Το σύστημα της διαφθοράς και της διαπλοκής παίζει το τελευταίο χαρτί του!…

Γράφει ο Μαγια
Η στρατηγική της έντασης, που βασίζεται στην κλιμάκωση της πολιτικής αντιπαράθεσης, τη δημιουργία συγκρουσιακού κλίματος στην κοινωνία και τη «δαιμονοποίηση» πραγματικών ή φανταστικών εχθρών του συστήματος, είναι το τελευταίο χαρτί των μνημονιακών συμφερόντων και των κυβερνητικών υποτελών τους, στην απέλπιδα προσπάθεια που καταβάλουν για να διατηρήσουν τον έλεγχο των εξελίξεων και να συνεχίσουν την πολιτική αιματηρής λιτότητας.
Δοκιμασμένη, πλην όμως επικίνδυνη «συνταγή», που αποσκοπεί στη μετατόπιση της προσοχής της κοινής γνώμης από τα φλέγοντα ζητήματα της φτώχειας, της λιτότητας και της ανεργίας και στη διαμόρφωση κλίματος ανασφάλειας και φόβου, ώστε να ακυρωθεί  οποιασδήποτε εναλλακτική πρόταση ή διέξοδος απέναντι στην ακολουθούμενη μνημονιακή στρατηγική.
Το ιδεολογικό υπόβαθρο της αντιδραστικής αυτής επιχείρησης οργανώνεται από καιρό επιμελώς.
Το προηγούμενο υπάρχει. Πριν τον Δεκέμβρη του 2008 ο ΣΥΡΙΖΑ είχε φθάσει στο 17% και κοντά στο 10% ήταν το ΚΚΕ. Μετά το μπάχαλο, ο ΣΥΡΙΖΑ επέστρεψε στο 4% κι ο κόσμος στο σπίτι του. Μάλιστα πολλοί κλείστηκαν μέσα κι έκτοτε δεν ξαναβγήκαν.
Το ίδιο σχεδιάζεται και τώρα!
Ο εκβιασμός «ευρώ ή δραχμή» μετασχηματίζεται στο δίλημμα «αναρχία και ανασφάλεια ή Νόμος και Τάξη».
Η κυβέρνηση επιχειρεί να στριμώξει στο καναβάτσο της βίας τον ΣΥΡΙΖΑ, που τσίμπησε το δόλωμα και μπήκε στην αντιπαράθεση.
Το βίντεο με τις μονταρισμένες δηλώσεις του αμετροεπούς βουλευτή του, Βαγγ. Διαμαντόπουλου, προιόν πολιτικής διαστροφής και η χωροφυλακίστικη πρόσκληση προς το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης «να συνταχθεί, μαζί με όλα τα κόμματα του συνταγματικού τόξου, υπέρ της προάσπισης της νομιμότητας», είναι βούτυρο στο ψωμί της κυβερνητικής προπαγάνδας, που πασχίζει να ανακόψει τις κοινωνικές αντιδράσεις και να ικανοποιήσει τις χρυσαυγίτικες συνιστώσες του Μαξίμου.
Περί ανομίας του Mall μιλούσε και ο Κ. Καραμανλής, πριν το 2004, όταν ήταν στην αντιπολίτευση, αλλά τα ξέχασε μόλις έγινε πρωθυπουργός…
Οι μέρες που έρχονται είναι πονηρές, δεδομένου ότι το σύστημα της διαφθοράς και της διαπλοκής γνωρίζει πως η σωτηρία του περνάει μόνο μέσα από την εξουδετέρωση της Αριστεράς.
Συνεπώς, ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να αντιληφθεί την καλοστημένη παγίδα και να απεκδυθεί το ρόλο του απολογούμενου. Να αναλάβει πρωτοβουλίες και να σύρει τη συγκυβέρνηση της υποτέλειας στο δικό του προνομιακό γήπεδο, το γήπεδο της βαρυγκωμούσας κοινωνίας, προβάλλοντας, παράλληλα, τη δική του εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης της χώρας. Ετσι, θα αποτραπεί και ο κίνδυνος, οι «σωτήρες» να εξελιχθούν σε ολετήρες!