Έχουμε αναλύσει διεξοδικά την επανάσταση στην Αργεντινή, τις ομοιότητες και αντιθέσεις με την κατάσταση που κάποιοι οδηγούν την Ελλάδα. Τα γεγονότα, η ανάλυση των καταστάσεων αλλά κυρίως οι τρόποι αντίδρασεις αναφέρονται εδώ: Το ΔΝΤ και πως να το …τσακίσουμε.
Μαζί βεβαίως με το αναλυτικό ιστορικό του δράματος και της Αργεντίνικης εξέγερσης. Προς επιβεβαίωση λοιπόν των όσων γράφαμε και δεν θα τα διαβάσετε αλλού, δείτε την ανακοίνωση της Αργεντίνικης Αριστεράς μαζί με τις Εθνικές της προτάσεις. Θα καταλάβετε γιατί η επανάσταση εκεί πέτυχε και πόσο μονόδρομος είναι για την Ελλάδα να ακολουθήσει το παράδειγμα του Αργεντίνικου λαού πετώντας τα εμπριμέ σημαιάκια που ως μόνο στόχο έχουν το καπέλωμα και την δυσφήμιση του αγώνα:
Κοινή δήλωση της αργεντίνικης αριστεράς
Μπουένος Άιρες, 22 Δεκεμβρίου.
Το Σάββατο 21/12/2001 το PO, η Izquierda Unida (ενωμένη αριστερά) και άλλες αριστερές οργανώσεις, που συναντήθηκαν μπροστά από το Εθνικό Κογκρέσο προκειμένου να εκφράσουν η αποκήρυξή τους στη συνεδρίαση της Βουλής, η οποία προσπαθεί να συνεχίσει την πολιτική του ΔΝΤ κάτω από άλλες μορφές και με τη βοήθεια νέων πολιτικών προσώπων. Οι αριστερές οργανώσεις που συμμετέχουν στη συνάντηση δημοσίευσαν την ακόλουθη ανακοίνωση που δηλώνει την κοινή αντίληψή τους για την παρούσα πολιτική κατάσταση και τα καθήκοντα που πρέπει να πραγματοποιηθούν προκειμένου να ξεπεραστεί η κρίση:
ΑΠΟΦΑΣΗ
Η λαϊκή εξέγερση ανέτρεψε τον Ντε Λα Ρούα Καβάλιο
Δεν θέλουμε ξανά μια από τα ίδια
Ο λαός και οι εργαζόμενοι της Αργεντινής έριξαν την κυβέρνηση των Ντε Λα Ρούα – Καβάγιο στους δρόμους. Αυτό είναι μια γιγαντιαία λαϊκή νίκη, που αντιμετωπίζει μια κρίση που οδήγησε στις περικοπές των μισθών, το πάγωμα της αποταμίευσης τού λαού και τη γενικευμένη πτώχευση των δημόσιων οικονομικών. Ο Ντε Λα Ρούα και ο Καβάγιο, ο Μένεμ και ο Ντουάλδε, ο Ruckauf, ο Πουέρτα και ο Ροντρίγκες Σάα είναι υπεύθυνοι για την κοινωνική καταστροφή και για την κοινωνική και οικονομική αποδιοργάνωση που καταστρέφει τις ζωές εκατομμυρίων Αργεντινών πολιτών. Τα κόμματα που ελέγχουν το κοινοβούλιο είναι επίσης υπεύθυνα για αυτήν την καταστροφή. Δεν έχουν ούτε την αρμοδιότητα ούτε την ικανότητα για τη διαμόρφωση μιας νέας κυβέρνησης, και ακόμα λιγότερο για την πραγματοποίηση της τελικής φάσης του σχεδίου Καβάλιο.
Ενάντια ακριβώς σε αυτό το σχέδιο ο λαός επαναστάτησε, κατεβαίνοντας τους δρόμους, στήνοντας οδοφράγματα, καταλαμβάνοντας τους εργασιακούς χώρους, και επιτιθέμενος στα κέντρα εξουσίας. Ακριβώς γι’ αυτό, αποκηρύσσουμε και απορρίπτουμε την επαναφορά του στρατιωτικού νόμου και της προσπάθειας να συνεχιστεί η αιματηρή καταστολή ενάντια στον αγωνιζόμενο λαό της Αργεντινής. Για αυτό απαιτούμε την τιμωρία των υπευθύνων για το μακελειό και την απελευθέρωση όλων των φυλακισμένων.
Η Αργεντινή των τραπεζών και των μεγάλων κεφαλαίων πτώχευσε: αυτό το χρόνο τα πλούσια εισοδήματα ξεπέρασαν κάθε ιστορικό προηγούμενο και την ίδια στιγμή υπάρχουν εκατομμύρια πεινασμένων ανθρώπων, ο παραγωγικός μηχανισμός βρίσκεται σε διάλυση και η μάζα των ανέργων έχει φθάσει στα πρωτοφανή επίπεδα. Είναι η τελική κατάσταση ενός συστήματος εκμετάλλευσης, της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης. Αρκετά!
Οι οργανώσεις που υπογράφουν δηλώνουν ότι υπάρχει διέξοδος αλλά είναι ασυμβίβαστη με εκείνους που παράγουν το χάος για χάρη του ιμπεριαλισμού, του οικονομικού κεφαλαίου και των ντόπιων και ξένων καπιταλιστικών μονοπωλίων. Αυτό είναι το πιο βασικό σημείο. Ούτε η δολαριοποίηση ούτε η υποτίμηση που προωθείται από τους κυρίαρχους τομείς δεν θα μας βγάλει από αυτό το ατέρμονο βάσανο. Αυτοί είναι ακριβώς διαφορετικοί τρόποι για νέες κατασχέσεις του προϊόντος της εργασίας μας.
Πρέπει όλοι να φύγουν. Πρέπει να τελειώσουμε, όχι μόνο με τον Ντε Λα Ρούα αλλά και με τον Ροντρίγκες Σάα, και όλα τα κόμματα και τους επαρχιακούς κυβερνήτες που επιδιώκουν μια συμφωνία με τους ληστές του ΔΝΤ. Πρέπει να πληρώσουν για την κρίση: οι τραπεζίτες, οι εταιρίες των μεγάλων κεφαλαιοκρατών, τα μονοπώλια που ωφελήθηκαν από τις ιδιωτικοποιήσεις, οι ληστές της κρατικής περιουσίας. Είναι απαραίτητο να εθνικοποιηθεί το τραπεζικό σύστημα, να τεθεί ένα τέλος στο πάγωμα των μισθών και της αποταμίευσης των εργαζομένων και ακόμη και των μικρών παραγωγών και των εμπόρων, και να παγώσουν άντ’ αυτού τα τεράστια κεφάλαια των μεγάλων κλεφτών οι οποίοι ήδη έχουν βγάλει εκτός χώρας 150 δισεκατομμύριο δολάρια. Όλες οι ιδιωτικοποιημένες υπηρεσίες πρέπει να επανεθνικοποιηθούν και η αποπληρωμή του εξωτερικού χρέους πρέπει να σταματήσει. Σ’ αυτή τη βάση πρέπει να αναδιοργανώσουμε την οικονομία, στο πλαίσιο ενός εθνικού σχεδίου που να προωθείται από τους εργαζομένους για να τεθεί σε κίνηση η παραλυμένη παραγωγή.
Προκειμένου να γίνουν πράξη όλα αυτά ο αγωνιζόμενος λαός πρέπει να σκεφτεί και να οργανωθεί. Απαιτούμε την εκλογή μιας αντιπροσωπίας ή μιας εθνικής συνεδρίασης των και εργαζομένων και των άνεργων, συμπεριλαμβανομένης του κινήματος των Πικετέρος, των αριστερών κομμάτων και όλων εκείνων που παλεύουν ενάντια στο παρόν οικονομικό σύστημα. Αυτό είναι μια αναπόφευκτη προϋπόθεση προκειμένου να κτιστεί μια εξουσία που θα αναδυθεί ενάντια στην αποσύνθεση της παρούσας εξουσίας. Μια άλλη Αργεντινή: όχι αυτή των Περονιστών, της Συμμαχίας, των χρεοκοπημένων ψευδοπροοδευτικών, αλλά η Αργεντινή των εργαζομένων, η οποία θα απαλλοτριώσει τους αιώνιους εκμεταλλευτές μας.
- ΓΙΑ ΜΙΑ ΛΑΙΚΗ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Όχι στην κυβέρνηση των Περονιστών και άλλων συνεργών του συστήματος - Κάτω ο ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ σ’ όλη τη χώρα και τις επαρχίες
- ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΝΤ. ΚΑΜΙΑ ΠΛΗΡΩΜΗ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ
- ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ. EΠΑΝΑΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ
ΠΛΗΡΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ - ΓΙΑ ένα ΕΘΝΙΚΟ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΠΟΥ ΝΑ ΟΔΗΓΕΙ στη ΣΥΝΤΡΙΒΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΡΟΣΤΙΜΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΤΟΥΣ
Εργατικό Κόμμα (Partido Obrero)
Ενωμένη Αριστερά– Κ.Κ., Σοσιαλιστικό Κίνημα Εργαζομένων (Izquierda Unida – Partido Comunista, Movimiento Socialista de Los Trabajadores)
Σοσιαλιστικός Επαναστατικός Σύνδεσμος (Liga Socialista Revolucionaria LSR)
Σοσιαλιστικό Μέτωπο Εργαζομένων (Frente Obrero Socialista FOS)
Πηγή