Ο άνθρωπος δεν γεννιέται με σκυμμένο το κεφάλι. Τον μαθαίνουν από μικρή ηλικία να το σκύβει, διότι αν βαδίσει αισιόδοξα, με ψηλά το κεφάλι, αν χρησιμοποιήσει τη δύναμή του προς όφελός του τότε… κινδυνεύει να απελευθερωθεί.
“Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον” λέει μια παλιά παροιμία. Όλα είναι γραμμένο στο “κισμέτ” λένε οι μουσουλμάνοι. Κάτι ανάλογο ισχυρίζονται όλες οι σημερινές θρησκείες, που ενσωμάτωσαν την αντίληψη του Πλάτωνα πως “Την ειμαρμένην ουδ’ αν εις εκφύγοι””, δηλαδή πως κανείς δε μπορεί να ξεφύγει από το πεπρωμένο του.
Η ιδεολογία του Πλάτωνα, που ήταν καθαρά ιδεαλιστική και ταξική, αναγνώριζε ως κυρίαρχο των πάντων το αναπόδραστο της μοίρας, εξυπηρετώντας με αυτό τον τρόπο τα συμφέροντα των λίγων οικονομικά ισχυρών σε βάρος των δούλων και των φτωχών ελεύθερων εργαζομένων της εποχής εκείνης.
Σε αντίθεση με τις σκοταδιστικές αντιλήψεις του Πλάτωνα οι Ίωνες φιλόσοφοι, οι σοφιστές, ο Επίκουρος και γενικότερα το σύνολο της υλιστικής φιλοσοφίας του αρχαίου Ελληνικού κόσμου πολέμησαν τη θεωρία της Ειμαρμένης καταπολεμώντας μ΄ αυτόν τον τρόπο και την κυρίαρχη ιδεολογία της εποχής τους.
Γι αυτούς η δουλοκτητική κοινωνία δεν ήταν μια αναγκαιότητα αναπόδραστη και η ταλαίπωρη και όλο βάσανα ζωή των δούλων και των φτωχών δεν ορίζονταν από μια άδικη και αναπόφευκτη μοίρα. Όλα μπορούσαν ν αλλάξουν, όλα ήταν δυνατόν να γίνουν διαφορετικά, φτάνει οι άνθρωποι να θέλουν και να μπορούν να το πράξουν.
Και τότε και μετά και πάντα οι καταπιεσμένοι μπορούν να αποτινάξουν το ζυγό των καταπιεστών τους αρκεί να απαλλαγούν από τα δεσμά της μοίρας τους, που με τόση μαστοριά και πονηριά καλλιέργησαν ανά τους αιώνες οι στυλοβάτες του συστήματος, αρκεί να πάψουν να φοβούνται την ίδια τους τη δύναμη, την ίδια τους την ικανότητα να πραγματώσουν την ελευθερία τους.
Έτσι λοιπόν φτάσαμε στο σήμερα. Η μοιρολατρία εξακολουθεί να αποτελεί χρήσιμο εργαλείο για να αποδέχονται οι εργαζόμενοι την καταλήστευση του πλούτου που παράγουν από μια χούφτα εκμεταλλευτές, για να υποτάσσονται αδιαμαρτύρητα στα μνημόνια, στη φοροληστεία, στις περικοπές εισοδημάτων, συντάξεων και κοινωνικής πρόνοιας κ.ά.
Ο αγώνας όμως για την απελευθέρωση του ανθρώπου από τα δεινά του στηρίζεται πριν απ όλα στην άρνηση της ύπαρξης της μοίρας και του αναπόφευκτου. Για ότι γίνεται και δε γίνεται στη ζωή, η απόφαση ανήκει στον άνθρωπο, ο οποίος παρεμβαίνοντας συνειδητά ή ασυνείδητα μέσα στα πλαίσια της αντικειμενικής πορείας του κοινωνικού γίγνεσθαι δημιουργεί την ανθρώπινη ιστορία.
Όλα εξαρτώνται από την ελεύθερη βούληση και πράξη του. Η μοιρολατρία λοιπόν που δίδασκε στην Αρχαία Ελλάδα ο Πλάτωνας και η οποία διδάσκεται στα σχολεία και κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, εξακολουθεί να εξυπηρετεί την υποταγή των πολλών σε μια χούφτα εκμεταλλευτές.
Ότι ποιο τραγικό έχω διαβάσει….Το μυαλό σας είναι ανίκανο να κατανοήσει την φιλοσοφία με τόση πολιτική αποβλάκωση που έχετε υποστεί. Αφήστε μακριά από τους φιλοσόφους την πολιτική σας τοξικότητα, σεβασμός.