Ο Έλληνας ταξιτζής Ο μετανάστης ταξιτζής και ο τουρίστας.

Ας υποθέσουμε ότι έχουμε ένα μικρό νησί Κράτος, το οποίο αποτελείται μόνο από έξι επιχειρηματίες και έναν πρωθυπουργό.
Δηλαδή, υπάρχει σε αυτό το νησί-Κράτος, ένας κρεοπώλης ένας φούρναρης ένας μπακάλης ένας αγρότης και δύο ταξιτζήδες, εκ των οποίων ο ένας είναι ντόπιος και ο άλλος μετανάστης.
Το νησί –κράτος όμως αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα γιατί, ο κρεοπώλης χρωστάει στον φούρναρη 50 ευρώ, ο φούρναρης χρωστάει στον μπακάλη 50 ευρώ, ο μπακάλης χρωστάει στον αγρότη 50 ευρώ και ο αγρότης χρωστάει στο Κράτος 50 ευρώ, όμως και το Κράτος χρωστάει στο ΔΝΤ 50 ευρώ.
Δηλαδή το συνολικό χρέος, ιδιωτικό και δημόσιο του νησιού – Κράτους είναι, το σύνολο
του χρέους των τεσσάρων επιχειρηματιών “κρεοπώλη φούρναρη μπακάλη αγρότη” συν το χρέος του Κράτους, δηλαδή σύνολο έχουμε 200 Ευρώ ιδιωτικό χρέος και 50 ευρώ κρατικού χρέους στο ΔΝΤ= 250 Ευρώ.
Ταυτόχρονα η οικονομία του νησιού – Κράτους είναι νεκρή αφού δεν υπάρχει χρήμα μιας και είναι όλοι τους χρεωμένοι, εκτός τους δύο ταξιτζήδες (τον Έλληνα και τον ξένο), οι οποίοι όμως ούτε αυτοί έχουν εισόδημα αφού είναι χρεωμένοι όλοι οι υπόλοιποι πάνω στο νησί.
Ξαφνικά, εμφανίζεται στο νησί-κράτος ένας τουρίστας, ο οποίος ναυλώνει τον Έλληνα ταξιτζή για μια ημέρα προς 60 ευρώ.
Την άλλη ημέρα όταν ξυπνάει ο έλληνας ταξιτζής, πηγαίνει στον κρεοπώλη και αγοράζει για το σπίτι του κρέας αξίας 50 ευρώ, αμέσως ο κρεοπώλης δίνει τα 50 αυτά ευρώ στον φούρναρη αφού του τα χρωστάει, ο φούρναρης τα δίνει στον μπακάλη ο μπακάλης στον αγρότη αυτός με την σειρά του τα δίνει στο Κράτος που τα χρωστάει ως φόρο και το Κράτος τα δίνει στο ΔΝΤ. Έτσι με τα 50 ευρώ του τουρίστα, έσβησαν όλοι μαζί, Κράτος και πολίτες ένα χρέος αξίας 250 Ευρώ.
Αν όμως ο τουρίστας είχε επιλέξει τον μετανάστη ταξιτζή και όχι τον Έλληνα, ο ξένος ταξιτζής όπως είναι φυσικό θα έστελνε στην πατρίδα του τα 40 Ευρώ μέσον της Westernunion του νησιού και θα κρατούσε μόνο τα υπόλοιπα 20 για κατανάλωση πάνω στο νησί.
Έτσι, το μόνο κέρδος του νησιού από τον τουρίστα θα ήταν τα σκατά του τουρίστα και τα σκουπίδια του, το χρέος θα παρέμενε στο νησί και το ΔΝΤ με την συνεργασία και του πρωθυπουργού του νησιού -Κράτους θα έβαζαν περισσότερους φόρους στους ντόπιους επιχειρηματίες και κατοίκους.
Ποιό λοιπόν ήταν το λάθος των κατοίκων του νησιού;
Γιατί, ενώ μπήκαν στο νησί λεφτά, αυτοί εξακολουθούν να χρωστούν;
Θέλω με το απλοϊκό μου αυτό παράδειγμα να τονίσω, ότι αν θέλουμε η οικονομία μας να σταθεί στα πόδια της, πρέπει και να αναρωτιόμαστε πάντα που τελικά καταλήγει και το κάθε ένα ευρώ που παράγετε ως τζίρος στην Ελλάδα.
Δεν είναι ξένη επένδυση, η επένδυση στα σούπερ μάρκετ, ούτε είναι προς το συμφέρον της ελληνικής οικονομίας οι μετανάστες, γιατί και τα δύο αυτά δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να αφαιρούν ζεστό χρήμα, πλούτο από την ελληνική οικονομία και να τον στέλνουν στις δικές τους οικονομίες.
Και πέτρες να ήταν τα Ευρώ στην Ελλάδα τώρα θα είχαν όλες τελειώσει.
Κάποιος μπορεί να μου πει ότι και οι Έλληνες στέλνουν τα λεφτά τους εκτός Ελλάδας, δεν θα διαφωνήσω και κακός που το κάνουν, όμως και αν ακόμη ο έλληνας έχει τα λεφτά του στην Ελβετία αυτός εξακολουθεί να τα φέρνει σιγά σιγά στην Ελλάδα γιατί πρέπει να αγοράζει τα προς το ζην, αντιθέτως αυτά που στέλνουν εκτός Ελλάδας οι μετανάστες δεν γυρίζουν ποτέ πίσω.
Μην κάνουμε το λάθος να λέμε και η Γερμανία έχει μετανάστες, γιατί η Γερμανία είναι μια εξαγωγική οικονομία με αποτέλεσμα όποια λεφτά φεύγουν ως εργατικό συνάλλαγμα εκτός Γερμανίας, αυτό αντεπιστρέφει πολλαπλάσιο γιατί στις περισσότερες των περιπτώσεων ξοδεύετε στην αγορά γερμανικών προϊόντων τα οποία έχουν κατακλείσει όλον τον κόσμο.
Αυτήν την στιγμή που οι περισσότερες τράπεζες είναι στα πρόθυρα κλεισίματος, βλέπομαι να έχει γεμίσει η Ελλάδα με Western unions, αυτό κάτι λέει για το που πήγε και που εξακολουθεί να πηγαίνει το ρευστό.
Όπως γράφουν οι εφημερίδες, περίπου 10 δις ετησίως φεύγουν εκτός Ελλάδας από τους μετανάστες, πράγμα που σημαίνει αν λάβουμε υπόψη μας και το παράδειγμα με το νησί-κράτος, ότι αυτά αντιστοιχούν σε ετήσιο τζίρο για την αγορά, τουλάχιστον τρεις φορές πάνω.
Αν σήμερα είχε η αγορά αυτά τα 10 δις ρευστό να κάνουν κύκλο, θα είχαν κρατηθεί ανοικτά πάρα πολλά μαγαζιά και θα είχαν αυξηθεί και τα κρατικά έσοδα.
Όλα τα παραπάνω, μπορούν να περιγραφούν με δύο λέξεις: Οικονομικός πατριωτισμός.
Μόνο με οικονομικό πατριωτισμό μπορεί να σταθεί όρθια μια οικονομία και μια κοινωνία και κατά συνέπεια ένα Κράτος.
Αυτοί που κουνούν το χέρι τους προς εμάς, πουλώντας μας ήθος εντιμότητα και πνεύμα, ξέρουν ότι εμείς δεν γνωρίζουμε την αξία του οικονομικού πατριωτισμού, για αυτό και κρατούν τον απατεώνα Χρηστοφοράκο υπό την προστασία τους.
Εμείς πορευόμαστε με γνώμονα το δίκιο, ενώ αυτοί πορεύονται με γνώμονα το συμφέρον τους, για αυτό αυτοί θα είναι πάντα δύο βήματα μπροστά από εμάς.
Η οικονομία ενός τόπου είναι εισερχόμενα και εξερχόμενα και όσο θα συνεχίζουν τα εξερχόμενα από την Ελλάδα Ευρώ να είναι περισσότερα από τα εισερχόμενα, ”ανεξαρτήτως του αν τα εξερχόμενα είναι μεταναστευτικό συνάλλαγμα αγορά εισαγομένων προϊόντων ή κέρδη των ξένων συμφερόντων σούπερ μάρκετ” η ελληνική κοινωνία θα συνεχίσει φτωχαίνει ανεξαρτήτως των οικονομικών δεικτών.
Ο ντόπιος ταξιτζής εξόφλησε το χρέος όλου του νησιού, ο μετανάστης ταξιτζής άφησε στο νησί μόνο τα σκατά και τα σκουπίδια από τον τουρίστα.
Ο κτηνοτρόφος από την Κρήτη.