Απάντηση στην “ανάλυση για τις κρίσεις στην ΕΛ.ΑΣ.” που δημοσιεύτηκε στο troktiko
Επειδή κάποιοι, κρυμμένοι πίσω απ`το προσωνύμιο “παλιός” (που προφανώς συμβολίζει ότι ξέρουν το κάτι παραπάνω) γράψανε μια σειρά από ασυναρτησίες για τις
κρίσεις της ΕΛ.ΑΣ., τους επισημαίνουμε τα εξής:
– Ο κ.Τσιατούρας είχε πάρα πολλά έτη επιτυχούς συνεργασίας με πολλούς από τους αξιωματικούς με τους οποίους εκλήθη να συνεργαστεί και την χρονιά που πέρασε.
Τρανταχτό παράδειγμα η περίοδος κατά την οποία ήταν Αττικάρχης. Η συναίνεσή του στην περσινή τους αναβάθμιση ήταν ΑΠΟΛΥΤΗ. Κι αν ο ίδιος και ο κύκλος του
τώρα λασπολογούν εις βάρος των .. αποστρατευθέντων ότι είχαν πολιτική στήριξη (γι αυτό κόπηκαν;) καλό θα ήταν να επισημανθεί ότι ο ίδιος είναι που φέρει το
πιο κραυγαλέο και υποτιμητικό για έναν ένστολο “μέσον”. Αυτό ενός πολύ ισχυρού (κανονικού STAR) επιχειρηματία…Φωνάζει ο κλέφτης για φοβηθεί ο νοικοκύρης.
– Οι δύο κατ`εξοχήν επιχειρησιακοί υπεύθυνοι για το κατάντημα του Δεκεμβρίου ήταν ο κ.Τσιατούρας και ο κ.Μπούτσικας (ΓΑΔαρχης). Κατά καμμία λογική (ιεραρχική
ή εμπειρική) δεν μπορεί σε ένα σώμα όπως η ΕΛ.ΑΣ. να ευθύνονται τα επιτελικά στελέχη ή οι επιθεωρητές για την ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΗ αποτελεσματικότητα των
επιχειρήσεων του Δεκεμβρίου. Με ποια λογική βάση, λοιπόν, απομακρύνθηκαν όλοι οι υπόλοιποι για να ..επιβραβευθούν οι κυρίως υπεύθυνοι, ο ένας παραμένοντας ως
αρχηγός και ο άλλος αναβαθμιζόμενος σε αντιστράτηγο καταλαμβάνοντας τη θέση του υπαρχηγού; Εκτός αν η εξόφθαλμη ΑΤΟΛΜΙΑ και ο χαρακτηριστικός ΠΑΝΙΚΟΣ που
τους διέκρινε εκείνες τις μέρες εκτιμήθηκε ως το απαραίτητο προσόν για την ισχυροποίησή τους. Η πολιτική ηγεσία, βέβαια, είχε διαπιστώσει ιδίοις όμμασι (στα
κέντρα επιχειρήσεων) του λόγου το αληθές…
– Η αποτελεσματικότητα πολλών από τα απομακρυθέντα στελέχη διαπιστώνεται από την ίδια τους την πορεία και από τα απτά (καταμετρημένα) στοιχεία
αποτελεσματικότητας που συνοδεύουν το πέρασμά τους από τις διάφορες υπηρεσίες. Και όποιος δυσκολεύεται (φυσιολογικά) να εμπιστευθεί κάτι που γράφεται ανώνυμα
στο διαδίκτυο, ας ρωτήσουν χαμηλόβαθμους αξιωματικούς αλλά και την βάση της αστυνομίας (αστυφύλακες – ειδικούς φρουρούς) για την ποιότητα αυτών που ήλθαν
στην ηγεσία και αυτών που έφυγαν. Σημειωτέον επίσης ότι στην ηγεσία του Αρχηγείου δεν απέμεινε πια ΚΑΝΕΝΑ στέλεχος που να διαθέτει εμπειρία από πολλές
υπηρεσίες (και καθ`αυτό καλύτερη συνολική γνώση των θεμάτων της Αστυνομίας), συμπεριλαμβανομένου και του αρχηγού.
– Για τα σχόλια περι “δημοσίων σχέσεων” , οποιοσδήποτε γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα στο εσωτερικό της ΕΛ.ΑΣ., το λιγότερο θα μειδίαζε. Αρκεί κανείς να δει
κάποια από τα προσφάτως αναβαθμισμένα “μπουμπούκια”, που πήραν μάλιστα και βαθμό αντιστρατήγου. Βέβαια, ο καθ`επάγγελμα γλειψιματίας είναι παντός καιρού και
κάποιοι καλόπιστοι θα πρεπε να το περιμένουν.
– Ειδικά όσον αφορά το τελευταίο παράδειγμα, μπορούν να ειπωθούν πολλά. Και μάλλον θα πρεπε, γιατί οι προκλήσεις είναι πολλές και πολύ σημαντικές για να
αφεθούν στην αφάνεια. Υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις (μπορεί και ..αποδείξεις) ότι ίσως το “νερντ” να έπαιξε ρόλο συντονιστού φέρνοντας μάλιστα και σε επαφή
την κορυφή (μια εκ των δύο) με γνωστή αργυρώνητη “πένα” της δημοσιογραφίας την οποία καρφώνουν μέχρι και οι ίδιοι οι συνεργάτες της ως συμμετέχουσα σε κρυφά
κρατικά μισθολόγια. Και επειδή ούτε η συγκυρία ήταν τυχαία, ούτε και η προσέγγιση, μπορούμε να πούμε πως το θέμα έχει πολύ …βάθος για όποιον θέλει να το
ξύσει. Να ξέρουν μόνο αυτοί οι οποίοι διαθέτουν την εξυπνάδα του πορτοφολά και την ηθική του ΕΡΠΕΤΟΥ πως την στολή τους την ΑΤΙΜΑΣΑΝ, μιας και δια παντός.
Και επειδή ακόμη και μετά την τέλεση του εγκλήματος έδειξαν διάθεση για συνέχιση της λασπολογίας (προφανώς για το συγκαλύψουν) να ξέρουν ότι μαζί με την
απάντηση θα εισπράξουν και την χλεύη, ως φυσική εξέλιξη της αποκάλυψης του ρόλου τους.
– Ο κ. Τσιατούρας, που δέχτηκε να παίξει τον ρόλο του κομπάρσου στην όλη ιστορία (για να σώσει τη θεσούλα του) θα πρέπει να ξέρει οτι θα είναι το πρώτο θύμα
της ιστορίας, στην περίπτωση που κάτι στραβώσει. Και τότε θα καταλάβει ότι είχε στοχοποιήσει άτομα προς λανθασμένη κατεύθυνση. Παρ`όλα αυτά, είναι εξίσου
συνένοχος και συμμέτοχος στη γενικευμένη επιχείρηση λασπολογίας που ασκήθηκε και προς τα πάνω (πιο πάνω δεν.. πάει) και προς τα κάτω. Όταν βέβαια,
αποφασίζεις πως ο μόνος τρόπος για να γατζωθείς στην καρέκλα σου είναι να απομακρύνεις τους πάντες από γύρω σου επειδή (νομίζεις) ότι αυτοί αποτελούν τον πιο
άμεσο κίνδυνο, βρίσκεσαι ξαφνικά περιστοιχισμένος από μνηστήρες της καρέκλας που δεν δίνουν ούτε δεκάρα τσακιστή για την δική σου μακροημέρευση ή
υστεροφημία. Κοινώς, όποιος σκάβει λάκκο για τους άλλους κάποια στιγμή πέφτει ο ίδιος μέσα…
– Και γι αυτούς που αναρωτιούνται περι ποίας λασπολογίας γίνεται λόγος, ας μπουν στον κόπο να σκεφθούν ποιοι συκοφαντήθηκαν και γιατί, αρχής γενομένης δέκα
περίπου ημέρες πριν από τις κρίσεις, με δημοσιεύματα σε γνωστό blog της ..ημεδαπής δημοσιοκαφρίλας. Αλλά και το πόσες φορές αφέθηκε το υπονοούμενο περι
“υπονόμευσης του αρχηγού” από τους 4 αντιστράτηγους, οι οποίοι κατά τα άλλα δεν είχαν ΙΔΕΑ για το τι συνέβαινε και παρακολουθούσαν άναυδοι τις εξελίξεις. Όσο
για τους.. πρωτεργάτες, κάποιοι το έπαιζαν ανήξεροι και αδιάφοροι για το τι συμβαίνει στο παρασκήνιο, ενώ άλλοι έμπλεκαν τον ρόλο που τους έχει αναθέσει η
πολιτεία με αυτόν του χαφιέ παλαιάς σταλινικής κοπής, που προσπαθεί να σκαρφιστεί το καταλληλότερο ψέμα για να συγκαλύψει τα συμβαίνοντα. Μετά, βεβαίως,
βάζει τα παπαγαλάκια του να κελαηδήσουν. Λογικό, θα πει κανείς, όταν κάποιος πρέπει να κρύψει παράλληλα και την ανεπάρκειά του. Βλέπετε, η ανάγνωση
προδιατυπωμένων ανακοινώσεων on camera δεν αποτελεί και κανένα σοβαρό προσόν για έναν αξιωματικό. Όταν μάλιστα είναι και το μοναδικό που έχει, αναγκάζεται να
ασχοληθεί με τους άλλους και όχι με την πάρτη του.
– Τα άνω γραφόμενα δεν πρέπει επουδενί να ωθήσουν κάποιον στην εντύπωση πως όλοι είναι το ίδιο. Σίγουρα, υπήρξαν και ευνοημένοι αυτής της κατάστασης χωρίς
δική τους ..υπαιτιότητα. Μάλιστα, σε κάποιες περιπτώσεις πρόκειται για καλές προσωπικότητες. Όμως, δεν πρέπει κανείς, ειδικά εάν ανήκει στο σώμα της ΕΛ.ΑΣ.,
να μείνει απαθής σε μια κατάσταση που εξελίχθηκε ανεξέλεγκτα και πιθανόν να συνεχίσει να εξελίσσεται. Και, σίγουρα, πρέπει να τεθούν οι προϋποθέσεις ώστε να
μην επαναληφθεί. Ο ωμός εκβιασμός, η λασπολογία και η υπονόμευση δεν πρέπει να ξανααποτελέσουν παράγοντες καθορισμού των ισορροπιών στο σώμα και στην επιλογή
προσώπων. Ας είναι αυτή η πρώτη και τελευταία ηγεσία που έχει αυτά τα γνωρίσματα.
-Η παρέμβαση αυτή (προς αποκατάσταση της πραγματικότητας) είναι προειδοποιητική. Αν ξανατολμήσει κάποιο παπαγαλάκι και επιχειρήσει να αμαυρώσει τη φήμη
ανθρώπων που έδωσαν τη ζωή τους στην ελληνική αστυνομία προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και να κολλήσει ρετσινιές, τότε θα δει τι σημαίνει
ΣΚΛΗΡΟ ΡΟΚ και άγριο σολάρισμα.
Υ.Γ. Συλληπητήρια και κουράγιο στην οικογένεια του ΗΡΩΑ αστυνομικού που χάθηκε εκτελώντας το καθήκον του, ακόμα και εκτός υπηρεσίας. Αυτή είναι η ψυχή της
αστυνομίας και όχι οι δολοπλόκοι. Η πολιτεία έχει την υποχρέωση να σταθεί στο πλευρό των δικών του ανθρώπων, όχι μόνο τώρα, αλλά σε βάθος χρόνου.