Το 1862 ξεκίνησαν αρκετά επαναστατικά κινήματα, με στόχο την ανατροπή του βασιλιά Όθωνα από την εξουσία της Ελλάδας. Στο Ναύπλιο, στην Σαντορίνη, στην Ύδρα και στην Μεσσηνία ο Όθων δεν ήταν αρεστός και στις αρχές Οκτωβρίου μαζί με την Αμαλία έφυγαν από το παλάτι, με σκοπό να επισκεφθούν την Πελοπόννησο, έτσι ώστε να ακούσουν τα αιτήματα των πολιτών και να κοπάσει ο θόρυβος γύρω από την αγανάκτηση του λαού.
Ωστόσο, στις 10 Οκτωβρίου ξέσπασαν διαδηλώσεις σε πολλά μέρη της Ελλάδας με αποκορύφωμα εκείνη στην Αθήνα. Το βασιλικό ζεύγος έμεινε στο πολεμικό πλοίο «Αμαλία», ενώ οι Μεγάλες Δυνάμεις τούς συμβούλευαν να αναχωρήσουν αμέσως. Ο Όθων και η Αμαλία εγκατέλειψαν την Ελλάδα στις 23 Οκτωβρίου με το αγγλικό πολεμικό «Σκύλλα». Κατέφυγαν στο Μόναχο και αργότερα στη Βαμβέργη, αλλά ο Όθων δεν παραιτήθηκε επίσημα από τον θρόνο.
Το τελευταίο διάγγελμα του βασιλιά Όθωνα προς τον ελληνικό λαό, λίγο πριν από την αναχώρησή του από την χώρα, ανέφερε: «Έλληνες! Πεπεισμένος ότι μετά τα τελευταία συμβάντα, άτινα έλαβον χώραν εις διάφορα μέρη του Βασιλείου και ιδίως εις την Πρωτεύουσαν, η περαιτέρω εν Ελλάδι διαμονή μου κατά την στιγμήν ταύτην ηδύνατο να φέρη τους κατοίκους αυτής εις ταραχάς αιματηράς και δυσκόλους να καταβληθώσιν, απεφάσισα ν’ αναχωρήσω εκ του τόπου τούτου, τον οποίον ηγάπησα και εισέτι αγαπώ, και προς την ευημερίαν του οποίου από τριακονταετίας σχεδόν ούτε φροντίδων, ούτε κόπου εφείσθην. Αποφεύγων πάσαν επίδειξιν, είχον προ οφθαλμών μόνον τα αληθή της Ελλάδος συμφέροντα και πάσαις δυνάμεσι προσεπάθησα να προαγάγω την υλικήν και ηθικήν αυτής ανάπτυξιν, επιστήσας ιδίως την προσοχήν μου εις την αμερόληπτον της δικαιοσύνης απονομήν. Οσάκις δε επρόκειτο περί των κατά του προσώπου μου πολιτικών εγκλημάτων, έδειξα πάντοτε μεγίστην επιείκειαν και λήθην των πεπραγμένων. Επιστρέφων εις την γήν της γεννήσεώς μου, λυπούμαι αναλογιζόμενος τας συμφοράς, υφ’ ών επαπειλείται η προσφιλής μου Ελλάς εκ της νέας πλοκής των πραγμάτων, και παρακαλώ τον εύσπλαχνον Θεόν ν’ απονέμη πάντοτε την χάριν Του εις τας τύχας της Ελλάδος».
Μετά από περίοδο μεσοβασιλείας, ο ελληνικός θρόνος δόθηκε στον Δανό πρίγκιπα Γεώργιο. Αναγορεύτηκε βασιλιάς των Ελλήνων ως Γεώργιος Α’.