Η Ευρωζώνη μετατρέπεται σε μία περισσότερο ισορροπημένη και ενδεχομένως πιο δυναμική οικονομία χάρη στις πιέσεις της αγοράς και την απαίτηση για δομικές μεταρρυθμίσεις σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύει το Reuters.
Όπως επισημαίνεται στην ετήσια έρευνα 2012 Euro Plus Monitor του think tank Lisbon Council και της τράπεζας Berenberg, η τριετής κρίση χρέους, η οποία ξεκίνησε από το μη βιώσιμο χρέος της Ελλάδας, έχει αναγκάσει την Αθήνα, την Ιρλανδία, την Ισπανία και την Ιταλία να προχωρήσουν σε φιλόδοξες οικονομικές μεταρρυθμίσεις ώστε να ανακτήσουν την εμπιστοσύνη των αγορών.
Οι μεταρρυθμίσεις έχουν μειώσει το εργατικό κόστος προκαλώντας παράλληλα μία εσωτερική υποτίμηση η οποία ενίσχυσε την ανταγωνιστικότητα. Σύμφωνα με την έρευνα, «πρωταθλητής» των μεταρρυθμίσεων πλέον είναι η Ελλάδα ακολουθούμενη από την Ιρλανδία, Εσθονία, την Ισπανία και την Πορτογαλία.
«Σχεδόν όλες οι χώρες που έχουν την ανάγκη προσαρμογής μειώνουν τα ελλείμματά τους και βελτιώνουν την εξωτερική ανταγωνιστικότητα με εντυπωσιακή ταχύτητα,» τονίζεται στην έρευνα. «Και οι τέσσερις χώρες που έχουν λάβει εξωτερική βοήθεια – Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία και Ισπανία – έχουν ενισχύσει τις προσπάθειες προσαρμογής τους τελευταίους 12 μήνες.»
«Με άλλα λόγια, υπό την πίεση της κρίσης, οι χώρες που πρέπει να ανασχηματιστούν γρήγορα το κάνουν. Τα αποτελέσματα δεν αποκαλύπτουν κάποιο ίχνος ηθικού κινδύνου, δηλαδή τον υποθετικό κίνδυνο πως η εξωτερική βοήθεια μπορεί να επηρεάσει την ετοιμότητα προσαρμογής,» τονίζεται στην έρευνα.
Το πραγματικό κόστος ανά μονάδα εργασίας έχει υποχωρήσει σημαντικά στην Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία και την Ισπανία. Από την άλλη πλευρά η συγκράτηση των μισθών, η οποία περιόριζε τη ζήτηση στη Γερμανία, έχει τελειώσει, γεγονός που σημαίνει πως ο ιδιωτικός τομέας στη νότια Ευρώπη συγκλίνει προς τον γερμανικό σε όρους ανταγωνιστικότητας.
Για να ξεπεραστεί η κρίση, όπως τονίζεται, οι πολιτικοί πρέπει να διαλύσουν τις ανησυχίες για άμεση καταστροφή των μεταρρυθμίσεων και μείωση του χρέους της Ελλάδας καθώς και για τον κίνδυνο μετάδοσης που προκαλούν παρέχοντας ένας ξεκάθαρο όραμα για την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη.
Παράλληλα πρέπει να αποφύγουν οποιαδήποτε υπερβολική δόση λιτότητας και να εστιάσουν την προσοχή τους σε μεταρρυθμίσεις που προωθούν την ανάπτυξη.
«Ως γενικό κανόνα, ορίζουμε πως καμία χώρα δεν θα πρέπει συσφίξει τη δημοσιονομική πολιτική, ή να της ζητηθεί να το κάνει, περισσότερο από 2% του ΑΕΠ της σε οποιοδήποτε έτος, εκτός εάν η χώρας έχει χαλαρώσει τη δημοσιονομική της στάση το προηγούμενο έτος περισσότερο από 1% του ΑΕΠ της,» σημειώνεται στην έρευνα.
«Εν απουσία επιπλέον λαθών, η κρίση του ευρώ μπορεί να περιοριστεί το 2013. Αλλά καθώς η επιτυχία της εμπροσθοβαρούς δημοσιονομικής προσαρμογής εξαρτάται από την ευκαιρία αύξησης των εξαγωγών εν μέσω της μειωμένης εσωτερικής ζήτησης η Ευρωζώνη παραμένει όμηρος το παγκόσμιου οικονομικού κύκλου,» καταλήγει η έρευνα.