Όπως είναι γνωστό, οι εργασίες της Βουλής των Ελλήνων – όσον αφορά στο κοινοβουλευτικό μέρος – σταματούν για τις εορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Συνήθως, στις 22 ή 23 Δεκεμβρίου οι βουλευτές αποχαιρετούν τους συναδέλφους τους και δίνουν ραντεβού για τις 10 Ιανουαρίου, όπου ανοίγει και πάλι με έργο η Ολομέλεια.
- Γράφει ο Τάκης Κάμπρας
Είναι άλλωστε μια ευκαιρία για τους βουλευτές της Περιφέρειας να επιστρέψουν στον τόπο εκλογής τους και να αναθερμάνουν τις σχέσεις τους με τους ψηφοφόρους τους.
Παλαιότερα μάλιστα, η καταληκτική ημερομηνία για να «κλείσει» η Βουλή ήταν η τελευταία ημέρα ψήφισης του Προϋπολογισμού του κράτους. Τα τελευταία χρόνια, ο προϋπολογισμός ψηφίζεται στις αρχές του Δεκεμβρίου, συνεπώς η Βουλή «κλείνει» με απόφαση της διάσκεψης των Προέδρων περίπου για δέκα ημέρες, εκτός αν υπάρχει σοβαρός λόγος.
Όπως δηλαδή το 2014 που ήταν η πρώτη φορά κατά την Μεταπολίτευση που δεν έκλεισε η Βουλή για τις εορτές των Χριστουγέννων και του Νέου Έτους. Και αυτό, διότι εκκρεμούσαν οι ψηφοφορίες για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας. Στις 17 Δεκεμβρίου, πραγματοποιήθηκε η πρώτη ψηφοφορία για νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η δεύτερη στις 22 Δεκεμβρίου και η Τρίτη στις 27 Δεκεμβρίου 2014.
Κατά την ελληνική κοινοβουλευτική ιστορία, υπήρξε μια χρονιά που ο απαράβατος κανόνας να κλείνουν οι πόρτες της Βουλής κατά τη διάρκεια των εορτών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, «έσπασε».
Ήταν τα Χριστούγεννα του 1888 όταν ο Χαρίλαος Τρικούπης, έχοντας μειώσει τον αριθμό των βουλευτών από 240 σε 150, διένυε τη δεύτερη τετραετία της πρωθυπουργίας του, την περίοδο της κορύφωσης της εσωτερικής και οικονομικής αναδιοργάνωσης την οποία επιδίωκε. Έτσι, με τη θέσπιση προοδευτικής οικονομικής νομοθεσίας, στράφηκε στην ανάπτυξη των πλουτοπαραγωγικών δυνάμεων της χώρας.
Όμως, παρά την παράλληλη αύξηση των εσόδων με βαριά φορολογικά μέτρα, τη σύναψη εσωτερικών και εξωτερικών δανείων και την ψήφιση 58 νομοσχεδίων (!), η χώρα 5 χρόνια αργότερα, το 1893, οδηγήθηκε σε πτώχευση.
Βέβαια, ο Τρικούπης στην προσπάθεια αυτή δεν είχε τους καλύτερους «συμμάχους». Και κυρίως την αντιπολίτευση που με αρχηγό τον Θεόδωρο Δηλιγιάννη, έκανε οτιδήποτε ώστε ο Τρικούπης να αποτύχει.
Ο Δηλιγιάννης, για πολλά χρόνια, έφερε βαρέως το γεγονός ότι κάποτε ο Τρικούπης εκμεταλλευόμενος την αποχώρηση, λόγω κόπωσης, των βουλευτών της αντιπολίτευσης κατόρθωσε να «περάσει», εντός τριάντα ημερών, 150 νομοσχέδια!
Το τι σκαρφιζόταν έκτοτε ο Δηλιγιάννης για να καθυστερήσει τις εργασίες της Βουλής δεν το φαντάζεται ο ανθρώπινος νους. Μέχρι τα τζάμια της βουλής έβαλε και έσπασαν κάποιον χειμώνα, ώστε να αναβληθεί η συνεδρίαση λόγω κρύου!
Εξάλλου, ο Δηλιγιάννης δεν έκρυβε τους σκοπούς του δηλώνοντας στη Βουλή:
«Το έθνος γνωρίζει τι θέλομεν. Θέλομεν να σας ανατρέψωμεν και να σας διαδεχθώμεν διότι εφέρατε το κράτος εις την καταστροφήν…»..
Ο Τρικούπης όμως εμφανιζόταν άτεγκτος στα ζητήματα των εργασιών της Βουλής και στις κωλυσιεργίες του Δηλιγιάννη απαντούσε με εξαντλητικές συνεδριάσεις που κρατούσαν ολόκληρα μερόνυχτα.
Αποτέλεσμα οι συζητήσεις να εξελίσσονται συνήθως σε μονομαχίες των δύο πολιτικών αρχηγών.
Βρισκόμαστε στο 1888…
Πώς όμως έφτασε η Βουλή να συνεδριάζει Χριστουγεννιάτικα;
Τα γεγονότα έχουν ως εξής:
Στο κτήριο της Παλαιάς Βουλής, που λειτουργούσε το Κοινοβούλιο, και το οποίο μόλις είχε ηλεκτροφωτιστεί, ο πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης είχε καταθέσει ένα πακέτο νομοσχεδίων προς ψήφιση. Από την άλλη, ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης και οι βουλευτές του σκόπευαν, ως συνήθως, να παρακωλύσουν τη διαδικασία.
Εκείνον τον Δεκέμβριο, λοιπόν, η δηλιγιαννική αντιπολίτευση είχε βάλει στο «στόχαστρό» της δύο-τρία θέματα: Τη χάρη που δόθηκε σε έναν γνωστό ληστή, τη σκανδαλώδη διαχείριση μεγάλων ποσοτήτων χόρτου και σανού και τους παράνομους κατ’ αυτήν προβιβασμούς στον στρατό.
Η ειδησιογραφία αυτή βέβαια δεν μπορούσε να αφήσει αδιάφορο τον Τύπο της εποχής. Έτσι, η «Πρωία» προέβαλλε τις θέσεις του Θ. Δηλιγιάννη και η «Νέα Εφημερίς» τις θέσεις του Χ. Τρικούπη.
Αποτέλεσμα αυτού του κοινοβουλευτικού «πολέμου» ήταν η συζήτηση για την τοποθέτηση και τον προβιβασμό ενός αξιωματικού να διαρκέσει 4,5 ώρες, καταλήγοντας σε αναβολή!
Έτσι, με την κωλυσιεργία αυτή, οι βουλευτές της αντιπολίτευσης έφθασαν να ζητήσουν την προπαραμονή των Χριστουγέννων τη διακοπή των εργασιών της Βουλής, λόγω εορτών. Όμως, οι συμπολιτευόμενοι βουλευτές είχαν αντίθετη άποψη, θέτοντας τα ζήτημα σε ψηφοφορία. Η πρόταση της αντιπολίτευσηςαπορρίφθηκε με ψήφους 70 κατά 24.
Την παραμονή, λοιπόν, των Χριστουγέννων, την ώρα που οι φούρνοι έψηναν τα ροδισμένα χριστόψωμα, η Βουλή συνεδρίαζε κανονικά και οι βουλευτές ανέπτυσσαν την ατέλειωτη επιχειρηματολογία τους. Κάποτε, όμως, οι βουλευτές του Δηλιγιάννη, εξαντλημένοι, «απέκαμαν κ’ εσταμάτησαν». Έτσι, με απαρτία κυβερνητικών βουλευτών η Βουλή, την ημέρα της παραμονής των Χριστουγέννων, «εισήλθεν επί τέλους εις την ημερησίαν διάταξιν»!
Κατά τη συνεδρίαση που ακολούθησε, εντύπωση προκάλεσε η ομιλία ενός εκ των πλέον σεβασμίων κοινοβουλευτικών ανδρών, του Κωνσταντίνου Παπαμιχαλόπουλου, ο οποίος, αντί να αναφερθεί στο, υπό συζήτηση, σκάνδαλο του χόρτου, άρχισε να φλυαρεί για τη γέννηση του Χριστού και να περιγράφει με ωραία λόγια τους ποιμένες, το αστέρι των μάγων, κ.λπ.. Κατέληξε δε λέγοντας: «Την εσπέραν ταύτην εγεννήθη ο Χριστός και ημείς εδώ συνεδριάζομεν και θέλει η Κυβέρνησις να εισέλθωμεν εις την ημερησίαν διάταξιν, όπως ψηφίση εντός ολίγων ωρών 58 νομοσχέδια. Δεν θα το κατορθώση…»!
«Πόσες ώρες θα κρατήσει η ομιλία σου;» τον ρώτησε ο Στέφανος Δραγούμης.
― «Τρεις τουλάχιστον», απάντησε ο Παπαμιχαλόπουλος.
― «Τότε να διακοπεί η συνεδρίαση», υπερθεμάτισε ο Δραγούμης.
Τελικά στις 8 το βράδυ της 24ης Δεκεμβρίου, παραμονής των Χριστουγέννων λύθηκε η συνεδρίαση…!!