ΑΠΟ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΣΕ… ΠΑΡΕΛΑΣΗ!

Από τον
ΝΙΚΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΓΛΟΥ
[email protected]
Το γράφουμε από τώρα για να έχουν γνώση οι φύλακες. Για να μη λένε ότι κανείς δεν τους το είπε εγκαίρως. Και επειδή συνήθως αυτοί που βρίσκονται κοντά τους προτιμούν να χαϊδεύουν αυτιά για να είναι ευχάριστοι κι όχι να λένε τα πράγματα με το όνομά τους και να γίνονται δυσάρεστοι, άρα χρήσιμοι, νιώθουμε την υποχρέωση να το θυμίσουμε.
Η αρχή του τέλους για την κυβέρνηση του κ. Γιώργου Παπανδρέου είχε ως ημερομηνία-ορόσημο την 28η Οκτωβρίου. Τότε που ο ξεσηκωμένος ήδη λαός έδωσε βροντερό «παρών» στις παρελάσεις. Τότε που η Νέα Δημοκρατία είχε την ιστορική ευκαιρία να απαιτήσει
εκλογές στις 4 Δεκεμβρίου και δεν το έκανε.
Εάν είχε επιμείνει τότε, σήμερα η Ιστορία και τα πολιτικά πράγματα της χώρας θα ήταν διαφορετικά. Δυστυχώς δεν μπορούμε να γυρίσουμε τους δείκτες του ρολογιού πίσω σε τίποτε. Επειδή όμως το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού, φέρνουμε το ορόσημο της… παρέλασης εγκαίρως. Διότι κάποιοι έχουν πάρει φόρα και ό,τι ασυναρτησία τούς κατεβαίνει στο κεφάλι την παρουσιάζουν ως… φοβερή ιδέα και την αφήνουν να διαρρεύσει στα Μέσα Ενημέρωσης. Οπως αυτό το θλιβερό περί εκ περιτροπής εργασίας στο Δημόσιο κι άλλα πολλά και τραγελαφικά, π.χ. ο διαχωρισμός των ενστόλων σε μάχιμους και μη και τα σενάρια για απολύσεις στις Δημοτικές Επιχειρήσεις.
Αυτά είναι ανοησίες, που κάνουν το ποτάμι της οργής να φουσκώνει και πάλι. Κάποιοι δεν λένε να παραδειγματιστούν από τα παθήματα των προηγουμένων. Το σαράκι ήδη έχει μπει στο σώμα και το κατατρώει. Αν δεν γίνει τώρα η θεραπεία, δεν θα υπάρχει αύριο και αυτό θα είναι το εφιαλτικότερο σενάριο απ’ όλα όσα ακούγονται. Η αλήθεια είναι το μόνο όπλο που έχει απομείνει στην κυβέρνηση. Αν συνεχιστούν το κρυφτούλι των κυβερνητικών εταίρων και οι διαρροές για τις… διαρροές, τότε η επόμενη παρέλαση θα είναι κοντά όσο κανείς δεν μπορεί να φανταστεί. Οι πολίτες, κύριε πρόεδρε της κυβέρνησης, δεν αντέχουν άλλο.
Αν μπορούσες να «μεταμφιεστείς» (όπως έκανε ένας αυτοκράτορας στο Βυζάντιο) και να κυκλοφορήσεις σε παρέες, θα άκουγες όσα δεν σου λένε είτε από σεβασμό και αγάπη είτε από ιδιοτέλεια διάφοροι. Θα είχες όμως έτσι την ευκαιρία να ακούσεις τις αγωνίες και την οργή των πολιτών.
Θα μάθαινες από πρώτο χέρι τι τραβάνε όσοι έπεισαν συγγενείς και φίλους να δώσουν την ευκαιρία στον Αντώνη Σαμαρά να αλλάξει τον τόπο. Και αυτών των ανθρώπων το δράμα είναι ακόμη μεγαλύτερο όταν διαβάζουν τα όσα διάφοροι (αν)εγκέφαλοι ρίχνουν στην κονίστρα των Μέσων Ενημέρωσης. Δεν μπορούν ούτε σε σπίτια φίλων τους να πάνε. Τα πράγματα είναι τραγικά και δύσκολα. Οι εκβιασμοί είναι πολλοί και μεγάλοι που γίνονται στη χώρα. Η πραγματικότητα εκτός ευρώ μπορεί να είναι ακόμη πιο εφιαλτική. Αυτά όμως που ακούγεται ότι έρχονται κάνουν τον εφιάλτη να είναι ήδη εδώ…