Ο κ. Γιώργος (κατά περίπτωση και Τζορτζ) Πιτσιλής, διοικητής της ΑΑ∆Ε, ζει αυτή την περίοδο αυτό που ο Βίκτωρ Ουγκώ θεωρούσε το άπαν για να είναι κάποιος ευτυχισµένος: «Η µεγαλύτερη ευτυχία είναι η πεποίθηση ότι µας αγαπούν». Στην περίπτωση Πιτσιλή το σηµαντικό είναι ότι τον αγαπά πλέον ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πράγµα που τον κάνει ευτυχισµένο. Μέχρι πριν από µερικούς µήνες ο Τζορτζ Πιτσιλής ετοιµαζόταν για την έξοδο από την ΑΑ∆Ε και το έδειχνε κιόλας. Υπέγραφε διάφορες συµβάσεις που για τους δικούς του λόγους έπρεπε να υπογράψει προτού φύγει και περαίωνε εκκρεµότητες που πάλι κατά τη δική του άποψη έπρεπε να τελειώνουν. Ανάµεσα σε αυτά ήταν και οι φωτογραφικοί διαγωνισµοί, υψηλού κόστους, µε τους οποίους η ΑΑ∆Ε νοίκιαζε διάφορα κτίρια για να στεγάσει τις υπηρεσίες της.
Μόνο τα πράγµατά του δεν είχε µαζέψει από την αρχή όταν ο Κωστής Χατζηδάκης, ο οποίος διέδιδε ότι δεν υπάρχει περίπτωση ανανέωσης της θητείας του Πιτσιλή, ανακοίνωσε ότι συνεχίζει κανονικά το έργο του.
Ετσι λοιπόν ο κ. Πιτσιλής µπορεί πλέον να απολαµβάνει όλες τις πολυτέλειες στο ειδικά διαµορφωµένο γραφείο του, που φρόντισε να ενοικιαστεί στην Πειραιώς και να µεταβαίνει προς το διπλανό κτίριο, πρώην mall, όπου χύδην είναι τοποθετηµένοι οι υπάλληλοι της ΑΑ∆Ε, µέσω ειδικής γέφυρας. Η «γέφυρα του πρίγκιπος» όπως σκωπτικά την αποκαλούν οι υπάλληλοι, δεν είναι τυχαίος χαρακτηρισµός και µάλλον αυτοί ξέρουν καλύτερα.
Ο Πιτσιλής έχει δηµιουργήσει ένα κράτος εν κράτει. Αποφασίζει, διατάζει, τοποθετεί ο ίδιος τα στελέχη, έχει αποκλείσει τα αξιοκρατικά κριτήρια και δεν ελέγχεται από κανέναν. Τα roof gardens και οι πολυτελείς κατασκευές στα νέα γραφεία είναι απλώς η ταράτσα στο µεγαλοπρεπές οικοδόµηµα του τσαρισµού του. Το κράτος του Πιτσιλή είναι διεφθαρµένο και έχει την πλήρη ευθύνη γι’ αυτό.
Η ΑΑ∆Ε, οι εφορίες για να το πούµε απλά, στη συνείδηση του κόσµου είναι το πιο διεφθαρµένο σύστηµα. Οσο αποτελούν φορείς είσπραξης, άλλο τόσο είναι και εργαλεία εκβιασµών των πολιτών και των επιχειρήσεων. Χιλιάδες καταγγελίες υπάρχουν στην ΑΑ∆Ε για τα στελέχη της που εκβιάζουν επιχειρηµατίες, διακινούν µαύρο χρήµα και καταστρέφουν ανθρώπους. Οι καταγγελίες αυτές αντί να διοχετευτούν στην εισαγγελία για έρευνα µε όλα τα µέσα (παρακολουθήσεις τηλεφώνων, κατάσχεση ηλεκτρονικών µέσων, έρευνες σε σπίτια), περνάνε από «εσωτερικό έλεγχο» για να καταλήξουν όλοι αθώοι.
Ολες οι δηµόσιες εµφανίσεις του Πιτσιλή συνοδεύονται από κοινότοπες οµιλίες για το έργο της ΑΑ∆Ε και τα έσοδα. ∆εν υπάρχει ούτε µία αναφορά στα µέτρα που θα πάρει για να αντιµετωπίσει τη διαφθορά στο βασίλειό του.
Κάθε µέρα µεθοδεύονται εκατοντάδες έλεγχοι, οι οποίοι δεν πληρούν τα κριτήρια προτεραιοποίησης που προβλέπει ο νόµος, για να ελεγχθούν και να εκβιαστούν επιχειρηµατίες. Εχουν φτάσει σε σηµείο να χαλκεύουν ή να αποκρύπτουν στοιχεία, όπως έκαναν στον φορολογικό έλεγχο του Documento, και στη συνέχεια ακόµη και όταν κάποιος προσφύγει στη ∆ιεύθυνση Επίλυσης ∆ιαφορών, αυτή επίτηδες δεν ελέγχει την υπόθεση, αλλά αφήνει να οδηγηθεί ύστερα από χρόνια στα δικαστήρια. Οποιος τα βάλει µε τη µαφία της ΑΑ∆Ε ρίχνεται τσιµεντωµένος στο λιµάνι της οικονοµικής καταστροφής. Φυσικά ο Τζορτζ Πιτσιλής και γνωρίζει (έχουν υπάρξει δηµοσιεύµατα αλλά και δηµόσιες καταγγελίες εφοριακών) και επιτρέπει τη λειτουργία του εκβιαστικού συστήµατος. Επειδή αυτή η λειτουργία δεν αφορά το δηµόσιο συµφέρον και τα έσοδα του κράτους, προφανώς θα έχει άλλες, αδιόρατες ωφέλειες.
∆εν είναι τυχαίο ότι όλες οι υποθέσεις διαφθοράς µε στελέχη της ΑΑ∆Ε που εξιχνιάζονται είναι υποθέσεις που έχουν καταγγελθεί στην αστυνοµία και αποκαλύπτονται ύστερα από έλεγχο της ∆ιεύθυνσης Εσωτερικών Υποθέσεων µε τη χρήση σύγχρονων µέσων. Οι δύο πρόσφατες υποθέσεις µε τα κυκλώµατα εφοριακών στη Χαλκίδα και την Κέρκυρα, παρότι είχαν καταγγελθεί στην ΑΑ∆Ε, κουκουλώθηκαν. Βγήκαν στην επιφάνεια όταν τα θύµατα αναγκάστηκαν να απευθυνθούν στην αστυνοµία για να σπάσουν το τείχος της συγκάλυψης.
Η αυτοκρατορία του Πιτσιλή άρχισε να δοµείται το 2017 επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. ∆ύο πολύ σοβαρά στελέχη της Γενικής Γραµµατείας ∆ηµοσίων Εσόδων τότε, ο Φώτης Κουρµούσης και ο Ηλίας Ξηρουχάκης, απορρίφθηκαν σε συνεδρίαση στο Μέγαρο Μαξίµου (συµµετείχαν οι Αλέξης Τσίπρας, Ευκλείδης Τσακαλώτος, Τρύφωνας Αλεξιάδης, Γιώργος Χουλιαράκης, Γιώργος Σταθάκης και Γιάννης ∆ραγασάκης) για να αναλάβει την ΑΑ∆Ε ο Γιώργος Πιτσιλής, ένας άγνωστος δικηγόρος του γραφείου Φορτσάκη – Μυλωνογιάννη – ∆ιακόπουλου. Παρότι τα βιογραφικά των δύο ανταγωνιστών του ήταν πολύ πιο δυνατά, επιλέχθηκε για τη θέση του διοικητή ο σχετιζόµενος µε τη Ν∆ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη Γιώργος Πιτσιλής. Εχει σηµασία ότι προκειµένου να απορριφθούν οι Κουρµούσης και Ξηρουχάκης κάποιοι στη σύσκεψη επικαλέστηκαν δήθεν πληροφορίες της ΕΥΠ για την… ακαταλληλότητά τους. Και οι δύο ωστόσο ανέλαβαν αργότερα στελεχικές θέσεις στο ΤΧΣ ως οι πιο κατάλληλοι. Τα περί πληροφοριών ήταν το βρόµικο κόλπο για να επιλεγεί ο άγνωστος, αλλά γνωστός σε κάποιους, Πιτσιλής.
Πριν από την επιλογή Πιτσιλή, στη γνωστή συνάντηση των «θεσµών» µε τους οικονοµικούς υπουργούς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στο Hilton, υπήρχαν δύο προτάσεις για την υπηρεσία που θα αναλάµβανε τα έσοδα του κράτους. Η µία ήταν να συσταθεί ανεξάρτητη γραµµατεία εσόδων στο υπουργείο Οικονοµικών και η άλλη να δηµιουργηθεί µια ανεξάρτητη αρχή. Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος πρότεινε και αποφασίστηκε να δηµιουργηθεί ανεξάρτητη αρχή. Πίσω από τον παραπλανητικό τίτλο της ανεξάρτητης αρχής κρυβόταν το σχέδιο για τη δηµιουργία ενός ανέλεγκτου και ανεξέλεγκτου µηχανισµού, που σήµερα λειτουργεί σαν µαφία.
Στο ξεκίνηµα της θητείας του ο Γ. Πιτσιλής επιχείρησε να σταµατήσει τους ελέγχους για Siemens, λίστα Λαγκάρντ και λίστα Μπόργιανς (οι δύο λίστες είχαν δοθεί επισήµως από Γαλλία και Γερµανία για να εντοπιστούν οι Ελληνες φοροφυγάδες), χαρακτηρίζοντας τους συγκεκριµένους ελέγχους χαµηλής αποδοτικότητας. Στη συνέχεια, έπειτα από µεθοδεύσεις, σταµάτησε τους ελέγχους, αφού έκανε ερµηνεία απόφασης του ΣτΕ για να φανεί ότι δεν υπήρχε δικαίωµα ελέγχου επειδή είχε παρέλθει η πενταετία.
Από την εποχή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ακόµη έπρεπε µε βάση τις απαιτήσεις των «τροϊκανών» να παρθούν µέτρα για την αντιµετώπιση του λαθρεµπορίου καυσίµων. Η Ευρώπη απαιτούσε ένα τριπλό σύστηµα µέτρων µε έλεγχο εισροών – εκροών στα διυλιστήρια, τοποθέτηση συστήµατος GPS στα βυτιοφόρα και µοριακή ιχνηθέτηση. Το τρίτο µέτρο µπορούσε να αποδείξει ανά πάσα στιγµή από πού προερχόταν το λαθραίο πετρέλαιο µε µοριακή ανάλυση. Ως σήµερα η ΑΑ∆Ε του Πιτσιλή εµφανίζει ως πάταξη του λαθρεµπορίου τον έλεγχο των πρατηρίων βενζίνης.
Εδώ και µέρες συνδικαλιστικές ενώσεις εφοριακών καταγγέλλουν ανοιχτά την απόλυτη εξουσία Πιτσιλή όπως εκφράζεται σε όλη τη λειτουργία της ΑΑ∆Ε. Για όποιον έχει πιθανώς αµφιβολίες υπάρχει ένα περιστατικό άκρως εξευτελιστικό για την κυβέρνηση. Στις 16 Σεπτεµβρίου 2024 ο διοικητής της ΑΑ∆Ε έθεσε προς διαβούλευση το Σχέδιο ∆ιακήρυξης ∆ιαγωνισµού για την ανάθεση τµήµατος του φορολογικού έργου σε ιδιώτες. Ενα µήνα µετά, στις 15 Οκτωβρίου, ο υπουργός Οικονοµικών Κωστής Χατζηδάκης έκανε τη σχετική ανακοίνωση του µέτρου. Για να µην υπάρχει καµία αµφιβολία για το ποιος κάνει κουµάντο και πόσες πιτσιλιές έχουν οι κυβερνήσεις επί Πιτσιλή. Προτού χτίσει τη «γέφυρα του πρίγκιπος» που τον οδηγεί στα ιδιαίτερα δώµατά του στην ΑΑ∆Ε, ο Πιτσιλής είχε ρίξει γέφυρες παντού.
Το έτος 2017 λοιπόν με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η αυτοκρατορία του Πιτσιλή άρχισε να δομείται, που σημαίνει ότι η ακολουθούσαν εντολές και υποδείξεις, η από άσκηση ισχυρής πίεσης δεν είχαν δεύτερη επιλογή, η ο εμπαιγμός προς τον λαό καλά κρατεί.
Μια περισσότερη προσεκτική ματιά και στο σήμερα προβλέπουν να έχουν τοποθετήσει σε θέσεις κλειδιά δικά τους πρόσωπα. Όπου αποτυγχάνουν χρησιμοποιούν τρόπους παραπλανητικούς, αναβολές, επανατοποθετήσεις κ.ο.κ.
Με άλλα λόγια στη χώρα μας παίζεται διαρκώς ένα παιχνίδι εξουσίας εις βάρος του πολίτη με διάφορα τεχνάσματα.
Αυτό επομένως που πιθανόν προσφέρει κάποιες έστω ελάχιστες μεταβολές εξαρτάται από την εξωτερική πίεση όπως διαμορφώνεται αλλά δεν έχει δώσει για την ώρα σημεία ορατά και έντονα.
Ασφαλώς και μια δεύτερη ματιά πολύ πιθανόν τα απωθημένα της υπεροχής, της εξάρτησης, του εκβιασμού αφού τα όρια έχουν περάσει σε στάδιο εκτός ελέγχου,
υπάρχει δυνατότητα να επιστρέψουν ενάντια σε όλες αυτές τις τακτικές και σε όλους όσους τις εμπνεύστηκαν, τις επέβαλλαν, τις έκαναν χρήση για πολλά χρόνια
με το αζημίωτο προς ίδιον όφελος.
Ως χώρα ανήκω μεν στη Δύση, αλλά ως οικονομία που θα κτυπήσουμε πόρτα με
τα δεδομένα όπως προκύπτουν, αλλά που ουδόλως αναφορά για την ώρα μήπως και ο πολίτης τολμήσει και σηκώσει ανάστημα.
Και στη περίπτωση που ο ψεύτης βοσκός αποδειχθεί ως πραγματικό γεγονός, ο λύκος και εάν επιτεθεί από ρημαγμένη χώρα σε πλήρη άφθονα, από γεμάτα ταμεία τι, πως, από που?
Ωραίες οι γέφυρες προσφέρουν θέαμα, διευκολύνουν στην πρόσβαση, κερδίζουν στο χάσιμο χρόνου. Αλλά από άποψη συντήρησης και διάρκεια ύπαρξης τι καιρούς αρμενίζουμε, ως προς τις λύσεις που απαιτούνται και σε καμία περίπτωση δεν παρακάμπτονται?