Το άρθρο του Δρα ΄Αρη Πετάση που ακολουθεί, είναι επίκαιρο όσο ποτέ. Είναι μια αποστομωτική απάντηση σε όλους τους ανίκανους, δειλούς, ηττοπαθείς και ανιστόρητους «πολιτικούς» της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ελλάδας και της διασποράς ακόμα, οι οποίοι κάθε φορά που τους ζητάς να απεγκλωβιστούν από τα δεσμά της τρισκατάρατης τουρκο-βρετανικής διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, τρέχουν να δικαιολογηθούν χρησιμοποιώντας μάλιστα πατριωτικές κορώνες, ότι τάχατες αν την πετάξουν στο κάλαθο των αχρήστων και αλλάξουν πραγματικά για μια νέα απελευθερωτική στρατηγική, που κατά τα άλλα κάποιοι την πιπιλούν κάθε τρείς και μία στο αζημείωτο, θα μας εγκαταλείψει η… διεθνής κοινότητα!!!
Μοιραίοι ηγέτες ήσαν και παραμένουν όλοι, ζωντανοί και πεθαμένοι, εφόσον δεν αποκηρύττουν την τρισκατάρατη τουρκοβρετανική διζωνική. Και μοιραία η Κύπρος θα τουρκοποιηθεί αν αφεθούν να συνεχίσουν. Τα υπόλοιπα είναι για εσωτερική κατανάλωση ικανοποιώντας ξένα και τουρκικά συμφέροντα.
Με τέτοια υποδούλωση υποστήριξης στην ΔΔΟ και στα ξένα συμφέροντα το μόνο που κατάφεραν ήταν να κοροϊδεύουν για 40 χρόνια το λαό με αποτέλεσμα να τον φέρουν στο σημερινό χάλι όπου η Τουρκία ήδη με την ξενοκίνητη αυτή πολιτική τους, όπου νάναι θα περάσει το έλεγχο πάνω της και της υπόλοιπης ελεύθερης προς το παρόν Κύπρου. Μόνο ας δει ένας τι γίνεται στην Πάφο με τους Μουσουλμάνους που προσθέτουν τζαμιά στα αυθαίρετα και οι αρχές δεν τολμούν να τα κατεδαφίσουν, όπως π.χ. έκανε σε μια νύχτα κάποτε, ο Γ. Βασιλείου στο Governor’sBeach για κάποια «εξοχικά» δικών μας… Φανούλα Αργυρού Λονδίνο.
“Η ΜΟΝΗ ΕΦΙΚΤΗ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ”
Δρα Άρη Πετάση*
Μιλώντας τελευταία για το εθνικό μας θέμα με υψηλόβαθμο ξένο διπλωμάτη του ανάφερα πως εμείς θα ψηφίσουμε υπέρ μιας λύσης επιβίωσης στον τόπο μας και μόνο εφόσον αυτή: α.) είναι πλήρως δημοκρατική, ακριβώς όπως ισχύει σε όλες τις χώρες της ΕΕ (ώστε να είναι και βιώσιμη και δίκαιη) β.) διασφαλίζει την απρόσκοπτη συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας και γ.) μας εξασφαλίζει πως η Τουρκία θα φύγει από την Κύπρο και δεν θα ξαναέλθει: όχι στο δικαίωμα στάθμευσης Τούρκικων στρατευμάτων και όχι στις «εγγυήσεις». Ιδού η απάντηση του συνομιλητή μου διπλωμάτη: «η Τουρκία δεν δέχεται τίποτα από αυτά που μου είπες και έτσι η μόνη εφικτή λύση για τώρα είναι αυτή της Τουρκίας.» «Τότε,» συνέχισα, «η Τουρκία δεν θα πάρει την υπογραφή μας που η ίδια θέλει τόσο πολύ ώστε να νομιμοποιήσει όσα πήρε με την βία και την κατοχή .» «Συμφωνώ απόλυτα πως η υπογραφή σας είναι το πανίσχυρο σας όπλο,» μου είπε.
Διαβάζοντας το εξαίρετο βιβλίο του καθηγητή του KingsCollegeLondon, RoderickBeaton με τίτλο, “Byron’sWar” (CambridgeUniversityPress) αντιλήφθηκα πως η επικοινωνιακή απάτη του δήθεν διλλήματος μεταξύ “εφικτού” και “ευκταίου” υπήρχε και κατά την διάρκεια επικού αγώνα 1821-32. Η επιλογή τότε ήταν μεταξύ: α.) του “εφικτού” κάποιας αυτονομίας για την Ελλάδα που στην ουσία θα την έβαζε υπό τον πλήρη έλεγχο της Τουρκίας (τα ίδια περίπου αποτελέσματα όπως αυτά μιας “εφικτής” διζωνικής-δικοινοτικής λύσης) και β.) του “ευκταίου” της πλήρους ελευθερίας της Ελλάδος. Μεταξύ των θιασωτών του “εφικτού” δυστυχώς ήταν και πολλοί οπλαρχηγοί που υποστήριζαν την συγκεκριμένη επιλογή για δικούς τους ιδιοτελείς λόγους. Οι υποστηριχτές του “ευκταίου” (της πλήρους ελευθερίας της Ελλάδος) αποτελούνταν από τις ευγενέστερες και ποιο ανιδιοτελείς προσωπικότητες του αγώνος, μεταξύ των οποίων και ο πρίγκιπας Δημήτριος Υψηλάντης (απόφοιτος των στρατιωτικών σχολών της μετα-επαναστατικής Γαλλίας,) οι μεγάλοι φιλέλληνες LordByron και PercyShelly και οι διανοούμενοι της Πόλης αλλά και της διασποράς (τον τότε καιρό διανοούμενος και πατριώτης αποτελούσαν συνώνυμες λέξεις!) Η ομάδα Υψηλάντη, λόγιων, κτλ γνώριζαν με βεβαιότητα πως το “εφικτό” τελικά θα κατέληγε σε εθελούσια υποδούλωση με την ψήφο/σφραγίδα των σκλαβωμένων Ελλήνων. Έτσι, εισηγούνταν αντοχή, καρτέρια και τόλμη και όχι στην ηττοπάθεια. Δεν είναι ανάγκη να αναφέρω πως οι τότε υποστηρικτές του “εφικτού” και ηττοπαθείς κατηγορούσαν την ομάδα του “ευκταίου” σαν αιθεροβάμονες. Ευτυχώς, τελικά πρυτάνευσε ο πατριωτισμός και το αίσθημα αυτοσυντήρησης.
Το εφικτό αυτή την στιγμή ισοδυναμεί με την λύση που θέλει Τουρκία. Τίποτα άλλο. Οι θέσεις της Τουρκίας υποστηρίζονται και από τις φίλες προς αυτή χώρες για τα δικά τους συμφέροντα. Επιθυμούν διακαώς να αποενοχοποιηθεί η Τουρκία χωρίς να χάσει κανένα κεκτημένο της εισβολής. Και κυρίως, να οδεύσει προς ένταξη στην ΕΕ και να καταστεί παίχτης στους δικούς μας ενεργειακούς πόρους πράγμα που θα ωφελήσει και τις συγκεκριμένες χώρες (έλευση αγωγού μέσω Τουρκίας και φθηνότερη ενέργεια.) Ευτυχώς για μας απαραίτητο στοιχείο της λύσης αποτελεί η υπογραφή μας. Γι’ αυτό και γυροφέρνουν οι διάφοροι δήθεν διαμεσολαβητές πιέζοντας για γρήγορη «εφικτή λύση» που θα ξεκλειδώνει για την Τουρκία και τους φίλους της το ντουλάπι με τον χρυσό.
Η θέση πως, «εφόσον υπογράψουμε εφικτή λύση ελευθερώνουμε την Κύπρο από την Τουρκία» αποτελεί ψευδαίσθηση για να μη πω, και ας μου επιτραπεί ο όρος, μωρία. Η υπογραφή μας τώρα θα μας υποδουλώσει μέχρι να φύγουμε για πάντα από την Κύπρο, εναγείς της ελληνικής ιστορίας μας. Το όλο σκηνικό του “εφικτού” είναι ήδη καλά στημένο και το μόνο που απουσιάζει είναι η πολυπόθητη για την Τουρκία και τους φίλους της υπογραφή μας ώστε να ανοίξει η οδός προς τα Κυπριακά κοιτάσματα ενέργειας. Με την υπογραφή μας υπέρ του “εφικτού” θα καταστούμε ο μόνος λαός στην ιστορία που θα υποδουλωθεί με την δική του ψήφο κατατρεγμένος από τις κατάρες των ένδοξων προγόνων του.
* ΟδρΆρηςΠετάσηςείναιμέλοςτου Board of Trustees, International Fund, Moscow State Aviation University