Γράφει η Μαρία Σεφέρου
Είχατε ακούσει στο παρελθόν το «Δει δη χρημάτων, ω άνδρες Αθηναίοι»; Σβήστε το αυτό από το μυαλό σας, δεν ισχύει πια. Εκείνο που τώρα είναι η πανάκεια για τη φτώχεια είναι το «Δει δη πράσινης ανάπτυξης». Αυτά τόνισε ο Γ. Παπανδρέου στην ομιλία του «ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ – Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ» στην Αίγλη Ζαππείου. Η Ομιλία αυτή έγινε στις 5 Μαρτίου, του 2009, αποφράδα ημέρα της προαποφασισμένης μη-συναίνεσης των κομματικών αρχηγών κατά τη συνάντησή τους με τον Πρωθυπουργό στο Μέγαρο Μαξίμου, όπου είχαν κληθεί λόγω της κρίσης που διέρχεται η Ελλάδα.
Ακόμη και η πιο λαμπρή ιδέα, όταν παρουσιάζεται με λάθος τρόπο, σε λάθος χρόνο, και εκτός μέτρου και κλίμακας χάνει την αξία της. Έτσι και η ιδέα του Γιώργου Παπανδρέου για την «Πράσινη Ανάπτυξη», που τείνει να εκφυλιστεί σε μονομανία, προκαλεί θυμηδία στους χειμαζόμενους από τη φτώχεια πολίτες. Κυρίως όμως προκαλεί ανησυχία η προοπτική στον πρωθυπουργικό θώκο ν’ ανεβεί σύντομα ένας αιθεροβάμων πολιτικός που πετάει σε πράσινα σύννεφα. Καλή είναι η πράσινη ανάπτυξη για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών, αλλά τα αποτελέσματά της, ακόμη κι αν άρχιζε, και πρέπει ν’ αρχίσει, αύριο το πρωί, είναι μακροπρόθεσμα, και πάντως μόνη της δε θα γεμίσει τα άδεια ταμεία του κράτους, που είναι το άμεσο φλέγον ζήτημα. Το πρόβλημα είναι αλλού και ο κ. Παπανδρέου ή δεν το έχει συνειδητοποιήσει ή το αποκρύπτει για ν’ αποπροσανατολίσει τους πολίτες και να υφαρπάξει την ψήφο τους.
Το γεγονός ότι ο Κ. Καραμανλής δεν παρουσιάζει ένα συγκεκριμένο σχέδιο εξόδου από την κρίση, που στην πράξη άλλωστε δεν μπορεί να υπάρξει αφού εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με ασκήσεις επί χάρτου αλλά με το ζωντανό όγκο ενός άτακτου λαού με παραδοσιακές κακές συνήθειες, δε δίνει άλλοθι στον Γ. Παπανδρέου για να θεωρητικολογεί πρασινολογώντας, λες και είναι παιδάκι της πρώτης γυμνασίου και γράφει έκθεση ιδεών. Το να μας εμπαίζει παρουσιάζοντας τις χρήσιμες ομολογουμένως πράσινες θεωρίες ως συγκεκριμένο σχέδιο άμεσης εξόδου από την κρίση είναι και ανεύθυνο και προκλητικό.
Μακάρι να υπήρχαν εύκολα σχέδια εξόδου από τέτοια ηθική, κοινωνική, χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση, αλλά απ’ ό,τι φαίνεται, όλοι οι ηγέτες της Δύσης προχωράνε πειραματιζόμενοι με το «βλέποντας και κάνοντας». Πολύ περισσότερο σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, όπου η εισφοροδιαφυγή, η φοροδιαφυγή και φοροκλοπή είναι εθνικά σπορ, ενώ οι επιτετραμμένοι αντί να την ελέγξουν τη συγκαλύπτουν με το αζημίωτο, δε μπορεί κανένας Πρωθυπουργός να γνωρίζει εκ των προτέρων σε ποιο βαθμό η όποια εντατικοποίηση των ελεγκτικών μηχανισμών θ’ αυξήσει τα έσοδα του κράτους και θα μειώσει άμεσα το έλλειμμα του Προϋπολογισμού, πράγμα για το οποίο άλλωστε μας έχει στήσει στον τοίχο η Ευρώπη. Τα μειωμένα έσοδα του κράτους είναι βεβαίως μία μόνο πτυχή του προβλήματος, που πάντως δεν λύνεται με καμία πράσινη ανάπτυξη… Ούτε βέβαια οι αλόγιστες σπατάλες στο Δημόσιο θα περιοριστούν με πράσινη ανάπτυξη. Αλλά ούτε και τα υπό πτώχευση ασφαλιστικά ταμεία θα γεμίσουν πάραυτα με πράσινο χρήμα.
Επειδή, λοιπόν, ζητείται ελπίδα και έχω αρχίσει πολύ ν’ ανησυχώ με την πρασινολογία του Γιώργου Παπανδρέου, θα παραθέσω εδώ μερικά πράσινα αποσπάσματα από την πρόσφατη πράσινη ομιλία του στο Ζάππειο, όχι για να τον ειρωνευτώ – οι καιροί γαρ ου μενετοί για αστεία – αλλά για ν’ αναδείξω την παρέκκλιση του ανδρός από την κοινή λογική, απαραίτητη για έναν αυριανό πρωθυπουργό που θα κληθεί να βγάλει τη χώρα από βαθιά και πολύπλευρη κρίση. Φοβάμαι, και μακάρι να είμαι λάθος, ότι έχουμε να κάνουμε με κάποιον αιθεροβάμονα πολιτικό που οραματίζεται πράσινους λαγούς με καταπράσινα πετραχήλια. Δείτε κι εσείς, παρακαλώ, και σκεφτείτε αν υπάρχει τρόπος και προς τα πού να δραπετεύσουμε. Έχουμε και λέμε λοιπόν:
**«Γιατί θα ωφεληθεί η Ελλάδα με το πράσινο πρότυπο ανάπτυξης; Απαντάμε απλά: η κρίση αποτελεί για μας ευκαιρία.»
** « Ή θα παραμείνουμε στο δρόμο της αδράνειας, ή αλλάζουμε πορεία και ξεκινούμε σήμερα την στροφή μας στην πράσινη ανάπτυξη.»
** «Για εμάς, η πράσινη ανάπτυξη είναι αυτό το αναπτυξιακό στίγμα. Σημαίνει επενδύσεις και νέες θέσεις εργασίας σε τομείς που είναι το μέλλον της χώρας μας.»
** «Την κρίση και την ασφυξία στην αγορά θα αντιμετωπίσουμε με ένα μεγάλο πρόγραμμα “πράσινων δημόσιων επενδύσεων”, που θα πυροδοτήσει την ανάπτυξη και θα κατευθύνει, σχεδιασμένα και συγκεκριμένα, στοχευμένα παιδεία.»
** «Μαζί με τον τεχνικό κόσμο, θα προχωρήσουμε στην εφαρμογή της πράσινης γνώσης, στα έργα του αύριο και στο “πρασίνισμα” των έργων του χθες.»
** «Τώρα που όλοι προσπαθούν να προσαρμόσουν τις βιομηχανίες τους -ιδιαίτερα τις αυτοκινητοβιομηχανίες- σε πιο πράσινες με πολύ υψηλό κόστος, εμείς μπορούμε να κάνουμε το μεγάλο άλμα. Γιατί εμείς δεν έχουμε να περάσουμε από τη διαδικασία, και τη δοκιμασία αν θέλετε, της προσαρμογής. Μπορούμε άμεσα να περάσουμε στη δημιουργία μιας νέας εγχώριας πράσινης βιομηχανίας.»
** «Η πράσινη ανάπτυξη είναι και μια ευκαιρία αλλαγής του σημερινού ελληνικού κράτους, ένας μοχλός αλλαγής. Από τον πελατειακό σχεδιασμό στον πράσινο σχεδιασμό, στη συμμετοχική παραγωγή ενέργειας, στη συμμετοχική οικονομία, στη συμμετοχική Δημοκρατία.»
** «Η πράσινη ανάπτυξη είναι και μια ευκαιρία αλλαγής του σημερινού ελληνικού κράτους, ένας μοχλός αλλαγής. Από τον πελατειακό σχεδιασμό στον πράσινο σχεδιασμό, στη συμμετοχική παραγωγή ενέργειας, στη συμμετοχική οικονομία, στη συμμετοχική Δημοκρατία.»
** «Πώς θα τα πετύχουμε όλα αυτά; Για να πάρει σάρκα και οστά το «πράσινο» αναπτυξιακό μας σχέδιο, χρειαζόμαστε και οικονομικά και θεσμικά εργαλεία: Πράσινη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος, που συμπεριλαμβάνει και το θέμα των επιδοτήσεων.»
** «Δημιουργία “Πράσινου” Ταμείου, με τη συμμετοχή τόσο του δημόσιου, όσο και του ιδιωτικού τομέα, που θα χρηματοδοτεί τη βελτίωση της ποιότητας του περιβάλλοντος, την ανάπτυξη “πράσινων” τεχνολογιών και προϊόντων, την ενίσχυση της διάχυσής τους και την προώθηση της εξαγωγής τους.»
** «Τέλος, η “πράσινη ανάπτυξη” δεν είναι ένας στόχος που θα πετύχει το κράτος, από μόνο του, χωρίς την κοινωνία, έξω και πάνω από αυτήν. Μια τέτοια αντίληψη θα ήταν καταστροφική και θα έλεγα και αλαζονική ουτοπία. Η “πράσινη ανάπτυξη”, με καθαρό και κοινό εθνικό στόχο, είναι υπόθεση όλων μας: της Πολιτείας, των επιχειρήσεων, των καταναλωτών, της Αυτοδιοίκησης, όλων των πολιτών, του καθενός από μας. Με το Δημόσιο, βέβαια, να δίνει το παράδειγμα με τις πράσινες προμήθειες, μεταφορές, έργα, ενεργειακά αποδοτικά κτίρια.»
** «Το περιβάλλον αλλάζει, και μαζί τα αλλάζει όλα – και σήμερα και αύριο. Σκεφτείτε για ένα λεπτό. Όλα αυτά δεν αφορούν μόνο εμάς, αλλά και τα παιδιά μας. Η πράσινη ανάπτυξη δεν είναι ουδέτερη επιλογή, αλλά έχει συγκεκριμένο ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα.»
** «Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να αποτελέσει το παράδειγμα προς μίμηση στις χώρες της ΝΑ Ευρώπης και της Μεσογείου, για να μην πούμε και σε παγκόσμιο επίπεδο, ένα πρότυπο μιας πράσινης ανάπτυξης για την Ευρώπη. Αυτός είναι ένας από τους εθνικούς στόχους της νέας κυβέρνησης του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος. Θα το πράξουμε με πλήρη συναίσθηση του βάρους που επωμιζόμαστε. Καλώ όλους σας, και ευχαριστώ για την παρουσία σας, σε αυτή την κοινή μας προσπάθεια. Να διαμορφώσουμε μια νέα συλλογικότητα και αλληλεγγύη. Ένα νέο πατριωτισμό, με όραμα. Να βάλουμε τη χώρα σε μια νέα τροχιά, σε μια νέα πορεία “πράσινης ανάπτυξης”, εξασφαλίζοντας το δικαίωμα σε μια ανθρώπινη κοινωνία. Σας ευχαριστώ»
Αυτά τα λίγα περί της πράσινης ανάπτυξης του Γ. Παπανδρέου που θα μας βγάλει, λέει, από την κρίση! Κάτι τέτοιες εκθέσεις ιδεών έγραφα κι εγώ όταν ήμουνα μικρή. Κάτι παρόμοια, αν δεν απατώμαι, γράφει και η Σκοπιά των Μαρτύρων του Ιεχωβά για τον παράδεισο της Χιλιετούς Βασιλείας του Μεσσία (εξού και Χιλιαστές).
Για ν’ ανακεφαλαιώνουμε λοιπόν, η “πράσινη ανάπτυξη” του Γιωργάκη είναι η θεραπεία δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν που δέρνει διαχρονικά τους Έλληνες! Ώστε η ανησυχητική αύξηση της εγκληματικότητας στη χώρα μας οφείλεται στην έλλειψη πράσινης ανάπτυξης! Η αισχροκέρδεια των εμπόρων εις βάρος των καταναλωτών οφείλεται στην έλλειψη πράσινης ανάπτυξης. Η εκμετάλλευση των εργαζομένων από τους εργοδότες οφείλεται στην έλλειψη πράσινης ανάπτυξης. Το Δημόσιο μπάχαλο με τις μίζες και τις αρπαχτές οφείλεται επίσης στην έλλειψη πράσινης ανάπτυξης. Η διαφθορά που έχει διεισδύσει μέχρι του μυελού των οστών οφείλεται κι αυτή στην έλλειψη πράσινης ανάπτυξης. Τα τοξικά χρηματοπιστωτικά προϊόντα και τα παιχνίδια των κορακιών στο Χρηματιστήριο, που κάθε τόσο επιτίθενται με την παραδοσιακή επιχείρηση σκούπα και σαρώνουν τις οικονομίες των αφελών, οφείλονται στην έλλειψη πράσινης ανάπτυξης. Η κερδοσκοπία των Τραπεζών οφείλεται στην έλλειψη πράσινης ανάπτυξης. Η ύφεση στην ανοικοδόμηση με τη συνεπαγόμενη ανεργία οφείλεται στην έλλειψη πράσινης ανάπτυξης. Η εγκληματική διαπλοκή των πολιτικών με το κεφάλαιο και τα ΜΜΕ οφείλεται στην έλλειψη πράσινης ανάπτυξης. Η μη φορολόγηση της Εκκλησιαστικής περιουσίας και της μεγάλης ακίνητης περιουσίας οφείλεται στην έλλειψη πράσινης ανάπτυξης. Ο θανάσιμος κομματικός κατακερματισμός της κοινωνίας σε αλληλομισούμενες ομάδες οφείλεται στην έλλειψη πράσινης ανάπτυξης. Τα Golden Boys που χρυσοπληρώνονται για να βουλιάζουν τα ασφαλιστικά ταμεία και να οδηγούν στη χρεοκοπία τη μια ΔΕΚΟ μετά την άλλη θα εξαφανιστούν ως δια μαγείας με την πράσινη ανάπτυξη!
Κοντολογίς, όλα τα στραβά, κακά κι ανάποδα της μοίρας μας θα εξαφανιστούν με το μαγικό ραβδί της πράσινης ανάπτυξης του πράσινου ΠΑΣΟΚ, και η κρίση θα παρέλθει σαν κακό όνειρο, ενώ η τρύπα του δημόσιου ελλείμματος θα βουλώσει με πράσινο χορτάρι. Και θα ζήσουμε εμείς καλά και τα παιδιά μας καλύτερα στον πράσινο παράδεισο που μας υπόσχεται ο Γιωργάκης, καλή του ώρα!
Και το εξωτερικό χρέος; Θα πάψουμε να δανειζόμαστε με την πράσινη ανάπτυξη του ΠΑΣΟΚ; Όοοχι βέβαια! Ούτε ο Γιώργος τόλμησε να πει κάτι τέτοιο. Άλλωστε, ο δανεισμός είναι το εθνικό μας χόμπι. Τι θα γίνει λοιπόν; Να τι μας είπε ο Γιώργος για να μας καθησυχάσει. «Έτσι θα έχουμε καλύτερη μεταχείριση και φθηνότερο χρήμα για τον δανεισμό κεφαλαίων από την χρηματαγορά για τις δημόσιες επενδύσεις μας.»
Και σαν ένας μικρός Ομπάμα, ο Γιώργος Παπανδρέου τόνισε: «Ευκαιρία να ανατρέψουμε ένα αναπτυξιακό μοντέλο που πνέει τα λοίσθια. Ευκαιρία να πούμε, σε όσους και σε όσα πνίγουν τις δυνατότητες του τόπου και του λαού μας, σε όσους εμποδίζουν την πρόοδο και καλλιεργούν την αδράνεια και την απαισιοδοξία, σε όσους και όσα περιορίζουν το δικαίωμα για μια ζωή ποιότητας και αξιοπρέπειας, “Κάντε τόπο να περάσει η Ελλάδα”.»
Κάντε τόπο, ρε πατριώτες, να περάσει η πράσινη Ελλάδα! Σε ποιους άραγε το λέει αυτό; Στους μεγαλοεκδότες που τον στηρίζουν; Στα ΜΜΕ που τον λιβανίζουν; Στους βλοσυρούς επιχειρηματίες με τους οποίους συνεστιάζεται σε μυστικά δείπνα ; Στους ξένους τραπεζίτες από τους οποίους προσδοκεί δανεισμό κεφαλαίων με μικρότερο τόκο; Στους νεοδημοκράτες αδελφούς μας; Στους κομμουνιστές συντρόφους μας; Στους συνασπισμένους συριζαίους αδελφούς μας; Στους πατριώτες οπαδούς του ΛΑΟΣ; Στα φαντάσματα; Στους εξωγήινους; Στους κακούς δαίμονες; Ποιος διάβολος εμποδίζει τους Έλληνες ν’ απολαύσουν μια ζωή ποιότητας και αξιοπρέπειας; Την απάντηση μπορούμε να την πάρουμε από την ιστορία. Στον καθρέφτη της ιστορίας μας θα δούμε την άσχημη όψη του αυτοκαταστροφικού και εθνοκτόνου εαυτού μας. Όμως την ιστορία μας ο κ. Παπανδρέου φαίνεται ότι δεν τη γνωρίζει – ξενοαναθρεμμένος είναι κι αυτός – ή προσποιείται πως δεν την γνωρίζει για να μπορέσει επιτέλους να γευθεί το θρόνο της εξουσίας τώρα που έχει φτάσει σε απόσταση αναπνοής από δαύτον και δε μπορεί να μαζέψει τα σάλια του από την όρεξη που του έχει ανοίξει.
Εδώ και τώρα τις κάλπες στήστε,
Ο Γιώργος στο Μαξίμου να ενθρονιστεί,
Την πράσινη ανάπτυξη να φέρει,
Συνοδευόμενη από πράσινη αρπαχτή.
Εδώ και τώρα, περήφανε λαέ
Κάνε τα όλα επιτέλους να πρασινίσουν,
Και με κουτόχορτο και άνεμο κοπανιστό
οι τρύπες του προϋπολογισμού να κλείσουν,
Εδώ και τώρα όλοι ας αναφωνήσουν:
“Δώστε εις το ΠΑΣΟΚ την εξουσία πάλι,
Με πράσινες κουτάλες τα στομάχια να γεμίσουν
Διότι λύση για την κρίση δεν υπάρχει άλλη!”
Και τώρα όλοι μαζί:
Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει,
Δεν τη σκιάζει ξεφτίλα καμιά,
Με δανεικά την ψυχή της ευφραίνει,
Και μονίμως στην εξάρτηση τραβά, τραβά, τραβά,
Χωρίς ήθος στο ΧΑΟΣ τσουλά!
Βοήθειά μας! Αμήν. Αλληλούια!