Ο Διονύσης Σαββόπουλος, ένας από τους πιο επιδραστικούς Έλληνες τραγουδοποιούς, είχε μια περίπλοκη σχέση με το καθεστώς της Χούντας που κυβέρνησε την Ελλάδα από το 1967 έως το 1974. Παρακάτω παρουσιάζονται κάποιες από τις πτυχές αυτής της σχέσης:
– **Πολιτική Στάση**: Ο Σαββόπουλος ήταν γνωστός για την «αριστερή» του ιδεολογία και την κριτική του απέναντι σε αυταρχικά καθεστώτα. Κατά τη διάρκεια της Χούντας, επηρεασμένος από την εποχή του, έγραψε τραγούδια με πολιτικό περιεχόμενο, συχνά κρυπτικά, αλλά και φανερά αντιδικτατορικά.
– **Φυλακίσεις**: Ο Σαββόπουλος φυλακίστηκε δύο φορές κατά τη διάρκεια της Χούντας. Η πρώτη τον Αύγουστο του 1967, όταν συνελήφθη για την πολιτική του δράση και τις απόψεις του, ενώ η δεύτερη το φθινόπωρο του ίδιου έτους. Αυτές οι φυλακίσεις τον έκαναν σύμβολο αντίστασης ενάντια στο καθεστώς.
– **Καλλιτεχνική Δημιουργία**: Παρά τις δυσκολίες, ο Σαββόπουλος συνέχισε να δημιουργεί μουσική. Τραγούδια όπως το “Το Φορτηγό” έχουν ερμηνευθεί ως αντιστασιακά, αν και η ερμηνεία των στίχων μπορεί να ποικίλλει. Η μουσική του αυτή την εποχή αντικατόπτριζε το κλίμα αντίδρασης και διαμαρτυρίας που υπήρχε στην κοινωνία.
Ο «αντιστασιακός» Διονύσης Σαββόπουλος όμως, εξέδωσε δύο δίσκους επί χούντας:
1. **Το “Φορτηγό”** (1966) – Αν και αυτός ο δίσκος κυκλοφόρησε λίγο πριν την επιβολή της χούντας, θεωρείται μέρος της δημιουργικότητάς του κατά την περίοδο αυτή λόγω της επιρροής του στην έναρξη της καριέρας του. Επί χούντας μάλιστα κυκλοφόρησε κανονικά χωρίς να λογοκριθεί.
2. **Το “Περιβόλι του Τρελού”** (1969) – Αυτός ο δίσκος κυκλοφόρησε την περίοδο της δικτατορίας αλλά κάποιοι ισχυρίζονται πως περιέχει τραγούδια που πέρασαν τη λογοκρισία με τεχνάσματα.
Αυτοί οι δίσκοι εκφράζουν τη μουσική και πολιτική του στάση κατά τη διάρκεια της χούντας.
Επί χούντας, ο «διωκόμενος» Διονύσης Σαββόπουλος τραγούδησε σε διάφορα μέρη, κυρίως σε μπουάτ της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, όπου μπορούσε να εκφράσει τις απόψεις του μέσω της μουσικής του με έναν τρόπο που θα παρακάμπτει την αυστηρή λογοκρισία. Θεωρείται πάντως περίεργο πως ένας «αντιστασιακός» είχε τέτοια άνεση κινήσεων και δημοσίων εμφανίσεων.
Μεταξύ των χώρων όπου εμφανίστηκε ήταν:
– **Το “Rodeo”** στην Πλατεία Βικτωρίας στην Αθήνα, το οποίο ήταν ένας από τους πρώτους χώρους όπου έγινε γνωστός.
– **Το “Πορτραίτο”** στη Θεσσαλονίκη, όπου είχε εμφανιστεί πριν μετακομίσει στην Αθήνα.
Οι εμφανίσεις του σε αυτούς τους χώρους ήταν σημαντικές για την καλλιτεχνική του καριέρα αλλά και γιατί του επέτρεψαν να διατηρήσει επαφή με το κοινό του παρά τις δυσκολίες που επέβαλλε η δικτατορία σε άλλους καλλιτέχνες.
– **Σύγχρονες Αντιδράσεις**: Σε πιο πρόσφατες εποχές, ο Σαββόπουλος έχει εκφράσει πολιτικές απόψεις που δεν συμβάδιζαν πάντα με την παραδοσιακή αριστερή του στάση. Για παράδειγμα, οι δηλώσεις του υπέρ μιας αυτοδύναμης κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές του 2023 προκάλεσαν αντιδράσεις και συζητήσεις σχετικά με τις πολιτικές του πεποιθήσεις, δείχνοντας ότι η σχέση του με την πολιτική παραμένει πολυδιάστατη.
Η σχέση του Σαββόπουλου με τη Χούντα αντικατοπτρίζει όχι μόνο την προσωπική του πορεία αλλά και την ευρύτερη κοινωνικοπολιτική κατάσταση της Ελλάδας κατά την εποχή εκείνη. Ήταν μια αμφιλεγόμενη σχέση, την οποία όμως με την βοήθεια των ΜΜΕ εξιδανίκευσε. Μία εξιδανίκευση που τον καθιέρωσε ως έναν από τους σημαντικότερους τραγουδοποιούς της χώρας. Με την πικρή αλήθεια πάντως να μην αμφισβητείται: Ήταν πάντα ο εκλεκτός τραγουδοποιός της εξουσίας.
Ενας τυπος που για οικονομικους λογους(φολλι-φολλι)γινεται ερμαιο και θεραπαινιδα της εξουσιας,ουτε αντιστασιακος ειναι ουτε συνειδητοποιημενος αριστερος.Τυχοδιωκτης ειναι.Και στην περιπτωση του Σαββοπουλου,μονο τα τραγουδια που μας παρεδωσε κατεχουν την θεση του μεντορα.Αυτος,απο τοτε,ενας φαμφαρωνος που ελεγε παπαριες ηταν.Αλλωστε τα τραγουδια του ηταν δυσαναλογα πληρη με τις μουσικες ικανοτητες του(οπως ο ιδιος παραδεχτηκε)