Εχθρός της ΔΗΜΑΡ, κάθε τι που θυμίζει λαϊκή πλειοψηφία…

Ο πιο σκληροτράχηλος υποστηρικτής του μνημονίου, το οποίο μνημόνιο με τη σειρά του διασώζει, μέχρι στιγμής, το σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, είναι η ΔΗΜΑΡ. Πολλοί αρχικά πίστεψαν ότι η ΔΗΜΑΡ θα είναι ο αδύναμος κρίκος της συγκυβέρνησης και πως θα είναι εύκολος στόχος για την κοινωνία να πιέσει προς αυτή την κατεύθυνση ώστε να επιτύχει μετριασμό των επιπτώσεων της εξαθλιωτικής οικονομικής πολιτικής που επιβάλουν ντόπια και ξένα συμφέροντα. Έκαναν λάθος. Πιο ευάλωτη είναι η ΝΔ, άλλωστε αυτό άρχισε ήδη να διαφαίνεται εκ των έσω, παρά η ΔΗΜΑΡ. Η ΔΗΜΑΡ αυτή τη στιγμή, είναι το απαραίτητο αριστερό άλλοθι του μνημονίου (το αριστερό… πρόσημο), γι’ αυτό και η “εντολή” της για αποκεφαλισμό της αθλήτριας κ. Παπαχρήστου εκτελέστηκε αμέσως, χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Για να γίνει κατανοητό αυτό ας δούμε τους αριθμούς, οι οποίοι λένε πάντα την αλήθεια. Η ΔΗΜΑΡ έλαβε στις τελευταίες εκλογές…. 385.077 ψήφους. Το ποσοστό των ψήφων αυτών στο σύνολο του εκλογικού σώματος (το οποίο, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΥΠΕΣ είναι 9.952.570 ψηφοφόροι) είναι μόλις 3,87% και προφανώς αυτό σήμερα έχει ήδη μειωθεί. Επομένως, η πραγματική δύναμη της ΔΗΜΑΡ στο σύνολο του ελληνικού λαού είναι μόλις 3,87%!!! με το 96,13% του ελληνικού λαού απέναντί της και σε κάθε περίπτωση διαφωνώντας μαζί της.
Στην πραγματικότητα, αυτό που εκπροσωπεί η ΔΗΜΑΡ μέσα στον ελληνικό λαό είναι κάθε είδους μειονότητα (φυλετική, θρησκευτική, εθνομηδενιστική, νεοταξική, σεξουαλική κ.λ.π.) από τις οποίες και αντλεί λόγο ύπαρξης γι΄ αυτό και τις προστατεύει με πάθος. Την δε δύναμή της την έχει, όχι μέσα στο λαό, αλλά μέσα στην πνευματική ελίτ της χώρας, στα ΜΜΕ, στον καλλιτεχνικό κόσμο κ.λ.π.
Δεν είναι το φόρτε της ΔΗΜΑΡ η δημοκρατία, γιατί η δημοκρατία απαιτεί πλειοψηφίες, όμως η ΔΗΜΑΡ τάσσεται με τις μειοψηφίες, γι’ αυτό και βασίζεται στη δύναμη των μειοψηφιών απονέμοντας ταμπέλες (φασίστες, ρατσιστές, εθνικιστές, θρησκόληπτοι κ.λ.π.) και αντιδρά με πάθος, σε όσους τολμούν να ενοχλήσουν τις μειοψηφίες της.
Με το 96,13% λοιπόν του λαού απέναντί της και γνωρίζοντας ότι ποτέ δεν πρόκειται να γίνει κυβερνητική πλειοψηφία, είναι φυσικό επόμενο ουδόλως να ενδιαφέρεται γι’ αυτά που απασχολούν το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Στηρίζει την συγκυβέρνηση προκειμένου να διατηρηθεί το status quo, από το οποίο αντλεί ελιτίστικη ύπαρξη. Κάθε ανατροπή του ισχύοντος πολιτικού συστήματος και εγκαθίδρυσης πραγματικής δημοκρατίας, θα εξαφανίσει αυτό που εκπροσωπεί η ΔΗΜΑΡ. Λογικό επομένως είναι να μην θέλει κάτι τέτοιο.
Αποσπάστηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να συμμαχήσει με κυβερνητικές δυνάμεις και να εισέλθει στα σαλόνια της πολιτικής εξουσίας. Στην πορεία προσέλαβε τα νεοταξικά στοιχεία του διαλυμένου ΠΑΣΟΚ και στόχος της είναι να συμβάλει από θέση ισχύος στη δημιουργία ενός νέου κεντροαριστερού μορφώματος, ώστε να ξαναστηθεί από την αρχή νέο πολιτικό μαγαζί, στα πλαίσια ενός νέου διπολισμού για διαιώνιση της νομής της κοινωνίας.  Λογαριάζει φυσικά χωρίς τον “ξενοδόχο”. 
Εχθροί της σ’ αυτή την προσπάθειά της είναι ο ανερχόμενος ΣΥΡΙΖΑ (με τον οποίο όμως έχει πολλά κοινά σημεία) και επιπλέον κάθε είδους κοινωνικό κίνημα που διακηρύσσει την εγκαθίδρυση πραγματικής δημοκρατίας, όπως η νεοεμφανισθείσα κίνηση πολιτών «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ» η οποία στοχεύει στην ριζική αλλαγή  του ισχύοντος Συντάγματος, διάφορες αμεσοδημοκρατικές κοινωνικές κινήσεις κ.λ.π.
Είπαμε, εχθρός της ΔΗΜΑΡ είναι κάθε τι που τάσσεται  υπέρ της λαϊκής πλειοψηφίας.
Πέτρος Χασάπης