Θα είναι η πρώτη δρακογενιά που θα τιμωρηθεί στην Ελλάδα;

Στους συγγενείς οφείλει την άνοδό του, στους συγγενείς οφείλει και την πτώση του ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Ο πρώην υπουργός Οικονομικών, που οδεύει ολοταχώς προς το εδώλιο του Ειδικού Δικαστηρίου, μπόρεσε να «μπει» στην πολιτική επειδή ήταν ανιψιός και είχε τις πλάτες του Μιχάλη Παπακωνσταντίνου. Τώρα οδηγείται ατιμωτικά στην έξοδο επειδή απάλειψε, όπως κατηγορείται, τα ονόματα των θυγατέρων του… θείου του (και δικών του εξαδέλφων) από την περίφημη λίστα Λαγκάρντ…
Η οικογένεια Παπακωνσταντίνου ξεκίνησε από την Κοζάνη και όπως έχει αποκαλύψει ο ιστορικός Δημοσθένης Κούκουνας στο βιβλίο του «Μια οικογένεια για όλες τις εποχές» ευεργετήθηκε από την κυβέρνηση Τσολάκογλου επί κατοχής όταν, με μια υπογραφή,
απέκτησε το προνόμιο παραγωγής και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας στην Πτολεμαΐδα. Ο Μιχάλης Παπακωνσταντίνου τα επόμενα χρόνια πολιτεύθηκε με το κέντρο και το 1964 έγινε υφυπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου. Μετά τη μεταπολίτευση, μεταπήδησε στη ΝΔ και στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, την περίοδο 1990-1993, διετέλεσε υπουργός Γεωργίας, Δικαιοσύνης και Εξωτερικών.
Οι δύο κόρες του Μιχάλη Παπακωνσταντίνου (ο οποίος πέθανε το 2010 σε ηλικία 91 ετών) δεν θέλησαν να ασχοληθούν με την πολιτική. Έτσι άνοιξε ο δρόμος για τον γιο του αδελφού του Στέργιου, τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου. Μάλιστα, μια άγνωστη μέχρι σήμερα λεπτομέρεια είναι ότι η οικογένεια έκανε την πρώτη κρούση -για τον φέρελπι νεαρό- στη ΝΔ, όταν πρόεδρος της ήταν μετά το 1993 ο Μιλτιάδης Έβερτ. Όμως εκείνος απάντησε αρνητικά καθώς δεν πίστευε ότι συγκέντρωνε τις προϋποθέσεις και τα χαρακτηριστικά για το νέο αίμα τεχνοκρατών και πολιτικών που ήθελε να εμπλουτίσουν τη ΝΔ. Επίσης ούτε με τις νεοφιλελευθερίζουσες καταβολές του ήταν ικανοποιημένος.
Άλλωστε το βιογραφικό του νεαρού Παπακωνσταντίνου δεν περιείχε κάτι αξιοζήλευτο. Σπούδασε μεν στο εξωτερικό αλλά στον ΟΟΣΑ εργάστηκε ως χαμηλόβαθμος υπάλληλος χωρίς κάποιον ιδιαίτερο ρόλο, αναζητώντας συνεχώς δίοδο επανόδου στην Ελλάδα. Ως εκ τούτου δεν είχε και καμιά αξιόλογη και ευδιάκριτη επαγγελματική δραστηριότητα. Ύστερα από την άρνηση αποδοχής του από τη ΝΔ, η μητέρα του Κλεόπα στράφηκε προς το ΠΑΣΟΚ όπου στο μεταξύ είχε αναλάβει την ηγεσία και την πρωθυπουργία ο Κώστας Σημίτης. Γνωρίζοντας τον Νίκο Θέμελη, δεξί χέρι του τότε πρωθυπουργού, του ζήτησε «να βοηθήσει τον Γιώργο», που ήθελε να επιστρέψει στην Ελλάδα. Ο Κ. Σημίτης, λόγω της φιλικής σχέσης με τον θείο του, απάντησε θετικά και το 1998 ο 37χρονος ανιψιός ορίστηκε σε θέση πρωθυπουργικού συμβούλου και μέλους του Δ.Σ. του κρατικού τότε ΟΤΕ, ενώ μετά τις εκλογές του 2000 κατάφερε να αναβαθμιστεί. Χρίστηκε ειδικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομίας για την Κοινωνία της Πληροφορίας και μέλος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (ΣΟΕ) του υπουργείου Οικονομίας. Αποτελούσε μάλιστα έναν από τους πιο σκληρούς σημιτικούς και συχνά οι «νεοφιλελεύθερες» απόψεις του επισκίαζαν κάθε άλλη γνώμη. Μολονότι πάντως πολλοί άλλοι σημιτικοί, υπουργοί και στελέχη, μετέφεραν στον τότε πρωθυπουργό παράπονα περί ανικανότητας και ανεπάρκειάς του, εκείνος συνέχιζε να τον καλύπτει και να του παρέχει «ασυλία».
Θέλοντας να πολιτευθεί στην Κοζάνη, διασυνδέθηκε και με τους εσωκομματικούς μηχανισμούς των «εκσυγχρονιστών». Προσεγγίζοντας -μέσω της επίσης καταγόμενης από την Κοζάνη Άννας Διαμαντοπούλου- τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, που είχε γίνει στο μεταξύ γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, τοποθετήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2003 διευθυντής του κόμματος. Κι όταν το 2004 πήρε το δακτυλίδι ο Γ. Παπανδρέου, εκείνος ακολούθησε την Α. Διαμαντοπούλου η οποία «μετέγραψε» στον νέο αρχηγό όλες τις εσωκομματικές της επιρροές. Όμως ο φιλόδοξος κ. Παπακωνσταντίνου, στις εκλογές που ακολούθησαν ατύχησε, αφού «πάτωσε» στον νομό Κοζάνης παρά τη βοήθεια της φίλης του Αννας, η οποία είχε τοποθετηθεί επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας.
Το διάστημα 2004-2007 αυτονομήθηκε σε μεγάλο βαθμό από την «προστάτιδά» του, προσκολλήθηκε πλήρως στον Γ. Παπανδρέου, ανέλαβε οικονομικός σύμβουλος του και με αυτό το αξίωμα μπόρεσε επιτέλους να εκλεγεί, για πρώτη φορά, βουλευτής το 2007 στην Κοζάνη. Ακολούθως έγινε εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου του, έμπιστος της οικογένειας Παπανδρέου -και κυρίως των αδελφών του πρώην πρωθυπουργού- και μετά τις εκλογές του 2009 κατάφερε να παραγκωνίσει την Λούκα Κατσέλη στη μάχη για την ανάληψη του υπουργείου Οικονομικών.
Εκτός από τις γνωστές δηλώσεις του περί «Τιτανικού» και τον πρωταγωνιστικό ρόλο του στην υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ και το Μνημόνιο, ο κ. Παπακωνσταντίνου δεν έπαψε ούτε στιγμή να συμπεριφέρεται με (διαρκώς μεγαλύτερη) οίηση και αλαζονεία. Αυτό το έδειχνε και προς τους άλλους υπουργούς – κηπουρούς του Γ. Παπανδρέου με αρκετούς εκ των οποίων διατηρούσε εύθραυστες αν όχι εχθρικές σχέσεις. Το έδειχνε και με τις προσωπικές του ενέργειες όταν π.χ. έκανε χρήση του πρωθυπουργικού αεροσκάφους Εμπραέρ για να παραστεί στην κηδεία του Τ. Σκιόπα στη Ρώμη επιβαρύνοντας με περίπου 30.000 ευρώ τον κρατικό προϋπολογισμό την ώρα που είχε αρχίσει να επιβάλει τα σφαγιαστικά μέτρα στην ελληνική κοινωνία. Το έδειξε και με την εξοχική έπαυλή του στη Σέριφο την πισίνα της οποίας όπως αποκαλύφθηκε δεν είχε δηλώσει. Το έδειξε και όταν (διασωζώμενος) ως υπουργός Περιβάλλοντος προέβαινε σε τακτοποιήσεις για ιδιοκτήτες αυθαιρέτων την ώρα που η μητέρα του είχε αυθαίρετο μέσα σε αναδασωτέα περιοχή στη Βραυρώνα Αττικής.
Στην Περιφέρεια Αττικής πολιτεύθηκε και στις τελευταίες εκλογές αλλά απέτυχε. Δηλώνοντας αόριστα, στη συνέχεια, ότι για να ζήσει δίνει διαλέξεις σε πανεπιστήμια και κινείται «στο χώρο των συμβουλευτικών υπηρεσιών» (!) στην Ελλάδα και το εξωτερικό, προσπάθησε ταυτόχρονα να κρατήσει επαφή και με τις πολιτικές κινήσεις των άλλων «ορφανών» της παπανδρεϊκής «οικογένειας» αλλά χωρίς πολλές προοπτικές. Και η αποκάλυψη για την απάλειψη μελών της δικής του οικογένειας από την λίστα των εκατομμυριούχων έκανε την πτώση του πιο απότομη και ίσως πολύ οδυνηρή για τον ίδιο…
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ