Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι,
«Ό,τι κάνουμε ως άτομα και ομάδες έχει νόημα και μάλιστα ουσιώδες. Το μέλλον δεν είναι προκαθορισμένο, αλλά το δημιουργούμε με τη διαρκή μας δράση.» Ιμανουέλ Βάλερστάιν²
Υπάρχουμε σε αυτό τον κόσμο. Οι δυσκολίες για να φτάσουμε στο να νοιώσουμε πως ζούμε μια αξιοπρεπή ζωή είναι πολλές και μερικές φορές φαντάζουν ανυπέρβλητες. Μόνος ανυπέρβλητος όμως ο θάνατος από τον
οποίο δεν γλιτώνει κανείς.
Μέσα στα τέσσερα τελευταία χρόνια υποβαθμίστηκε η οικονομική μας δύναμη σύμφωνα με τους επίσημους υπολογισμούς κατά 40%. «Βασική ίσως και μοναδική στήριξη των νοικοκυριών αποτελούν τα εισοδήματα από συντάξεις (48,6%).»³ Μειώθηκαν απεριόριστα οι δυνατότητες εργασίας πάνω από 50% στους νέους. Αυξήθηκαν έως και 10 φορές οι φόροι που πληρώνουμε. Αυξήθηκαν οι ασφαλιστικές εισφορές. Μειώθηκε τουλάχιστον στο 1/2 η αξία της ακίνητης μας περιουσίας· επομένως είναι πολύ πιο κάτω από την αντίστοιχη αντικειμενική, βάσει της οποίας άδικα φορολογούμαστε. Περιορίστηκε στο ελάχιστον η δυνατότητα αξιοποίησής της. Μειώθηκε στο 1/3 το επίδομα τρίτεκνης οικογένειας. Έκλεισαν χιλιάδες σχολεία, κλείνουν νοσοκομεία, ενώ πιθανότατα σε πολλές περιπτώσεις χρειάζεται ν’ ανοίξουν κι άλλα. Σχεδόν διπλασιάστηκε το κόστος θέρμανσης, ρεύματος, νερού βασικών ειδών διατροφής και μέσων συγκοινωνίας. Υπάρχει διαρκώς η απειλή πως τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα.
Πλειστηριασμοί, κατασχέσεις, κούρεμα μισθών και συντάξεων, απολύσεις, ξεπούλημα της δημόσιας κτήσης, καταστροφή του περιβάλλοντος και της ιστορίας είναι μερικά από τα εμφανή ανταλλάγματα για τους δανειστές των κρατικών αξιωματούχων, οι οποίοι έχουν προ πολλού παραβιάσει την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας, κατά συνέπεια δεν εκπροσωπούν την πλειονότητα των πολιτών της Ελλάδας. Η κλεπτοκρατία τείνει να κουκουλωθεί από τη «λιτότητα», ενώ η ολιγαρχία και ο φασισμός από το «νεοφιλελευθερισμό».
Οι τράπεζες αντιμετωπίζουν τους πολίτες όπως έκαναν πριν 10 χρόνια, σαν να μην άλλαξε μια μέρα, ενώ εκείνες διαδοχικά αναχρηματοδοτούνται με δισεκατομμύρια από το δημόσιο ταμείο (238 δις ευρώ το ποσό των ανακεφαλαιοποιήσεων των τραπεζών από το 2008 έως το 2012*), δηλαδή από τα χρήματα που πληρώνουμε, όσο μπορούμε, σε σημείο να πονάμε, ν’ αρρωσταίνουμε και να πεθαίνουμε.
Οι τράπεζες συνεχίζουν να ενισχύονται με δισεκατομμύρια ευρώ από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Αυτό το «ταμείο» ενώ παίρνει χρήματα από το δημόσιο έχει εντελώς ιδιωτικό χαρακτήρα και συνεργάζεται μεταξύ άλλων με την Goldmann Sachs και την Black Rock. Ταυτόχρονα, μεταξύ άλλων, μεγαλοτραπεζίτης που υπό τη διεύθυνσή του έχουν συγχωνευθεί μεγάλοι τραπεζικοί πρώην κρατικοί οργανισμοί έχει καταγγελθεί πως έκλεβε την ίδια του την τράπεζα.
Το εξωπραγματικό φερόμενο ως δημόσιο χρέος πιθανολογείται πως στο μεγαλύτερό του μέρος είναι παράνομο. Για να μην κατά τα άλλα πτωχεύσει η χώρα, προσπαθεί η πολιτεία να τη σώσει παίρνοντας μέτρα που έχουν όμως το αντίθετο αποτέλεσμα. Το επιχείρημα του δημόσιου χρέους είναι ψευδές. Έκτακτα μέτρα σε βάρος των πολιτών για την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους δεν δικαιολογούνται όταν μάλιστα έχουν φέρει μεγάλο μέρος της κοινωνίας σε άθλια κατάσταση ενώ η πλειονότητα των πολιτών βιώνει διαρκώς αυξανόμενες απώλειες ψυχικές και σωματικές. «Ο καταμερισμός των κρατικών προϋπολογισμών θα πρέπει να δίνει προτεραιότητα στα έξοδα που συνδέονται με την τήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».³
Αυτή τη στιγμή συνεχίζεται το πλιάτσικo από την ολιγαρχία που μας κυβερνά, μαζί με τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης με τη μέθοδο του καρότου και του μαστίγιου. Πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης έχει στο παρελθόν ομολογήσει πως «μαζί τα φάγαμε». Αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι πως μαζί τα τρώνε παραβιάζοντας σχεδόν συστηματικά το Σύνταγμα.
Η τρόικα συνοπτικά «έδρασε σαν χασάπης», κατά ομολογία των ίδιων των μελών της κι αυτό συνεχίζεται, δηλαδή η τρόικα και οι εδώ φερόμενοι υπάλληλοί της εξακολουθούν να πετσοκόβουν την κοινωνία. Όσοι νομίζουν πως θα γλιτώσουν μένοντας υποτελείς στους κλεπτοκράτες μάλλον θα διαψευτούν.
Η πλήρης καταστροφή της κοινωνικής συνοχής είναι ο φερόμενος στόχος της ασκούμενης κοινωνικοοικονομικής πολιτικής. Η πολιτεία διαχειρίζεται το δημόσιο συμφέρον σε βάρος των πολιτών. Δανείζεται με αδιαφανείς διαδικασίες δισεκατομμύρια ευρώ. Κάποτε όμως λήγει η εποχή της ατιμωρησίας.
«Στην Ελλάδα έγινε πραξικόπημα και η χώρα παραδόθηκε άνευ όρων σε καρτέλ οικονομικών συμφερόντων, σε συμφέροντα τρίτων χωρών και αποτελεί ταυτόχρονα το μέγιστο “πείραμα” της νέας τάξης πραγμάτων για την απόλυτη κατοχή μιας χώρας χωρίς να προηγηθεί πόλεμος.» Γιώργος Κασιμάτης**
Μεγάλη μερίδα των πολιτών αδυνατεί να αντιταχθεί έμπρακτα στην επίθεση που δέχεται και είτε κάνει την αδιάφορη είτε μιμείται στο βαθμό που μπορεί την απάνθρωπη πρακτική της κλεπτοκρατίας που επιχειρεί να λυγίσει την κοινωνία. Παρά τα εμπόδια γίνονται τιτάνιες ατομικές και συλλογικές προσπάθεις για να γίνει η κάθαρση της κλεπτοκρατίας και να γυρίσει ο τροχός. Υπάρχουν αποτελέσματα, τα οποία δεν θα τα μάθετε αν δεν τα ψάξετε, γιατί μαζί με την καταστροφή πάει και το κουκούλωμα.
«Αν θάψετε την αλήθεια κάτω από τη γη, διογκώνεται εκεί μέσα και συλλέγει τέτοια εκρηκτική δύναμη, ώστε την ημέρα που ξεσπά παρασύρει τα πάντα μπροστά της». Εμίλ Ζολά***
Χωρίς ρουσφέτι, χωρίς χρέος
Η αδιαφορία και η συναίνεση στην παρούσα καταστροφική και αντισυνταγματική πολιτική που ακολουθείται έχουν τέραστιο μερίδιο ευθύνης στην υποθήκευση του μέλλοντος της ελληνικής κοινωνίας. Μάλλον δεν χρειάζεται να είστε δουλοπρεπής για να υπάρχετε. Ίσως δεν χρειάζεστε μέσο για να προχωρήσετε, γιατί το μέσο είστε εσείς. Είναι προφανές πως όταν το πλοίο μπάζει νερά μεσοπέλαγα, σε όποιο επίπεδο κι αν βρίσκεστε αργά η γρήγορα θα βρεθείτε στο νερό.
Ο αγώνας για μια δίκαιη και υγιή κοινωνία είναι δημιουργικός και διαρκής· είναι όμως δύσκολος όπως κάθε τι γόνιμο. Βασικό εργαλείο είναι το Σύνταγμα. Ο καθένας μπορεί να κάνει αυτό που κάνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Το δημόσιο συμφέρον είναι αυτό που στην πραγματικότητα μας ενώνει. Το κοινό καλό είναι και δικό σας καλό. Χωρίς ρουσφέτι, χωρίς χρέος. Όχι στη κλεπτοκρατία. Ναι στην κινητοποίηση για μια αξιοπρεπή ζωή.
Με εκτίμηση,
Χρίστος Καλλίτσης
Δημοσιογράφος – κινηματογραφιστής
Τ.Θ. 10107
Τ.Κ. 54012
Θεσσαλονίκη
www.kallitsisfilm.gr
¹ Από το βιβλίο «ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΑΡΚΟ ΝΑ ΗΤΑΝ … οι οφειλές της Γερμανίας στην Ελλάδα » του Μανώλη Γλέζου, Εκδοτικός Οργανισμός Λιβάνη, 2012
²Ιμανουέλ Βαρλερστάιν, καθηγητής κοινωνιολογίας, συνέντευξη στον Τάσο Τσακίρογλου, “Εφημερίδα των Συντακτών”, 23-03-14
³ Έρευνα: «Εισόδημα – Δαπάνες Νοικοκυριών» του Ινστιτούτου Μικρών Επιχειρήσεων – Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας (ΙΜΕ – ΓΣΕΒΕΕ). Συμπέρασμα: «Τα ελληνικά νοικοκυριά δεν θα αντέξουν άλλες επιβαρύνσεις», 23-1-2014
*«Το σώσιμο των τραπεζών είναι ο κύριος σκοπός των δανείων της Ελλάδας, επίσης το οικονομικό όφελος των δανειστών αφού επίσημα έχουν δηλώσει ότι μόνο η Γερμανία έχει κερδίσει στα τρία χρόνια οικονομικής κρίσης περισσότερα από 60 δις ευρώ, καθώς και η υποταγή των λαών, τόσο σε οικονομικό όσο και εργασιακό, φορολογικό επίπεδο με αποκορύφωμα το φακέλωμα και την καταγραφή όλων των δραστηριοτήτων για δήθεν φορολογικούς σκοπούς». “Αφιέρωμα για τα 238 δις ευρώ που δόθηκαν στις τράπεζες (2008-2012)” http://justiceforgreece.wordpress.com – 18 Νοεμβρίου 2012
** Από το άρθρο με τίτλο: «Γ. Κασιμάτης: “Είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει, στη χώρα έχει γίνει πραξικόπημα», 4 Οκτωβρίου 2014, http://www.koutipandoras.gr
*** Από το «Κατηγορώ» του Εμίλ Ζολά, 1898, το απόσπασμα αναφέρεται στο «ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΑΡΚΟ ΝΑ ΗΤΑΝ … οι οφειλές της Γερμανίας στην Ελλάδα » του Μανώλη Γλέζου.