Για πρώτη φορά από την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, Ελληνική επιχείρηση δανείζεται με ρήτρα δραχμής στο συμβόλαιο, γεγονός που αποδεικνύει ότι όσο η χώρα παραμένει δέσμια του ΔΝΤ, καθίσταται αναπόφευκτη η έξοδος από το Ευρώ. Σε αντίθεση βεβαίως με ότι προέβλεπαν οι περισπούδαστοι αναλυτές που δολίως ή από ασχετοσύνη θεώρησαν ότι ένα πλέγμα μέτρων σταλινικού τύπου όπως είναι το μνημόνιο, θα διέσωζε μία ελεύθερη οικονομία.
Δεν ανακαλύψαμε τον τροχό, αφού σε κάθε χώρα στην οποία έχει εμπλακεί το ΔΝΤ το μοναδικό κοινό στοιχείο ήταν η κατάρρευση του νομίσματος. Η οικονομία δεν είναι ούτε καφεμαντεία ούτε ταρώ. Είναι αρχές, αξιώματα και μελέτη ιστορικής εμπειρίας ομοίων εν μέρει ή καθ’ ολοκληρίαν περιπτώσεων.
Εδώ επεισέρχεται και το πολιτικό θέμα: Εκτός από την ντόπια αντιπαράθεση με το “λόμπυ της δραχμής”, είχαμε και την ξεκάθαρη τοποθέτηση του διεθνή παράγοντα στην ίδια ρητορική με τα απανωτά δημοσιεύματα της αλλοδαπής και τις απίστευτες παρεμβάσεις ξένων αξιωματούχων. Πως μπορεί λοιπόν να εφαρμόζεται μία τέτοια τακτική την ίδια στιγμή που (υποτίθεται) ότι “το λόμπυ της δραχμής έχει ηττηθεί”; Μιλάμε βεβαίως για μία τεράστια απάτη που αποκαλύπτεται από την ίδια την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Οι όροι αυτοί του συμβολαίου εναντιώνονται κατάφορα στο Ευρωπαϊκό κεκτημένο αλλά και στο Ευρωπαϊκό δίκαιο καταργώντας στην πράξη την ισονομία των μελών.
Κάπου εδώ όμως έρχεται και η δυσοσμία των μεθοδεύσεων Παπανδρέου: Θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί εύλογα, “Ποιά διοίκηση θα τολμούσε να υπογράψει τέτοια σύμβαση με όρους παράνομους και καταχρηστικούς”; Ποιοί λόγοι θα έκαναν μια διοίκηση να φλερτάρει με βαρύτατες ποινικές ευθύνες; Ποιός έχει την δυνατότητα να ασκήσει τέτοιες πιέσεις;
Όπως έχουμε αποκαλύψει λοιπόν, η περιβόητη “πράσινη ανάπτυξη” που θα έφερνε “εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας”, στην ουσία ήταν μαζί με το πρώτο μνημόνιο η ταφόπλακα της Ελληνικής οικονομίας. Πακτωλοί χρημάτων σε υποτιθέμενη περίοδο κρίσης, κατευθύνθηκαν στις “πράσινες επενδύσεις” των εκλεκτών, στερώντας πολύτιμη ρευστότητα από την πραγματική οικονομία που κυριολεκτικά χρεοκόπησε λόγω έλλειψης ρευστότητας. Για κάθε 6 εκατομμύρια Ευρώ “πράσινης” επένδυσης δημιουργείτο μόλις μία (1) θέση εργασίας, την ίδια στιγμή που στην πραγματική οικονομία, συντηρητικά, θα ξεπερνούσαν τις 100!
Αυτές οι “πράσινες” επενδύσεις λοιπόν, θα ήταν κερδοφόρες λόγω της -απίστευτης για μία ελεύθερη οικονομία- σύναψης συμβολαίων με την ΔΕΗ με πολλαπλάσια τιμή πώλησης της κιλοβατώρας σε σχέση με τα υφιστάμενα κόστη κτησης! Όλα αυτά, από τις επιδοτήσεις εως τις προμήθειες, με νομοθετικά διατάγματα! Κολοσσοί, χορηγοί συγγενών του τ. πρωθυπουργού οι “δικαιούχοι” που “κάτι ήξεραν” και ενεπλάκησαν στις πράσινες μπίζνες…
Η οπερέτα όμως με τα χαράτσια, τους ιδιώτες παροχους και την εξοργιστική αύξηση των λογαριασμών, έφερε τα πάνω κάτω, καθιστώντας αδύνατον για την επιχείρηση να εισπράξει ακόμα και το ποσό που αντιστοιχούσε στην κατανάλωση των νοικοκυριών. Τα ταμεία άδειασαν και όπως είναι επόμενο, οι μεγαλοσχήμονες με τις πράσινες μπίζνες έβλεπαν το μεροκάματο να μην έρχεται. Η PWC μάλιστα έδωσε τους αριθμούς και την εξήγηση:
Το ταμειακό έλλειμμα που έχει δημιουργηθεί σταδιακά από το 2009 και μέχρι το τέλος του 2011 (195 εκατ.) προέκυψε από το γεγονός ότι τα συνολικά έσοδα αναφορικά με τις ΑΠΕ, δηλαδή τα έσοδα από την προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας και τα έσοδα από το ειδικό τέλος ΑΠΕ, ήταν μικρότερα από το ύψος των απαιτούμενων πληρωμών προς τους παραγωγούς ΑΠΕ.
Δανειστείτε λοιπόν άρον – άρον για να αποπληρώσετε τους επιχειρηματίες.
Φταίει μόνο η εγχώρια διαπλοκή; Όχι βέβαια. Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί της Τρόικας παρακολουθούσαν απαθείς τους πακτωλούς δισεκατομμυρίων προς την “πράινη ανάπτυξη”, έβλεπαν τα νομοθετικά διατάγματα και τις υπουργικές αποφάσεις αλλά δεν έβγαλαν άχνα. Οι ίδιοι σήμερα έρχονται και απαιτούν Βρετανικό δίκαιο και ρήτρα δραχμής στο δάνειο της ΔΕΗ.
Υπόθεση – καρμπόν με τον Βασικό Μέτοχο, όπου η ΕΕ αντί να υπερασπιστεί το ίδιο της το μέλλον, έγινε εργαλείο στα χέρια της Ευρωπαϊκής διαπλοκής για να περισώσει τους ντόπιους νταβατζήδες.
Από κοντά και οι πράσινοι κρατικοδίαιτοι συνδικαλιστές που ο Ελληνικός λαός τους χρυσοπλήρωνε για δεκαετίες. Όπως και στην περίπτωση του ΟΤΕ δεν έβγαλαν άχνα στην δόλια απαξίωση του οργανισμού και στην επερχόμενη εκποίηση του με ρήτρα …δραχμής.
Εμείς οι πολίτες δεν χρειάζεται να είμαστε οικονομολόγοι για να αντιληφθούμε ότι μας κλέβουν. Μας κλέβουν με εργαλείο έναν οργανισμό που χτίστηκε με το αίμα και τον ιδρώτα του Ελληνικού λαού. Οφείλουμε να τους τιμωρήσουμε παραδειγματικά και να μην επιτρέψουμε στους φορείς της διαπλοκής να ξεπουλήσουν την περιουσία μας. Η ΔΕΗ ανήκει στην Ελλάδα και όχι στα πορτοφόλια των παχύδερμων συνδικαλιστών της κατουρημένης πράσινης ποδιάς. Θα το διαπιστώσουν σύντομα.
Διαβάστε επίσης: http://www.euro2day.gr/news/economy/124/articles/694914/Article.aspx