ήξαιρε ότι έλεγε ψέματα.
Με τις εκτιμήσεις αυτές συμπίπτει και ο διάσημος θεωρητικός της στρατηγικής, τέως σύμβουλος σειράς προέδρων καθηγητής΄Εντβαρ Λούττβακ, γνωστός στην Ελλάδα από το σύγγραμμά του «Η Τεχνική τού Πραξικοπήματος». Σε συνέντευξή του στη γαλλική επιθεώρηση Politique Internationale, μιλάει με την έσχατη περιφρόνηση για τις δυο στενές συμβούλους («νεοκόν») του –«αδιάφορου στα εξωτερικά»- Προέδρου Ομπάμα, τις κυρίες Σούζαν Ράϊς και Σαμάνθα Πάουερ. Τις αποκαλεί χλευαστικά «τσούπρες» η «κοριτσόπουλα», «που τα κάνουν μπάχαλο, γιατί δεν καταλαβαίνουν τίποτα από διεθνή πολιτική». Για τον κ.Τζων Κέρρυ λέει ότι ασκεί μια δική του εξωτερική πολιτική, με προσωπικούς υπολογισμούς , επιζητώντας την προσοχή των μίντια. Και ότι και οι τρείς έσπρωχναν τον Πρόεδρο να βομβαρδίσει τη Συρία.
Κατά τον ΄Εντβαρντ Λούτβακ, «ο Πούτιν είναι αναμφισβήτητα ο μεγάλος άνδρας της εποχής μας. Ο μόνος που μπορεί να οδηγήση τη χώρα του όπως το επιθυμεί.» Εντυπωσιακή έκφραση εκτίμησης που συμπίπτει με ανάλογες αποτιμήσεις προσωπικοτήτων, όπως ο Πάτρικ Μπιουκάναν, ο Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς και πολλοί άλλοι Αμερικανοί απρόσβλητης σοβαρότητας.
Μια συγκριτική αντιπαράθεση που συναντά κανείς συχνά σε νηφάλιους και αδέσμευτους Αμερικανούς σχολιαστές είναι πως «ο Πούτιν παίζει σκάκι, ενώ οι ιθύνοντες σήμερα στην Ουάσιγκτων παίζουν Μονόπολι ή το «Παιχνίδι των Θρόνων» στο Πλαίυ Στέϊσον…
Η παρτίδα –αιματηρή πλέον για τους δύστυχους Ουκρανούς- είναι σε εξέλιξη. Οι γείτονες και ο μη εμπλεκόμενος ευρύτερα κόσμος δικαιούνται να ελπίσουν ότι η, διαπιστωμένη ως σήμερα, εντυπωσιακή ψυχραιμία, νηφαλιότητα και περίσκεψη του σκακιστή θα αφοπλίση τον στημένο εκρηκτικό μηχανισμό των μανιακών του πλαίυ στέϊσον.