Ανεπισήμως στα «κάγκελα» οι τραπεζίτες, αλλά μπροστά στους μετόχους και τις κάμερες ..βρίθουν αισιοδοξίας!

Μέχρι προχθές οι τραπεζίτες ήταν στα «κάγκελα» για το πώς θα καταφέρουν να πετύχουν το 10% στις Αυξήσεις κεφαλαίου που θα πραγματοποιήσουν, προκειμένου «να παραμείνει ο ιδιωτικός χαρακτήρας των ελληνικών τραπεζών», όπως επαναλαμβάνουν συνεχώς.

Μάλιστα, αυτές τις απόψεις τις εξέφρασε και επισήμως ο κ. Καραμούζης της Eurobank προ ημερών. Σήμερα ο κ. Σάλλας που κατάφερε να «μαζέψει» υγιείς τράπεζες στη χρεοκοπημένη Τράπεζα Πειραιώς για να την σώσει, μπροστά σε μετόχους (και κάμερες) εκτίμησε ότι το 10% των ιδίων κεφαλαίων που θα πρέπει να βρουν οι τράπεζες, είναι σίγουρο ότι θα επιτευχθεί!

Οι τραπεζίτες ζητούσαν (και συνεχίζουν να ζητούν) ευνοϊκότερους όρους στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, προκειμένου να μην κρατικοποιηθούν και κατ’ επέκταση αλλάξουν ακόμα και οι διοικήσεις. Αν είναι σίγουροι, όπως ο κ. Σάλλας, γιατί πιέζουν για άλλους όρους;

Η ιδιωτική συμμετοχή όμως, του 10% θα πρέπει να γίνει εν μέσω οικονομικής κρίσης και ασφυκτικής έλλειψης ρευστότητας. Μόνο και μόνο με αυτό το δεδομένο, φαντάζει απίθανη η εξεύρεση των ποσών αυτών. Αφήστε που στο ενδιάμεσο υπάρχει και ένας ακόμα παράγοντας: δεν είναι μόνο μια τράπεζα που θα πρέπει να προχωρήσει σε ΑΜΚ έως τα τέλη Απριλίου που λήγει επισήμως το χρονοδιάγραμμα. Δεν είναι τυχαίο που η Εθνική ζήτησε (δεν έχει λάβει ακόμα απάντηση) να παραταθεί η αύξηση για την ίδια τον ερχόμενο Σεπτέμβριο με τη δικαιολογία να έχει απορροφήσει πλήρως την Eurobank.

Δεν είναι τυχαίο που χθες άλλαξε και η διοίκηση του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, στην ..αγκαλιά του οποίου θα βρεθούν όσες τράπεζες δεν καταφέρουν να πιάσουν το στόχο του 10%. Το στοίχημα για την κοινωνία και την οικονομία, όμως, είναι άλλο: πως θα πέσουν λεφτά στην πραγματική οικονομία. Με την ανακεφαλαιοποίηση και τις ΑΜΚ αυτό δεν πρόκειται να γίνει. Χρειάζεται και η επιστροφή των καταθέσεων. Πλέον, στις τράπεζες βρίσκονται περίπου 167 δις ευρώ.