ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΡΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ

              Ας αφήσουμε για λίγο τη μιζέρια μας και τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα που πλήττουν την κοινωνία μας, με την προσδοκία ότι η Κυβέρνηση έχει ήδη αναπτύξει ταχύτητα, πρόσω ολοταχώς, για να πετύχει ανάπτυξη, μια και εξαφανίστηκε πλέον η Grexit και υπολείπεται να πεισθούν οι επενδυτές για σταθερότητα και περιορισμό αν όχι εξάλειψη της γραφειοκρατίας, τη μάστιγα αυτή κατά των επενδύσεων.

            Η επανεκκίνηση της οικονομίας εδώ και τώρα, είναι πιο αναγκαία από ποτέ, διότι πρέπει μέσω των επενδύσεων ή/και άλλων στοχοποιημένων αποφάσεων, όπως η κατάργηση του «χαρατσιού» στα ακίνητα, να δημιουργηθούν συμπληρωματικά έσοδα, έτσι ώστε να μπορέσει η Κυβέρνηση να χαλαρώσει τα επώδυνα μέτρα πριν χρειαστεί να εφαρμοστούν, διότι είναι αμφίβολο αν θα τα αντέξει μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού και προ πάντων αν ποτέ θα εισπραχθούν τα προβλεπόμενα έσοδα από αντικειμενική αδυναμία πληρωμής. Ας ελπίσουμε ότι θα τα καταφέρουμε, τώρα μάλιστα που η κ.Μέρκελ αντιλήφθηκε ότι «όλοι είμαστε στην ίδια βάρκα».

            Μέσα στα τόσα οικονομικά μας βάσανα, ορισμένοι εξυπνάκηδες νομίζουν ότι μπορούν να εκμεταλλευθούν την κατάσταση για να πετύχουν τις δικές τους βλέψεις στα εθνικά μας θέματα. Εθνικό καθήκον μας λοιπόν μας επιβάλει να δούμε τι συμβαίνει στη γειτονιά μας με τη θρασύτητα, ως τον πιο ευγενικό χαρακτηρισμό,  συμπεριφοράς των σκοπιανών.

            Υπάρχει κινητικότητα, λέει, γύρω από την ονομασία των Σκοπίων, με πρωτεργάτη την πάντοτε ανθελληνική Αυστρία, την πάλε ποτέ συντρόφισσα Ουγγαρία και με συνοδοιπόρους μέλη, αν όχι του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ώρα να ξεκαθαρίσει το θέμα στη ρίζα του, γιατί αρκετά κράτησε αυτή η ιστορία. Πρέπει και μπορούμε να υψώσουμε στεντορεία  τη φωνή μας για να αντιληφθούν όλοι, εχθροί και φίλοι, ότι δεν σηκώνουμε πλέον άλλα πολιτικά παιχνίδια σε βάρος της ιστορίας μας και της εθνικής μας ακεραιότητας. Κανείς δεν μπορεί να παριστάνει τον ανιστόρητο. Διότι ανιστόρητοι και απαράδεκτοι είναι όλοι όσοι για δήθεν δημοκρατικούς λόγους, ισχυρίζονται ότι το κάθε κράτος μπορεί να επιλέγει το όνομά του.

            Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γίνει ανεκτό, πρώτον αν το «όνομα» είχε κάποια σχέση με την ιστορία του λαού του και δεύτερο αν με όργανο το όνομα δεν είχε αλυτρωτικές βλέψεις σε βάρος άλλου κράτους. Στην περίπτωση των Σκοπίων, η ιστορία του στην περιοχή που βρίσκεται αρχίζει από το 700 μ.χ., ενώ η Μακεδονία είναι ελληνική από αρχαιοτάτων χρόνων και συγχρόνως έχει επεκτατικές βλέψεις στη Μακεδονία μας.

              Το μειράκιον αυτό κατασκεύασμα του Τίτο, το οποίο με μεγάλες πλάτες, σηκώνει ψηλά τον αμανέ με απίστευτη αναίδεια και επαίσχυντη προκλητικότητα, επιμένει να αυτοαποκαλείται Μακεδονία, πρέπει να του κοπεί ο βήχας. Δεν νομίζω ότι υπάρχει κράτος ή ακόμη άνθρωπος επί της γης, στοιχειωδώς μορφωμένος που να πιστεύει ότι το σλαβόφωνο αυτό κατασκεύασμα του 7^ου μ.χ. αιώνα, μπορεί να έχει έστω και την παραμικρή σχέση με την αρχαία αλλά και την δια μέσου των αιώνων Μακεδονία.

            Όσο όμως αντιδρούμε ανεκτικά, αν όχι δειλά και φοβικά, τόσο ξεθαρρεύουν οι σκοπιανοί και τα διεθνή συμφέροντα τους συμπαραστέκονται. Πρέπει επομένως να βροντοφωνάξουμε ότι δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να σφετερίζεται και να καπηλεύεται την ιστορία μας, τη δόξα και το όνομα της Μακεδονίας μας και να απαιτήσουμε από όλους, ακόμη και από αυτούς που για συγκυριακούς λόγους την έχουν αναγνωρίσει, να ανακαλέσουν αυτήν τους την απόφαση, αν θέλουν να έχουν διπλωματικές σχέσεις μαζί μας. Πρέπει να αγριέψουμε! Κανείς δεν θα μπορέσει να μας ψέξει για την προστασία της ιστορίας μας και της εθνικής μας ακεραιότητας. Να μη φοβηθούμε και να θυμώσουμε! Η στοιχειώδης αξιοπρέπεια και η εθνική μας συνείδηση μας επιβάλει να μη δεχθούμε κανένα όνομα που να περιέχει τη λέξη Μακεδονία. Η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική, όπως το είπε ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής με το δάκρυ που κύλησε στο πρόσωπό του.

Να κλείσουμε τα σύνορά μας και τις όποιες συναλλαγές μας μαζί τους, καταγγέλλοντας την λεγόμενη ενδιάμεση συμφωνία, αν ακόμη ισχύει, για να μάθουν να μας σέβονται και να εκτιμούν τη συμβολή μας στην επιβίωσή τους

              Όποιος αρέσκεται να αποκαλεί το κράτος του Μακεδονία, σημαίνει ότι είναι μέρος της δικής μας Μακεδονίας και το διεκδικούμε! Ξέρουμε καλά πως και γιατί ο Τίτο ονόμασε το κρατίδιο αυτό Μακεδονία το 1948, ως επαρχία της Γιουγκοσλαβίας, αλλά τα παιχνίδια αυτά κάποτε πρέπει να τελειώνουν. Επιτρέψτε μου να ισχυρίζομαι ότι από το 1986 είχα προτείνει στον κ.Νίκο Μάρτη, τον πρωτοπόρο μαχητή αυτού του θέματος, όσο τα Σκόπια θέλουν να ονομάζονται Μακεδονία, να διακηρύξουμε ότι τα διεκδικούμε.  Αν αυτό το λέγαμε από την πρώτη στιγμή, θα άλλαζαν αμέσως θέση και το πρόβλημα θα είχε λήξει από τότε. Ποτέ όμως δεν είναι αργά.

Θα πρέπει όμως να είμαστε απόλυτοι και αποφασιστικοί. Δεν έχουμε κανέναν να φοβηθούμε. Αντιθέτως είναι βέβαιο ότι όλοι θα αναγνωρίσουν και θα σεβαστούν τα δίκαια και ιστορικά μας δικαιώματα, αφού πρώτα βρεθούν μπροστά στη ρωμαλέα στάση μας, γιατί κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την ιστορικότητα της Μακεδονίας.