Γράφει: Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης
Η ακατάσχετη κυβερνητική παροχολογία μέσα στην προεκλογική περίοδο, με τα «ψίχουλα» του μερίσματος από το περιβόητο πια «δημοσιονομικό πλεόνασμα» και το ανάλογο «success story» να είναι η μόνη απτή «απόδειξή» τους, φανερώνει την τακτική Σαμαρά για ν’ αντιμετωπίσει τη λαϊκή οργή στην κάλπη. Δηλαδή βλέποντας ο Σαμαράς τον κόσμο έτοιμο να τα κάνει «λίμπα» στις ευρωεκλογές δίνει στον Στουρνάρα το παράγγελμα: «Γιάννη, δώσε ό,τι μπορείς για να ρίξεις στάχτη στα μάτια του κοσμάκη.
Αλλιώς χαθήκαμε».
Και νομίζουν οι ερίφηδες ότι το «κόλπο» θα πιάσει. Αμ δεν θα πιάσει. Απλώς Σαμαράς – Στουρνάρας δεν γνωρίζουν φαίνεται μια παλιά, πραγματική, ιστορία, μέσα στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αν τη γνώριζαν θα είχαν βάλει μυαλό. Τους τη θυμίζουμε λοιπόν μπας και σοβαρευτούν. Αν και πολύ αμφιβάλουμε.
Όπως είπαμε, μέσα στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ένα καράβι φεύγει από το λιμάνι της Στυλίδας για το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, μεταφέροντας μουλάρια του Στρατού για το Βαλκανικό Μέτωπο. Τα μουλάρια τότε ήταν πολύτιμο μέσο μεταφοράς υλικού αλλά και ανθρώπων. Χειμώνας καιρός, το καράβι βολόδερνε απ’ τη φουρτούνα μεσοπέλαγα. Κι έτσι όπως πήγαινε αργά, πολύ πιο αργά απ’ όσο είχαν υπολογίσει οι «υπεύθυνοι», τα μουλάρια έφαγαν όλο το απόθεμα ζωοτροφών. Πεινασμένα άρχισαν να τσινάνε και να φρουμάζουν ανεξέλεγκτα.
Βλέποντας ο «επί της φυλακής» φαντάρος την κατάσταση τρέχει στο λοχαγό, πάνω στη γέφυρα:
– «Κυρ-λογαγέ, το και το. Τα μουλάρια θα βουλιάξουν το καράβι, έτσι πεινασμένα που αγριεύουν».
Σκέφθηκε-σκέφθηκε ο λαχαγός, έξυσε τη γκλάβα του και μετά από λίγο λέει στο φαντάρο:
-«Ρε ζαγάρι «Βάρα Νομή».
Στη στρατιωτική γλώσσα της εποχής το παράγγελμα σήμαινε τον πολύ γνωστό στα εξασκημένα μουλάρια ήχο της καραμούζας, με την οποία τα ειδοποιούσαν στο Στρατό όταν έφθανε η ώρα να φάνε. Θυμίζουμε ότι η «νομή» είναι από το «νέμω», δηλαδή «μοιράζω», στη σε συγκεκριμένη περίπτωση των μουλαριών, «μοιράζω τροφή».
Ο φαντάρος «Βάρεσε Νομή». Τα μουλάρια ησύχασαν. Ύστερα όμως από λίγο, μιας και η τροφή δεν ερχόταν, άρχισαν τα ίδια και χειρότερα. Ξανά παράγγελμα ο λοχαγός, ξανά «βάρεσε νομή» ο φαντάρος. Το «κόλπο» επαναλήφθηκε πολλάκις. Ώσπου μέχρι και τα μουλάρια κατάλαβαν τον εμπαιγμό και το παράγγελμα «Βάρα Νομή» καθώς και ο ήχος της καραμούζας δεν τους έλεγε πια τίποτα. Τότε ήταν που τα έκαναν «λαμπόγυαλο» στο σαπιοκάραβο. Το οποίο τελικά δεν άντεξε στην «επανάσταση των μουλαριών», άνοιξε μεγάλη τρύπα κάτω από την ίσαλο γραμμή και προσάραξε στα αβαθή κάπου στις ακτές του Πλαταμώνα. Δεν «πρόκαμε» να φτάσει στη Θεσσαλονίκη.
Κάτι μας λέει ότι ο λαός δεν τσιμπάει πια στο παράγγελμα του Σαμαρά προς τον Στουρνάρα «βάρα νομή Γιάννη». Και με τούτο και με τ’ άλλο το σαπιοκάραβο της ΝΔ θα φτάσει πολύ λαβωμένο στις προσεχείς εκλογές. Τόσο λαβωμένο, που όσο κι αν το «ματίσουν» μετά δεν πρόκειται να καταστεί «αξιόπλοο» ως «Νέα Ελλάδα». Δηλαδή αν το δρομολογήσουν έτσι θα πάει «φούντο»
Η μικρή αυτή –ελπίζουμε διδακτική- ιστορία είναι «αφιερωμένη εξαιρετικά» κυρίως στον κυρ-Χρύσανθο. Ο οποίος, και λόγω αρειμανίου μύστακος, είναι επιρρεπής στη λαϊκή σοφία. Όσο για τους υπόλοιπους, το «Βάρα Νομή» μάλλον δεν χωράει στο «εκλεπτυσμένο» λεξιλόγιο τους. Άσε που τα παραγγέλματά τους απευθύνονται, με την άκρως «ευγενική» έκφραση που τους προσιδιάζει αποκλειστικώς στον «καλό στρατιώτη» Σίμο Κεδίκογλου.