Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς, χωρίς τη Χαμάς, για εκεχειρία, αφού η Ειρήνη κείται μακράν, συνεχίζονται.
Τώρα τι σόι διαπραγματεύσεις να είναι αυτές…ο θεός κι η ψυχή τους, με δεδομένο το ότι ένας εκ των συνομιλητών κάνει…το «σπασμένο τηλέφωνο». Ας είναι μήπως και υπάρξει κάποια κατάληξη αυτών.
Λέμε μήπως, διότι όλος ο κόσμος γνωρίζει πως υπήρξαν συνομιλίες με κατάληξη, και κατά την εκτέλεση της ληφθείσας απόφασης, κοντά στο μέσον της ανταλλαγής των ομήρων, υπήρξε διακοπή με απόρριψη της εκτέλεσης των συμφωνιών εκ μέρους της Χαμάς, λόγω του ότι …κανένας δεν κατάλαβε τι να ήταν αυτό! Και αυτό το άγνωστο ίσως σήμερα να συζητούν στο Κάιρο οι συνομιλητές με συγκρατημένη αισιοδοξία ως αυτό διαρρέεται προς τα έξω. Είναι όμως «φως φανάρι» το ότι κάποιος παρέσυρε την Χαμάς πείθοντας την ηγεσία της πως κερδίζει περισσότερα από την μη λύση, παρά από την όποια λύση, παίζοντας το χαρτί των ομήρων, και αυτός ο «κάποιος» στο παρασκήνιο ευρισκόμενος παίζει κυρίως το ατομικό του, και παραμερισμένο, «χαρτί» που δεν είναι τίποτε άλλο από το δικό του συμφέρον. Ας τον βρουν, αφού αυτό δεν είναι και τόσο δύσκολο να τον εντοπίσουν. Είναι αυτός που εξόπλιζε την Χαμάς για μήνες ολόκληρους πριν πραγματοποιήσει την τρομοκρατική επίθεση στο Ισραήλ. Είναι ο ίδιος που έσφιγγε το χέρι του Νετανιάχου λίγες εβδομάδες πριν την επίθεση. Είναι ο Τούρκος.
Αυτός είναι και ο λόγος που οι Ιρανοί ακόμα συσκέπτονται για τα αντίποινα κατά Ισραήλ. Δεν υπάρχει άλλος.