1. Ελιές στην Αρχαία Ελλάδα: Θεραπεία για την αντιμετώπιση της ακμής και την προστασία του δέρματος
Οι Έλληνες ισχυρίζονται ότι τα πρώτα ελαιόδεντρα φύτρωσαν στην Ελλάδα όταν η θεά Αθηνά φύτεψε στο έδαφος έναν σπόρο που αμέσως φύτρωσε σε μια όμορφη ελιά.
Οι αρχαίες Ελληνίδες βρήκαν πολλές φυσικές θεραπείες από τις ελιές, όπως η χρήση του ελαίου για προστασία από τις βλάβες από τον ήλιο στο δέρμα τους και το σύνθλιψη των φύλλων των ελαιόδεντρων για να φτιάξουν μια πάστα προσώπου ως μάσκα για το δέρμα. Η μάσκα βοήθησε στη θεραπεία της ακμής και άλλων δερματικών ερεθισμών.
2. Ντομάτες για την πρόληψη του καρκίνου του προστάτη
Ίσως όχι τόσο αρχαίο, αλλά ήδη από τον 15ο αιώνα, οι Έλληνες πίστευαν ότι η κατανάλωση μιας ντομάτας την ημέρα θα μείωνε τις πιθανότητες εμφάνισης καρκίνου του προστάτη στους άνδρες. Σίγουρα μια συμβουλή που αξίζει να σημειωθεί.
3. Παντζάρια για την αναιμία
Δεδομένου ότι το παντζάρι έχει υψηλή ποσότητα σιδήρου, οι αρχαίοι Έλληνες το χρησιμοποιούσαν για τη θεραπεία της αναιμίας και άλλων σχετικών παθήσεων του αίματος. Έτρωγαν τακτικά παντζάρια και θα έπιναν φρέσκο χυμό από παντζάρια για να βοηθήσουν στην αύξηση των επιπέδων των ερυθρών αιμοσφαιρίων.
4. Η συμβολή των Αρχαίων Ελλήνων σε μια πολύ συχνή ασθένεια
Οι αρχαίοι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν μόνο τη μέντα ως αρωματοθεραπεία λόγω του φρέσκου χαλαρωτικού αρώματός της, αλλά χρησιμοποιούσαν επίσης τη μέντα για την ανακούφιση από τις ημικρανίες και επίσης για την ανακούφιση από τους πόνους στο στομάχι.
5. Θεραπείες με αλκοόλ, μέλι και κανέλα για το κρυολόγημα και τη γρίπη
Οι αρχαίοι Έλληνες κατανάλωναν ένα αλκοολούχο ποτό που ονομαζόταν τσίπουρο. Θα πρόσθεταν λίγη κανέλα και μέλι για να απαλύνουν τα συμπτώματα του κρυολογήματος και της γρίπης. Αυτό εξακολουθεί να εφαρμόζεται σήμερα σε ορισμένα νοικοκυριά.
6. Τριγωνέλλα (Fenugreek) για παθήσεις του αναπνευστικού και διαβήτη
Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποίησαν για πρώτη φορά το βότανο που είναι γνωστό ως Τριγωνέλλα ως μέρος της τροφής των βοοειδών τους για να διεγείρει την πέψη των βοοειδών και των αλόγων τους.
Ο σοφός και καινοτόμος Ιπποκράτης είδε άλλες χρήσεις αυτού του βοτάνου και ενθάρρυνε τη χρήση του για τη θεραπεία αναπνευστικών προβλημάτων όπως ο βήχας και η φυματίωση.
Αναφέρεται επίσης χρησιμοποιήθηκε επίσης για τη θεραπεία σπάνιων περιπτώσεων διαβήτη στην αρχαιότητα.
7. Μάραθος για απώλεια βάρους και πόνους στις αρθρώσεις
Οι αρχαίοι Έλληνες έβλεπαν το μάραθο ως ένα φυσικό αποχρεμπτικό που χρησιμοποιήθηκε για την καταπολέμηση του ενοχλητικού βήχα.
Λαμβάνεται επίσης με τη μορφή τσαγιού από βότανα όπου βοηθούσε στην ενίσχυση της απώλειας βάρους, στην ανακούφιση από κράμπες και μια θεραπεία για πόνους μυών και αρθρώσεων.
8. Κύμινο για κολικούς
Το κύμινο ήταν ένα από τα πιο δημοφιλή και συμφέροντα μπαχαρικά στην αρχαία Ελλάδα.
Το μάσημα των σπόρων κύμινου χρησιμοποιήθηκε για να βοηθήσει στην εξουδετέρωση του σχηματισμού μετεωρισμού μετά την κατανάλωση πιάτων με φασόλια και οι σπόροι θεωρούνταν ως ένα από τα πιο αποτελεσματικά πεπτικά βοηθήματα στην αρχαιότητα.
9. Λιναρόσπορος για μείωση της χοληστερόλης
Χρησιμοποιούμενος τόσο συχνά στην αρχαιότητα όσο και στις μέρες μας, ο λιναρόσπορος βοηθά στην πέψη και στη μείωση των επιπέδων χοληστερόλης και ήταν ο αγαπημένος συνταγογραφούμενος θεραπευτής των αρχαίων Ελλήνων γιατρών.
10. Χρένο για λοιμώξεις του αναπνευστικού
Χρησιμοποιήθηκε στην αρχαιότητα για να βοηθήσει στην πρόληψη ασθενειών, κατά τους κρύους χειμερινούς μήνες, οι αρχαίοι Έλληνες έτρωγαν χρένο για να βοηθήσουν να απαλλαγούν από το υπερβολικό φλέγμα στους πνεύμονες και το αναπνευστικό σύστημα, όπως τα ιγμόρεια.
http://freeinquiry.gr/pro.php?id=484
Η πρώτη καταγεγραμμένη περίπτωση προληπτικής θεραπείας μέσω δύο βασικών φυσιοθεραπευτικών μεθόδων (διατροφή με ωμοφαγία και άσκηση) εμφανίζεται κατά την διάρκεια του Τρωικού Πολέμου, όπου ο σοφός ήρωας και στρατηγός των Αχαιών Παλαμήδης ο Ναυπλιεύς, λόγω του λοιμού που πλησίαζε στο στρατόπεδό του, άλλαξε την διατροφή των στρατιωτών του με αποτέλεσμα την κατάσταση ανοσίας: «Ο Παλαμήδης ήταν αυτοδίδακτος και, όταν πήγε στον Κένταυρο Χείρωνα, ήταν ήδη σοφός και γνώριζε περισσότερα από εκείνον» (παρ. 708). Κάποια στιγμή αντιλήφθηκε, ότι κάποια επιδημία λοιμού πλησίαζε τις ακτές της Μικράς Ασίας: «Είπε στον Οδυσσέα: “Εμείς οι Έλληνες πρέπει να φροντίσουμε μόνοι μας τους εαυτούς μας, διότι πρέπει όσοι σκοπεύουν να προφυλαχθούν από επιδημίες να τρέφονται ελαφρά και να γυμνάζονται καθημερινά. Ιατρική βέβαια δεν κατέχω, όμως με την σοφία που διδάχθηκα όλα γίνονται κατανοητά.” Με τα λόγια τούτα εμπόδισε την αγορά κρεάτων και τους είπε να μην χρησιμοποιούν τις στρατιωτικές τροφές. Φρόντισε δε οι στρατιώτες του να τρέφονται με ξηρούς καρπούς, άγρια φρούτα και λαχανικά και όλοι υπάκουσαν, διότι ο,τι έλεγε ο Παλαμήδης το θεωρούσαν θεόσταλτο και με ισχύ χρησμού. Πράγματι η επιδημία που προέβλεψε παρουσιάσθηκε πρωτίστως στις πόλεις του Ελλησπόντου, καθώς λένε, και μετά ενέσκηψε και στο Ίλιον. Απ’ τους Έλληνες όμως δεν προσέβαλε σχεδόν κανέναν, παρ’ όλο που είχαν το στρατόπεδό τους σε μολυσμένη περιοχή.» (Φιλόστρατος, «Ηρωικά», παρ. 712.) Βλέπουμε εδώ τις δύο βασικές αρχές της Φυσιοθεραπευτικής, την πρόληψη της επιδημίας του λοιμού και την κατάσταση ανοσίας μέσω της διατροφής με ωμές «ζωντανές» τροφές, πάντοτε σε συνδυασμό με την καθημερινή άσκηση. Ωμοφαγία και άσκηση αποτελούν δύο βασικές φυσικές μεθόδους πρόληψης της Φυσιοθεραπευτικής.»
Οι Γενετιστές Καθηγητές του ΑΠΘ, (όπως είπε ο Καθηγητής κ Γενετιστής, κ Αθ Τσαυτάρης στην ΕΡΤ3, (κ οι οποίοι δεν είναι αντιεμβολιαστές,) είπε, πως ανακάλυψαν στο ΑΠΘ ότι οι κορωνοιοί κι οι ι ο ί γ ε ν ι κ ό τ ε ρ α, γεννιούνται σε Όξινο περιβάλλον, κ π ε θ α ί ν ο υ ν σε Α λ κ α λ ι κ ό περιβάλλον, (πχ αλκαλική διαβίωση, κι α λ κ α λ ι κ ή διατροφή κλπ, μη όξινη δηλ), κ δεν ξανακούστηκε τίποτε από τότε στα ΜΜΕ, ν αδειάσουν κ τα Νοσοκομεία έτσι, διότι ως γνωστόν, συμβάλει κ πολύ, γενικότερα, στην π ρ ό λ η ψ η ασθενειών αυτή η Αλκαλική διατροφή..