Γλάροι δασκαλευτές

(κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση)

Γδύνεσαι τη θλίψη εκεί όπου η άμμος με τα κοχυλένια μάτια, σου χαμογελά.
Ξεντύνεσαι τη φτώχια, εκεί όπου ο ήλιος σε πληρώνει με την κοκκινωπή ανατολή του και με το χρυσαφένιο βασίλεμά του.
Ξεγδύνεσαι το φόβο για το αύριο, εκεί όπου σε καλημερίζει το πάφλασμα της γαλήνιας θάλασσας και το πρωινό αεράκι της καθαρής φύσης.
Θάβεις τις έγνοιες, στην απόμακρη παραλία.
Τις φεγγαρόφωτες νύχτες, γυμνός. Έχεις νανουριστές τα ερωτόληπτα τριζόνια και τα όνειρα ξεκινούν πριν να ‘ρθει ο ύπνος.
Οι γλάροι μοιάζουν να γελούν ειρωνικά. Καθώς πετούν σε δασκαλεύουν την ανεμελιά και την ελευθερία.
Απάνθρωπος αναχωρητής του υπο-πολιτισμού ήσουν, μα επιστρέφεις γλάρος…
Μας ψιθύρισε στο αυτί ένα μικρό δελφίνι: Η «κρίση» είναι μια τεχνητή παγίδα. Τα μνημόνια είναι οι αλυσίδες για τους παγιδευμένους. Οι φιλομνημονιακοί πολιτικοί, είναι οι ανήθικοι κυνηγοί που παραδίδουν δεμένα πισθάγκωνα τα θύματά τους στους ισχυρούς οικονομικούς συνδαιτυμόνες τους.Το τέλος σε αυτόν τον ολοκληρωτισμό θα το δώσουν οι πολίτες, όταν θα βρεθούν εμπρός στο μοναδικό αληθινό δίλλημα: ελευθερία ή θάνατος.
Με τη γνώση αυτής της αλήθειας, επιστρέφουμε κι εμείς στις επάλξεις της ελληνικής ιστολογίας.
Φίλοι αναγνώστες, καλό χειμώνα. Φίλοι ιστολόγοι, καλή δύναμη στον αγώνα για τη σωστή ενημέρωση της κοινωνίας.
Είμαστε σε πόλεμο! Και είμαστε με τους προδομένους, όχι με τους προδότες!
Νευρομάντης
MassMedia-gr.blogspot.com