Ο Θάνατος του Εμποράκου δεν είναι θεατρικό έργο. Είναι μια αδυσώπητη πραγματικότητα που πέρασε τις πύλες της κόλασης ύστερα από την επιτυχημένη επίκληση των “ευαίσθητων σοσιαλιστών” τύπου ΓΑΠ και Πάγκαλου. Το άρθρο στο προχθεσινό Πρώτο Θέμα είναι σαφές και ωμό:
ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ ΠΑΝΤΟΥ – ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ
«Καταργήστε τους μικρομεσαίους!»
«Οι αλλαγές που δρομολογούνται εκτείνονται και στον ιδιωτικό τομέα. Το στίγμα θα δώσουν οι συνεργασίες και συγχωνεύσεις στις τράπεζες, με καταλύτη εκείνες που ελέγχονται από το κράτος. Η τρόικα, όμως, θέλει να δει και μαζικές συνενώσεις χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Θεωρούν πως το πρόβλημα του πληθωρισμού δεν οφείλεται μόνο στα καρτέλ και στα ολιγοπώλια μεγάλων επιχειρήσεων που κατέχουν δεσπόζουσα θέση στην αγορά, αλλά κατά ένα μεγάλο μέρος στον κατακερματισμό της αγοράς σε μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις. Ζητούμενο για τους ελεγκτές είναι να αποκτήσουν οι ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις το κρίσιμο μέγεθος που θα αυξήσει τους τζίρους τους, θα μειώσει τα κόστη και θα δημιουργήσει ανταγωνιστικές συνθήκες στην αγορά».
Η στεψοδικία των διεθνών τοκογλύφων δεν υφίσταται πια. Οι σοφιστείες είναι παρελθόν. Τώρα το λόγο έχει το χοντρό και απροκάλυπτο ψέμα. Όποιος το φάει, έτσι θα το χωνέψει: “Η τρόικα, όμως, θέλει να δει και μαζικές συνενώσεις χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων”. Σίγουρα. Όλοι οι ιδιοκτήτες κλειδαράδικων και ψιλικών θα… συνενωθούν για να κάνουν “οικονομία κλίμακος”. Αφού αυτό είναι ανέφικτο τότε απλούστατα θα κλείσουν για να πάρουν τη θέση τους οι θηριώδεις αλυσίδες που έχουν ήδη την τεχνογνωσία του… θηριώδους και της “οικονομίας κλίμακος”.
Επίσης, τα επιχειρήματα των δυνάμεων κατοχής είναι κατώτερα ακόμα και από τον εσωτερικό κόσμο εκείνων που τους υπερασπίζονται. Θαυμάστε λογική: “Θεωρούν πως το πρόβλημα του πληθωρισμού δεν οφείλεται μόνο στα καρτέλ και στα ολιγοπώλια μεγάλων επιχειρήσεων που κατέχουν δεσπόζουσα θέση στην αγορά, αλλά κατά ένα μεγάλο μέρος στον κατακερματισμό της αγοράς σε μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις”.
Ναι μωρέ, χρόνια το υποπτευόμασταν αλλά δεν μπορούσαμε να το αποδείξουμε. Δεν φταίνε τα καρτέλ για τον πληθωρισμό και την ακρίβεια αλλά ο άθλιος ράφτης της γειτονιάς που μαντάρει δέκα σώβρακα μ’ ένα τρίευρω κι ο κανάγιας ο σουβλατζής που πουλάει το δίπιττο μ’ ενάμιση ευρώ. Αμ ο άλλος; Ο Γιάννης ο ψιλικατζής που δεν συνενώθηκε με τις υπόλοιπες 15… Έβγες του Πειραιά; Γιατί να μην είναι υπαλληλάκος μ’ ένα εξακοσαρικάκι και μου θέλει να κάνει τον μπίζνες μαν και να βγάζει ίσα με 1300 ευρώ το μήνα;
Ο στρατός κατοχής και οι ντόπιοι Κουίσλιγκ συνεργάτες του υπαλληλοποιούν ραγδαία και ανεμπόδιστα τους Έλληνες. Η αντίσταση επιβάλλεται όχι μόνο για λόγους ιστορίας, φιλοπατρίας κ.λπ. κ.λπ. αλλά πρώτα απ’ όλα για λόγους προσωπικής αξιοπρέπειας. Το θέμα είναι προσωπικό…