Τον δικό του γολγοθά, με την τυφλή σύζυγό του να βρίσκεται σε ιδιωτικό οίκο ευγηρίας, βιώνει εδώ και δύο χρόνια ο σπουδαίος πρωταγωνιστής του θεάτρου και του κινηματογράφου Δημήτρης Καλλιβωκάς.
- Από τον Νίκο Νικόλιζα
Ο 95χρονος πλέον ηθοποιός και ένας από τους μεγαλύτερους εν ζωή της χρυσής εποχής του κινηματογράφου, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας ζει το δικό του δράμα, με την πολυαγαπημένη του σύζυγο Ιωάννα, ανήμπορη καθημερινά, να τον προσμένει στο πλευρό της.
«Δυστυχώς, έχασε εντελώς το φως της και αναγκάστηκα να τη μεταφέρω σε ιδιωτικό οίκο ευγηρίας. Είναι εκεί περίπου δύο χρόνια προκειμένου να έχει τη φροντίδα που της αρμόζει» είναι τα πρώτα πονεμένα λόγια ενός πραγματικά ευγενή και τζέντλεμαν ηθοποιού, που μεγαλούργησε παίζοντας δίπλα σε ιερά τέρατα, διαγράφοντας μοναδική καριέρα σε όλα τα είδη της υποκριτικής τέχνης.
Για τους σκηνοθέτες και τις κινηματογραφικές εταιρίες ο Δημήτρης Καλλιβωκάς υπήρξε ο απόλυτος δευτεραγωνιστής και συνήθως στους ρόλους που υποδυόταν ήταν το «θύμα» μεταξύ δύο ανδρών και μιας γυναίκας. Στον κινηματογράφο τον συναντάμε σε περίπου 35 πρωτοκλασάτες εμπορικές ταινίες, ενώ στο θέατρο σε πάνω από 150 παραστάσεις με διθυραμβικές κριτικές. Αν και θα μπορούσε να παίξει σε περισσότερες ταινίες, ο ίδιος είχε προτιμήσει να είναι συνεχώς δίπλα στην πολυαγαπημένη του σύζυγο Ιωάννα, που γι’ αυτόν είναι τα πάντα. Για 55 ολόκληρα χρόνια το ζευγάρι δεν χώρισε ούτε μια μέρα. Εκείνος λάτρεψε την Ιωάννα του από την πρώτη στιγμή που την είδε να περνάει με το ποδήλατο έξω από το σπίτι του στην Κηφισιά.
«Σκεφτείτε ότι περίμενα πότε θα χωρίσει από τον πρώην σύζυγό της για να την κάνω δική μου γυναίκα. Η Ιωάννα είναι ο άνθρωπός μου σχεδόν όλη μου τη ζωή. Ποτέ δεν σκέφτηκα να κάνω οτιδήποτε με κάποια άλλη γυναίκα. Είναι αυτό που λένε το “έτερον ήμισυ”» λέει συγκινημένος, ενώ μας ενημερώνει πως όταν γράψουμε το κείμενο, θα της το διαβάσει, προκειμένου να χαρεί και εκείνη.
Παιδιά το ζευγάρι δεν απέκτησε. Ωστόσο ο ένας είχε δοθεί ολοκληρωτικά στον άλλον, με μια αγάπη που σπάνια βρίσκεις στον καλλιτεχνικό χώρο. «Σχεδόν κάθε μέρα παίρνω το μπαστουνάκι μου, ανεβαίνω στο αυτοκίνητο και πηγαίνω να τη δω. Ξέρετε τι χαρά που κάνει; Σαν να είναι παιδί» μας λέει και βουρκώνει από συγκίνηση. «Την κρατάω αγκαλιά, τη φιλάω περισσότερο από όσο τη φιλούσα όταν τα πρωτοφτιάξαμε, της χαϊδεύω τα μαλλιά και κάθομαι κοντά της ώρες ολόκληρες να μιλάμε για διάφορα» αναφέρει, δείχνοντας την τεράστια αγάπη που έχει για εκείνη. Αν και ο ίδιος, όπως λέει, θα ήθελε να την έχει στο πλευρό του τώρα που μεγάλωσαν και οι δύο, η μοίρα τής έπαιξε άσχημο παιχνίδι.
«Είναι πολύ άσχημο να μην έχεις το φως σου. Δεν μπορείς να συντηρηθείς και πρέπει να στηρίζεσαι πάνω στον άλλον άνθρωπο. Όμως κι εγώ πλέον, λόγω των κινητικών προβλημάτων, δεν μπορούσα να της παρέχω τη φροντίδα που της έπρεπε». Ο σπουδαίος ηθοποιός ωστόσο ούτε στιγμή δεν σταματάει να κάνει όνειρα ακόμα και για τον επόμενο χρόνο.
«Κάθε Πάσχα πηγαίνουμε στην Τήνο. Ακόμα και τυφλή που είναι πλέον, τη βάζω στο αυτοκίνητο και πηγαίνουμε, όπως κάναμε και όταν ήμασταν πιο νέοι. Η Ιωάννα είναι τα πάντα για μένα. Σκεφτείτε ότι είχα πάντα κατά νου πως θα “φύγω” εγώ πρώτος και δεν θα νιώσω τον πόνο του θανάτου της γυναίκας μου. Ο Θεός έχει άλλα πλάνα μέχρι στιγμής. Ποιος ξέρει όμως…» μονολογεί συγκινημένος.
Πηγή: Εφημερίδα Espresso
Άρχοντας, ευγενής και μεγάλος ηθοποιός. Τού εύχομαι τα καλύτερα, και στην γυναίκα του.
Αξέχαστος.