Σήμερα 3 του Σεπτέμβρη, ημερομηνία που ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ Α. Παπανδρέου διάβασε σε κεντρικό ξενοδοχείο των Αθηνών το 1974 την διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ, δεν θα μπορούσε να ήταν καλύτερη ευκαιρία για να επισημάνουμε ότι το ΠΑΣΟΚ τελείωσε οριστικά.
Η ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ βασίστηκε στο τρίπτυχο «Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυραρχία, Κοινωνική Απελευθέρωση». Κανένα από τα τρία αυτά συνθήματα δεν ισχύει στην πράξη σήμερα.
Την Εθνική Ανεξαρτησία την κατάργησε ο ίδιος ο γιός του ιδρυτή, παραδίδοντας την Εθνική Κυριαρχία της Ελλάδας στους τοκογλύφους και στην Γερμανία.
Η Λαϊκή Κυριαρχία έχει πλήρως καταργηθεί. Το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, τόσο με τις αναθεωρήσεις του Συντάγματος το 1986 και το 2001, όσο και με…. σειρά φασιστικών εκλογικών νόμων, δημιούργησε μια κλειστή, αυτονομημένη και ατιμώρητη πολιτική ελίτ, ενώ ο λαός δεν μπορεί να συμμετάσχει σε κανένα κέντρο λήψης αποφάσεων. Τα χέρια του είναι θεσμικά δεμένα. Δεν μπορεί να αντιδράσει για να σωθεί ο ίδιος και η χώρα.
Σε ότι αφορά την Κοινωνική Απελευθέρωση, αυτή έλαβε τη μορφή του βολέματος κομματικών πελατών του ΠΑΣΟΚ, το δε ελιτίστικο και κλειστό πολιτικό σύστημα που δημιούργησε, μαζί με τα διαπλεκόμενα συμφέροντα που στηρίζουν αυτό το σύστημα, νέμονται την κοινωνία.
Το ΠΑΣΟΚ όμως τελειώνει και εξ αιτίας ενός άλλο σοβαρού παράγοντα. Από έλλειψη εναλλακτικής ηγετικής λύσης και από έλλειψη διαφορετικής πρότασης εξουσίας. Όλοι στο ΠΑΣΟΚ είναι απόλυτα ταυτισμένοι με το μνημόνιο και εκτελούν τις εντολές των δανειστών. Ο κ. Βενιζέλος, με τη βιασύνη του να συμμετάσχει στις κυβερνήσεις του Γ. Παπανδρέου και πολύ περισσότερο με τη βιασύνη του να γίνει αντιπρόεδρος, υπουργός οικονομικών και σίγουρος διάδοχος, ταυτίστηκε απόλυτα με το μνημόνιο και όλα τα παραπάνω, με αποτέλεσμα να καεί πολιτικά και να μην μπορεί τώρα να εμφανιστεί ως το «καινούργιο».
Μαθηματικά λοιπόν το ΠΑΣΟΚ διανύει τις τελευταίες του στιγμές. Εξάλλου, τα συμφέροντα που το στήριζαν, τώρα δημιουργούν την εναλλακτική λύση ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είμαστε καθόλου βέβαιοι αν και του χρόνο στις 3 του Σεπτέμβρη θα υπάρχει για να εορτάσει και πάλι.
Πέτρος Χασάπης