Στην πολιτική ενίοτε είναι απαραίτητες οι ασκήσεις ύφους. Οπως αυτές που προβάρει σήμερα το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝ.ΑΛ. στον καθρέφτη του, υποστηρίζοντας, με κάποια δόση αναγεννημένης αυταρέσκειας, ότι δεν χρειάζεται να αυτομολήσουν από τον ΣΥΡΙΖΑ οι βουλευτές που απαιτούνται ώστε να αναβαθμιστεί θεσμικά στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η «μεγάλη εικόνα», όπως δηλώνει αυτοεπαινούμενος ο Νίκος Ανδρουλάκης, είναι ότι αυτό που φαινόταν ακατόρθωτο πριν από κάποια χρόνια δείχνει να επιτυγχάνεται και μάλιστα με τον δικό του προσωπικό τρόπο. Ποιος ακριβώς ήταν αυτός; Τον περιέγραψε το βράδυ των ευρωεκλογών η Νάντια Γιαννακοπούλου, «έβρεχε ψήφους κι εμείς κρατάγαμε ομπρέλα». Ας είναι καλά ο ΣΥΡΙΖΑ που διαλύεται!
Γιώργος Χατζηδημητρίου
Στον κύκλο του ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝ.ΑΛ. λέει, χωρίς να αποφεύγει τις κλίμακες της υπερβολής: «Δεν επέλεξα ποτέ τον λαϊκισμό, ούτε τις διχαστικές πολιτικές. Πάντα υπήρχε αντιπρόταση, σοβαρότητα, υπευθυνότητα. Και αυτό είναι για μένα η προίκα, τα γερά θεμέλια όπου θα συνεχίσουμε να οικοδομούμε την προσπάθειά μας για το μέλλον και είμαι σίγουρος ότι θα τελεσφορήσει».
Το κόμμα του, όπως εκτιμά, «έχει ξαναμπεί σε κυβερνητική τροχιά, παίζει ξανά ένα πολύ σημαντικό και πρωταγωνιστικό ρόλο στο πολιτικό σύστημα και πρέπει να επιβάλει ατζέντα». Προσπερνά αβασάνιστα την καταβαράθρωση του ΣΥΡΙΖΑ, όπου οφείλει την αναστήλωσή του, αλλά και τις απογοητευτικές του επιδόσεις στα αστικά κέντρα και στη νεολαία, που, αν μη τι άλλο, επιβάλλουν περίσκεψη. Σε πιο γήινους τόνους ο εκπρόσωπος του κόμματος Κώστας Τσουκαλάς ξεκαθαρίζει: «Εμείς δεν επαναπαυόμαστε, ούτε έχουμε έναν ηγεμονισμό ή μικρομεγαλισμό. Δεν πιστεύουμε ότι οι πολίτες είναι καταναλωτές και πως, όταν κουραστούν από ένα προϊόν, αυτοματοποιημένα θα πάνε σε ένα άλλο. Γι’ αυτό και έχουμε ξεκινήσει μια θετική ατζέντα με προτάσεις. Δεν είμαστε μια αντιπολίτευση η οποία λέει “όχι” χωρίς να προτείνει κάτι».
Βεβαίως, και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έκανε κάτι διαφορετικό. Συναινούσε και κατέθετε προτάσεις. Και ιδού τα χαΐρια του.
Στη Χαριλάου Τρικούπη αντιμετωπίζουν με σχετική ευκολία την ερασιτεχνική επίθεση φιλίας που εξαπέλυσε το Μαξίμου με προπομπό τον μηδαμινής πολιτικής αξιοπιστίας και σοβαρότητας Αδωνι Γεωργιάδη. Το γεγονός ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έβαλε μπροστά τον υπουργό Υγείας και τον άβγαλτο και πολιτικά άμαθο Π. Μαρινάκη να ρυμουλκήσουν το ΠΑΣΟΚ στα νερά μιας συναίνεσης χωρίς νόημα αποκαλύπτει, όπως σημειώνει η πολιτική αγορά, λειψή κατανόηση της πραγματικότητας και λειψανδρία ώριμων στελεχών να αναλάβουν πειστικά αυτό το εγχείρημα. Οπως επισημαίνει ο Τσουκαλάς, η κυβέρνηση δεν δικαιούται να ομιλεί για απουσία συναίνεσης από τη στιγμή που δεν έχει υιοθετήσει ούτε μια από τις κατά καιρούς προτάσεις του ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝ.ΑΛ. στη Βουλή. «Εμείς προτείνουμε συλλογικές συμβάσεις εργασίας, ενιαία αρχή καταναλωτή, έλεγχο στο ρεύμα, να πληρώσουν εκείνοι οι οποίοι αυτή τη στιγμή κερδοσκοπούν συγκεκριμένα πράγματα για το ιδιωτικό χρέος. Η κυβέρνηση μιλάει για συναίνεση. Συναίνεση, όμως, είναι, όταν σου προτείνουν κάτι, να μπορείς να συζητάς και να συνδιαμορφώνεις. Δεν είναι διαδικασία take it or leave it» λέει ο εκπρόσωπος του κόμματος.
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δίνουν μια εικόνα ενθαρρυντική. Για τη Χαρ. Τρικούπη, «η τάση αυτή τη στιγμή είναι ότι ο χώρος του κέντρου και οι μετριοπαθείς πολίτες έχουν πια μία εναλλακτική, αξιόπιστη επιλογή. Ο κόσμος αρχίζει να εμπιστεύεται και σε επίπεδο κυβερνησιμότητας το ΠΑΣΟΚ και τον Νίκο Ανδρουλάκη». Η επιστροφή στον χυλό του Κέντρου είναι μια βολική επιλογή όταν οι πολιτικές των κομμάτων μοιάζουν.