Τα μνημόνια μας πεθαίνουν – Δύο χρόνια μείωση στο προσδόκιμο ζωής

Κατά τουλάχιστον 2 χρόνια σε ορίζοντα 10ετίας αναμένεται ότι θα μειωθεί το προσδόκιμο επιβίωσης των Ελλήνων, ως αποτέλεσμα της επιδείνωσης της ποιότητας ζωής τους,  ενώ μετά από δεκαετίες συρρίκνωσης αυξάνεται και η βρεφική θνησιμότητα. Η πρόσφατη τραγική περίπτωση του θανάτου του βρέφους από «ασιτία» θυμίζει χρόνια Κατοχής, ενώ και ο θάνατος γυναίκας κρατούμενης στις φυλακές Ελαιώνα λόγω έλλειψης οξυγόνου,  είναι ένα ακόμη περιστατικό που καταδεικνύει την παντελής έλλειψης ιατρικής περίθαλψης των Ελλήνων.
Η εφαρμογή των Μνημονίων είναι προφανές πώς οδηγεί τη χώρα σε παρόμοιες καταστάσεις με την Αργεντινή, η οποία όταν εντάχθηκε στο ΔΝΤ είδε το προσδόκιμο ζωής των πολιτών της να μειώνεται δραματικά. Σε παλαιότερη έρευνα μάλιστα που είχε δημοσιευθεί στην εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος» η μείωση του προσδόκιμου ζωής μπορεί να φτάσει τα 6 με 7 χρόνια για τις χώρες που θα έχουν την “τύχη” να συνεργαστούν με τον “φιλάνθρωπο” οργανισμό του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Οπότε ο κατήφορος είναι ακόμα μακρύς.
Στην Αργεντινή τη δεκαετία 1991-2001, οπότε και δρούσε το ΔΝΤ, το 48% του πληθυσμού έμεινε εκτός ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και άρα χωρίς φάρμακα λόγω των πολιτικών που επιβλήθηκαν. Το αποτέλεσμα ήταν να αυξάνεται η θνητότητα των πολιτών κατά 5% για κάθε χρόνο σωτηρίας από το ΔΝΤ, ενώ το 2002 είχαν αυξηθεί κατά 40% οι επισκέψεις σε ψυχιάτρους λόγω κατάθλιψης. Δείτε τώρα τι συμβαίνει στην Ελλάδα, και έπεται συνέχεια.
Τα συγκλονιστικά στοιχεία για τη μείωση του προσδόκιμου ζωής των Ελλήνων και την αύξηση της βρεφικής θνησιμότητας  κάνουν ειδικοί της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας. Επισημαίνουν επίσης πώς ένας στους πέντε Έλληνες παρουσιάζει συμπτώματα κατάθλιψης. Έξι στους δέκα δηλώνουν ότι αναβάλουν ή ματαιώνουν για οικονομικούς λόγους την αναγκαία επίσκεψη στον γιατρό.
Οι πάσχοντες από καρκίνο, καρδιαγγειακά νοσήματα, διαβήτη, υπέρταση, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, δηλ περίπου το 38% του πληθυσμού, μαζί με τους ηλικιωμένους και τους ασθενέστερους οικονομικά αποτελούν τους εύκολους στόχους αλλά και τα πρώτα «θύματα» της οικονομικής κρίσης.
Μάλιστα, ο πληθυσμός που συγκαταλέγεται σε ομάδες υψηλού κινδύνου συνεχώς διογκώνεται καθώς αυξάνονται οι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση νοσημάτων: εκτός από τους κλασικούς παράγοντες κινδύνου, κάπνισμα, διατροφή, καθιστική ζωή, πλέον προσμετρούνται τα δάνεια, τα χρέη, η ανεργία, η μείωση του εισοδήματος.
«Η αναγκαιότητα να εξεταστούν προτάσεις για την αναδιάρθρωση του συστήματος υγείας είναι μεγάλη. Όσο γίνονται περιστολές στις δαπάνες υγείας χωρίς να προχωρούν μεταρρυθμίσεις δεν θα υπάρχει αποτέλεσμα» επισημαίνει ο καθηγητής Οικονομικών της Υγείας, κ. Γιάννης Κυριόπουλος, με αφορμή την συνοπτική παρουσίαση των μελετών για την κρίση και τη δημόσια υγεία στην χώρα μας μετά την ολοκλήρωση του 8ου Πανελλήνιου συνεδρίου για τη Διοίκηση, τα Οικονομικά και τις Πολιτικές Υγείας.
Ωστόσο, η υγεία εν μέσω κρίσης δεν μονοπωλεί μόνο τους Έλληνες, ειδικούς και πολίτες. Ανάλογο προβληματισμό διατυπώνουν και οι επιστήμονες από την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία. Παρά τις σημαντικές διαφορές που έχουν τα συστήματα υγείας των τεσσάρων χωρών, με την Ελλάδα να είναι ο αδύναμος κρίκος στην πρωτοβάθμια υγεία και την πρόληψη, οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στον πληθυσμό δεν παρουσιάζουν μεγάλες αποκλίσεις. Αυτό επιβάλλει, κατά τους ευρωπαίους επιστήμονες, τη διαμόρφωση κοινών στρατηγικών δράσεων και πολιτικών.
Στο πλαίσιο αυτό επιστήμονες από τις χώρες του Νότου, τις λεγόμενες PIGS, αλλά και την Ιρλανδία, στέλνουν ανοικτή επιστολή προς τους πολιτικούς ηγέτες και τις υγειονομικές αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σχετικά με τις επιπτώσεις της κρίσης στην υγεία των πολιτών.
Οι επιστήμονες σημειώνουν ότι η Ευρωπαϊκή Συνθήκη της Λισαβόνας αναφέρει ότι «στον καθορισμό και την εφαρμογή των πολιτικών και των δραστηριοτήτων της, η Ένωση πρέπει να λαμβάνει υπόψη της τα προαπαιτούμενα που σχετίζονται με την προαγωγή ενός υψηλού επιπέδου απασχόλησης, την εγγύηση επαρκούς κοινωνικής προστασίας, την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού και την εξασφάλιση υψηλού επιπέδου εκπαίδευσης, κατάρτισης και προστασίας της ανθρώπινης υγείας».
Υπογραμμίζουν όμως την έλλειψη συστήματος παρακολούθησης των δυσμενών συνεπειών των κοινωνικοοικονομικών κρίσεων και έγκαιρης αντίδρασης σε διεθνές, εθνικό και τοπικό επίπεδο, εκτιμώντας μάλιστα ότι «αυτό το γεγονός συνιστά μια από τις πιο ατυχείς διαστάσεις της κρίσης».
Η επιστολή την οποία προσυπογράφουν εκπρόσωποι της ακαδημαϊκής και ιατρικής κοινότητας των τεσσάρων χωρών, πρόκειται να αποσταλεί σε θεσμικά όργανα της Ευρώπης. Ενδιαφέρον θα είχε και μια έρευνα για την αύξηση των τροχαίων ατυχημάτων στις ώρες υπό “κατοχή” λόγω του ότι οι οδηγοί δεν καταφέρνουν να έχουν το νου τους στο τιμόνι.
Ένα είναι σίγουρο. Το Μνημόνιο κατέστρεψε τις ζωές μας χωρίς να λύσει ούτε ένα από τα υποτιθέμενα προβλήματα της χώρας, αντίθετα πέτυχε οι μισοί να παραμιλάμε στο δρόμο, και οι άλλοι μισοί όταν πέφτουν για ύπνο αντί να μετράνε προβατάκια…μετράνε λογαριασμούς.
ΠΗγή: defencenet.gr