Άκουγα πριν από λίγο με αηδία στο ΡΙΚ (Κυπριακή Τηλεόραση) τα «επιχειρήματα» υπέρ της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (διάβαζε χειρότερη από το σχέδιο Ανάν) του ονόματι συγνώμη για την έκφραση αηδιαστικού Τορναρίτη του κόμματος του Ανανστασιάδη που ουσιαστικά υποστήριζε το επάρατο σχέδιο.
Έτσι για σύντομη ενημέρωση των υφιστάμενων σήμερα άγρια νεοταξική πλύση εγκεφάλου συμπατριωτών μας υπενθυμίζω και για τη σημερινή επέτειο:
1.ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΟΙ. Μία σύντομη περιγραφήτουυποφαινόμενου (γραφείσα το 2004 προ του δημοψηφίσματος).
2. Anan Plan and the Greek Cypriots (το ίδιο κείμενο στα αγγλικά)
3. Ο πνευματικό άνθρωπος, αείμνηστος ΜΑΡΙΟΣ ΠΛΩΡΙΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ
4.Δήλωση του Κ. Ζουράρι για το διάγγελμα του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας.
5.ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΑΝΑΝ. «ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ» (μην αμελήσετε να τις δείτε)
6. Επώνυμα «όχι» ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΑΝΑΝ. ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΤΑΣΣΟΥ (που τίμησαντον Ελληνισμό). Δείτε τα ονόματα.
7. Επώνυμα προδοτικά «ναι» ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΑΝΑΝ. Μην αμελήσετενα τα δείτε. Θα βρείτε τις περισσότερες σημερινές μνημονιακές«προσωπικότητες». Μαζί και αυτόν που διάλεξε ο Αλέξης μας στη θέσητης Σαμπιχά. Τον Ανανιακό, του προδοτικού ΚΕΜΟ, τον Δημήτρη Χριστόπουλο (τέταρτος από το τέλος, ο «πατριώτης»)
8.Καθηγητή Βασίλη Φίλια, Χριστόφιας : Ο Τσάμπερλαιν της Κύπρου (βάλτε στη θέση του Ανανστασιάδης που ξεκινά χειρότερα. Με δέσμευση εκτουρκισμού της Κύπρου)
9. Καθηγητή Παναγιώτη Ήφαιστου, Ο επερχόμενος ανανάνθρωπος(αντικατάσταση ονόματος με Ανανστασιάδη)
Ευριπίδης Μπίλλης
- ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΟΙ
Το 82% του πληθυσμού της Κύπρου είναι ελληνοκύπριοι (μεταξύ αυτών ένα ένα μικρό ποσοστό από, Αρμεναίους, Μαρονίτες και Λατίνους), 9% είναι Τούρκοι έποικοι από την Τουρκία (που παράνομα άλλαξαν την πληθυσμιακή αναλογία στην Κύπρο) και 9% είναι γηγενείς Τουρκοκύπριοι.
Πριν από την στρατιωτική εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο το 1974 υπήρχαν 18% αποκλειστικά Τουρκοκύπριοι (όχι Τούρκοι έποικοι). Οι μισοί όμως (ίσως και περισσότεροι) από τους Τουρκοκυπρίους εγκατέλειψαν την βόρεια υπό κατοχή Κύπρο εξαιτίας των συνθηκών της Τουρκικής κατοχής.
Ας δούμε τι ζήτησε από τους Ελληνοκυπρίους ο CoffeeAnan να αποδεχθούν με δημοψήφισμα, με το σχέδιο του ( ; ) οι λεπτομέρειες του οποίου διαμορφώθηκαν από τους, AlvarodeSoto των Ηνωμένων Εθνών, τον λόρδο Honey της Μεγάλης Βρεττανίας και τον Αμερικανό αντιπρόσωπο των Ηνωμένων Πολιτειών.
- Να αποδεχθούν ότι η Τουρκία θα είχε για πάντα το δικαίωμα να επεμβαίνει μόνη στρατιωτικά στην Κύπρο για να επαναφέρει την προυπάρχουσα συνταγματική τάξη (εάν κάτι από τις 9000 σελίδες του σχεδίου ΑΝΑΝ που αφορούσε, είτε το ελληνοκυπριακό συνιστόν κράτος είτε το αντίστοιχο Τουρκοκυπριακό είτε την κεντρική κυβέρνηση) άλλαζε χωρίς την έγκριση της.
Ετσι το σχέδιο ΑΝΑΝ καθιστούσε την Τουρκία που βρίσκεται σε θαλάσσια απόσταση 40km από την Κύπρο, δύναμη διατήρησης δήθεν της ειρήνης στην Κύπρο (δηλαδή το σχέδιο ΑΝΑΝ έβαζε το λύκο να φυλάει τα πρόβατα).
Οπως πιθανόν θα γνωρίζετε, το 1974 η Τουρκία χρησιμοποιώντας αυτό το δικαίωμα, αντί να επαναφέρει το σύνταγμα του οποίου ήταν εγγυήτρια δύναμη (μαζί με την Ελλάδα και τη Μεγάλη Βρεττανία), κατέλαβε το 40% της Κύπρου , εφόνευσε περισσότερους από 5000 ελληνοκυπρίους , έδιωξε από τα σπίτια τους (κλέβοντας τα ουσιαστικά) 200000 ελληνοκυπρίους και άφησε 1600 ελληνοκύπριους αγνοούμενους τους οποίους όπως παραδέχθηκε (χωρίς να παραπεμφθεί ως εγληματίας πολέμου) ο πρόεδρος των τουρκοκυπρίων Ντεκτάς αργότερα τους σκοτώσανε όλους.
2. Να αποδεχθουν να παραμείνει στη Κύπρο για πάρα πολλά χρόνια ένας πολύ μεγάλος αριθμός τουρκικών στρατευμάτων. Σκοπός των Τούρκων ήταν με την ανοχή των στρατευμάτων αυτών σε περίπου δέκα χρόνια 1000000 τούρκοι έποικοι από την Τουρκία να κατέκλυζαν βαθμιαία όλη την Κύπρο για να κάνουν την Κύπρο τούρκικη.
3. Να αποδεχθούν οι ελληνοκύπριοι ότι έπρεπε πρώτα να κτίσουν νέα σπίτια και να βρουν δουλιές σε άλλο μέρος της Κύπρου για κάθε Τούρκο (συνήθως έποικο από την Τουρκία) προκειμένου να επιστραφεί σαυτούς ένας μικρός αριθμός κλεμένων σπιτιών.
Και για το μικρό αριθμό των επιστρεφόμενων στους ελληνοκυπρίους περιοχών, το σχέδιο ΑΝΑΝ δεν επέτρεπε να είναι μέχρι να συμπληρωθεί η επιστροφή τους (για περίοδο περίπου τριών ετών) υπό τη διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών αλλά υπο τη διοίκηση των τουρκικών στρατευμάτων ώστε να μη τολμούν οι ελληνοκύπριοι να επιστρέψουν.
4. Να αποδεχθούν το να μην έχουν το δικαίωμα να προσφύγουν εναντίον της Τουρκίας στο Ευρωπαικό Δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων για την κλεμένη από την Τουρκία περιουσία τους.
5. Να αποδεχθούν το να μην έχουν για πάντα το δικαίωμα να αγοράσουν περιουσία και να δημιουργήσουν επιχειρήσεις σε ολόκληρη την Κύπρο (και στην υπό κατοχή από την Τουρκία βόρεια Κύπρο).
Επίσης να αποδεχθούν ότι ο ελάχιστος αριθμός των ελληνοκυπρίων που θα επιτρεπόταν να επιστρέψει στη Τουρκοκυπριακή περιοχή δεν θα είχε πολιτικά δικαιώματα
Με άλλα λόγια στην Κύπρο θα είχαμε κατάργηση του ευρωπαικού κεκτημένου ΚΑΙ Η ΚΥΠΡΟΣ ΘΑ ΕΜΕΝΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΔΙΧΟΤΟΜΗΜΕΝΗ.
6. Να αποδεχθούν να υπάρχει μία κεντρική κυβέρνηση της μελλοντικής νέας
Κυπριακής ομοσπονδίας, χωρίς οποιαδήποτε δύναμη να επιβάλει τις αποφάσεις της και χωρίς τη δυνατότητα να αποφασίζει για οτιδήποτε σπουδαίο χωρίς τη σύμφωνη γνώμη έξη διορισμένων από τον Ανάν ισόβιων δικαστών.
Αποτέλεσμα θα ήταν το ότι η Κύπρος δεν θα μπορούσε να προσφύγει σε οποιοδήποτε διεθνή οργανισμό ή να έχει οποιαδήποτε άποψη στην Ευρωπαική Ενωση χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της Τουρκίας και των λοιπών.
Εν ολίγοις η Κύπρος, ένα πλήρες μέλος της Ευρωπαικής Ενωσης, θα μετατρεπόταν σε υπό κατοχή προτεκτοράτο της Τουρκίας (κυρίως), των Ηνωμένων Πολιτειών και της Μεγάλης Βρεττανίας (μέσω και των έξη διορισμένων από τον Ανάν δικαστών).
7. Να αποδεχθούν, οι μισθωμένες από την Κυπριακή κυβέρνηση στη Μεγάλη
Βρεττανία βάσεις, να γινουν ιδιόκτητο Βρεττανικό έδαφος με υφαλοκρηπίδα μέχρι την Αίγυπτο, ώστε η Μεγάλη Βρεττανία να μπορέσει να πάρει (να κλέψει) τα ευρεθέντα μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου πετρέλαια (που ανήκουν στην Κυπριακή Δημοκρατία).
8. Να αποδεχθούν να ισχύουν όλες οι συμφωνίες που υπέγραψε το παράνομο
Τουρκοκυπριακό κράτος με την Τουρκία (που δίδουν στην Τουρκία, το FIR και την υφαλοκρηπίδα της βόρειας Κύπρου, καθώς και πολλά άλλα).
9. Να αποδεχθούν το να γίνει το σχέδιο Ανάν νομος της Ευρωπαικής Ενωσης και των Ηνωμένων Εθνών. ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕ ΟΤΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΣΒΑΛΕΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΔΕΙΑ.
Είναι προφανές ότι οι ελληνοκύπριοι δεν χρειαζόντουσαν τη συμβουλή κανενός, ακόμα και του Προέδρου τους Παπαδόπουλου, για να πουν ΟΧΙ σε ένα τέτοιο σχέδιο που αποτελεί όνειδος για όσους το υποστήριξαν και το υποστηρίζουν.
Συνοπτικά το σχέδιο ΑΝΑΝ αντί να συνενώσει την Κύπρο την διχοτομούσε για πάντα .
Taxim είναι η Τουρκική λέξη για τη διχοτόμηση και είναι η ονομασία της σπουδαιότερης πλατείας της Κωνσταντινούπολης (Instanbul κατά τους Τούρκους), που πήρε το όνομα αυτό από τα εδώ και 50 χρόνια σχέδια των Τούρκων να διχοτομήσουν αρχικά την Κύπρο, ένα νησί με 82% των κατοίκων του ελληνοκυπρίους και στη συνέχεια να κάνουν όλη την Κύπρο Τούρκικη.
Θα χρειαζόταν πολύς χρόνος να περιγράψει κανείς κανείς πώς η τουρκία για πολλά χρόνια προχώρησε για να πραγματοποιήσει τα σχέδια της.
Αξίζει όμως να αναφερθεί κάτι που έχει ξεχαστεί.
Οτι η τρομοκρατική οργάνωση ΤΜΤ του Ντεκτας το με την ανοχή αν όχι την καθοδήγηση των βρεττανών (που τότε κατείχαν την Κύπρο) διχοτόμησε το 1957 πρώτα τη πρωτεύουσα της Κύπρου Λευκωσία, διώχνοντας και κλέβοντας της περιουσίες όλων των όχι τουρκοκυπρίων κατοίκων (50% των κατοίκων) της συνοικίας του Αγίου Λουκά όπως τότε ονομαζόταν η σημερινή Τουρκοκυπριακή συνοικία
Σήμερα η Τουρκία προσπαθεί να εισβάλει πάλιν στην Κύπρο για συμπληρώσει τα σχέδια της ΟΧΙ ΜΕ ΟΠΛΑ ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΟΠΛΑ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΑΝΑΝ.
Διερωτάται κανείς εαν κατά την Τουρκία το σχέδιο ΑΝΑΝ είναι τόσο καλό γιατί δεν εφαρμόζει παρόμοια λύση για τους Κούρδους της Τουρκίας που αναλογικά είναι πολύ περισσότεροι από τους Τουρκοκυπρίους (18% Τουρκοκύπριοι στην Κύπρο , 25% ίσως και περισσότεροι Κούρδοι στην Τουρκία).
Ως συμπέρασμα, καμμία λύση του Κυπριακού δεν μπορεί να διαρκέσει εάν δεν είναι δημοκρατική έτσι ώστε να μην διοικεί η μειονότηα του 18% των Τουρκοκυπρίων την πλειοψηφία του 82% των ελληνοκυπρίων ΚΑΙ ΕΑΝ ΤΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΚΑΤΟΧΙΚΑ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΑ ΔΕΝ ΑΠΟΧΩΡΗΣΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΠΟΔΕΚΤΗ ΛΥΣΗ.
- Anan Plan and the Greek Cypriots.
82% of Cyprus population are Greek Cypriots (between them a small percentage of, Armenians, Maronites and Latins), 9% are Turk settlers from Turkey (who illegally changed the population analogy in Cyprus) and 9% are native Turkish Cypriots. Before the military invasion of Turkey in Cyprus in 1974 there were 18% exclusive Turkish Cypriots, but half of them left northern occupied Cyprus because of Turkish occupation.
Let us see what Coffee Anan asked the Greek Cypriots to accept with his (?) plan (the details of which were elaborated by Alvaro De Soto of the UN, Lord Honey Of Great Britain and the American representative of the US government) by a referendum:
1. To accept that Turkey alone will have for ever the right of military invasion in Cyprus (if something of the 9000 pages of the Anan plan was going to be changed without its acceptance in one of the two states or in the central government) so as to reconstitute the existing before constitutional situation, and on top of that to become according to the Anan plan the peace keeping force in Cyprus (such as a wolf would keep the sheep). Turkey is in a distance of less than 40 Km by sea from Cyprus
As you may know in 1974, Turkey using this right, instead of reconstituting the constitution of which was guarantor country (with Greece and Great Britain), occupied 40% of Cyprus, killed more than 5000 Greek Cypriots, send away from their houses (stealing their houses) 200000 of Greek Cypriots and left missing 1600 Greek Cypriots who as accepted by the “president of Turkish Cypriots
Denktash” (without being persecuted as a war criminal) later killed them all.
2.To accept a great number of Turkish troops to remain in Northern Cyprus for many years. This is also the same as if you left the wolf to keep the sheep. Because the result of this should be that in 10 years more than 1000000 Turks stowaways from Turkey could enter ALL Cyprus to make Cyprus Turkish.
3. To accept that the Greek Cypriots first have to built new houses and to find jobs in another place on the island for every Turk (mostly from Turkey) so as to take back from them the returning little number of their stolen houses.
And for the small number of returned to Greek Cypriots areas, the Anan plan did not allow them to be under UN rule until completing their return, but under Turkish troops rule. The result of this is obvious.
4. To accept not to have the human right to refer to the European Court of human rights for their stolen property by Turkey.
5. To accept not to have the right forever to buy property or to do business in the entire island. Also to accept that the minimum number of returning Greek Cypriots to the Turkish Cypriot part will not have political rights. In other words in Cyprus the European vested interest should be deleted AND CYPRUS SHOULD BE FOR EVER DIVIDED.
6. To accept to have a central government of the future Cyprus new federation without any power to impose their decisions and without the ability to decide anything important without the acceptance of the supergovernors foreign judges elected for their whole life by Anan.. The result of this should be that Cyprus could not refer to any international organization without the acceptance of Turkey etc. In other words Cyprus, a member of European Union, should become an occupied protectorate of Turkey(mainly) and of USA and Great Britain (via judges appointed by Coffy Anan) .
7. To accept that the rented bases to Great Britain from the Cyprus government should become British property with sea shelf until Egypt, so that Great Britain can get (steal) the existing oil between Cyprus and Egypt (which belongs to Cyprus Democracy)
8. To accept all the agreements which were signed between Turkey and the illegal Turkish Cypriot state (giving to Turkey the FIR and the sea shelf of northern Cyprus and a lot of other things)
9. To accept that The Anan plan should become UN and European Union law. That means that Turkey could invade Cyprus without any permission.
It is obvious that Greek Cypriots need not the advise of any one, even of their President Papadopoulos to say NO to such a plan which is a blight for all who supported it.
Synoptically the Anan plan instead of uniting Cyprus would divide it forever (Taxim is the Turkish word for division and this is the name of a main square in Istanbul, getting it’s name from the for 50 years plans of Turkey first to divide an island with 82% Greek Cypriots inhabitants and next to make all Cyprus Turkish).
I do not want to describe how Turkey for many years proceeded to succeed in their plans. I only want to mention something that is forgotten. That Denktash terrorist organization TMT in 1957, with the acceptance then of English troops, first divided the capital of Cyprus Nicosia sending away and stealing the houses of all non Turkish Cypriots inhabitants of Saint Lucas neighborhood (50% of the inhabitants) which became the so called today Turkish Cypriots neighborhood of Nicosia
Now Turkey tried and is trying again to invade Cyprus so as to complete its plans not by arms but with the Anan plan political arms.
If the Anan plan is so good why does Turkey not apply a similar solution for Kurds in Turkey who are much more than the Turkish Cypriots (18% Turkish Cypriots in Cyprus, 30% Kurds in Turkey).
Last no solution can be maintained if it is not democratic so that the minority of 18% will not rule the majority of 82% and the Turkish troops do not leave Cyprus at once after an accepted solution.
- ΜΑΡΙΟΣ ΠΛΩΡΙΤΗΣ ΓΙΑ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ
ΜΕΤΑ τους δύο «Αττίλες», έμβλημα των Κυπρίων (ανεπίσημο, αλλά εύγλωττο) έχει γίνει ένας χάρτης της διχοτομημένης Κύπρου, με τις λέξεις «Δεν ξεχνώ».
Εικοσιοχτώ χρόνια αργότερα, Κύπριοι, Ελλαδικοί και η λεγόμενη «διεθνής κοινότητα» καλούνται να ξεχάσουν – να ξεχάσουν τα πάντα, την εισβολή και την κατοχή, τους νεκρούς και τους αγνοούμενους και τους πρόσφυγες, τους βανδαλισμούς και τις καταστροφές και τις βαρβαρότητες, που συνόδευσαν το τουρκικό γιουρούσι.
Γιατί η εκκολαπτόμενη «λύση του Κυπριακού» αυτή τη «φιλοσοφία» θα έχει: την κατάργηση της μνήμης για τα τουρκικά εγκλήματα.
Και όχι μόνο. Αλλά και την κατάπτωση του διεθνούς δικαίου. Ηγουν τον θρίαμβο της αυθαιρεσίας και του βασιβουζουκισμού στις διακρατικές σχέσεις και την επιβράβευση των κακουργημάτων και των ανομημάτων.
Αν και δεν γνωρίζω τις προτάσεις που θα υποβάλει ο Γ. Γραμματέας του ΟΗΕ κ. Κόφι Ανάν (το άρθρο γράφεται μια εβδομάδα πριν δημοσιευτεί), νομίζω πως η επαπειλούμενη «λύση» έχει τις παρακάτω γλαφυρότατες παραμέτρους:
Α. Η τουρκική εισβολή του 1974 και τα συνακόλουθά της ανοσιουργήματα καταδικάστηκαν από όλους τους διεθνείς οργανισμούς με αυστηρότατα ψηφίσματα, αποφάσεις και τα τούτοις χάρτινα όμοια.
Σήμερα, τους δίνεται απόλυτο συχωροχάρτι – πολύ επισημότερο από τα παλιά εκκλησιαστικά εκείνα, αφού δεν το υπογράφει κάποιος Πάπας αλλά ο εκπρόσωπος όλων σχεδόν των εθνών της Οικουμένης.
Και όχι μόνο: είναι και ασύγκριτα πιο πρωτότυπο και σαδιστικό, μια και θα το προσυπογράψουν και τα ίδια τα θύματα, οι Ελληνοκύπριοι. Τα εγκλήματα διαγράφονται όχι μόνο από το Ποινικό Μητρώο των σφαγέων, αλλά και από τη μνήμη των σφαγίων. Η αμνηστία επιβάλλει την αμνησία…
Β. Το ψευτοκράτος που χάλκευσαν ο Ντενκτάς και οι αφέντες του, δεν αναγνωρίστηκε, επί τρεις δεκαετίες, από καμιά χώρα του κόσμου, εκτός βέβαια από τη γεννήτορά του Τουρκία.
Τώρα, θ’ αναγνωριστεί πανηγυρικά απ’ όλα τα μέλη του ΟΗΕ, μη εξαιρουμένης της Ελλάδας, φυσικά.
Και όχι μόνο: θα κηρυχτεί ισότιμο με την ελληνοκυπριακή Δημοκρατία… Και όχι μόνο: θα έχει ισότιμη νομή της εξουσίας ολόκληρου του νησιού… Και όχι μόνο: θα καθιερωθεί (ίσως) εναλλασσόμενη Πρωθυπουργία της ομοσπονδίας… Μ’ άλλα λόγια, οι Ελληνοκύπριοι που αποτελούν το 80% του πληθυσμού, θα εξισωθούν πολιτικά με το τουρκοκυπριακό 20%, θα υποχρεωθούν να έχουν, για ένα Α χρονικό διάστημα, κυβερνήτη τους έναν «εκλεκτό» των εισβολέων, στον οποίο θα υπάγονται οι πολιτικές, διοικητικές, δικαστικές, στρατιωτικές αρχές και οι πολίτες άπαντες.
Ετσι, η Κυπριακή Δημοκρατία, που ήταν ένα κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος, θα υποστεί μια βαριά «μείωση κεφαλής» (νομικά «capitisdeminutio», μείωση πολιτικών δικαιωμάτων). Η ισοτιμία επιβάλλει την «ατιμία» – όπως ονόμαζε το αρχαίο αθηναϊκό δίκαιο την ολική ή μερική στέρηση των δικαιωμάτων αυτών…
Γ. Ο εποικισμός των Κατεχόμενων από δεκάδες χιλιάδες Τούρκους εισαγόμενους απ’ την «μητέρα πατρίδα», είναι πασίγνωστο πως αποσκοπούσε στη δημογραφική αλλοίωση της υπόδουλης περιοχής.
Υπάρχει καμιά αμφιβολία πως, απ’ την ώρα που στο νέο κράτος θα είναι ελεύθερη η διακίνηση όλων των κατοίκων του, χιλιάδες έποικοι και μη θα εισορμήσουν στην οικονομικά εύρωστη περιοχή;
Υπάρχει καμιά αμφιβολία πως χιλιάδες άλλοι απ’ την Ανατολία θα τους ακολουθήσουν (πάνω από ένα εκατομμύριο είναι οι τούρκοι άνεργοι και άπειροι άλλοι ζουν κάτω απ’ το επίπεδο της φτώχειας), χρησιμοποιώντας την «τουρκοκυπριακή δημοκρατία» σαν γέφυρα φυγής απ’ την εξαθλίωση, και καταφυγής στην πλούσια και ευνομούμενη ελληνοκυπριακή πολιτεία;
Αυτή η «εξόρμηση προς τον νότο» (όπως το παλιό γερμανικό «DrangnachOsten», η εξόρμηση προς την Ανατολή) δεν θα δημιουργήσει μόνο ένα τεράστιο μεταναστευτικό πρόβλημα. Αλλά, προπάντων, θα πραγματοποιήσει το πάγιο όνειρο της Αγκυρας: τη δημογραφική αλλοίωση ολόκληρης της Μεγαλονήσου, όπου οι (ταχύτατα αυξανόμενοι και πληθυνόμενοι) Τούρκοι θα φτάσουν ν’ αποτελούν αν όχι την πλειοψηφία, τουλάχιστο μια ογκώδη και απειλητική μειοψηφία.
Ο εποικισμός εγκυμονεί τον εκτουρκισμό…
Δ. «Χρειάζεται μια λύση που να είναι βιώσιμη, να εξασφαλίζει ένα λειτουργικό κράτος και να εγγυάται την εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου», είπε τις προάλλες στο Βερολίνο ο Πρωθυπουργός. Χρειάζεται, σίγουρα. Αλλά πώς θα είναι βιώσιμο και λειτουργικό ένα κράτος με χαίνουσες τις πληγές του «Αττίλα», με συνεχή την απειλή εισβολής (ειρηνικής και μη) από βορρά, με δομές – όπως προδιαγράφεται – περιπεπλεγμένων περιπλοκών, όπου καμιά σημαντική απόφαση δεν θα μπορεί να παρθεί χωρίς την έγκριση της τουρκοκυπριακής (δηλαδή, της τουρκικής) πλευράς;
Προπάντων, τι «κράτος δικαίου» (συμβατό με το «κοινοτικό κεκτημένο») θα είναι αυτό που θα στηρίζεται στη νομιμοποίηση των τουρκικών ανομιών, στη δικαίωση των εισβολέων, στην επιβράβευση των εγκλημάτων τους – μ’ ένα λόγο, στην αναίρεση του δικαίου και της μνήμης; Και, όπως είναι γνωστό, «αναίρεση» δεν σημαίνει μόνο ακύρωση, αλλά και φόνος…
ΤΟ ΒΗΜΑ , 17-11-2002
- Δήλωση του Κ. Ζουράρι για το διάγγελμα του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Οι Πανέλληνες του σύμπαντος Ελληνισμού έχουν επιτέλους τον νέο εθνάρχη: τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσο Παπαδόπουλο.
Ο Κύπριος Πρόεδρος, με όπλο του την Αριστοτέλειον λογική, κονιορτοποίησε τον παραλογισμό που υπάρχει στο έκτρωμα Ανάν παράγραφο προς παράγραφο.
Ο Τάσος Παπαδόπουλος κατέδειξε ότι η μόνη λογική στάση για τον σύμπαντα Ελληνισμό είναι το αγέρωχο ΟΧΙ όπως απέδειξε η λογική στάση του ΟΧΙ στη Σαλαμίνα, στην Κωνσταντινούπολη, στο ’21, στην Αλβανία, στην Ναζιστική κατοχή και στη σπηλιά του Αυξεντίου.
Ο Τάσος Παπαδόπουλος μας έδωσε ένα μάθημα της ελληνικής λογικής, όπου η Θουκιδίδειος “τόλμη επιστήμην έχουσα” ενισχύει τη δικαιοσύνη τόσο για τους Κυπρίους όσο και για τους συμπατριώτες μας Τουρκοκυπρίους, όπως το ανέφερε αγαπητικά ο Πρόεδρος της Κύπρου.
Όμως μερικές ώρες πριν, ο καθ’ ημάς Μητρόξενος, υπακούοντας στην υπερατλαντική του Μητρίδα, έριχνε πισώπλατα ένα “συντροφικό μαχαίρωμα” στο αιμάσσον σώμα του Ελληνισμού.
Οι Πανέλληνες της ακατάλυτης Ρωμιοσύνης ευγνωμονούντες κηρύσσουν τον Τάσο Παπαδόπουλο άξιον της μαρτυρίας του Γένους.
Κώστας Ζουράρις
- ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΑΝΑΝ. «ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ»
Σημίτης (παρολίγον υποψήφιος Πρόεδρος Δημοκρατίας), Στεφανόπουλος τέως Πρόεδρος της ελληνικής Δημοκρατίας (είχε συστήσει στους Κυπρίους αντιστρέφοντας τις έννοιες να υποστηρίξουν το σχέδιο ΑΝΑΝ, και πρόσφατα πρότεινε περίπου να δώσουμε το μισό Αιγαίο στους Τούρκους), Κωνσταντόπουλος (ομοίως παρολίγον υποψήφιος Πρόεδρος Δημοκρατίας και νυν υπερ των συμφερόντων του ελληνισμού ως συνόλου όπως τα αντιλάμβάνονται οι ΗΠΑ (δηλαδή χωρίς την Κύπρο, αφοπλισμό νησιών κτλ) , Γιώργος Παπανδρέου, Τσοχατσόπουλος, Λοβέρδος ο χαμογελαστός, Βενιζέλος ο ρήτωρ, Σκανδαλίδης, η θεωρούμενη έξυπνη κ.Διαμαντοπούλου, η κ. Βασω Παπανδρέου, ο κ. Ανδρουλάκης με το επιχείρημα των offshore εταιριών, ελπίζω να το ακούσατε, ο κ. Γείτωνας, ο κ. Ανδριανόπουλος , ο κ. Παπουτσής που δεν τόλμησε, ο κουμπάρος της Κύπρου κ. Πάγκαλος ως άλλος Βρούτος, ο έπιστρατευθείς πολύς κ. Μπίστης, ο σοφιστής κ. Παπαδημούλης, ο ονόματι Γεωργακόπουλος, παρολίγο να ξεχάσω τον κ. Κουναλάκη που ειρωνεύτηκε τη συγκίνηση του Προέδρου Παπαδόπουλου, εγώ δεν κλαίω είπε και άλλοι ων ουκ έστι τέλος ως.
Ο εκ των αρχιτεκτόνων του σχεδίου ΑΝΑΝ νυν ευρωβουλευτής κ. Μπεγλίτης, ευρωβουλευτής κ. Κκωστής Χατζηδάκης, η νυν υπουργός παιδείας κ. Κούτσικου, κτλ. Γ. ΠΑΝΤΑΓΙΑΣ (ο πρώτος διδάξας).
Επίσης ο αρχιιερέας επίτiμος πρόεδρος κ. Μητσοτάκης, ο βουλευτής κ. Κυριάκος Μητσοτάκης (άξιο τέκνο του Μπαμπά του που υπήρξε ως γνωστόν ,ο μπαμπάς, ενθερμος υποστηρικτής του σχεδίου Ατσετσον και κάθε Αμερικάνικου σχεδίου κυρίως των προέδρων Μπούςς), το έτερο τέκνο η αξιότιμος τέως κ.Δημαρχος κ. Ντόρα.
Επίσης από το ΕΛΙΑΛΕΜΠ οι Αξιότιμοι κκ Κουλουμπής και ο πολύς κ. Σαββίδης (ήδη αποπεμθείς από το ΕΛΙΑΛΕΜΠ αλλά αποκατασταθείς άμεσα στο ΙΣΤΑΜΕ), κτλ.
Ακόμα, ο πολύς καθηγητής κ. Ηρακλείδης των χαμένων δήθεν ευκαιριών, ο κ. Μητρόπουλος των Νέων που πολύ πριν το δημοψήφισμα είχε αρχίσει από τη στήλη του στα ΝΕΑ να βρίζει διατεταγμένα τον Προεδρο Παπαδόπουλο,ο κ. Καψής των Νέων με την υψηλή νέα γεοπολιτική στρατηγική του αν είναι δική του θυσίας του κυπριακού ελληνισμού, ο έτερος Καψής του Αλφα TV, ακόμα και ο κ. Χατζηνικολάου, ο απαράδεκτος κ. Τζανετάκος, ο απαράδεκτος Κακαουνάκης, η πολύ εμβριθής στο κυπριακό κ. Πυργιώτη τέως του Flash , οι κύριοι Λιριτζής και Οικονόμου, ο βαρύγδουπος Ριχάρδος Σωμερίτης, ο σκοτεινός Αλέξης Παπαχελάς, ο ″ όχι ελληναράς″ Πρετεντέρης του ΜEGA, ο εσχάτως προσπαθών να λύσει το Κυπριακό απαράδεκτος Καρκαγιάννης της Καθημερινής, κτλ
Ο δήθεν φίλος της Κύπρου δημοσιογράφος Τσίμας ο οποίος στο ντιπέιτ των πολιτικών αρχηγών παραμονές εκλογών βρήκε την ευκαιρία με κατάλληλη δήθεν ερώτηση προς τον Καραμανλή να βρίσει τον πρόεδρο Παπαδόπουλο χαρακτηρίζοντας τον (με μεγάλη ακροαματικότητα) αναξιόπιστο κτλ.
- ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – 09/04/2004 ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ. Επώνυμα «όχι» ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΑΝΑΝ. ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΤΑΣΣΟΥ
Υπέρ των θέσεων του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως αυτές εκφράστηκαν στο χθεσινό διάγγελμά του, τάσσονται 124 Ελληνες πολίτες (πολιτικοί, στρατιωτικοί, πανεπιστημιακοί, δικηγόροι, σκηνοθέτες κ.ά). Σε ψήφισμά τους τονίζουν ότι χαιρετίζουν και στηρίζουν τις θέσεις του κ. Παπαδόπουλου. Υπογράφουν οι:
Αγαμπασιάν Σ., Αλευρομάγειρος Δ., Ανδρέου Στ., Αντωνίου Σ., Αντωνοπούλου Σ., Αξελός Λ., Απανωμεριτάκης Ν., Αποσκίτης Λ., Αποστολίδης Γ., Αρσένης Γ., Ασημακόπουλος Γ., Βαρδάνης Μ., Βασιλακάκης Β., Βασιλακόπουλος Γ., Βασιλακόπουλος Κρ., Βασιλειάδης Δ., Βασιλικόπουλος Λ., Βερυβάκης Λ., Γαϊτανίδης Δ., Γαλατσέλης Π., Γεώρμας Κ., Γιανναράς Χρ., Γιαννόπουλος Γ., Γκίβαλος Μ., Γούλας Στ., Γιώτας Στ., Δαμιανίδης Α., Δαμιανός Θ., Δασκαλάκης Γ., Δημόπουλος Δ., Δημοσθενόπουλος Δ., Δήμου Δ., Διόγος Μ., Δραμυτινός Μ., Ζαρκάδας Α., Ζαχόπουλος Θ., Ζουράρις Κ., Θανόγλου Μ., Θέος Δ., Θεοφίλου Α., Κακκαράς Αν., Καπούτσης Χρ., Καραγιαννάκη Μ., Καραθανάσης Τ., Καραΐσκος Κ., Καραμπελιάς Γ., Κασόλας Μ., Κασσεσιάν Ι., Κατσανέβας Θ., Καψωμένος Ερ., Κίττου Θ., Κλάδης Π., Κόμπλας Ν., Κόρπας Π., Κοσμόπουλος Δ., Κουμέντος Γ., Κουρκουλάκου Λ., Κουτρούλης Σπ., Κουτσάφτης Γ., Κουτσογιάννης Γ., Κρητικός Π., Κρικέλλης Τ., Κωνσταντινίδης Δ., Λιακόπουλος Χρ., Μαγκάκης Γ., Μαρτίνη Μ., Μαρτίνος Ν., Μηλιαράκης Μ., Μοράρος Κ., Μόρτζος Γ., Μουζάκης Μ., Μουριανός Β., Μπακιρτζής Μ., Μπερδεμέ Κ., Μπινιχάκης Θ., Μπουρατζή Α., Νεάρχου Π., Νικολαΐδης Θ., Ντρίνιας Θ., Οικονομίδης Β., Παναγούλια Αθ., Πάνος Α., Παπαγιαννόπουλος Γ., Παπαδημητράκης Λ., Παπαδόπουλος Σπ., Παπαθεμελής Στ., Παπασπηλιοπούλου Δ., Πετρόπουλος Ν., Ποντίκας Μ., Πορφύρης Δ., Πρασιανάκης Γ., Ρακκάς Γ., Ραυτόπουλος Γ., Ριζάς Λ., Ρόκκος Γ., Ρόκος Δ., Σακκάτος Β., Σακκέτας Θ., Σαρρή Μ., Σαρρής Ν., Σταματοπούλου Χρ., Στεφανίδης Μ., Στοϊλόπουλος Β., Στοφορόπουλος Θ., Στρατινάκης Κ., Τερζής Αρ., Τζαβάρας Γ., Τζαβάρας Ν., Τζιούμπας Θ., Τουλάτου Δ., Τσέγκος Γ., Τσεκούρας Ε., Τσιρίμπας Σπ., Φέρρης Κ., Φίλιας Β., Φραγκιαδάκη Μ., Φωτιάδης Π., Χαμπίμπης Θ., Χαριτόπουλος Δ., Χατζηαντωνίου Γ., Χατζηλάμπης Χ., Χατζηπαύλου Π., Χούτας Θ.
- ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – 09/04/2004 ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ. Επώνυμα «ναι» ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΑΝΑΝ
«ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν προτείνουν 270 πανεπιστημιακοί, πολιτικοί και γενικότερα ανθρώποι των γραμμάτων και των τεχνών. Καθώς επισημαίνουν σε σχετική έκκληση, όπως κάθε διεθνής συνθήκη έτσι και το σχέδιο Ανάν αποτελεί καρπό ενός συμβιβασμού και ως τέτοιος συγκεράζει τις θέσεις όλων των εμπλεκομένων.
«Επομένως, σημειώνουν, το ερώτημα είναι αν το σχέδιο απεμπολεί θέσεις που η ελληνική πλευρά θεωρεί θεμελιώδεις» και η πρωταρχική θέση, δηλαδή το αδιαίρετο της Κύπρου, την ικανοποιεί. Μεταξύ αυτών που υπογράφουν την έκκληση οι Λεωνίδας Κύρκος, Σωτήρης Βαλντέν, Ρέα Γαλανάκη, Γιώργος Γραμματικάκης, Νίκος Δήμου, Αλέξης Ηρακλείδης, Πέτρος Μαρτινίδης, Νίκος Μουζέλης, Λευτέρης Μαυροειδής, Μιχάλης Παπαγιαννάκης κ.ά.
Κυπριακό δημοψήφισμα:
ΟΧΙ στο ΟΧΙ, ΝΑΙ στο ΝΑΙ
Τη στιγμή της περισυλλογής και της ευθύνης, καθώς ο κυπριακός λαός ετοιμάζεται να αποφασίσει για το μέλλον του, η μοίρα της Κύπρου είναι τόσο αξεδιάλυτα δεμένη με τη μοίρα της Ελλάδας, που ολόκληρος ο ελληνισμός -κόμματα, οργανώσεις και απλοί πολίτες- καλείται να πάρει θέση· με σύνεση μα και χωρίς ολιγωρία.
Οπως κάθε διεθνής συνθήκη, το σχέδιο Ανάν είναι και αυτό καρπός ενός συμβιβασμού. Ως τέτοιος, δεν μπορεί να εκφράζει τις απόψεις μόνον της μιας πλευράς· οφείλει να συγκεράζει τις θέσεις όλων των εμπλεκομένων. Επομένως, το ερώτημα που τίθεται δεν είναι αν το σχέδιο ικανοποιεί το σύνολο των θέσεων της ελληνικής πλευράς, αλλά αν απεμπολεί θέσεις που η πλευρά αυτή θεωρεί θεμελιώδεις.
Την πρωταρχική από τις θέσεις αυτές -τη θέση στην οποία ολόκληρος ο ελληνισμός οικοδόμησε τη στρατηγική του εδώ και 40 χρόνια- δηλαδή το αδιαίρετο της Κύπρου, το σχέδιο Ανάν την ικανοποιεί. Ως διζωνική ομοσπονδία, η Κύπρος ξεπερνά τη διχοτόμηση και μπορεί να χτίσει το μέλλον της ως σύγχρονη, δικαιοκρατούμενη δημοκρατία. Μια δημοκρατία που διασφαλίζει τα δικαιώματα όλων των πολιτών της.
Επιπλέον, ενταγμένη στην Ενωμένη Ευρώπη, η Κυπριακή Ομοσπονδία μπορεί να ευημερήσει. Διότι, όπως διδάσκει η εμπειρία της «Ευρώπης των 15», στο πλαίσιο μιας δυναμικής υπερεθνικής συσσωμάτωσης, το άθροισμα δεν ισούται με τα συστατικά του μέρη αλλά τα υπερβαίνει. Ετσι, οι όποιες εθνικές δυσλειτουργίες αμβλύνονται και τελικά ξεπερνιούνται.
Πολλοί βλέπουν με καχυποψία το ενδιαφέρον του ΟΗΕ, της Ενωμένης Ευρώπης και των ΗΠΑ για το σχέδιο Ανάν. Καχυποψία δικαιολογημένη, αν σκεφθεί κανείς ότι οι δυνάμεις αυτές όχι μόνον δεν έλυσαν τα μεγάλα διεθνή προβλήματα αλλά δημιούργησαν με τη στάση τους και νέα. Ετσι, η απόρριψη του σχεδίου Ανάν επενδύεται με το φωτοστέφανο ενός ηρωικού «όχι» από ένα μικρό λαό, ριζωμένο στο βράχο του. Ομως, ακόμη και οι πιο δυσμενείς διεθνείς συνθήκες αφήνουν πάντοτε ρωγμές και ευκαιρίες, τις οποίες μια ευέλικτη πολιτική μπορεί να εκμεταλλευθεί. Το διδάσκει η ελληνική ιστορία από την εποχή του Ναυαρίνου. Οπως επίσης διδάσκει ότι, χωρίς συμμαχίες, ακόμη και οι πιο ηρωικές θυσίες μπορεί να οδηγήσουν στην καταστροφή (1897, 1922, 1974).
Το ότι η Τουρκία κάθισε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ενόσω επί χρόνια θεωρούσε αδιαπραγμάτευτο τον Αττίλα, αποτελεί επιτυχία όλων των κυπριακών και όλων των ελληνικών κυβερνήσεων, από το 1974. Το σχέδιο Ανάν, όσο και αν αρκετές πτυχές του δεν ικανοποιούν, είναι επιτυχία των δημοκρατικών δυνάμεων. Ταυτόχρονα είναι ήττα των πιο εθνικιστικών και των πιο αντιδραστικών, και στις δύο πλευρές της πράσινης γραμμής, και στις δύο όχθες του Αιγαίου. Πολύ περισσότερο όταν η διεθνής αυτή συνθήκη μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης για να ξεπερασθούν τραύματα και αμοιβαίες δαιμονοποιήσεις, που γέννησαν πόλεμοι και μισός σχεδόν αιώνας μισαλλοδοξίας, διχασμών και διχοτομήσεων.
Καλούμε τις δημοκρατικές αυτές δυνάμεις να διακηρύξουν με σαφήνεια και χωρίς άλλη χρονοτριβή την υποστήριξή τους στο ΝΑΙ.
Ειρ. Αβραμοπούλου, Γ. Αγγελόπουλος, Αθ. Αθανασίου, Λουκ. Αικατερινιάδου, Στ. Αικατερινιάδου, Ζωή Ακριβούλη, Δέσπ. Αλεξανδράκη, Νικ. Αλιβιζάτος, Σία Αναγνωστοπούλου, Φωτ. Αναγνωστοπούλου, Γρ. Ανανιάδης, Αρ. Αναστασάκης, Βασ. Αναστασιάδης, Κωνστ. Ανδριανοπούλου, Βεν. Αποστολίδου, Φούλα Αρταβάνη-Τσαπλ, Μιχ. Αρτεμάκης, Ζήνα Ασημακοπούλου, Κατ. Αυγέρη, Σοφ. Αυγητίδου.
Σωτ. Βαλντέν, Μαν. Βασιλάκης, Λίνα Βεντούρα, Στ. Βιρβιδάκης, Νικ. Βουλέλης, Βασ. Βουτσάκης.
Εφη Γαζή, Ρέα Γαλανάκη, Τάκ. Γασπαράτος, Θαν. Γεωργακόπουλος, Γερ. Γεωργάτος, Βασ. Γεωργιάδου, Μαρία Γεωργίου, Γ. Γιαννακόπουλος, Παν. Γιαννακόπουλος, Γ. Γιαννιτσιώτης, Γ. Γιαννουλόπουλος, Γιωργ. Γιαννουλόπουλος, Δημ. Γιατζόγλου, Μαν. Γκαζής, Νικ. Γκιώνης, Ελ. Γκόνη, Μελ. Γκουρτσογιάννη, Διον. Γουσέτης, Γιώργ. Γραμματικάκης, Πάν. Γρέδης.
Ρέα Δελβερούδη, Κ. Δέλκος, Βασ. Δενδρινού, Βαρ. Δεσποινιάδου, Σωτ. Δημητριάδης, Δημ. Δημητρόπουλος, Νίκος Δήμου, Χαρ. Δίπλα, Θάλεια Δραγώνα.
Αγγ. Ελεφάντης, Π. Ελευθεριάδης, Λεων. Εμπειρίκος, Χάρης Εξερτζόγλου, Π. Ευαγγελόπουλος.
Μιχ. Ζάβιακας, Κατ. Ζαγγελίδου, Κων. Ζάνου, Αιμ. Ζαχαρέας, Ελισ. Ζαχαριάδου, Ελευθ. Ζέη, Κ. Ζέπος, Γκρ. Ζέπου, Ειρ. Ζορμπαλά, Μυρτώ Ζορμπαλά, Μαρ. Ζωγραφάκη, Κ. Ζώρας.
Χρ. Ηλιάδης, Αλ. Ηρακλείδης.
Κων. Θανασάκης, Παν. Θανασάς, Νάσος Θεοδωρίδης, Τ. Θεοδωρόπουλος, Νίκος Θεοτοκάς.
Χρυσ. Ιορδάνογλου, Γ. Ιωακειμίδης, Στ. Ιωαννίδης.
Παν. Καλαϊτζίδης, Ελ. Καλαφάτη, Δώρα Καλλιπολίτου, Ορ. Καλογήρου, Βασ. Κάλφας, Μαρκέλα Κανδυλάκη, Ηλ. Κανέλης, Παν. Κάπρος, Σπ. Καράβας, Λεων. Καρακατσάνης, Αννα Καραμάνου, Μαρ. Καραμεσίνη, Φρ. Καράογλαν, Ανθη Καρρά, Δημ. Καττή, Τάκης Κατσαρός, Ηλ. Κατσούλης, Φεβρ. Κέντη, Ιωάν. Κεραμετσής, Βαγγ. Κεχριώτης, Νίκος Κιάος, Φρ. Κιάου-Δημάκου (υπουργός υπηρεσιακής), Τόνια Κιουσοπούλου, Αλ. Κιτροέφ, Κωστ. Κόμης, Αποστ. Κομνηνάκας, Χαρ. Κομπολίτης, Μαρ. Κοντοειδή, Δήμ. Κοντός, Νικ. Κοταρίδης, Ηλ. Κούβελας, Χριστ. Κουλούρη, Ν. Κουλούρης, Πετρ. Κουναλάκης, Αλκης Κούρκουλας, Κ. Κουτσομιτέλης, Λεωνίδας Κύρκος, Κων. Κωνσταντάκης, Σταυρ. Κωνσταντακόπουλος, Μαρ. Κωστοπούλου, Βασ. Λαδάς, Λαμπ. Λαζαρίδης, Λόης Λαμπριανίδης, Βασ. Λαμπρόπουλος, Πωλίνα Λάμψα, Αλ. Λεβίδης,Αντ. Λιάκος, Πετ. Λινάρδος-Ριλμόν, Μυρσίνη Λιοναράκη, Νικ. Λιοναράκης. Θαν. Λίποβατς, Λίνα Λούβη, Δημ. Λουκάς.
Αλ. Μαθιέλλης, Δημ. Μακρυνιώτη, Θοδ. Μαλικιώσης, Κυρ. Μαλλίνης, Αυγή Μαμαλάκη,Αντ. Μανιτάκης (υπουργός υπηρεσιακής), Νικ. Μανωλόπουλος, Θοδ. Μαργαρίτης, Σπ. Μαρκέτος, Πέτρος Μαρτινίδης, Αννα Ματθαίου, Δημ. Μαρωνίτης, Μ. Ματσαγγάνης, Λευτ. Μαυροειδής, Ελένη Μαχαίρα-Οντόνι, Θαν. Μαχιάς, Ηρ. Μήλλας, Παρ. Μιμίδης, Γ. Μίχας, Χαρ. Μοβσεσιάν, Ρένα Μόλχο, Μ. Μοσχονάς, Νίκος Μουζέλης, Νικ. Μουσσιόπουλος, Στέφ. Μπαγεώργος, Γερ. Μπαλαούρας, Στρ. Μπαλάσκας, Λαμπ. Μπαλτσιώτης, Παντ. Μπασάκος, Λίζα Μπένου, Βασ. Μπιτσώρης, Ευγ. Μπουρνόβα, Στελ. Μπουτάρης, Αλ. Μπουτζουβή, Νικ. Μυλωνάς, Αριστ. Μπαλτάς, Δημ. Μπίρμπας, Μάρω Μπουρνού.
Νικ. Νάκου, Γεωρ. Νακρατζάς, Παν. Νεστορίδης, Ανδρ. Νεφελούδης, Θυμ. Νικολαΐδης, Σοφία Νικολαΐδου, Λιλή Ντίνα.
Σ. Ξανθόπουλος, Μιρ. Ξαφά, Αμεντέο Οντόνι.
Γ. Παγουλάτος, Στρ. Πάλλης, Βασ. Παναγιωτόπουλος, Τάκης Παναγιωτόπουλος, Αθ. Πανουσιάδης, Ανδρ. Πανταζόπουλος, Παν. Πάντος, Κωνστ. Παπαγεωργίου, Στέφ. Παπαγεωργίου, Μιχ. Παπαγιαννάκης, Ελίζα Παπαδάκη, Δεσπ. Παπαδημητρίου, Γιαν. Παπαδόπουλος, Τέτα Παπαδοπούλου, Γιαν. Παπαθεοδώρου, Θοδ. Παπαθεοδώρου, Νίκος Παπαμίχος, Πάρις Μαπαμίχος-Χρονάκης, Σπηλ. Παπασπηλιόπουλος, Ιωάννα Παπαστάμου, Ανδρ. Παππάς, Τάκης Παππάς, Λάκης Παρθενόπουλος.
Γρ. Πασχαλίδης, Γ. Παυλής, Μίλτος Παύλου, Βασ. Πεσμαζόγλου, Στεφ. Πεσμαζόγλου, Μίλτος Πεχλιβάνος, Μαρία Πινίου-Καλλή, Ειρ. Πιταράκη, Πόπη Πολέμη, Βαγγέλης Πολίτης-Στεργίου, Χρ. Πολυζωγόπουλος, Πάνος Ν. Πολυζωίδης, Κ. Πουλάκης, Μαρίκα Ρόμπου-Λεβίδη, Νίκος Ρωτζόκος.
Μπ. Σαββάκης, Βασ. Σακελαρίου, Σεραφείμ Σεφεριάδης, Ν. Σιγάλας, Ν. Σιμόπουλος, Χρήστος Σίμος, Δημ. Σκουρέλλος, Π. Σκοτινιώτης, Κ. Σπυρόπουλος, Μιχ. Σταθόπουλος, Δημ. Σταματόπουλος, Γ. Στάμου, Γ. Στυλιανίδης, Αρης Στυλιανού, Ριχ. Σωμερίτης, Δημ. Σωτηρόπουλος.
Αμαλία Τανδρία, Θαν. Τζαβάρας, Αμαλία Τζανάκη, Μαρία Τοπάλη, Μιχ. Τρεμόπουλος, Θαν. Τσακίρης, Π. Τσακλόγλου, Αλ. Τσαούσης, Λίζυ Τσιριμώκου, Σόνια Τσιτήλου, Κων. Τσιτσελίκης, Καίτη Τσίχλη-Αρώνη, Δημ. Τσουκαλάς.
Γ. Φαράκλας, Ν. Φίλης, Χάγκεν Φλάισερ, Ελ. Φουρναράκη, Αννα Φραγκουδάκη, Εμμυ Φρονίμου, Θεανώ Φωτίου.
Ποθ. Χαντζαρούλα, Βυρ. Χαρίτσης, Βίλμα Χαστάογλου-Μαρτινίδη, Λεων. Χατζηπροδρομίδης, Δημ. Χατζησωκράτης, Τάκης Χατζόπουλος, Χρ. Χατζόπουλος, Αντ. Χελιδόνης, Ελένη Χοντολίδου, Δημ. Χριστόπουλος, Ζώγια Χρονάκη, Νικ. Χρυσόγελος, Σοφ. Χρυσοστομίδης.
- Χριστόφιας : Ο Τσάμπερλαιν της Κύπρου(βάλτε στη θέση του Ανανστασιάδης που ξεκινά χειρότερα. Με δέσμευση εκτουρξισμού της Κύπρου)