Υποσχέσεις ανάπτυξης, αλλά με ποιό κόστος;
ΝΙΚΟΣ Ι.ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
Ο κρατικός προϋπολογισμός είναι η αποτύπωση των κυβερνητικών προτεραιοτήτων, καθώς και η βάση για την οικονομική πορεία της χώρας. Ωστόσο, ο προϋπολογισμός του 2015 έμεινε στην ιστορία όχι για την υποτιθέμενη αναπτυξιακή του προοπτική, αλλά για τις αντιφάσεις και την ανεπάρκεια που τον χαρακτήρισαν. Ακόμη και ο τότε πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Αντώνης Σαμαράς, αρνήθηκε να τον υπερψηφίσει, δείχνοντας την εσωτερική αμφισβήτηση της πολιτικής που ακολουθούσε η κυβέρνηση.
Η Επίσημη Εικόνα: Ανάκαμψη και Κοινωνική Συνοχή
Σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση, ο προϋπολογισμός φιλοδοξούσε να παρουσιάσει μια οικονομία σε πορεία ανάκαμψης. Η κυβέρνηση μιλούσε για αύξηση του ΑΕΠ, αποκλιμάκωση της ανεργίας, βελτίωση του διαθέσιμου εισοδήματος και μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων. Ωστόσο, η πραγματικότητα των αριθμών και της καθημερινότητας για τον μέσο πολίτη διέψευδε αυτήν την αισιόδοξη αφήγηση.
Η Πραγματικότητα των Αριθμών
Μια πιο προσεκτική ματιά στα στοιχεία του προϋπολογισμού αποκάλυπτε:
1.Υψηλή Ανεργία:Η ανεργία παρέμενε διψήφια, με τους νέους και τους μακροχρόνια άνεργους να υφίστανται το μεγαλύτερο βάρος.
2.Φορολογική Επιβάρυνση: Η αύξηση των έμμεσων φόρων, που πλήττουν δυσανάλογα τα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα, αντιστάθμιζε τη μικρή ελάφρυνση στους άμεσους φόρους.
3.Μειωμένες Κοινωνικές Δαπάνες: Η παιδεία, η υγεία και η κοινωνική πρόνοια παρέμεναν υποχρηματοδοτούμενες, με αποτέλεσμα την επιδείνωση της ποιότητας ζωής.
Ο Προϋπολογισμός των Χαμένων Ευκαιριών
Η αντιπολίτευση χαρακτήρισε τον προϋπολογισμό ως έναν σχεδιασμό χωρίς προοπτική για τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών. Η ανάπτυξη φάνταζε αναιμική, στηριζόμενη στο Ταμείο Ανάκαμψης, το οποίο είχε σαφή ημερομηνία λήξης. Τα βασικά του χαρακτηριστικά περιλάμβαναν:
•Μια φορολογική πολιτική που εξυπηρετούσε τους ισχυρούς, διατηρώντας προνόμια για τους εφοπλιστές και τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.
•Αδυναμία πάταξης της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής, αφήνοντας τους μισθωτούς και τους μικρομεσαίους να σηκώνουν το φορολογικό βάρος.
•Μνημονιακά πλεονάσματα, που στραγγάλιζαν την οικονομία και την κοινωνία.
Οι Συνταξιούχοι στο Περιθώριο
Ιδιαίτερη ήταν η πίεση που δέχτηκαν οι συνταξιούχοι, με την κυβέρνηση να προϋπολογίζει δαπάνες κατώτερες από τον πληθωρισμό. Οι αποκλεισμοί λόγω της «προσωπικής διαφοράς», η διπλή φορολόγηση μέσω της Εισφοράς Αλληλεγγύης Συνταξιούχου (ΕΑΣ) και το αυξημένο κόστος φαρμάκων και βασικών αγαθών αποτέλεσαν ένα ασφυκτικό πλαίσιο για την καθημερινότητά τους.
Η Επιστροφή στο Παρελθόν
Η οικονομία, αντί να στραφεί σε παραγωγικές επενδύσεις, επανέφερε παλιές συνταγές όπως ο τουρισμός, οι κατασκευές και η τραπεζική εξάρτηση. Το αποτέλεσμα ήταν η φτωχοποίηση των λαϊκών στρωμάτων και η διεύρυνση της κοινωνικής ανισότητας.
Μια Εναλλακτική Πρόταση
Οι Έλληνες Χριστιανοδημοκράτες προτείνουμε έναν προϋπολογισμό που να βάζει στο επίκεντρο τον άνθρωπο, με μέτρα όπως:
•Μείωση έμμεσων φόρων στα βασικά αγαθά.
•Αύξηση κοινωνικών δαπανών σε υγεία, παιδεία και πρόνοια.
•Δίκαιη φορολογική μεταρρύθμιση, που θα στοχεύει στη φορολόγηση των μεγάλων επιχειρήσεων και των προνομιούχων.
•Αναπτυξιακή στρατηγική με έμφαση σε τομείς που δημιουργούν θέσεις εργασίας και ενισχύουν την παραγωγική βάση της χώρας.
Ένα Μήνυμα για το Μέλλον
Η ψήφιση ενός προϋπολογισμού δεν είναι απλώς μια τεχνική διαδικασία, αλλά μια πράξη ευθύνης και πολιτικής τοποθέτησης. Ο προϋπολογισμός του 2015 ανέδειξε τη βαθιά κρίση εμπιστοσύνης στο πολιτικό σύστημα, την αναποτελεσματικότητα της λιτότητας και την ανάγκη για αλλαγή πορείας.
Ένα νέο οικονομικό μοντέλο, βασισμένο στην κοινωνική δικαιοσύνη και τη βιώσιμη ανάπτυξη, είναι ο μόνος δρόμος για να βγει η χώρα από τον φαύλο κύκλο της φτώχειας και της υπανάπτυξης.