Είχαμε βέβαια την προγραμματική σύγκλιση, όπου ήταν γραμμένη η συστηματική προετοιμασία για ανακήρυξη της ΑΟΖ, αλλά ο καθένας μας μπορούσε με επιφυλακτικότητα να θεωρήσει ότι ήταν απλώς μια διπλωματική έκφραση από την τρικομματική κυβέρνηση.
Τώρα όμως με τη δήλωση του Πρωθυπουργού στη Βουλή των Ελλήνων, έχουμε στην ουσία μια
πρωθυπουργική δέσμευση, η οποία δεν ήταν μόνο μια αναφορά στο γραπτό κείμενο, αλλά και μια επισήμανση δίχως διπλωματικό ύφος, διότι η επιλογή της λέξης σύντομα, που μάλιστα έγινε δύο φορές, δεν ήταν απαραίτητη.
Πιο συγκεκριμένα ο Πρωθυπουργός είπε: «Μπορεί να φαίνονται συνοπτικά, αλλά και τα τέσσερα αυτά σημεία ανοίγουν νέους δρόμους για την άσκηση εξωτερικής πολιτικής. Χωρίς να αμφισβητούνται τα παραδοσιακά ερείσματα και οι συμμαχίες της Ελλάδας αναζητούνται νέες τοπικές συνεργασίες, δίνεται έμφαση στην ανακήρυξη της ΑΟΖ που πρέπει να γίνει πολύ σύντομα. Προσεχτικά, αλλά σύντομα».
Πριν από αυτή τη δήλωση δεν υπήρξε ποτέ στην Ελλάδα ένας Πρωθυπουργός να πει κάτι το ανάλογο και μάλιστα δύο φορές η Ελλάδα δεν έκανε οριοθέτηση ΑΟΖ με την Κύπρο, ακόμα και αν δύο Πρόεδροι της τελευταίας το πρότειναν. Μόνο στις τελευταίες εκλογές είχαμε μια επίσημη αναφορά από τα κόμματα της Ελλάδας.
Στη συνέχεια είχαμε την πρώτη γραπτή αναφορά της Κυβέρνησης στο θέμα της ΑΟΖ.
Τώρα με αυτήν την πρωθυπουργική δέσμευση δικαιώνονται άνθρωποι σαν τον Θ. Καρυώτη, τον Β. Μαρκεζίνη, τον Η. Κονοφάγο, τον Α. Φώσκολο και τον Σ. Κασσίνη που τόσα χρόνια παλεύουν για να δώσουν στην Ελλάδα το πλαίσιο της ΑΟΖ.
Πρέπει όμως τώρα να περάσουμε σε πρακτικό επίπεδο και να δούμε τις λεπτομέρειες για τη διατύπωση του κειμένου της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ, αλλά και να αναπτύξουμε τα στρατηγικά σχήματα που απαιτούν οι οριοθετήσεις της ΑΟΖ, έτσι ώστε να περάσουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται στα επόμενα στάδια αυτού του ανοίγματος.
Ας καθοριστούν σύντομα οι αρμοδιότητες για να περάσουμε στην υλοποίηση. Διότι μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουμε να αποδείξουμε ότι η Ελλάδα περνάει σε άλλη φάση. Αυτό το έχει ανάγκη ο ελληνικός λαός, αλλά και οι στρατηγικές επενδύσεις που θα προσφέρουν νέες δυνατότητες στην πατρίδα μας.
Πρέπει λοιπόν να συνεχίσουμε το έργο μας, έτσι ώστε να μην υπάρξει καμιά επιπλέον καθυστέρηση λόγω της παραδοσιακής γραφειοκρατίας. Ο αγώνας της ΑΟΖ θα αποκτήσει το πρώτο του νόημα μόνο όταν το νομοσχέδιο της ΑΟΖ ψηφιστεί από την Βουλή των Ελλήνων. Η μαχητικότητα παραμένει μέχρι να έχουμε ένα απτό αποτέλεσμα.
Η πρωθυπουργική δέσμευση είναι σημαντική και πρέπει να υποστηριχθεί και από τα άλλα κόμματα ακόμα και αν δεν ανήκουν στην κυβέρνηση, διότι το θέμα της ΑΟΖ είναι υπερκομματικό και εθνικό. Το έχει ανάγκη η Ελλάδα, ήρθε η ώρα να γίνει δικαίωμά της.
http://www.lygeros.org/articles.php?n=9637&l=gr