Η επιλογή του Δημήτρη Δράκου, απάντηση στο σαθρό σύστημα που αναπαράγει Τατούληδες

Η επιλογή του Δημήτρη Δράκου για τη θέση του αιρετού Περιφερειάρχη Πελοποννήσου αποτέλεσε ένα έμπρακτο δείγμα απεμπλοκής από τον φαύλο κύκλο της μεταπολίτευσης που επιβάλλει κομματικές περσόνες – celebrities, άσχετες με τα αυτοδιοικητικά σε θέσεις κλειδιά. Αυτή η πρακτική έχει αφήσει βαθιά τα σημάδια της στην χαοτική κατάσταση που επικρατεί στην αυτοδιοίκηση, με τα απανωτά κρούσματα ανυπαρξίας αλλά και κακοδιαχείρισης που μεταφράζεται σε χαμηλής ποιότητας τοπική αυτοδιοίκηση και μαύρες τρύπες δισεκατομυρίων.
Σημειολογικά όμως, η επιλογή του Δράκου είναι μία σαφής ανατρεπτική κίνηση γιατί γίνεται από τη Νέα Δημοκρατία στην περιφέρεια Πελοποννήσου. Δηλαδή, την περιφέρεια με την ισχυρότερη εντοπιότητα για το κόμμα αφού τόσο ο Αντώνης Σαμαράς όσο και ο Βασίλης Μιχαλολιάκος κατάγονται και έχουν ισχυρούς δεσμούς από την Πελοπόννησο. Θα περίμενε λοιπόν κάποιος (σύμφωνα με την σαθρή πρακτική του παρελθόντος) ότι η Νέα Δημοκρατία θα επέλεγε ένα γνήσιο τέκνο του κομματικού σωλήνα, αντί κάποιου πραγματικά άξιου και έμπειρου λειτουργού της αυτοδιοίκησης. Σίγουρα τόσο ο Σαμαράς όσο και ο Μιχαλολιάκος δέχτηκαν ισχυρές πιέσεις σε αυτή την κατεύθυνση. Όπως είναι σίγουρο ότι πολλοί έμειναν “παραπονεμένοι” από αυτή την επιλογή.
Το αδιαμφισβήτητο είναι ότι η Νέα Δημοκρατία με αυτή την επιλογή τίμησε κυρίως τον Έλληνα πολίτη επιλέγοντας για την πολύπαθη Πελοπόννησο έναν ικανό και πατριώτη που θα τιμήσει με τη σειρά του τους πολίτες της Πελοποννήσου. Την ίδια στιγμή που τα δεκανίκια της διαπλοκής επιλέγουν …Τατούληδες και άλλους, άσχετους με την αυτοδιοίκηση ανθρώπους με μόνο προφανή σκοπό να ξεπληρώσουν γραμμάτια.
Η επόμενη μέρα των εκλογών θα τους στείλει εκεί που έπρεπε να είναι από καιρό.