Πρώτος ο Φερεκύδης ανέφερε τον Χρόνο ως θεότητα. Οι Ορφικοί παραδέχονταν τον Χρόνο σαν αρχή του κόσμου. Η θεοποίηση του Χρόνου παρατηρείται και στους ποιητές των κλασικών χρόνων, που τον αποκαλούν «Πατέρα πάντων». Ο Ευριπίδης αναφέρει τον Χρόνο σαν πατέρα της Δίκης και του Αιώνα. Επειδή στην αιωνιότητα του Χρόνου εξαφανίζονταν τα δημιουργήματα του κόσμου, τον ταύτισαν με τον Κρόνο, που καταβρόχθισε τα παιδιά του. Οι γλωσσολόγοι απορρίπτουν αυτή την ταύτιση, αλλά μια επιγραφή του 5ου αιώνα π.Χ., που βρέθηκε στην Ελάτεια, αναφέρει τον Ποσειδώνα ως «Χρόνου υιόν» κι αυτό μας δείχνει πως μια τέτοια ταύτιση είναι πολύ πιθανή.
ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ, ο Χρόνος, κατά την αρχαία ελληνική μυθολογία, ήταν θεότητα που προσωποποιούσε την αιωνιότητα. Πρώτος ο Φερεκύδης ανέφερε τον Xρόνο ως θεότητα. Οι Ορφικοί παραδέχονταν τον X. ως αρχή του κόσμου. Η θεοποίηση του Xρόνου παρατηρείται και στους ποιητές των κλασικών χρόνων, που τον αποκαλούσαν Πατέρα πάντων.
Οποιαδήποτε ελληνική εγκυκλοπαίδεια και αν διαβάσουμε, θα δούμε ότι κατά την ελληνική μυθολογία, ο Χρόνος ήταν θεότητα που προσωποποιούσε την αιωνιότητα. Πρώτος ο Φερεκύδης ανέφερε τον Χρόνο ως θεότητα. Οι Ορφικοί παραδέχονταν τον Χρόνο σαν αρχή του κόσμου. Η θεοποίηση του Χρόνου παρατηρείται και στους ποιητές των κλασικών χρόνων, που τον αποκαλούν «Πατέρα πάντων». Ο Ευριπίδης αναφέρει τον Χρόνο σαν πατέρα της Δίκης και του Αιώνα. Επειδή στην αιωνιότητα του Χρόνου εξαφανίζονταν τα δημιουργήματα του κόσμου, τον ταύτισαν με τον Κρόνο, που καταβρόχθισε τα παιδιά του. Οι γλωσσολόγοι απορρίπτουν αυτή την ταύτιση, αλλά μια επιγραφή του 5ου αιώνα π.Χ., που βρέθηκε στην Ελάτεια, αναφέρει τον Ποσειδώνα ως «Χρόνου υιόν» κι αυτό μας δείχνει πως μια τέτοια ταύτιση είναι πολύ πιθανή.
Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. Χωρίς αμφιβολία, η έννοια του χρόνου αντικατοπτρίζει την ακολουθία των γεγονότων.Στην εφαρμοσμένη ψυχολογία, χρόνος αντίδρασης είναι εκείνος που παρεμβάλλεται ανάμεσα σ’ ένα ερέθισμα (για παράδειγμα οπτικό ή ακουστικό) και στην αντίδραση από το άτομο που εξετάζεται. Ας δούμε, όμως, πώς βλέπουν τον Χρόνο η Αστρονομία, η Φυσική και η Φιλοσοφία:
ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ. Για την Αστρονομία, κλίμακα χρόνων είναι μια αδιάκοπη ακολουθία φαινομένων, που επιτρέπει την απόδοση ημερομηνίας σε άλλα γεγονότα. Ενότητα χρόνου είναι η διάρκεια της διακοπής του χρόνου, που χωρίζει δυο επιλεγμένα φαινόμενα κατά την κλίμακα των χρόνων. Για πολλούς αιώνες, τέτοια φαινόμενα ήταν τα αστρονομικά, που συνδέονται με την εναλλαγή και την περιστροφή της γης.
Η ενότητα χρόνου (χρόνος, ημέρα, δευτερόλεπτο κτλ.) προέρχεται από τον έλεγχο αναρίθμητων παρατηρήσεων. Με τη χρήση δειγματοληπτικών συχνοτήτων σήμερα έχουμε μια κλίμακα χρόνων, που ονομάζεται ατομικός χρόνος, και εξαιρείται από τα αστρονομικά φαινόμενα που υπολογίζονται για τον υπολογισμό του χρόνου.
Ο ατομικός διεθνής χρόνος (ΤΑΙ) χρησιμοποιεί σαν μονάδα μέτρησης το δευτερόλεπτο του Διεθνούς συστήματος (SI), γνωστό για την ακρίβεια του 10-13. Κλίμακες χρόνου συμβατικές, που ακόμα χρησιμοποιούνται και βασίζονται σε αστρονομικά φαινόμενα είναι εκείνες που βασίζονται στον αστρικό χρόνο και στον ηλιακό χρόνο. Το πρώτο έχει μονάδα την ηλιακή ημέρα και το δεύτερο την αστρική ημέρα. Και οι δύο είναι χρόνοι τοπικοί, αφού η αξία τους εξαρτάται από τη θέση του παρατηρητή πάνω στη γη, και από την ανάλογη συγχώνευση του ωραρίου. Ο παγκόσμιος χρόνος (TU) είναι ο τοπικός χρόνος, ο μέσος ηλιακός, του μεσημβρινού που περνάει από το Γκρήνουϊτς.
ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΦΥΣΙΚΗ. Σύμφωνα με την αντίληψη της κλασσικής μηχανικής, ο χρόνος θεωρείται τρέχων, ανεξάρτητος από οποιοδήποτε φαινόμενο που συμβαίνει στη φύση και από το σύστημα αναφοράς που χρησιμοποιείται.
Πράγματι για τον Νιούτον ο αληθινός χρόνος, απόλυτος και μαθηματικός, για τον εαυτό του και για τη φύση του, τρέχει ομαλά, χωρίς αναφορά σε κάτι έξω από αυτόν. Η κριτική του σχετικισμού υποκατέστησε τον απόλυτο χρόνο με την ιδέα του χρόνου σε σχέση με τον παρατηρητή, φέρνοντας στο φως το φαινόμενο που έχει το όνομα διαστολή χρόνων, έτσι όπως τουλάχιστον διαβάζουμε στις ελληνικές εγκυκλοπαίδειες.
Επειδή το θέμα παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον ας μας επιτραπεί να επανέλθουμε!..
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ