Η MEGA-λη παράσταση του τρόμου

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
Και όμως …υπάρχει λύση να πληρώσουν τη σημερινή κρίση οι κλέφτες και όχι ο λαός.

Γι’ αυτόν τον λόγο στήθηκε η Megaλη παράσταση του τρόμου.

Ο Αποστάτης και το γνωστό “χαφιεδομάγαζο” του Περισσού σε μια “θεατρική” προσπάθεια τρομοκράτησης του λαού.

Απειλούν τον λαό με εμφύλιο, για να μην αντισταθεί στο ΔΝΤ.
Αν αρνηθεί η Ελλάδα να εξυπηρετήσει το χρέος της, ποιος θα θιγεί περισσότερο απ’ όλους; Ποιος έχει στην κατοχή του πολλά από τα διάσπαρτα ελληνικά ομόλογα; Η γερμανική οικονομία δεν είναι αυτή που τα έχει; Γιατί; Γιατί μας δάνειζε, για να ξοδεύουμε. Δάνειζε σε απατεώνες, τον κόπο του γερμανικού λαού; Ή μήπως δάνειζε σε δωσίλογους Έλληνες για να υπερχρεώνουν αυτοί το ελληνικό κράτος και άρα τον ελληνικό λαό; Τους ανάγκαζε να δανείζονται, για να πάει στη συνέχεια και με άλλοθι το υπερχρέος να αρπάξει το υπερπολύτιμο ελληνικό κεφάλαιο;
“Πρώτα φεύγει η ψυχή και μετά το χούι”… λέει ο λαός. Οι προδότες παραμένουν πάντα προδότες. Οι παράγοντες, οι οποίοι καθ’ όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης μάς έχουν καθηλώσει στην αθλιότητα και τη διαφθορά —και οι οποίοι είναι οι ίδιοι, που κάποτε μας είχαν οδηγήσει στην εμφύλια αιματοχυσία— δείχνουν ότι είναι πραγματικά αμετανόητοι. Το παρακράτος της Δεξιάς και των δωσίλογων μαζί και το ΚΚΕ δείχνουν ότι …ένας προδότης είναι πάντα προδότης. Βγήκαν ξανά από τους “τάφους” τους και προσπαθούν —ως αιμοδιψείς “βρικόλακες”— να ξαναβυθίσουν τον ελληνικό λαό στον τρόμο. Συνεργάζονται εκ νέου, για να τον οδηγήσουν στον τρόμο, ο οποίος οδηγεί στην υποταγή. Στον τρόμο, ο οποίος υποτάσσει στα αφεντικά των βρικολάκων.
Θα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, για να καταλάβει ο αναγνώστης σε τι ακριβώς αναφερόμαστε. Αναφερόμαστε στον Αποστάτη και το ΚΚΕ, που —Πέμπτη, 29 Απριλίου, στο δελτίο ειδήσεων του Mega— συγκρούστηκαν για τα “μάτια” του λαού. Συγκρούστηκαν, για να μας αποδείξουν ποιος από τους δύο μάς “αγαπάει” περισσότερο και αγωνιά περισσότερο για τα συμφέροντά μας. Συγκρούστηκαν οι αυτόκλητοι εκφραστές του ελληνικού λαού. Τα “τίποτε”…, τα οποία αυθαίρετα εμφανίζονται να μας εκφράζουν. Το γνωστό “δίδυμο” των φασιστικών άκρων του πολιτικού μας συστήματος, που μας οδήγησε κάποτε στον εμφύλιο.
Ο Μητσοτάκης από την πλευρά των “νοικοκυραίων” δοσίλογων των ξένων ιμπεριαλιστών και το ΚΚΕ από την πλευρά των ξενοκίνητων αργυρώνητων “επαναστατών”. Τα “τίποτε” εμφανίστηκαν σαν εκφραστές του “όλου” του ελληνικού λαού. Ο Μητσοτάκης, του 40% της Νέας Δημοκρατίας, που, όπως αποδείχθηκε, δεν ήταν παραπάνω από μερικές εκατοντάδες κρατικοδίαιτων μισθοφόρων χαφιέδων παραδικαστικών, παραεφοριακών, παραδημοσιο­ϋπαλ­λήλων, παραεπιχειρηματιών, “παραοτιδήποτε” υπάρχει στην ελληνική κοινωνία και το ΚΚΕ του αμφισβητήσιμου 7%, το οποίο δήθεν εκφράζει την αχανή κοινωνική τάξη των εργατών, αλλά που μυστηριωδώς, όποτε κινητοποιείται, δεν γεμίζει ούτε ένα “ταξί”.
Αυτήν την “γιγαντομαχία” είδαμε στην τηλεόραση …ο γνωστός ηγέτης του παρακράτους “εναντίον” των παλιών και φθαρμένων “βρακολάστιχων” του Ζαχαριάδη. Από τη μία πλευρά ο μπαμπάς της Ντόρας και του Κυριάκου. Ο κολλητός της Siemens και “προστάτης” του Σανιδά. Ο Αποστάτης, που μας οδήγησε στη Χούντα. Ο Εφιάλτης της μεταπολίτευσης. Ο “δημοφιλής” Έλληνας, ο οποίος απασχολεί δεκάδες αστυνομικούς για τη φύλαξή του …από τους Έλληνες. Από την άλλη το ΚΚΕ. Το κρατικοδίαιτο ΚΚΕ. Το ΚΚΕ των χαφιέδων της βασιλοχουντικής κρατικής ασφάλειας. Το ΚΚΕ των μισθοφόρων “θαλαμοφυλάκων” των Μακρόνησων. Το ΚΚΕ των “αγωνιστών”, που επί δεκαετίες συντηρούνταν με ρωσικά ρούβλια και κινούνταν με ρωσικές εντολές. Το ΚΚΕ, το οποίο δεν θέλει να ελεγχθούν τα οικονομικά του. Το ΚΚΕ, το οποίο έχει καταγγελθεί ότι έχει πάρει χρήματα από τον Σόρος και άρα από τα αφεντικά του ίδιου του ΔΝΤ.
Τι έκανε πάλι αυτός ο “θαυμάσιος” Έλληνας; Ο Μητσοτάκης εμφανίστηκε και πάλι στον γνωστό του ρόλο. Στον ρόλο, που τον θέλει να βάζει “πλάτη” στα ανθελληνικά σχέδια όλων των εχθρών των Ελλήνων. Στον ρόλο, που γνωρίζει καλά και είναι να “τρομάζει” και να “απειλεί” τον λαό. Όπως έκανε και με το Σχέδιο Ανάν, όπου, μαζί με τον Giorgo Papandreou, “έσπρωχναν” τους Κυπρίους στο ανθελληνικό “ΝΑΙ”. Τραγικό και μόνον να σκεφτεί κάποιος ότι οι δύο μεγαλύτεροι πολιτικοί εκφραστές και προπαγανδιστές του ανθελληνικού Σχεδίου Ανάν πρωταγωνιστούν και σήμερα στην υπόθεση του ΔΝΤ.
Αυτοί, οι οποίοι “έσπρωχναν” τους Κυπρίους στην αποδοχή του καταστροφικού Σχεδίου Ανάν, είναι οι ίδιοι, που σήμερα “σπρώχνουν” τους Έλληνες στο Σχέδιο ΔΝΤ. Αλλάξανε κάποια από τα πόστα τους, αλλά τίποτε άλλο. Ο “τουρίστας” Giorgo κυβερνάει πλέον την Ελλάδα, “υπερασπιζόμενος” τα εθνικά συμφέροντά μας και ο Αποστάτης “βοηθάει” σ’ αυτήν τη διακυβέρνηση. Ο λαός πιέζεται να “εμπιστευτεί” αυτούς, που, επειδή ακριβώς την τελευταία φορά δεν τους εμπιστεύτηκε, σώθηκε.
Τι είδαμε λοιπόν χθες στο Megaλο κανάλι της διαπλοκής; Τη γνωστή παράσταση της Μεταπολίτευσης. Τη δήθεν “κόντρα” του αστικού κράτους με το ΚΚΕ. Είδαμε κάποιους αυθαίρετα να παρουσιάζονται σαν εκφραστές της δημοκρατικής νομιμότητας και το ΚΚΕ να εμφανίζεται προβοκατόρικα ως ένας δηλωμένος και φανατικός εχθρός αυτής της νομιμότητας. Εκφραστής της δημοκρατικής νομιμότητας ο Αποστάτης και “επαναστάτης” υπέρ του ελληνικού λαού το πρώην ιδιόκτητο “σκυλί” του Στάλιν και νυν ενοικιαζόμενο “κοπρόσκυλο” για κάθε χρήση.
Έχουμε αναφερθεί εκτενώς σε άλλα κείμενά μας για τον ύπουλο ρόλο του ΚΚΕ. Συνοπτικά θα πούμε ότι το ΚΚΕ είναι χρήσιμο για το φασιστικό σύστημα, γιατί του δίνεται η αλήθεια, για να την “ακυρώσει”, αποκαλύπτοντάς την. Ό,τι λέει το ΚΚΕ είναι αλήθεια, αλλά, επειδή το λέει το ΚΚΕ, η αλήθεια παύει να έχει πρακτικό νόημα και βέβαια εφαρμογή.
Το φασιστικό ΚΚΕ δίνει τη δυνατότητα στα αστικά κόμματα να λειτουργούν απόλυτα φασιστικά. …”Αυτά τα λέει το ΚΚΕ …και άρα είναι κομμουνιστικά. Εμείς, οι “δημοκράτες”, πρέπει να ενεργήσουμε με διαφορετικό τρόπο” …Ξαφνικά εμφανίζονται σαν δημοκράτες —εμμέσως και από “σπόντα”— όλοι όσοι έχουν ιδεολογική διαφορά με το ΚΚΕ και άρα και οι αστοί φασίστες που μας κυβερνούν.
Στην καλοστημένη αυτήν “παράσταση” του Mega είδαμε ολόκληρο το ελληνικό παρακράτος σε πλήρη δράση. Είδαμε την αγωνία του να “πείσει” τον λαό να δεχθεί τη σφαγή του. Είδαμε τη “βία”, που χρησιμοποιεί το παρακράτος, προκειμένου να πείσει. Γιατί “βία”; Γιατί δεν είναι τυχαίο που ο Μητσοτάκης μίλησε για απειλή “εμφυλίου” πολέμου. Αυτό άφησε να εννοηθεί, αναφερόμενος στους Έλληνες, οι οποίοι αντιδρούν στο ΔΝΤ και τις πρακτικές του. Απείλησε ευθέως όλους όσους αντιδρούν στο ΔΝΤ. “Προφήτευσε” μάλιστα εμφύλιο πόλεμο ανάμεσα στους “λογικούς” και τους “νοικοκυραίους” Έλληνες, που το αποδέχονται και στους “παράλογους” και τους “κοπρίτες”, οι οποίοι δεν το αποδέχονται.
Σ’ αυτήν την επίθεση τρομοκρατίας είδαμε όλα τα μέσα, που χρησιμοποιεί το ελληνικό παρακράτος. Τα υλικοτεχνικά του μέσα και τους “υπαλλήλους” του. Η εμφάνιση του Μητσοτάκη στην τηλεόραση αποκαλύπτει την αγωνία των κρατούντων να περάσουν τα μέτρα του ΔΝΤ. Βλέπουν ότι ο Giorgo είναι “λίγος” και προσπαθούν να τον βοηθήσουν. Όμως, η εμφάνιση αυτή είναι αποκαλυπτική και για έναν άλλο λόγο. Δείχνει ότι υπάρχει “εναλλακτική” διέξοδος για τον λαό και οι σύγχρονοι δωσίλογοι τρέχουν να τη “σφραγίσουν” πριν αυτή αρχίσει να γίνεται γνωστή και άρα επικίνδυνη. Αυτή η αγωνία συνδέει όλους τους παράγοντες του “παρακράτους” μεταξύ τους. Συνδέει το μπομπολικό Mega της διαπλοκής με τον Μητσοτάκη του παρακράτους και το χαφιεδομάγαζο του Περισσού. Αυτό είδαμε σ’ αυτήν την “παράσταση”.
Η Megaλη παράσταση τρομοκρατίας
και ο τεξανικός φράκτης.
Θα ξεκινήσουμε από τα απλά, για να πάμε στα πιο σύνθετα. Πώς αποκαλύπτεται ότι πρόκειται περί “στημένης” παράστασης; Κατ’ αρχήν δεν υπάρχει περίπτωση σε “διάγγελμα” του Αποστάτη να δίνεται η δυνατότητα σε κάποιους θιγόμενους να “απαντήσουν”. Δεν έγινε ποτέ κάτι ανάλογο στο παρελθόν και δεν υπήρχε λόγος να γίνει εξαίρεση σ’ αυτήν την περίπτωση. Δεν δόθηκε σε κανέναν Κύπριο η δυνατότητα να “απαντήσει” στον Αποστάτη, όταν αυτός κατηγορούσε τους Κύπριους για την αντίστασή τους στο Σχέδιο Ανάν και δεν θα δινόταν σε κανέναν Έλληνα η δυνατότητα να απαντήσει στον ίδιο άνθρωπο όταν αυτός κατηγορούσε τους Έλληνες για την αντίστασή τους στο ΔΝΤ.
Ο Μητσοτάκης είναι ο αρχηγός του ελληνικού παρακράτους και όταν εμφανίζεται στα κανάλια υπάρχει σοβαρός λόγος για να το κάνει. Όταν αυτός ο σκοτεινός υπερπαράγοντας του παρακράτους μιλάει, κάνει “διαγγέλματα”, τα οποία δεν χωράνε αμφισβητήσεις. Ανακοινώσεις κάνει …και δεν συζητά. Άρα, όταν έχουμε μια ψευδοσυζήτηση, αυτό γίνεται εκ του πονηρού. Αυτό γίνεται, για να μεθοδευτούν “στημένες” συγκρούσεις. Η “νόμιμη” πλευρά, δηλαδή, να μεταβιβάσει τη “νομιμότητα” και σ’ αυτόν που θέλει να έχει απέναντί της σαν εχθρό. Ο αρχηγός του Παρακράτους να “συζητήσει” εγκαίρως με αυτόν που θέλει να έχει ο ίδιος απέναντί του σαν εχθρό και όχι όποιον τύχει και άρα είναι απρόβλεπτος.
Αντιλαμβανόμαστε ότι τέτοια δυνατότητα “αποκατάστασης” της “αλήθειας” δίνεται μόνον και εφόσον οι συμμετέχοντες στην “παράσταση” έχουν προσυνεννοηθεί μεταξύ τους γι’ αυτό το πράγμα. Είναι προφανές λοιπόν ότι είχε προηγηθεί συνεννόηση μεταξύ του ΚΚΕ και του Αποστάτη. Μια συνεννόηση εύκολη, εφόσον στην πραγματικότητα πρόκειται περί “αφεντικού” Μητσοτάκη και “υπαλλήλου” ΚΚΕ. Σε άλλα κείμενά μας έχουμε αναφερθεί εκτενώς σ’ αυτήν την “ανίερη” σχέση μεταξύ του Αποστάτη και του γνωστού χαφιεδομάγαζου του Περισσού.
Ο αναγνώστης μπορεί, αν θέλει, να το ψάξει περισσότερο σε προηγούμενα κείμενά μας. Γι’ αυτούς, που γνωρίζουν τι συμβαίνει, ο Μητσοτάκης από το 1991 και εντεύθεν είναι το πραγματικό αφεντικό του ΚΚΕ. Γιατί; Γιατί αυτός το χρηματοδότησε —προκειμένου να επιβιώσει—, όταν οι μοσχοβίτες ιδιοκτήτες “πατερούληδες” το εγκατέλειψαν. Αυτός του εξασφάλισε “ύποπτες” χρηματοδοτήσεις και ως εκ τούτου μπορεί και το εκβιάζει, προκειμένου να το ελέγχει απόλυτα. Είναι βέβαιον ότι ο Μητσοτάκης έχει λόγο στα συμβαίνοντα στο ΚΚΕ. Είναι βέβαιον ότι αυτός επέβαλε στην ηγεσία του την κοντή “πάπισσα” με την κολεγιοκόρη.
Πάνω σ’ αυτά τα “δημοσιοποιημένα” μυστικά και ψέματα της μεταπολίτευσης στήθηκε η χθεσινή “παράσταση” του Mega. Μια παράσταση τρομοκρατίας, εφόσον έβαλαν σε “παράσταση” σύγκρουσης δύο παράγοντες, οι οποίοι, όταν συγκρούστηκαν στο παρελθόν, μας οδήγησαν στην αιματοχυσία. Θα δούμε παρακάτω γιατί έγινε αυτό και γιατί το “υπογράμμισε” ο Αποστάτης, μιλώντας απευθείας για εμφύλιο και εισπράττοντας από τους “απέναντι” προβοκάτορες τη βολική γι’ αυτόν θέση της “απείθειας” του ΚΚΕ ως προς τη συνταγματική τάξη και νομιμότητα.
Πριν όμως το εξετάσουμε αυτό και για την καλύτερη κατανόησή του, χρήσιμο είναι να δούμε μερικά άλλα πράγματα. Είδαμε ένα Mega να αγωνιά πραγματικά, για να “πείσει” τον λαό για την αναγκαιότητα της “παράδοσής” μας στο ΔΝΤ. Γιατί όμως τόση μεγάλη η αγωνία του Μπόμπολα και της Διαπλοκής για το ΔΝΤ; Γιατί τόση μεγάλη η αγωνία του μεγαλοδημοσιογράφου του ΔΟΛ για το ΔΝΤ; Για έναν πολύ απλό, αλλά επίσης πολύ σημαντικό, λόγο. Μόνον με την παράδοσή του ελληνικού λαού στο ΔΝΤ όλοι οι κλέφτες της “διαπλοκής” διασφαλίζουν τα κλοπιμαία τους.
Στην αντίθετη περίπτωση τα πάντα είναι πιθανά γι’ αυτούς. Οι σημερινοί δισεκατομμυριούχοι και ψευδομεγιστάνες της μίας δεκαετίας δεν γνωρίζουν τι ακολουθεί. Οι μέχρι πρόσφατα βρομοπόδαροι νεομεγιστάνες τύπου Κογκό, Γουατεμάλας ή Αζερμπαϊτζάν, δεν γνωρίζουν αν το μέλλον τούς επιφυλάσσει κρεμάλες ή απλές νυχτερινές δραπετεύσεις από τη χώρα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι, μόνον αν συμφωνήσει ο λαός να δεχθεί το ΔΝΤ, μπορούν όλοι οι κλέφτες Μπομπολαίοι να κοιμούνται ήσυχοι και χωρίς τα διαβατήρια κάτω από τα μαξιλάρια τους. Γιατί; Γιατί τα δισεκατομμύρια, τα οποία τα εμφανίζουν σαν προσωπικές τους περιουσίες, οφείλονται στη λεηλασία του κράτους.
Όμως, τα δισεκατομμύρια αυτά δεν τα είχε το κράτος, για να τους τα παραδώσει. Τα δανείστηκε. Άρα; Άρα, η περιουσία του Μπόμπολα και των ομοίων του στην πραγματικότητα είναι μέρος του δημοσίου χρέους της χώρας. Μέχρι να “κλειδώσει” αυτό το χρέος και να εξυπηρετείται με κάθε δυνατό τρόπο αυτή η περιουσία, στην πραγματικότητα δεν τους ανήκει. Αυτό είναι το πρόβλημά τους. Οι περιουσίες τους αποτελούν ιδιοκτησία τους μόνον για όσο διάστημα ο ελληνικός λαός εξυπηρετεί το χρέος του. Αν για τον οποιονδήποτε λόγο αυτός δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τα χρέη αυτά —όπως φαίνεται να συμβαίνει σήμερα— τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα.
Από αυτό το σημείο και μετά μόνον το ΔΝΤ τους διασφαλίζει ότι δεν θα πειραχθούν οι περιουσίες τους. Για όσο διάστημα λοιπόν ο κόσμος αρνείται να συμβιβαστεί με το ΔΝΤ, αρνείται ταυτόχρονα ν’ αποδεχθεί σαν αληθινό και το δημόσιο χρέος και άρα όλες οι περιουσίες, οι οποίες δημιουργήθηκαν σαν “λείες” της διαπλοκής, κινδυνεύουν. Οι περιουσίες του Μπόμπολα, του Κόκκαλη ή του Λάτση παραμένουν υπ’ ατμόν.
Το Mega, δηλαδή, με την “παράστασή” του δεν λειτουργεί μόνον υπέρ του Μπόμπολα. Ενεργεί υπέρ όλων των ομοίων του. Ενεργεί υπέρ του Μπόμπολα, ο οποίος θέλει να “κρατήσει” σαν “λεία” την Αττική Οδό, αλλά ενεργεί και υπέρ του Λάτση, ο οποίος θέλει να κρατήσει σαν “λεία” τα ΕΛΠΕ. Ενεργεί υπέρ του Κόκκαλη, ο οποίος θέλει να κρατήσει τη “λεία” του, αλλά ενεργεί και υπέρ της Deutsche Telekom, που θέλει να κρατήσει τη “λεία” του ΟΤΕ ή της Hoch-Τief, που θέλει να κρατήσει τη “λεία” του Αεροδρομίου Αθηνών.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι θέλουμε να πούμε; Αν ο ελληνικός λαός αρνηθεί να αποδεχθεί το ΔΝΤ και ό,τι αυτό σημαίνει, υπάρχει πρόβλημα για όλους αυτούς. Μόνον αν ο λαός αποδεχθεί το ΔΝΤ, αυτοί σώζονται μαζί με τις περιουσίες τους. Γιατί; Γιατί το ΔΝΤ στην πραγματικότητα θα εξυπηρετήσει ένα δεδομένο διεθνές χρέος, ρευστοποιώντας μια δεδομένη δημόσια περιουσία. Από το δημόσιο χρέος δημιουργήθηκαν οι περιουσίες τους και από το δημόσιο κεφάλαιο περιμένουν να ξεπληρωθεί το χρέος αυτό, προκειμένου οι φερόμενες σαν περιουσίες τους να παραμείνουν στην κατοχή τους.
Γι’ αυτόν τον λόγο κάποιοι χαίρονται, που η δημόσια περιουσία του ελληνικού κράτους καταγράφηκε και βρέθηκε να είναι περίπου ίση με το δημόσιο χρέος. Αν αυτή η περιουσία —και άρα η περιουσία του ελληνικού λαού— “ξεπληρώσει” το χρέος, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται και οι περιουσίες της διαπλοκής, τότε αυτοί όλοι σώθηκαν.
Σε μια τέτοια περίπτωση ο λαός θα καταστραφεί, αλλά όλοι οι κλέφτες θα σωθούν. Ο λαός θα χάσει τη συλλογική του ιδιοκτησία, αλλά οι διαπλεκόμενοι θα γίνουν πραγματικοί ιδιοκτήτες των περιουσιών τους, εφόσον ούτε χρέος θα υπάρχει που να τους απειλεί ούτε λαός που να αρνείται να το πληρώσει και άρα να το μετακινεί προς τις περιουσίες τους. Σε μια τέτοια περίπτωση τα πάντα θα “πληρωθούν” από το κορόιδο. Γι’ αυτόν τον λόγο όλοι οι κλέφτες και οι διαπλεκόμενοι “λατρεύουν” το ΔΝΤ και προσπαθούν να το εμφανίσουν σαν μονόδρομο. Τα πράγματα γι’ αυτούς γίνονται επικίνδυνα μόνον αν ο λαός αρνηθεί το ΔΝΤ.
Άρνηση σ’ αυτήν την περίπτωση σημαίνει επαναδιαπραγμάτευση του δημοσίου χρέους, εφόσον αυτό δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί στο σημερινό του μέγεθος. Αν όμως ο ελληνικός λαός αποφασίσει να επαναδιαπραγματευτεί το χρέος του, αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να επανεξετάσει το σύνολο της πορείας που το δημιούργησε. Άρα; Άρα θα πρέπει να επανεξετάσει το σύνολο των δανείων που σύνηψε το ελληνικό κράτος, αλλά και το σύνολο των δραστηριοτήτων όπου ξόδεψε τα χρήματα αυτά. Εκεί κινδυνεύει ο Μπόμπολας και η υπόλοιπη Διαπλοκή.
Επαναδιαπραγμάτευση σημαίνει ότι πρέπει να επανεξεταστούν όλες οι πράξεις δανειοδότησης. Όλοι οι όροι και οι προδιαγραφές αυτής της δανειοδότησης. Να γίνει έρευνα κατά πόσο τα δάνεια ήταν νόμιμα. Να γίνει έρευνα κατά πόσο οι εμπλεκόμενοι σ’ αυτά είχαν εμπλακεί σε παρανομίες, προκειμένου να τα εξασφαλίσουν. Όλα αυτά είναι απαραίτητα για να “πείσεις” τους δανειστές σου ότι δεν είσαι υποχρεωμένος να τους αποζημιώσεις στο ύψος που κάποιοι “κακοποιοί” πολιτικοί τούς “υποσχέθηκαν”. Για να το κάνεις όμως αυτό, θα πρέπει να αποδείξεις ότι έπεσες θύμα εγκληματιών …Ότι ως λαός έπεσες θύμα κακοποιών και ότι δεν τα έφαγες τα χρήματά τους σε “λούσα” και κατόπιν ως “αλητήριος” αρνείσαι να τους πληρώσεις.
Θα πρέπει να αποδείξεις στους πιστωτές σου ότι διεφθαρμένοι και φασίστες πολιτικοί δανείζονταν χρήματα, για να τα μοιράζουν σε ομοίους τους κλέφτες, οι οποίοι παρίσταναν τους επιχειρηματίες. Αυτό είναι το όλο μυστικό για μια νόμιμη επαναδιαπραγμάτευση του χρέους. Να αποδείξεις ότι τα δάνεια, που έπαιρναν οι Έλληνες πολιτικοί, δεν συνέφεραν τον ελληνικό λαό και ότι στην πραγματικότητα αυτά δεν έφταναν ποτέ στον λαό. Γιατί αυτό είναι το μυστικό; Γιατί, όταν θέλεις να επαναδιαπραγματευτείς το εξωτερικό σου χρέος, χωρίς να έχεις προβλήματα με τη διεθνή κοινότητα, θα πρέπει να εξασφαλίσεις νομικά “πατήματα”.
Έχει ανάγκη ένα κράτος τέτοια “πατήματα”, προκειμένου να επαναδια­πραγμα­τευτεί το χρέος του, χωρίς να αποβληθεί δια παντώς από τη διεθνή κοινωνία. Χωρίς να οδηγηθεί στην απομόνωση και ό,τι αυτή η απομόνωση μπορεί να συνεπάγεται για τη λειτουργία ενός κράτους και την ευημερία του λαού του. Στο διεθνές δίκαιο υπάρχει ένας νομικός όρος, που λέγεται “Επαχθές Χρέος” ή στα αγγλικά “Odius Debt”. Τι σημαίνει αυτός ο όρος; Ότι ένα κράτος —και άρα ο λαός του— μπορεί νόμιμα να αρνηθεί να πληρώσει ένα χρέος του, το οποίο έχει συναφθεί από δάνεια κυβερνητών, οι οποίοι ήταν είτε τύραννοι είτε προδότες είτε κοινοί απατεώνες.
Ο αναγνώστης αρχίζει τώρα να καταλαβαίνει τι συμβαίνει. Αν μια νέα ηγεσία του ελληνικού κράτους αποδείξει ότι οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις ήταν κάτι από όλα αυτά —ή όλα μαζί—, υπάρχει πρόβλημα για όλους τους εμπλεκομένους στα δάνειά μας. Αν οι κυβερνήσεις του Μητσοτάκη ή του Σημίτη ή του Καραμανλή, οι οποίες δημιούργησαν το χρέος, ήταν διεφθαρμένες, υπάρχει πρόβλημα γι’ αυτούς. Αν αυτές οι κυβερνήσεις κατηγορηθούν για εγκληματική οικονομική πολιτική σε συνδυασμό με διαφθορά και “διαπλοκή”, είναι ό,τι πιο εύκολο να επικαλεστούμε τη νομική έννοια του “Επαχθούς Χρέους”.
Αν αυτοί όλοι οι πολιτικοί αποδειχθούν απατεώνες, που έπαιρναν παράνομα και άδικα δάνεια, για να δίνουν έργα στους “χορηγούς” Μπόμπολες, τότε αυτοί οι Μπόμπολες και οι περιουσίες τους κινδυνεύουν. Μαζί μ’ αυτούς κινδυνεύουν και οι πιστωτές του ελληνικού κράτους, εφόσον εύκολα μπορεί ν’ αποδειχθεί αν γνώριζαν ή δεν γνώριζαν τι πραγματικά συνέβαινε στο ελληνικό κράτος. Αν γνώριζαν σε ποιους δάνειζαν και τι έκαναν αυτοί τα χρήματα που δανείζονταν. Μπορεί μάλιστα να αποκαλυφθεί και δική τους εμπλοκή στις παρανομίες. Αν αποδειχθεί, για παράδειγμα, ότι οι δανειστές μας έδιναν “φιλοδωρήματα” σε φασίστες ή διεφθαρμένους πολιτικούς, προκειμένου να δανείζονται αφειδώς και άνευ λόγου. Υπάρχουν πιθανότατα ποινικές ευθύνες και από την πλευρά αυτών, οι οποίοι σε κανονικές συνθήκες επαναδιαπραγμάτευσης χρέους θα ήταν οι “χαμένοι” της υπόθεσης και άρα θύματα.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι θέλουμε να πούμε; Μπορεί το ελληνικό κράτος να εξετάσει από την αρχή τη συσσώρευση του χρέους του. Στις περιπτώσεις αυτές δεν υπάρχει παραγραφή. Ακολουθείς το χρέος και προσπαθείς να δεις με ποιες πράξεις και επιλογές αυτό αυξήθηκε. Ειδικά στην περίπτωση της Ελλάδας η “ανίχνευση” αυτή είναι πολύ εύκολη, γιατί δεν υπάρχει μεγάλο “βάθος” χρόνου. Η δανειοληπτική πολιτική του ελληνικού κράτους άλλαξε σχετικά πρόσφατα με δεδομένο πάντα ότι μελετάμε μια συμπεριφορά κράτους και άρα η έννοια του χρόνου αλλάζει κλίμακα. Μερικές δεκαετίες δεν είναι μεγάλο “βάθος” χρόνου, όταν εξετάζεται η πορεία ενός κράτους.
Τα πάντα ξεκίνησαν στην αρχή της δεκαετίας του 90. Στην αρχή της δεκαετίας που “χτιζόταν” η Νέα Τάξη και έπρεπε τα κράτη να προσαρμοστούν στον τραπεζικό της ιμπεριαλισμό και στη χρηματοδοτική της “τρομοκρατία”. Ποιος κυβερνούσε την Ελλάδα εκείνη την κρίσιμη εποχή; Από αυτόν ξεκινάμε τη μελέτη μας. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δημιούργησε την πρώτη “έκρηξη” του χρέους. Ο Μητσοτάκης πήγε το χρέος από το 75% του ΑΕΠ στο 110%. Αυτήν την πρακτική συνέχισαν όλοι οι επόμενοι. Εξαιτίας των πιέσεων των ιδίων ιμπεριαλιστών οι κυβερνήσεις άλλαζαν, αλλά δεν άλλαζαν οι πολιτικές τους. Οι πολιτικές εκείνες, που “φούσκωναν” το κέρδος και συνέφεραν τους ιμπεριαλιστές, οι οποίοι επεδίωκαν μέσω του χρέους να ελέγχουν τα πάντα.
Από εκεί ξεκινάμε λοιπόν και φτάνουμε έως τις ημέρες μας. Μπορεί να ελεγχθεί ο Μητσοτάκης με τον Σουφλιά για τις Hoch-Τief, οι οποίες έγιναν πλούσιες με τα Αεροδρόμια που έπαιρναν τζάμπα από έναν λαό, ο οποίος φορτωνόταν χρέη για να τα φτιάξει. Μπορεί να ελεγχθεί ο Σημίτης με τον Παπαντωνίου για την οικονομική τους πολιτική, που έκαναν πλούσιους τους Μπόμπολες με τις δανεικές επενδύσεις στην οδοποιία. Μπορεί να ελεγχθεί ο Καραμανλής με τον Αλογοσκούφη για την οικονομική τους πολιτική, που έκαναν πλούσιες τις Deutsche Telekom, δίνοντάς τους “κοψοχρονιά” τον ΟΤΕ. Μπορούν να πάνε όλοι φυλακή και να πάρει πίσω το κράτος τα κλοπιμαία.
Παντού, δηλαδή, μπορεί να γίνει διαχειριστικός έλεγχος και να πάνε φυλακή όλοι όσοι διαχειρίστηκαν με μη-λογικό και φασιστικό τρόπο τους δημόσιους πόρους. Από αυτούς, οι οποίοι διαχειρίζονταν τους πόρους των δημοσίων ταμείων, αγοράζοντας “τοξικά”, μέχρι αυτούς, οι οποίοι μοίραζαν δημόσια έργα στους εθνικούς εργολάβους, δημόσια διαφήμιση στους εθνικούς διαφημιστές, δημόσια προμήθεια στους εθνικούς προμηθευτές. Είναι εύκολα εντοπίσημοι όσοι συμμετείχαν στο —δημοσία δαπάνη— “πάρτι” της τελευταίας εικοσαετίας.
Αυτόν τον έλεγχο φοβούνται τώρα όλοι αυτοί οι διεφθαρμένοι πολιτικοί και υπηρεσιακοί παράγοντες και μαζί τους και οι διαπλεκόμενοι επιχειρηματίες, οι οποίοι πλούτισαν από τη διαφθορά και το πλιάτσικο του δημόσιου πλούτου. Αυτόν τον έλεγχο φοβούνται όλοι αυτοί που υπέγραφαν και αυτοί που επωφελούνταν από τις υπογραφές τους. Γι’ αυτόν τον λόγο —και χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα που διαθέτουν— προσπαθούν να πείσουν τον λαό ότι πρέπει να αποδεχθεί το ΔΝΤ και τους όρους του. Προσπαθούν να καλλιεργήσουν την άποψη ότι “ΟΛΟΙ” φταίμε και άρα όλοι πρέπει να πληρώσουμε. ΟΛΟΙ επωφεληθήκαμε από τα φτηνά ευρωπαϊκά —και όχι μόνον— δάνεια, που έπαιρναν οι τράπεζες και το κράτος και άρα ΟΛΟΙ πρέπει να πληρώσουμε τις συνέπειες της σπατάλης.
Φταίει δηλαδή εξίσου ο κακομοίρης ο εργάτης, που, εξαιτίας των “σπάταλων” δανείων, αγόραζε Volkswagen Golf —και όχι Nissan Sunny, όπως θα αγόραζε στην εποχή της δραχμής—, με τον Μπόμπολα, ο οποίος απέκτησε την Αττική Οδό. Φταίει εξίσου ο κακομοίρης ο δημόσιος υπάλληλος, που, εξαιτίας των “σπάταλων” δανείων, αγόρασε ένα εξοχικό στην Λούτσα, με τον Λάτση, ο οποίος απέκτησε τα ΕΛΠΕ. ΟΛΟΙ συνένοχοι και άρα πρέπει να αναγνωρίσουν τα λάθη τους, που σημαίνει ν’ αποδεχθούν τους όρους του ΔΝΤ.  Αυτό προσπαθούν να επιβάλουν τα ΜΜΕ του Μπόμπολα και του ΔΟΛ στους πολίτες, προκειμένου να τους πείσουν ότι το ΔΝΤ αποτελεί “μονόδρομο”.
Γι’ αυτήν την ψευδή προπαγάνδα αναφερόμαστε στον τεξανικό φράκτη. Προσπαθούν όλοι αυτοί με ψέματα να πείσουν το “θηρίο”, που λέγεται λαός, ότι δεν πρέπει ούτε καν να διανοηθεί να περάσει τον “φράχτη”, που λέγεται επαναδιαπραγμάτευση του χρέους ή αναγνώριση χρεοκοπίας. Όπως η αγελάδα φοβάται να πατήσει πάνω στη “σχάρα” που την τρομάζει, επειδή δεν γνωρίζει τι ακριβώς βρίσκεται κάτω από αυτήν, έτσι φιλοδοξούν κάποιοι να τρομάξουν τον ελληνικό λαό με ανάλογες “σχάρες”, για τις οποίες αφήνουν να εννοηθεί ότι κρύβουν επικίνδυνα χάσματα, τα οποία οδηγούν στο χάος.
Κανένας και πουθενά δεν εξηγεί στον λαό τι σημαίνει επαναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους και αν συμφέρει ή δεν συμφέρει τον λαό να προχωρήσει σε μια τέτοια κίνηση. Κανένας και πουθενά δεν εξηγεί στον λαό τι σημαίνει κήρυξη πτώχευσης για ένα κράτος και τι ακριβώς σημαίνει αυτό για τον λαό του. Κανένας δεν εξηγεί τίποτε από όλα αυτά, παρά τα δαιμονοποιούν όλοι. Οι πάντες προσπαθούν να τρομοκρατήσουν το λαό με πιθανές χρεοκοπίες, οι οποίες θα οδηγήσουν στην καταστροφή και το χάος. Ωρύονται και κραυγάζουν κάθε ημέρα οι πολυεκατομμυριούχοι υπάλληλοι της διαπλοκής.
Δεν υπάρχουν “Εφιάλτες” χωρίς “Ξέρξεις”.
Αυτήν τη “σχάρα”, που στηρίζεται στην άγνοια του λαού, προσπαθούν να δημιουργήσουν οι διεφθαρμένοι πολιτικοί και οι διαπλεκόμενοι επιχειρηματίες που τους στηρίζουν. Όμως, τα πράγματα μπορεί να γίνουν αρκετά χειρότερα γι’ αυτούς. Εφιαλτικά χειρότερα γι’ αυτούς. Γιατί; Γιατί, αν μέχρι τώρα μιλάμε για χρέη, εξαιτίας αθλίων οικονομικών πολιτικών σπατάλης και διαφθοράς, στην περίπτωση της Ελλάδας υπάρχει και μια άλλη έννοια πολύ πιο επικίνδυνη γι’ αυτούς. Υπάρχει η έννοια της εθνικής προδοσίας.
Κάποιοι Έλληνες πολιτικοί, δηλαδή μπορεί ν’ αποδειχθεί, ότι δεν έπαιρναν τα καταστροφικά δάνεια μόνον επειδή ήταν διεφθαρμένοι ή σπάταλοι. Έπαιρναν δάνεια, για να “υποθηκεύσουν” το μέλλον της χώρας, γιατί ήταν προδότες και δωσίλογοι. Έπαιρναν δάνεια από τους ιμπεριαλιστές, για να υποδουλώσουν τους Έλληνες. Για να υποδουλώσουν στα ξένα αφεντικά τους τον λαό, ο οποίος τους ψήφισε, αγνοώντας τα σχέδιά τους.
Σε ποιον όμως να τον υποδουλώσουν; Όταν μιλάμε για προδότες “Εφιάλτες”, πρέπει να εντοπίσουμε και τους φιλόδοξους “Ξέρξεις”. Δεν μπορείς να τεκμηριώσεις κατηγορία προδοσίας, αν δεν μπορείς ν’ αποδείξεις ότι κάποιος ξένος επωφελείται από αυτήν εις βάρος του λαού. Κάποιος ξένος, ο οποίος έχει λόγο να την επιδιώξει και άρα να την πληρώσει, ανταμείβοντας προδότες. Η έννοια της προδοσίας, δηλαδή, συνοδεύεται από κάποια δεδομένα, τα οποία είναι πάντα τα ίδια. Για να δείξεις κάποιον ως προδότη, πρέπει να μπορείς να δείξεις και το ξένο “αφεντικό” του.
Ποιος “συνάδει” με αυτούς, οι οποίοι σήμερα προσπαθούν να τρομο­κρατήσουν τον ελληνικό λαό; Ποιος ισχυρός του ιμπεριαλισμού, δηλαδή, είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένος μ’ αυτούς που μας λένε ψέματα; Ποιος ισχυρός ιμπεριαλιστικός παράγοντας προσπαθεί να μας πείσει ότι ΟΛΟΙ οι Έλληνες φταίνε για το χρέος τους, γιατί ΟΛΟΙ τους ήταν διεφθαρμένοι ή σπάταλοι; Ποιος ισχυρός ιμπεριαλιστικός παράγοντας, χρησιμοποιώντας όλα τα ΜΕΣΑ που διαθέτει, προσπάθησε να μας “σπρώξει” στο ΔΝΤ; Ποιος ισχυρός ιμπερια­λιστικός παράγοντας έχει από την εισαγωγή μας στο ΔΝΤ τα μεγαλύτερα συμφέροντα; Τι ψάχνουμε δηλαδή; Τον ισχυρό, ο οποίος βρίσκεται ακριβώς στο ίδιο μήκος κύματος με τους προδότες.
Δεν χρειάζεται κανείς να σκεφτεί πολύ, για να βρει αυτόν τον ισχυρό. Οι Γερμανοί είναι αυτοί, οι οποίοι μας “σημαδεύουν” με το δάκτυλο στη σκανδάλη. Οι Έλληνες δεν είναι σε χειρότερη κατάσταση από τους Ισπανούς ή τους Πορτογάλους ή τους Ιρλανδούς, αλλά οι Γερμανοί στους Έλληνες μόνον έδειξαν το “δάκτυλο” της Αφροδίτης. Τους Έλληνες δυσφήμησαν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του Πλανήτη σαν άχρηστους και τεμπέληδες, που ζούσαν επί χρόνια εις βάρος των τίμιων Ευρωπαίων εργαζομένων. Αυτούς εμφάνισαν σαν τα παράσιτα, που απειλούν τον κόπο των υπολοίπων. Σ’ αυτούς πρότειναν να πουλήσουν μέρος της κυριαρχίας τους και όχι στους υπόλοιπους. Τη Μύκονο ή την Κέρκυρα πρότειναν στους Έλληνες να πουλήσουν, αλλά όχι τη Μαγιόρκα στους Ισπανούς, οι οποίοι αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα.
Η γερμανική κυβέρνηση, δηλαδή, είναι ύποπτη σε πολλά πράγματα. Κατηγόρησε —παράνομα, άδικα και ανήθικα— έναν ολόκληρο λαό και μάλιστα προσπάθησε να τον κάνει αντιπαθητικό στον δικό της λαό. Προσπάθησε να πείσει τους απλούς Γερμανούς πολίτες ότι τους “προστατεύει” από τα “παράσιτα” του Αιγαίου. Μόνη της η γερμανική κυβέρνηση δημιουργούσε ανθελληνικό κλίμα και η ίδια εκμεταλλευόταν το κλίμα, το οποίο αποτύπωναν οι χαλκευμένες δημοσκοπήσεις, για να επανατροφοδοτήσει το ίδιο κλίμα σε σημείο να μιλάμε για λαϊκή κατακραυγή. Όλα αυτά γιατί; Για να δικαιολογήσει την εγκληματική οικονομική της πολιτική εις βάρος της Ελλάδας. Για να δικαιολογήσει την αντιευρωπαϊκή της πολιτική εις βάρος ενός ευρωπαϊκού λαού. Για να τρομοκρατήσει τους Έλληνες, οι οποίοι εξαιτίας της βρέθηκαν στο “στόχαστρο” ενός τεράστιου λαού, όπως είναι ο γερμανικός λαός.
Αυτή ακριβώς η πολιτική είναι εκείνη, που αποκαλύπτει την αλήθεια. Η γερμανική κυβέρνηση κατηγορήθηκε από όλους σχεδόν τους Ευρωπαίους όχι απλά για ανθελληνική πολιτική, αλλά για αντιευρωπαϊκή πολιτική. Η γερμανική ανθελληνική πολιτική της σημερινής “γερμανικής” κυβέρνησης οδήγησε την Ελλάδα στο ΔΝΤ. Η γερμανική αντιευρωπαϊκή πολιτική της σημερινής “γερμανικής” κυβέρνησης έβαλε έναν αμερικανικό ιμπεριαλιστικό “μοχλό”, όπως είναι το ΔΝΤ, μέσα στην Ευρώπη.  Η ανθελληνική πολιτική της “γερμανικής” κυβέρνησης ήταν αυτήν, που διαχώρισε την Ελλάδα από ένα μεγάλο πλήθος “ομοίων” με αυτήν υπερχρεωμένων ευρωπαϊκών κρατών.
Αυτή η πολιτική της άρνησης επίδειξης αλληλεγγύης προς της Ελλάδα ήταν εκείνη, που οδήγησε την Ελλάδα στην κατακρεούργηση. Αυτή “φούντωσε” την κατάσταση εις βάρος της Ελλάδας. Ήταν αυτή, που οδήγησε στην έκρηξη των spreads. Η έκρηξη των spreads  ήταν αυτή, που οδήγησε την Ελλάδα στη δανειακή κρίση, χωρίς η Ελλάδα να είναι σε χειρότερη θέση από την Ιρλανδία ή την Πορτογαλία κλπ.. Αυτή η κρίση έσπρωξε την Ελλάδα στο ΔΝΤ. Άρα; Άρα η Γερμανία “έσπρωξε” την Ελλάδα στο ΔΝΤ και πρέπει να δούμε τα κέρδη της από αυτήν την κατάληξη.
Η απόδειξη ότι την “έσπρωξε”, αφού πρώτα την τρομοκράτησε, είναι πολύ απλή. Την Πέμπτη, 6 Μαΐου, η Ελληνική Βουλή, μετά την “τρομοκρατική” δράση των Γερμανών και της κυβέρνησης του Γιωργάκη, “ψήφισε” τη συμφωνία για τη συνδιαχείριση με το ΔΝΤ. Δύο ημέρες μετά η Γερμανία άλλαξε συμπεριφορά. Η Ευρώπη άλλαξε το σύνολο της πολιτικής της στο θέμα των υπερχρεωμένων κρατών, χωρίς όμως να περιλαμβάνεται το ΔΝΤ για τους υπολοίπους.
Αυτό, το οποίο πρέπει να δούμε τώρα, είναι το γιατί οι Έλληνες προδότες πολιτικοί ή οι διεφθαρμένοι διαπλεκόμενοι “χορηγοί” τους έχουν κοινά συμφέροντα με τους Γερμανούς και πώς αυτά τα κοινά συμφέροντα εξυπηρετούνται από την είσοδο της χώρας στο ΔΝΤ. Εδώ τίθεται η εξής απλή απορία. Έστω να πιστέψουμε ότι οι Γερμανοί πολίτες τώρα τελευταία έμαθαν ότι οι Έλληνες είναι παράσιτα ή απατεώνες ή διεφθαρμένοι τεμπέληδες και τώρα θύμωσαν μ’ αυτούς. Λογικό φαίνεται αυτό. Ως απλοί πολίτες δεν είχαν τα μέσα να το γνωρίζουν και το έμαθαν τώρα. Το γερμανικό κράτος όμως; Και αυτό τώρα το έμαθε;
Είναι δυνατόν ένα κράτος διεφθαρμένο, που “κατασκευάζει” ψευδή οικονομικά στοιχεία, να είναι αξιόπιστο; Όχι βέβαια. Ένα τέτοιο κράτος είναι αναξιόπιστο και άρα το αποφεύγουν όλοι οι σοβαροί επενδυτές. Ένα τέτοιο κράτος είναι αναξιόπιστο και άρα αναξιόπιστα είναι και τα ομόλογα που εκδίδει —και τα οποία εκφράζουν την αξιοπιστία του—. Τα ομόλογα για ένα κράτος είναι ό,τι οι επιταγές για έναν ιδιώτη. Ποιος παίρνει τις επιταγές ενός απατεώνα; Ποιος αγοράζει ομόλογα ενός κράτους-“απατεώνα”;
Γιατί λοιπόν το γερμανικό κράτος και οι οικονομικοί του “πνεύμονες” εμφανίζονται ανάμεσα στους μεγαλύτερους αγοραστές της ομολογιακής “αναξιοπιστίας” αυτού του διεφθαρμένου κράτους; Πώς είναι δυνατόν μεγάλο μέρος των ελληνικών ομολόγων της “Μπανανίας” του Αιγαίου να το κατέχουν οι “σοβαρές” τράπεζες του Ρήνου; Η γερμανική Hypo Real Estate, στην οποία συμμετέχει το κράτος μετά τα πακέτα διάσωσής της, έχει στην ιδιοκτησία της ελληνικά ομόλογα αξίας 9,1 δις €, η Commerzbank, στην οποία επίσης συμμετέχει το γερμανικό δημόσιο, 4,6 δις €, η τοπική LBBW 2,7 δις € και η Bayern LB 1,5 δις €.
Ποιος δανείζει τόνους χρημάτων σε κάποιον που είναι απατεώνας; Σε κάποιον που δεν εργάζεται; Σε κάποιον που είναι παράσιτο; Πώς εξηγεί η Γερμανία τον τεράστιο όγκο των ελληνικών ομολόγων, που έχουν οι τράπεζές της στην κατοχή της; Γιατί η γερμανική κυβέρνηση δεν τις ενημέρωσε, προκειμένου να τις σώσει από τον κίνδυνο; Το χειρότερο όμως είναι άλλο. Πώς έσωσε η ίδια η γερμανική κυβέρνηση, με χρήματα των Γερμανών φορολογουμένων, μια τράπεζα, η οποία έχει επενδύσει σχεδόν 10 δις ευρώ σε ελληνικά ομόλογα;  Ξόδεψε τόσα πολλά χρήματα Γερμανών πολιτών, για να σώσει μια τράπεζα, της οποίας το μεγαλύτερο ίσως περιουσιακό στοιχείο είναι “μετοχές” του κράτους των γύφτων;
Όμως, οι ύποπτες σχέσεις και “άγνοιες” δεν σταματούν εδώ. Πώς εξηγεί η Γερμανία των “αδιάφθορων” και “σοβαρών” Γερμανών τη στενή και απίστευτα μεγάλου εύρους συνεργασία τους με τους “διεφθαρμένους” και “γελοίους” Έλληνες;  Αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι οι “σοβαροί” Γερμανοί, που δήθεν μας “κατηγορούν” για διαφθορά και για παραποίηση δημοσίων οικονομικών στοιχείων, είναι οι ίδιοι, που είχαν τα μεγαλύτερα κέρδη καί από τις δύο αυτές παράνομες δραστηριότητες. Ο ελληνικός λαός δεν είχε κέρδος από τις “απάτες” του, αλλά οι Γερμανοί είχαν τεράστιο κέρδος.
Η διαφθορά του ελληνικού κράτους επέτρεπε στις γερμανικές εταιρίες να λεηλατούν το κράτος με τους Χριστοφοράκους, καθιστώντας αυτό το κράτος ίσως τον πιο αποδοτικό πελάτη τους. Η παραποίηση των στοιχείων επέτρεψε την είσοδο της Ελλάδας στην ΟΝΕ, η οποία συνέφερε μόνον τις γερμανικές εμπορικές εταιρείες —τύπου Lidl, Praktiker, Aldy κλπ.— αλλά και τα γερμανικά εργοστάσια, τα οποία βρήκαν άπειρους νέους πελάτες μακριά από τη Γερμανία. Όλα αυτά όμως απαιτούσαν χρήματα για να έρθουν εις πέρας και αυτά εξασφαλίστηκαν μέσα από τον αυτοκτονικό υπερδανεισμό της κυβέρνησης Σημίτη.
Η γερμανική οικονομία, δηλαδή, είχε τα μεγαλύτερα κέρδη από τον υπερδανεισμό της Ελλάδας. Η ίδια η Γερμανία δάνειζε στην Ελλάδα, για να της τα παίρνει. Της έβαζε στο ένα χέρι χρήματα, για να της τα παίρνει από το άλλο. Με ποιο εχέγγυο; Με το δημόσιο κεφάλαιό της. Αυτό, το οποίο ξεπούλησαν μέχρι τώρα οι κυβερνήσεις Μητσοτάκη, Σημίτη και Καραμανλή και ό,τι κατέγραψε ο Giorgo, μόλις ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας. Μας δάνεισαν δηλαδή χρήματα, τα οποία μας τα πήραν πίσω, πουλώντας μας υπερτιμημένα προϊόντα και στο τέλος θα έρθουν να μας πάρουν και τις “υποθήκες”, για τα χρέη, τα οποία δημιουργήθηκαν από τον δανεισμό.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Κατάλαβε τον λόγο που εκείνο το ανθρώπινο “κατακάθι”, που ονομάζεται Σημίτης, ήταν ο “καταλληλότερος” και “σοβαρότερος” Πρωθυπουργός για τους διαπλεκομένους απατεώνες του Αιγαίου και τους “σοβαρούς” τραπεζίτες του Ρήνου; Η κυβέρνηση αυτού του προδότη πρόσφερε τα υπερκέρδη στους Γερμανούς. Η κυβέρνηση, που, προκειμένου να κατασκευάσει καλούς πελάτες για τους Γερμανούς εργοστασιάρχες, έδινε αυξήσεις στους δημοσίους υπαλλήλους για τον οποιονδήποτε λόγο. Με δανεικά “κατασκεύαζε” δείκτες ανάπτυξης. Μιας ανάπτυξης ψεύτικης, εφόσον συνδεόταν μόνον με την έννοια της κατανάλωσης. Την κατανάλωση, που βοηθούσε τους Γερμανούς και οδηγούσε την Ελλάδα στην “αποστέωση”.
Ακόμα γελάνε οι ελεγκτές του ΔΝΤ για τα επιδόματα που έδινε το σημιτικό κράτος στους υπαλλήλους του. Τα επιδόματα της “παραγωγικότητας”, της “εγκαίρου” άφιξης του υπαλλήλου στον χώρο εργασίας του κλπ.. Όλα αυτά τα έδινε ο Σημίτης με δύο στόχους. Να “ομορφαίνει” ο ίδιος την ασχημόφατσά του και να δικαιολογείται να ξαναπάρει δάνεια, προκειμένου να διαιωνίσει την “αγάπη” και την εύνοια των διεθνών τραπεζιτών. Ξόδευε μόνο και μόνο για να ξοδεύει δάνεια και να δημιουργεί προϋποθέσεις για να ξαναπάρει. Όλες δηλαδή οι “γελοιότητες” στην Ελλάδα έγιναν από αυτούς, οι οποίοι εμφανίζονταν σαν “σοβαροί” και από τους ακόμα πιο “σοβαρούς”, οι οποίοι κρύβονταν πίσω τους. “Αγέλαστοι” τόσο οι δωσίλογοι όσο και τα αφεντικά τους.
Αυτά, τα οποία έγιναν με τις γερμανικές εταιρείες στην Ελλάδα, δεν έχουν γίνει ούτε στη Μποτσουάνα. Γερμανικά τραίνα παρελάμβανε ο ΟΣΕ, τα οποία δεν ήταν συμβατά με τις γραμμές του!!! Αναγκαζόταν να τα παραλάβει μετά από πιέσεις της γερμανικής πρεσβείας. Γερμανικά λεωφορεία πλημμύριζαν τους ελληνικούς δρόμους, χωρίς να γνωρίζει κανένας με ποιες διαδικασίες αυτά αγοράζονταν και πόσο κόστιζαν. Γερμανικά τζιπ αγόραζε ο ελληνικός στρατός, χωρίς επίσης να γνωρίζει κανένας τι γινόταν. Γερμανικές μοτοσικλέτες αγόραζε η ελληνική αστυνομία …με τους ίδιους μυστηριώδεις όρους. Γερμανικά φάρμακα αγόραζαν τα ελληνικά νοσοκομεία, σε τιμές που απλά δεν υπήρχαν πουθενά αλλού στον πολιτισμένο κόσμο.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι ακριβώς λέμε; Κατάλαβε τι μπορεί ν’ αποδειχθεί. Ότι η Γερμανία δεν αγόραζε τα ομόλογά μας επειδή την “ξεγελάσαμε”. Μας “δάνειζε”, σε συνεργασία με δωσίλογους, διεφθαρμένους και κάθε λογής  απατεώνες, μόνο και μόνο για να μας “κατακτήσει”. Μας πίεζε, για να μας δανείσει. Μας δωροδοκούσε, για να μας δανείσει. Γιατί; Για να έχουμε χρήματα να ξοδεύουμε —αγοράζοντας τα προϊόντα της— και στο τέλος να μας καταστρέψει με τα χρέη μας. Μας δημιουργούσε “επαχθές χρέος”. Οι ιμπεριαλιστές φασίστες, σε συνεργασία με προδότες φασίστες, δημιουργούσαν “odius debt” εις βάρος του ελληνικού λαού. Γιατί; Για να κάνει η σημερινή Γερμανία αυτό, το οποίο απέτυχε να κάνει υπό την εξουσία των Ναζί. Για ν’ αποκτήσει την ιδιοκτησία του ελληνικού δημοσίου κεφαλαίου. Για να κατακτήσει την Ελλάδα.
Γι’ αυτόν τον λόγο αγόραζε η ίδια τα ελληνικά ομόλογα. Μεθόδευε από την αρχή να επαναλάβει στην Ελλάδα τη λεηλασία που πραγματοποίησαν οι Δυτικοί εις βάρος της Ρωσίας και του λαού της. Στόχος τους ήταν να φτάσουν το ελληνικό κράτος στα όρια, ώστε να το λεηλατήσουν, εξαιτίας της αδυναμίας του ν’ ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του. Να μετατραπούν, από κάποιον προδότη Γιωργάκη —σε ρόλο Τσουμπάις και Γέλτσιν—, τα ελληνικά ομόλογα σε μετοχές του εναπομείναντος ελληνικού δημοσίου κεφαλαίου. Αυτό φιλοδοξούσαν οι Γερμανοί. Να μετατραπούν τα χρήματα των άχρηστων και παράνομων δανείων του Μητσοτάκη, του Σημίτη ή του Καραμανλή σε μετοχές των αμύθητης αξίας ελληνικών ΔΕΚΟ και όχι μόνον.
Αυτός ήταν ο στόχος τους. Γι’ αυτόν τον λόγο μας σπρώχνουν τώρα στο ΔΝΤ. Μας έδιναν δάνεια, τα οποία “διασφάλιζαν” με τα ομόλογα, για ν’ αποκτήσουν κάποτε αυτά, τα οποία διεκδίκησαν με τα όπλα οι παππούδες τους. Να αποκτήσουν την ιδιοκτησία της ΔΕΗ, της ΕΥΔΑΠ, του ΟΣΕ, της Ελληνικής Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου. Γι’ αυτό αγόραζαν τα ομόλογα και όχι γιατί τους “ξεγέλασαν” οι πονηροί Έλληνες. Ήθελαν να έχουν τον πρώτο λόγο στο μεγάλο “πλιάτσικο”.
Τα πάντα ήθελαν να λεηλατήσουν στην Ελλάδα. Από χρυσοφόρες ΔΕΚΟ μέχρι ανεκμετάλλευτα βουνά, λόγγους και αμμουδιές. Γι’ αυτό βιάζονται τώρα να μπουν οι Έλληνες στο ΔΝΤ. Το ΔΝΤ τούς εξασφαλίζει τη λεηλασία. Δεν υπάρχει κάποιος άλλος αντίστοιχος ευρωπαϊκός μηχανισμός λεηλασίας, που να τους ευνοεί. Υπάρχει μόνον το ΔΝΤ και γι’ αυτό το στηρίζουν. Στο μεταξύ πιέζουν να ξεκινήσουν να “μετοχοποιούνται” τα ομόλογά τους. Θέλουν δήθεν “υποθήκες” για να “βοηθήσουν” την Ελλάδα και μάλιστα με νέα τοκογλυφικά δάνεια.
Αυτοί είναι οι …”ηθικοί” Γερμανοί, που “ξεγελάστηκαν” από τους “πονηρούς” Έλληνες. Οι Γερμανοί του Σόιμπλε και Βεστερβέλε. Οι Γερμανοί, που γνωρίζουν να ζητάνε τα χρεωστούμενα των άλλων, αλλά που δεν “θυμούνται” ποτέ να αποδώσουν τα δικά τους χρεωστούμενα. Ακόμα μας πληρώνουν τις πολεμικές αποζημιώσεις.
Κατάλαβε ο αναγνώστης γιατί η Γερμανία και η κυβέρνησή της έχουν κοινά συμφέροντα με τους διεφθαρμένους Έλληνες πολιτικούς και τους κλέφτες της Διαπλοκής; Αν η Ελλάδα μπει στο ΔΝΤ, στην πραγματικότητα θα “αναγνωρίσει” το δημόσιο χρέος της. Θα “νομιμοποιήσει” όλον τον προηγούμενο “βομβαρδισμό” των Γερμανών και άρα θα αποδεχθεί τις “ζημιές” της.
Αυτό είναι το ζητούμενο της τρομερής πίεσης, που δέχεται η Ελλάδα. Να αποδεχθεί το χρέος της σαν νόμιμο. Σαν Νόμιμο ένα χρέος, το οποίο στην πραγματικότητα είναι “απεχθές χρέος”, που το δημιούργησαν τύραννοι, δωσίλογοι, κλέφτες και απατεώνες. Σε μια τέτοια περίπτωση σώθηκε όλος ο “θίασος”. Oι ιμπεριαλιστές πέτυχαν τους στόχους τους εις βάρος της Ελλάδας και ταυτόχρονα σώθηκαν και οι δωσίλογοι που τους εξυπηρετούν, κυβερνώντας την. Οι Γερμανοί θα πάρουν ό,τι θέλουν και θα εξασφαλίσουν και την επιβίωση των “Εφιαλτών” Σημίτηδων.
Αυτός είναι ο στόχος τους. Με την είσοδό μας στο ΔΝΤ πέτυχαν οι Γερμανοί τους στόχους τους και νίκησαν στον ιδιόμορφο πόλεμό τους εναντίον της Ελλάδας. Από τη στιγμή που τα “πέτσινα” χρήματα, που έδιναν στους Σημίτηδες, θα τα μετουσιώσουν σε ένα σοβαρό μέρος της ιδιοκτησίας της Ελλάδας, στην ουσία την κατάκτησαν. Κέρδη όμως δεν έχουν μόνον αυτοί. Αν αυτοί επικρατήσουν ως κατακτητές, θα σώσουν και όλους όσους τους εξυπηρέτησαν. Με την είσοδό μας στο ΔΝΤ θα σωθούν και οι δωσίλογοι, εφόσον με το δημόσιο κεφάλαιο, που θα αρπάξουν οι Γερμανοί, θα αποζημιωθούν και οι ίδιοι, καθώς θα νομιμοποιηθούν και οι δικές τους περιουσίες, οι οποίες προέκυψαν από το “πλιάτσικο” του ελληνικού πλούτου.
Όλα αυτά απειλούνται μόνον σε μία περίπτωση. Μόνον σε μια ενδεχόμενη άρνηση της Ελλάδας να εξυπηρετήσει το εξωτερικό της χρέος. Μόνον σ’ αυτήν την περίπτωση απειλούνται τα πάντα με ανατροπή. Θα συμβεί υποχρεωτικά αυτό, το οποίο είπαμε πιο πάνω. Θα πρέπει ν’ ανοίξουν όλοι οι ύποπτοι “φάκελοι” του αυτοκτονικού ελληνικού δανεισμού. Θα πρέπει εξ’ αρχής να ελεγχθούν όλα τα δάνεια και βέβαια οι όροι των δανείων των κυβερνήσεων, που δημιούργησαν το χρέος. Των κυβερνήσεων δωσίλογων τύπου Σημίτη, οι οποίες συνδέονται με ύποπτους δεσμούς με όλο το γερμανικό κράτος και παρακράτος.
Θα πρέπει επίσης να ελεγχθούν όλα αυτά τα δάνεια και για το πώς αυτά καταναλώθηκαν, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν συνθήκες νέων δανεισμών με ακόμα πιο επαχθείς όρους. Αντιλαμβανόμαστε ότι σε μια τέτοια περίπτωση ολόκληρο το παρακράτος της μεταπολίτευσης κινδυνεύει να πάει φυλακή. Από τους πιο σημαντικούς μέχρι τους πιο ασήμαντους. Από τους γόνους των “εθναρχών” μέχρι τους γόνους των “κουβάδων” των αφισοκολλήσεων. Από τα παλιά “τζάκια” του κεφαλαίου μέχρι τους πρόσφατους “ήρωες” της Δημοκρατίας. Από τα κρατικά δάνεια έτρωγαν οι πάντες. Από το “αγγελοπουλαίικο” μέχρι τη γυναίκα του “επαναστάτη” Φυντανίδη.
Αυτά τα δάνεια αποκαλύπτουν τους εγκληματίες. Τζάμπα ωρύονται κάποιοι Γερμανοί κατά της Ελλάδας. Τζάμπα αποκαλούν τους Έλληνες απατεώνες. Όταν υπάρχει “μολύβι” και “χαρτί”, εύκολα βρίσκεις ποιος είναι απατεώνας και ποιος όχι. Με τις κραυγές και τις υστερίες δεν αποδεικνύεις τίποτε απολύτως. Με το “χαρτί” και το “μολύβι” αποδεικνύεται ότι οι απλοί Έλληνες πολίτες ήταν θύματα και δεν ζούσαν εις βάρος κανενός. Οι Γερμανοί αντίθετα πλούτιζαν εξαιτίας των Ελλήνων. Είτε ισχυροί είτε όχι, όλοι οι Γερμανοί είχαν κέρδη από την ελληνική “σπατάλη”. Την από τις γερμανικές κυβερνήσεις και τράπεζες μεθοδευμένη ελληνική σπατάλη.
Μιλάμε για απίστευτα πράγματα, τα οποία προσβάλουν τη λογική ενός ανθρώπου. Είναι τυχαίο που, ενώ οι πάντες κατηγορούν τους φτωχούς Έλληνες πολίτες για απατεώνες, ταυτόχρονα ανταμείβουν τον κύριο υπεύθυνο για την εγκληματική οικονομική πολιτική της χώρας Παπαδήμο, βάζοντάς τον αντιπρόεδρο της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας; Απατεώνες εμφανίζονται οι φουκαράδες Έλληνες πολίτες και “σοβαροί” οι βασικοί υπεύθυνοι της απάτης; Μόνον οι διαπλεκόμενοι εργολάβοι, τραπεζίτες και δωσίλογοι τύπου Σημίτη και Παπαδήμου είχαν κέρδη από την εγκληματική πολιτική στην Ελλάδα. Κανείς άλλος.
Αντίθετα στη Γερμανία ήταν πολλά και πλούσια τα κέρδη ανάμεσα στους Γερμανούς. Οι μεγάλες γερμανικές τράπεζες “επένδυαν” σε μελλοντική λεηλασία του ελληνικού κράτους, διατηρώντας την ιδιοκτησία των ελληνικών ομολόγων. Γερμανοί μεγαλοεπιχειρηματίες βρήκαν στην Ελλάδα —που ξεπουλιόταν— επενδυτικές “ευκαιρίες”. Κέρδη είχαν και οι απλοί Γερμανοί εργαζόμενοι και συνταξιούχοι. Τα γερμανικά εργοστάσια δούλευαν διπλο­βάρδιες, για να καλύψουν “αναπάντεχες” εμπορικές αγορές των πλούσιων με δανεικά φτωχών του Νότου.
Τόνοι ελληνικού χρήματος έφυγαν και εξακολουθούν να φεύγουν σε “βαλίτσες” της Lidl, της Praktiker, της Mercedes, της Opel και να μπαίνουν στην πραγματική γερμανική οικονομία, δίνοντας μισθούς στους εργαζομένους της Γερμανίας και συντάξεις στους συνταξιούχους τους. Τα γερμανικά ασφαλιστικά ταμεία γέμιζαν, εξαιτίας της κλοπής των Ελλήνων καταναλωτών. Αυτά βγαίνουν με το “χαρτί” και το “μολύβι”. Οι πάντες στη Γερμανία είχαν κέρδη από τη “σπάταλη” ελληνική πολιτική. Μόνον οι Έλληνες δεν επωφελήθηκαν από την “κατασκευή” των στοιχείων, που μας οδήγησαν στο ευρώ. Μόνον οι Έλληνες δεν επωφελήθηκαν από τη Διαφθορά, που κατέστρεψε όλες τις ισορροπίες της ελληνικής αγοράς.
Συνέβη δηλαδή το αντίθετο από αυτό που καταλογίζουν στους Έλληνες. Οι Έλληνες, όχι απλά δεν επωφελήθηκαν, αλλά καταστράφηκαν από αυτήν τη Διαφθορά, γιατί η παράλογη ακρίβεια της ελληνικής αγοράς, εξαιτίας του εγκληματικού δανεισμού των σύγχρονων γερμανόφιλων δωσίλογων, οδήγησε τους Έλληνες καταναλωτές στην απόλυτη φτώχεια. Στη φτώχεια, που τους ανάγκαζε να δανείζονται από τις τράπεζες, όχι για να υψώσουν τον πήχη της ποιότητας της ζωής τους, αλλά απλά για να επιβιώσουν.
Δανείζονταν από ένα τραπεζικό σύστημα, το οποίο δανειζόταν και το ίδιο για να τους εξυπηρετήσει. Ξόδευαν γερμανικά χρήματα, εξαιτίας των γερμανικών κερδών στην ελληνική αγορά, τα οποία δεν τους επέτρεπαν να επιβιώσουν. Ξόδευαν γερμανικά χρήματα, για να καταναλώνουν γερμανικά προϊόντα, εφόσον με τα ίδια γερμανικά χρήματα, που είχαν δοθεί σε εμπόρους αντιπροσώπων γερμανικών εργοστασίων, είχαν καταστραφεί όλες οι ελληνικές παραγωγικές υποδομές. Τα φτηνά γερμανικά χρήματα έβαζαν λουκέτο στα ελληνικά εργοστάσια και στο τέλος παρέδιδαν την ελληνική αγορά στις γερμανικές εταιρείες. Κατάλαβε ο αναγνώστης —είτε Έλληνας είτε Γερμανός— τι γινόταν;
Αυτά τα δάνεια οδήγησαν στο “επαχθές χρέος”. Αυτά τα αναγκαστικά δάνεια. Τα δάνεια, που δίνονταν με πίεση, με δωροδοκίες ή ακόμα και με εκβιασμούς των πολιτικών παραγόντων στην Ελλάδα. Κάποιοι αναγκάζονταν να συνάψουν νέα δάνεια, για να τους “υποστηρίξουν” οι διαπλεκόμενοι δωσίλογοι, προκειμένου να διεκδικήσουν την εξουσία. Αυτά τα δάνεια μάς οδηγούν προς τη Γερμανία. Αν όλα αυτά τα οικονομικά εγκλήματα κατά του ελληνικού λαού συνδεθούν κατά κύριο λόγο με τις γερμανικές εταιρείες, τι θα γίνει; Πόσο νόμιμη είναι η γερμανική κυβέρνηση στο να μας “βρίζει” νυχθημερόν, όπως κάνει τώρα; Η γερμανική κυβέρνηση, που δίνει “ασυλία” στους Χριστοφοράκους διαφθορείς του ελληνικού κράτους;
Αν αρνηθεί η Ελλάδα να εξυπηρετήσει το χρέος της, ποιος θα θιγεί περισσότερο απ’ όλους; Ποιος έχει στην κατοχή του πολλά από τα διάσπαρτα ελληνικά ομόλογα; Η γερμανική οικονομία δεν είναι αυτή που τα έχει; Γιατί; Γιατί μας δάνειζε, για να ξοδεύουμε. Δάνειζε σε απατεώνες, τον κόπο του γερμανικού λαού; Ή μήπως δάνειζε σε δωσίλογους Έλληνες για να υπερχρεώνουν αυτοί το ελληνικό κράτος και άρα τον ελληνικό λαό; Τους ανάγκαζε να δανείζονται, για να πάει στη συνέχεια και με άλλοθι το υπερχρέος να αρπάξει το υπερπολύτιμο ελληνικό κεφάλαιο;
Υπάρχει ναζιστική “επίθεση” στην Ελλάδα;
Ποιοι είναι οι σύγχρονοι δωσίλογοι;
Ακολουθεί ανάλυση περί της φαμίλιας των “ναζιστών” και των “μαυραγοριτών” την οποία  μπορείτε να διαβάσετε εδώ