Να υπενθυμίσουμε το θέμα: Άθλια ρατσιστική δήλωση του νοσταλγού του Κεμάλ, Μπουτάρη… Θαυμάστε τον
Να εφαρμοστεί άμεσα ο νόμος για την ρατσιστική δήλωση Μπουτάρη περί “γύφτων”
Που πήγαν τώρα αυτά τα “ευαίσθητα” καθάρματα, οι αμοιβόμενοι από το μαύρο χρήμα του δουλεμπορίου “μαχητές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων”; Γιατί αυτή η επιστολή αποκρύφθηκε από τα ΜΜ”Ε”; Χαλάει την φάμπρικα;
«ΡΟΜΑ» Ή «ΑΘΙΓΓΑΝΟΙ» Ή ΚΟΙΝΩΣ «ΓΥΦΤΟΙ»,
ΑΓΝΟΙ ΚΑΙ ΥΓΙΩΣ
ΕΘΝΙΚΩΣ, ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΣ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ,
ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΠΩΣ ΝΑ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ,
ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ.
ΔΗΛΩΝΟΥΝ ΕΥΘΑΡΣΩΣ ΚΑΙ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΩΣ:
«Δηλώνουμε μὲ αὐτοπεποίθηση ὅτι ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες ΡΟΜ θὰ συμμετέχουμε ἐνεργὰ σ᾿ ὅλες τὶς ἐκδηλώσεις ἀπελευθερωτικῶν γεγονότων τῆς χώρας μας καὶ ζητοῦμε ἀπὸ τὸν δήμαρχο νὰ ἀνακαλέσει τὴν προσβλητική του δήλωση καὶ νὰ τιμᾶ ὅπως ἁρμόζει τοὺς Ἕλληνες τσιγγάνους ἢ Ρόμ ἢ Γύφτους ἢ ὅπως αὐτὸς θέλει να τοὺς ἀποκαλεῖ,
ποὺ εἶναι ὅμως Ἕλληνες πολίτες ἑκατοντάδες χρόνια σ᾿ αὐτὸν τὸν τόπο.»
(Ἀπόσπασμα ἐγγράφου τῆς Πανελλήνιας Ἑνώσεως «ΡΟΜ»,
ὑπ᾿ ἀριθμ. Πρωτ. 1992/2012).
{Σημ.: Ὑπάρχουν στοιχεῖα ὅτι οἱἝλληνες Ρομά έχουν πανελληνίως πολλὰ Σωματεῖα καὶ συγκροτοῦν καὶ Συνομοσπονδία Ἑλλάδος μὲ 300.000 μέλη}.
30.11.2012
Ποῦ καταντήσαμε ! ! ! …
1. Οἱ Ἕλληνες ΡΟΜΑ νὰ διδάσκουν διὰ τοῦ παραδείγματος ἐμᾶς τοὺς μὴ ΡΟΜΑ, ποὺ τρέφουμε τὴν ψευδαίσθησι ὅτι εἴμαστε ἀνώτεροι ἀπὸ τοὺς ΡΟΜΑ, νὰ ἀνανήψωμε καὶ νὰ ἐπανέλθωμε στὶς ρίζες μας καὶ νὰ μὴ γινόμαστε πλέον θύματα τῶν ἐξωμοτῶν ἰθυνόντων τῆς πολιτειακῆς, πολιτικῆς, πνευματικῆς καὶ θρησκευτικῆς ἡγεσίας.
2. Κατωτέρω δημοσιεύουμε ὁλόκληρη τὴν ἀνακοίνωσι τῶν ΡΟΜΑ – ἀπάντησί τους στὸν Δήμαρχο Θεσσαλονίκης σχετικὰ μὲ τὴν συμμετοχή τους στὴν παρέλασι τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 2012 στὴν Θεσσαλονίκη, ἐπ᾿ εὐκαιρίᾳ τῶν ἐκδηλώσεων τῆς Ἐθνικῆς μας Ἑορτῆς.
3. Ὄχι μόνο ὁ «σκουλαρικάκιας» κ. Δήμαρχος, ἀλλὰ καὶ πάρα πολλοὶ ἄλλοι ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς μὴ ἀθιγγάνους, μήπως πρέπει νὰ ταπεινωθῶμε καὶ νὰ συνειδητοποιήσωμε ὅτι πολλὲς φορὲς συμπεριφερόμεθα πολὺ χειρότερα ἀπὸ τοὺς ὀνομαζομένους γύφτους ; ; ;
4. Μήπως ἐμεῖς τρέφουμε τὴν ψευδαίσθησι καὶ καυχησιολογοῦμε ὅτι εἴμαστε πολιτισμένοι, ἐπειδὴ φορᾶμε φράκο, παπιγιόν, γραβάτες, πολυτιμότατα φορέματα, μίνι ἢ μὲ σατανικὲς στολισμένες μύτες, ἀλλὰ τὸ ἄνοιγμα τῶν φορεμάτων νὰ διευκολύνη τὴν ὄρασι ἀκόμη καὶ τῶν ἐσωρούχων καὶ τὰ φορέματά μας νὰ εἶναι σκιστά, γιὰ νὰ διατυμπανίζουν γυμνὸ τὸ περισσότερο στῆθος ἢ νὰ διατυμπανίζουμε τὸν ὀμφαλό μας γυμνὸ καὶ νὰ κατασκανδαλίζωμε καὶ τὸν τελευταῖο ὑπέργηρο ἀσκητή ; Παίρνουν τὰ «μυαλά μας ἀέρα», ἐπειδὴ μετακινούμεθα σὲ πολυτελέστατες Mercedes, Jaquarκαὶ λοιπὲς λιμουζίνες καὶ κατέχουμε μεγάλες καὶ σπουδαῖες χρυσοφόρες θέσεις, καὶ ἐπειδὴ μεταβαίνουμε ἐθιμοτυπικῶς μὲ τὶς λαμπαδοῦρες μας γιὰ τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη», καὶ νομίζουμε ὅτι εἴμαστε οἱ πλέον ἔντιμοι, ἠθικοί, ἐνάρετοι, καλοὶ Χριστιανοὶ καὶ καλοὶ πατριῶτες· καὶ ὑπεροπτικῶς καὶ φαρισαϊκῶς θεωροῦμε ὅτι αὐτοὶ οἱ ἄκρως ἐγκατελελειμένοι καὶ καταπεριφρονημένοι δυστυχεῖς ἄνθρωποι, ποὺ φοροῦν ταπεινὰ καὶ εὐτελῆ φορέματα καὶ μετακινοῦνται μὲ εὐτελέστατα τρίκυκλα ἢ παμπάλαια ὀχήματα, εἶναι ἄνθρωποι ὄχι δευτέρας ἀλλὰ τελευταίας κατηγορίας ; ; ;
«Εἰ γὰρ δοκεῖ τις εἶναί τι μηδὲν ὤν, ἑαυτὸν φρεναπατᾷ» (Γαλ. 6, 3).
5. Μήπως ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἔχει ἀπόλυτη ἐφαρμογὴ γιὰ ἐμᾶς τοὺς καυχησιολόγους, Γραμματεῖς καὶ Φαρισαίους, ὅτι εἴμαστε φρεναπάτες ;
6. Μήπως γιὰ τὸ κατάντημα καὶ τὴν ἀπρεπῆ συμπεριφορὰ πολλῶν γύφτων εἶναι ὑπαίτια ἡ πολιτειακή καὶ πολιτικὴ ἡγεσία, ἡ τοπικὴ αὐτοδιοίκησι, καθὼς καὶ ἡ πνευματικὴ καὶ θρησκευτικὴ ἡγεσία, οἱ ὁποῖοι ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον οὐδέποτε οὐσιαστικὰ ἔδειξαν πραγματικὸ ἐνδιαφέρον ἀλλὰ ἀδιαφόρησαν παντελῶς ;
7. Καὶ ὅταν ἡ μεγάλη ἐξαίρεσις, ὁ Θρυλικὸς Γέρων Αὐγουστῖνος Καντιώτης ἀγάπησε καὶ ἀναλώθηκε ἀκόμη καὶ γιὰ τοὺς ἀθίγγανους, οἱ περισσότεροι ἐξ ἡμῶν τὸν θεωρούσαμε ὡς καθυστερημένο, ὡς τρελλό, ὡς Δον Κιχώτη, ὡς Χομεϊνί, ὡς παλαιοημερολογίτη καὶ μὲ λοιπὰ εὐτελιστικὰ «διακοσμητικά» ἐπίθετα. Καὶ εἰς τὴν προκειμένην περίπτωσιν ἐφαρμόζεται πάλι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ : «…ὑμεῖς γὰρ οὐκ εἰσέρχεσθε, οὐδὲ τοὺς εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθεῖν.» (Ματθ. 23, 14).
8. Εἶναι δὲ μέγιστον αἶσχος, διότι δεκαετίες ὁλόκληρες Ἕλληνες ἰθύνοντες νὰ γίνωνται πειθήνια ὄργανα καὶ τοῦ τουρκικοῦ προξενείου Κομοτηνῆς καὶ νὰ ὑποχρεώνουν καὶ τοὺς συνέλληνές μας ΡΟΜΑ, ὅπως καὶ τοὺς ἄλλους συνέλληνές μας ΠΟΜΑΚΟΥΣ, νὰ μαθαίνουν τούρκικα, νὰ ἐξαναγκάζωνται νὰ δηλώνωνται ὡς Τοῦρκοι καὶ νὰ κατατρομοκρατοῦνται, ἐὰν ἀνθίστανται (ἐπ’ αὐτοῦ θὰ ἐπανέλθωμε προσεχῶς).
9. Τώρα ἀναρτοῦμε τὴν εἰσήγησι καὶ μαρτυρία τῆς ἑλληνίδας ΡΟΜΑ- Μουσουλμάνας τὸ Θρήσκευμα, Σαμπιχά Σουλεϊμάν, ἀπὸ τὴν Ξάνθη, Προέδρου τοῦ Συλλόγου Γυναικῶν Δροσεροῦ «Η ΕΛΠΙΔΑ» στὸ 5ο συνέδριο τοῦ ΟΗΕ γιὰ τὶς μειονότητες στὴ Γενεύη (27 & 28 Νοεμβρίου 2012).
Πέμπτη, 29 Νοεμβρίου 2012
Κραυγή αγωνίας από τσιγγάνα, για την τρομοκρατία που ασκεί το Προξενείο στους μουσουλμάνους της Θράκης. Θα την προστατεύσει κανείς εισαγγελέας;
Είμαστε «μειονότητα μέσα στη μειονότητα»
Γενναία και συγκλονιστική μαρτυρία Μουσουλμάνας Τσιγγάνας στη Γενεύη για την καταπίεση από τους Τουρκόφωνους
Στο 5ο συνέδριο του ΟΗΕ για τις μειονότητες στη Γενεύη (27 & 28 Νοεμβρίου 2012) ακούσθηκε η συγκλονιστική μαρτυρία μίας Μουσουλμάνας Τσιγγάνας από τη Θράκη. Πρόκειται για τη Σαμπιχά Σουλεϊμάν, πρόεδρο του συλλόγου Γυναικών Δροσερού Ξάνθης «η Ελπίδα».
«Ονομάζομαι Σαμπιχά Σουλεϊμάν, είμαι Μουσουλμάνα Ρομά από την Ξάνθη στην Ελλάδα και πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Δροσερού «Η Ελπίδα».
Ζητώ συγνώμη που δεν μπορώ να μιλήσω απ’ ευθείας σε κάποια από τις γλώσσες που χρησιμοποιούνται στο συνέδριο, αλλά δεν τις έμαθα ποτέ.
Η μητρική μου γλώσσα είναι ρομάνι, η γλώσσα των Τσιγγάνων. Πάρα ταύτα, επειδή είμαι μουσουλμάνα της Θράκης, υποχρεώθηκα να πάω σε σχολείο όπου διδάχθηκα μια τρίτη γλώσσα, τα τούρκικα. Αυτό κάνουν κάθε χρόνο εκατοντάδες Έλληνες πολίτες μουσουλμάνοι Ρομά, με αποτέλεσμα να αισθανόμαστε σήμερα μειονότητα εντός της μειονότητας.
Το ίδιο συναίσθημα της μειονότητας μέσα στη μειονότητα το αισθανόμαστε σε κάθε βήμα μας μέσα στην κοινωνία.
- Οι μουσουλμάνοι τουρκικής καταγωγής προσπαθούν να μας επιβάλλουν εκτός από τη γλώσσα τους και την ταυτότητά τους.
- Ξοδεύουν πολλά λεφτά για να χτίσουν τζαμιά μέσα στους οικισμούς μας.
- Μας λένε ότι οι Τσιγγάνοι πεθαίνουν νέοι επειδή δεν είναι καλοί Τούρκοι και πιστοί μουσουλμάνοι.
Εμείς, όμως ξέρουμε ότι αυτό που χρειαζόμαστε είναι περισσότερα σχολεία και νοσοκομεία, όχι τζαμιά, που άλλωστε η Θράκη έχει πολλά.
Εδώ και χρόνια επιμένουν να φτιάξουν σωματεία και να τα ονομάσουν «τουρκικά».
Στη συνέχεια προσπαθούν να μας γράψουν σε αυτά τα σωματεία για να μας υποχρεώσουν κι εμάς να πούμε ότι είμαστε Τούρκοι.
Πριν μερικά χρόνια το ελληνικό κράτος όρισε να πηγαίνουμε υποχρεωτικά σε νηπιαγωγεία.
Οι τουρκικής καταγωγής Μουσουλμάνοι έφτιαξαν δικά τους νηπιαγωγεία, όπου διδάσκονται μόνον τουρκικά.
Μας πιέζουν να γραφτούμε σε αυτά τα νηπιαγωγεία.
Θέλουμε να έχουμε καλή εκπαίδευση στη γλώσσα του κράτους που ζούμε. Το κράτος δεν κάνει αρκετά.
Θέλουμε περισσότερα δημόσια σχολεία.
Θέλουμε να μας προστατεύει επειδή είμαστε μουσουλμάνες γυναίκες με δικαιώματα που παραβιάζονται διαρκώς από ανθρώπους που νομίζουν ότι είναι δικαίωμά τους να φέρονται άσχημα στις γυναίκες τους.
Περιμένουμε την πραγματική βοήθεια από το ελληνικό κράτος.
Η Διακήρυξη του ΟΗΕ για τις μειονότητες λέει ότι πρέπει να γίνεται σεβαστή η ιδιαίτερη ταυτότητα και ο πολιτισμός μας.
Αυτό δεν ισχύει μόνον για το κράτος στο οποίο ζούμε, αλλά και για τους μειονοτικούς συμπολίτες μας.
Οι τελευταίοι προσπαθούν να μας επιβάλλουν την τουρκική ταυτότητα αντί της δικής μας ταυτότητας των Ρομά.
Δεν θέλουμε να αλλάξουμε τη δική μας ταυτότητα με μία άλλη.
Θέλουμε να μας αφήσουν ήσυχους και να μην παίζουν πολιτικά παιχνίδια εις βάρος μας.»
ΠΗΓΗ:
ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΙ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΡΟΜΑ
πρὸς διαφώτισι τῆς πλειοψηφίας τῶν φίλων ἀναγνωστῶν τῆς ἱστοσελίδος μας καὶ τῶν ἐπισκεπτῶν ἑκατοντάδων ἄλλων φίλων ἱστοσελίδων, οἱ ὁποῖες μᾶς κάνουν τὴν τιμὴ καὶ ἐπαναναρτοῦν τὰ ἄρθρα μας.
1. Οἱ Ρομά (Ἑνικὸς Ρόμ) εἶναι κατὰ βάσι νομαδικὸς λαὸς Ἰνδικῆς καταγωγῆς.
2. Ἡ λέξι “Ρομ” σημαίνει στὴν γλῶσσα τους “ἄντρας” ἤ “σύζυγος”.
3. Εἶναι γνωστοὶ καὶ μὲ τὴν λέξι “γύφτος”, ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν λέξι “Αἰγύπτιος”, ἐπειδὴ παλαιότερα ἐπιστεύετο ὅτι προέρχονται ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο καθὼς καὶ μὲ τὴν λέξι “ἀθίγγανος”, ποὺ σημαίνει τὸν “ἀνέγγιχτο”. Ἡ λέξι «ἀθίγγανοι» εἶναι ἐξελληνισμένη λέξι ἀντὶ τοῦ «ἀτσίγγανοι».
Ἦταν θρησευτικὴ αἵρεσι, κράμα Χριστιανισμοῦ καὶ Ἰουδαϊσμοῦ τοῦ 8ου/9ου αἰῶνος, ποὺ ἐπίστευαν στὸν Μελχισεδέκ, ποὺ τὸν θεωροῦσαν ἀνώτερο τοῦ Χριστοῦ καὶ ἐπίστευαν ὅτι εἶναι ἀπόγονοι τοῦ χρυσοχόου Σαμίρ, ὁ ὁποῖος κατεσκεύασε τὸν «χρυσὸ μόσχο» τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ κατεδικάσθη γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ νὰ ζῇ μόνος του μακρὰν τῶν ἀνθρώπων. Εἶχαν ἐπικρατήσει κυρίως στὸ Ἀμόριο τῆς Φρυγίας καὶ εἶχαν προσχωρήσει πρὸς αὐτοὺς καὶ πολλὲς προσωπικότητες τοῦ Βυζαντίου, ὡς π.χ. ὁ Μιχαήλ Β΄, ὁ Νικηφόρος Α΄ καὶ ἦσαν κάτι σὰν τοὺς Παυλικιανούς. Ἀργότερα ὅμως ἐπολεμήθη ἡ αἵρεσι αὐτή.
Μετὰ τὴν κατάρρευσι τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας εἶναι πιστοὶ στὴν θρησκεία τῆς χώρας, ὅπου κατοικοῦν. Ἡ πρώτη καταγραφή τους, ὅπου ἀναφέρονται ὡς Χριστιανοὶ Ὀρθόδοξοι, εἶναι στὴν Κρήτη ἀπὸ τὸ ἔτος 1832.
4. Ἔκτοτε ἔχουν διασκορπισθῆ παγκοσμίως καὶ ἔχουν ὑποστῆ διώξεις διὰ μέσου τῶν αἰώνων. Ἐξεδιώχθησαν ἰδιαιτέρως κατὰ τὸν Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ὅπου ἐξετελέσθησαν στὰ στρατόπεδα συγκεντρώσεως ἑκατοντάδες χιλιάδες ΡΟΜΑ.
5. Ἡ γλῶσσα τους εἶναι Ἰνδοευρωπαϊκὴ γλῶσσα. Στὶς διάφορες περιοχές, ποὺ διαβιοῦν,ἔχουν διαμορφώσει πολλὲς τοπικὲς διαλέκτους, ἐπηρεασμένες ἀπὸ τὶς κατὰ τόπους γλῶσσες.
6. Παρὰ τὴν πολιτισμική τους πολυμορφία, ἔχουν κοινὲς ἀξίες, ὅπως πίστι στὴν οἰκογένεια, στὴν ὕπαρξι Θεοῦ, ἰδιαίτερο σεβασμὸἀπέναντι στοὺς ἡλικιωμένους καὶ ἀφοσίωσι σὲ πρότυπα καὶ κανόνες.
7. Στὴν Ἑλλάδα ὑπάρχουν δύο ὁμάδες Ρομά: οἱ μετακινούμενοι καὶ οἱἐγκατεστημένοι. Οἱ πρῶτοι συνεχίζουν τὴν νομαδικὴ ζωὴ καὶ εἶναι συνήθως πλανόδιοι ἔμποροι, οἱ δεύτεροι κατοικοῦν στὶς παρυφὲς τῶν μεγάλων ἀστικῶν κέντρων, συνήθως σὲ συνοικίες ὑποβαθμισμένες καὶ τὰἐπαγγέλματά τους ἔχουν ἐπίσης σχέσι μὲ τὸἐμπόριο. Ὡς μουσικοὶεἶναι συνδεδεμένοι μὲ τὴν παράδοσι καὶ τὸν πολιτισμό, ὅπως καὶ οἱ τέχνες τους, παραδείγματος χάριν ἡ Καλαθοπλεκτική.
8. Στὴν κοινωνία ἔχει ἐπικρατήσει τοὺς σκηνίτες, σιδηρουργούς καὶ τοὺς ὀργανοπαῖκτες νὰ τοὺς ὀνομάζουν γύφτους. Δυστυχῶς ἔχει ἐπικρατήσει νὰ ὀνομάζουν γύφτους τὸν καθένα μεταφορικῶς, ἐννοώντας αὐτὸν ὡς μικροπρεπῆ καὶ τιποτένιο καὶ τοῦτο ἀποτελεῖ ὕβρι.
Καὶ αὐτὲς οἱ ἐργασίες θεωροῦνται περιφρονητέες.
9. Οἱ γύφτοι ἀσκοῦν ἐπίσης τὸ ἐπάγγελμα τοῦ λαϊκοῦ μουσικοῦ παίζοντες σὲ συμπόσια, διασκεδάσεις, ποὺ ὀνομάζονται «τσιμπούσια» ἢ «ζιαφέτια». Σὲ πανηγύρια παίζουν τὰ μουσικὰ ὄργανα μὲ πρωτότυπη δεξιοτεχνία καὶ ἄφθαστη γλυκύτητα, εἴτε εἶναι ἄλλων εἴτε εἶναι δικές του συνθέσεις. Τὰ ὄργανα ποὺ παίζουν εἶναι ἡ πίπιζα ἢ ἄλλως ζουρνάς ἢ καραμούζα, τὴν ὁποία κατασκευάζουν μόνοι τους ἀπὸ ξύλο σφενδαμιοῦ ἢ ἀπὸ τσουκνίδα καὶ ἡ τσαμπούνα ἀπὸ καλάμια τοῦ βάλτου. Τὰ νταούλια εἶναι συνήθως κατασκευασμένα ἀπὸ δέρματα αἰγός (γίδας) ἢ βοῶν. Παίζουν δὲ καὶ τὴν φλογέρα, ἡ ὁποία εἶναι κατασκευασμένη συνήθως ἀπὸ ὀρείχαλκο. Οἱ ὁμάδες αὐτῶν τῶν ὀργανοπαικτῶν ὀνομάζονται τσακίμια καὶ ἀποτελοῦνται ἀπὸ ἕνα νταουλιτζῆ, ἕνα καραμουζάρη καὶ ἕνα ναϊζιάρη. Οἱ ἐκφράσεις καὶ κινήσεις τῶν ὀφθαλμῶν καὶ τοῦ προσώπου τους χαρακτηρίζονται ἀπὸ μεγάλη ἀπάθεια καὶ ἀταραξία.
10. Ἡ παράδοσις φέρει ὅτι οἱ παράνομοι Ἰουδαῖοι ἔδωσαν ἐντολὴ σὲ ἕνα γύφτο ὀνόματι Φαραὼ νὰ κατασκευάσῃ 3 καρφιὰ γιὰ τὴν σταύρωσι τοῦ Θεανθρώπου καὶ αὐτὸς ἀπὸ ὑπερβολικὸ ζῆλο καὶ χαρὰ κατεσκεύασε πέντε πολὺ αἰχμηρά. Αὐτὸ τὸ ἐπεισόδιο ἐξιστορεῖται καὶ στὸ θρηνῶδες λαϊκὸ ἄσμα τῆς Σταυρώσεως «καὶ ἐκεῖνος ὁ παράνομος βαρεῖ καὶ φτιάχνει πέντε».
11. Στὴν λαογραφία ὑπάρχουν πολλὲς παροιμίες, ὡς π.χ. «ἀπανωστολισμένη γύφτισσα». Ὅταν δὲ ζητάει κανένας ἀπὸ ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος εἶναι πτωχὸς καὶ ἀδύνατος καὶ δὲν ἔχει τίποτα, λέγουν «ἀπὸ τὴ γύφτισσα προζύμι» ἢ «γύφτο κάνουν βασιλιὰ καὶ αὐτὸς τὰ ξύλα συντηρᾶ» ἢ «γύφτος παπὰς δὲν γίνεται, καὶ ἐὰν γίνῃ δὲν εὐλογάει». Γιὰ τοὺς ἄπορους, ποὺ ντύνονται πολυτελῶς ἡ λαϊκὴ ρήσις εἶναι «καὶ ἡ γύφτισσα φτιασίδι».
12. Ἡ ἐμφάνισις ἐγκληματικότητος εἰς τοὺς Ρόμα δὲν φαίνεται νὰ ὀφείλεται σὲ κάποιο χαρακτηριστικὸ τῆς φυλῆς, ἀλλὰ στὸ ἐπίπεδο τῆς φτώχειας, ποὺ ὑπάρχει στὴν κοινωνία τους, τὸν παραγκωνισμό τους καὶ τὴν περιθωριοποίησί τους.
Εἶναι μέγιστο αἶσχος ὄχι μόνο γιὰ τὴν Πολιτεία καὶ τὴν Κοινωνία, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν Ἐκκλησία, ἡ ὁποία δὲν ἐνδιαφέρθηκε οὐσιαστικὰ νὰ ἐνεργήσῃ νὰ τοὺς ἐνσωματώσῃ, νὰ τοὺς ἐπιμορφώσῃ καὶ νὰ τοὺς ἐξισώσῃ μὲ ὅλους τοὺς ἄλλους Ἕλληνες πολίτες.
13. Ἡ μοναδικὴ ἐξαίρεσι ὑπῆρξε ὁ ἀνεπανάληπτος Θρησκευτικὸς καὶ Ἐθνικὸς ἄνδρας τῆς ἐποχῆς μας, ὁ θρυλικὸς Γέρων Αὐγουστῖνος Καντιώτης.
14. Παρ᾿ ὅλο ὅτι τὸ ἁμαρτωλὸ κατεστημένο παντοιοτρόπως ἔκανε τὸ πᾶν νὰ ἀπαλλαγῇ ἀπὸ τὸν ἀδέκαστο ἱεροκήρυκα Αὐγουστῖνο Καντιώτη καὶ νὰ τὸν ἀπομακρύνῃ ἀπὸ τὸ Λεκανοπέδιο τῆς Ἀττικῆς, ὅπου κατοικεῖ ὁ μισὸς πληθυσμὸς τῆς Ἑλλάδος, καὶ ὁ Αὐγουστῖνος ἦταν πνευματικὸς πατέρας καὶ «Πατριάρχης» ὅλων τῶν ὑγιῶς ἐθνικὰ καὶ θρησκευτικὰ σκεπτομένων Ἑλλήνων καὶ εἶχε ἐνθρονισθῆ στὶς καρδιές τους, ἐν τούτοις ὑπέκυψε δυστυχῶς στὶς προτροπὲς ὅλων καὶ αὐτοεξορίσθη στὶς πνευματικὲς στέπες τῶν περιοχῶν Φλωρίνης, Πτολεμαΐδος, Ἐορδαίας καὶ Πρεσπῶν καὶ ἔτσι εὑρῆκαν οἱ ἰθύνοντες τοῦ «Ἀθηνοκεντρικοῦ» κράτους καὶ τῆς μεγάλης «χαβούζας» Ἀττικῆς τὴν ἡσυχία τους = ἀσυδοσία τους. Ἐὰν ὁ θρυλικὸς Γέρων Αὐγουστῖνος δὲν ἐπείθετο νὰ μεταβῇ εἰς τὴν ἄκρως ἀδιοργάνωτη καὶ πνευματικὰ ἀκαλλιέργητη Μητρόπολι Φλωρίνης καὶ παρέμενε στὸ Λεκανοπέδιο, θὰ εἶχε προσφέρει πολλαπλάσια καὶ ἀκόμη καὶ τοὺς συμπαθέστατους καὶ τυραννουμένους ἀθιγγάνους θὰ εἶχε αἰχμαλωτίσει μὲ τὴν ἀγάπη του, τὴν στοργὴ καὶ τὴν φροντίδα του καὶ θὰ τοὺς εἶχε μετατρέψει σὲ πρότυπα ἡσυχίας, καθαριότητος, πειθαρχίας, εἰρηνικῆς συμβιώσεως, ἀγαθοποιὰ πρόσωπα…
15. Ὅμως καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ὁ Θρυλικὸς Γέρων Αὐγουστῖνος ἐργάσθηκε ἐντατικώτατα νὰ ἀφυπνίσῃ τὴν ἑλληνικὴ συνείδησι τῶν κατοίκων τῆς περιοχῆς, ποὺ τοὺς εἶχε διαστρέψει ἡ σλαβικὴ προπαγάνδα καὶ ἔσωσε τὴν περιοχὴ ἀπὸ τὸ μόρφωμα τῶν Σκοπίων.
16. Μεταξὺ τῶν ἄλλων ὁ θρυλικὸς Γέρων Αὐγουστῖνος κατώρθωσε νὰ ἐκπολιτίσῃ καὶ ἐξευγενίσῃ καὶ τοὺς ἐγκαταλελειμμένους καὶ περιφρονημένους ΡΟΜΑ.
17. Καὶ εἰς αὐτή του τὴν προσπάθεια ἔπραξαν τὸ πᾶν οἱ ἀνθελληνικῶς δρῶντες πράκτορες τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων νὰ τὸν ἐμποδίσουν, ἀπαγορεύοντας στὸν εὔσπλαγχνο καὶ δραστήριο Αὐγουστῖνο νὰ εὐεργετήσῃ τοὺς ἀθίγγανους καὶ νὰ τοὺς κάνῃ ἀπὸ περιπλανωμένους σὲ σταθεροὺς κατοίκους τῆς Φλωρίνης, οἱ ὁποῖοι πλέον ἀποτελοῦν πρότυπο τάξεως, πειθαρχίας, ἡσυχίας, εὐπρέπειας καὶ εὐποιΐας. Ὅμως ὁ ὁ θρυλικὸς Γέρων Αὐγουστῖνος δὲν τὸ ἔβαλε κάτω.
18. Σήμερα ὄχι μόνο οἱ συμπαθεῖς ἀθίγγανοι ὑποφέρουν ἀφαντάστως, ἀλλὰ καὶ πάρα πολλοὶ Ἕλληνες διαβιοῦν καὶ συμπεριφέρονται πολὺ χειρότερα ἀπὸ τοὺς στὴν καταγωγὴ ἀθιγγάνους, διότι ὄχι μόνο τὸ αἰσχρότατο κατεστημένο τοὺς ἔχει πλήρως ἐγκαταλελειμμένους, ἀπομονωμένους καὶ δυστυχισμένους καὶ εἶναι καὶ αὐτοὶ ὡς ἀπολωλότα πρόβατα μὴ ἔχοντα ποιμένα, διότι ὄχι μόνο ἡ πνευματικὴ ἡγεσία πασχίζει ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον νὰ ἀναρριχᾶται διὰ τῆς ἀναξιοκρατίας καὶ φαυλοκρατίας καὶ γίνονται πειθήνια ὄργανα τοῦ ἀντίχριστου κατεστημένου, ἀλλὰ φεὺ πλὴν ἐνίων καὶ ἡ θρησκευτικὴ ἡγεσία στὴν πρᾶξι ἀδιαφορεῖ παντελῶς.
19. Ὁ πρῶτος τῇ τάξει θρησκευτικὸς ἐκπρόσωπος τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας ἔλεγε πρὸ 10 ετιῶν, ὅτι κακῶς ἀναφέρεται ὅτι οἱ περισσότεροι τῶν Ἑλλήνων δὲν ἔχουν ἐπίγνωσι τοῦ Χριστιανισμοῦ καὶ δὲν ἔχουν χριστιανικὴ ζωὴ καὶ ἀγωνίζετο νὰ καταρρίψῃ αὐτοὺς τοὺς ἰσχυρισμοὺς μὲ τὴν ἐπιγραμματική του δήλωσι: «βλέπεις τὸν ἄλλο μὲ τὴν λαμπαδούρα του πηγαίνει στὸ Χριστός Ἀνέστη. Νὰ ὁ Χριστιανισμός». Τὸ αἰσχρὸ κατεστημένο καὶ ἡ πλειονότης τῆς θρησκευτικῆς ἡγεσίας θέλει ἕνα τέτοιο Χριστιανισμὸ, κατὰ τὸν ὁποῖο οἱ πάντες δύνανται νὰ χαρακτηρίζωνται ὡς Χριστιανοί, πλὴν τοῦ ἰδίου τοῦ Θεανθρώπου. Ἐὰν ἤρχετο ὁ Θεάνθρωπος προσωπικῶς ἐπὶ τὴν γῆ θὰ ἀνασταυροῦτο πάλι καὶ τὸ μὲν ρόλον τῶν γραμματέων καὶ φαρισαίων ὑποκριτῶν θὰ εἶχε ἡ πνευματικὴ καὶ θρησκευτικὴ ἡγεσία καὶ οἱ Χριστιανοὶ μὲ τὴν λαμπαδούρα τους δὲν θὰ ἐφώναζαν τὰ «Χριστός Ἀνέστη» ἢ «Ὠσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου» ἀλλὰ τὸ «ἄρον, ἄρον σταύρωσον Αὐτόν.
20. Γιὰ τοὺς Χριστιανοὺς μὲ τὴ λαμπαδούρα τους ἐφαρμόζονται τὰ λόγια τοῦ Κυρίου: «Ὁ λαὸς οὗτος τοῖς χείλεσίν με τιμᾷ, ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόρρω ἀπέχει ἀπ’ ἐμοῦ·» (Ματθ. 15, 8).
Διότι κατήντησεν γιὰ τὰ πανηγύρια καὶ ὁ Θεὸς τῆς ἀγάπης τονίζει «μισῶ τὰς πανηγύρεις σας».
21. Ἄς προσευχηθοῦμε ὁ Θεὸς νὰ ἀναδείξῃ πολὺ σύντομα νέους Αὐγουστίνους, οἱ ὁποῖοι δὲν θὰ πιστεύουν χρυσό, ἀλλὰ Χριστό καὶ δὲν θὰ ζοῦν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ γιὰ τὴν Ἐκκλησία καὶ θὰ ἀγωνίζωνται παντοιοτρόπως νὰ δημιουργήσουν πραγματικὰ ἐνσυνείδητους Χριστιανούς, γιὰ νὰ βιώνουν ἐμπράκτως τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεανθρώπου καὶ νὰ πασχίζουν νὰ καθαρίσουν κοινωνία, πολιτεία καὶ ἐκκλησία, γιὰ νὰ μὴ «βλασφημῆται τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ ἐν τοῖς ἔθνεσι» περαιτέρω, ἀλλὰ νὰ δοξάζεται ὁ Θεὸς μὲ τὴν ἀξιοπρεπῆ συμπεριφορὰ ἀρχόντων καὶ ἀρχομένων, κλήρου καὶ λαοῦ, κάνοντες ὅλοι «νινευιτική μετάνοια» καὶ ἐπιστρέφοντες στὶς ρίζες μας, γιὰ νὰ ρυσθῶμε ἀπὸ τὸν πλήρη καταποντισμό, ποὺ μᾶς ὡδήγησαν οἱ ἄρχοντες, ἡ πνευματικὴ καὶ θρησκευτικὴ ἡγεσία.