Γράφει ο Πάνος Ν. Αβραμόπουλος
Ας αποδράσουμε για λίγο από την πεζή μας καθημερινότητα και ας έλθουμε στο λαμπερό και γεμάτο φως ελληνικό πολιτισμικό καλοκαίρι, με την υπόμνηση μιας έξοχης ηθικά καλλιτεχνικής μας φυσιογνωμίας, που με την αξεπέραστη δωρική, μπάσα φωνή της και το αδαμάντινο συνάμα ήθος της, έχει σφραγίσει σε συναυλίες και όχι μόνο, μερικές από τις ωραιότερες καλοκαιρινές στιγμές μας. Μιλώ για τον σπουδαίο μας τραγουδιστή της ρωμιοσύνης ΛΑΚΗ ΧΑΛΚΙΑ. Τον επικό Λάκη Χαλκιά, που πολλές φορές η γεμάτη ρώμη και ηθική ένταση φωνή του, θαρρείς πως έβγαινε από τα ομηρικά έπη !Τον αγαπημένο μας Λάκη, που αγκάλιασε φωνητικά, τη δημοτική και έντεχνη λαϊκή μας μουσική, σκίζοντας στην κυριολεξία τα ουράνια, με την μοναδική φωνή του και μας προξέ-νησε αμέτρητες φορές, ηθική έξαρση και ανείπωτη ηθική αγαλίαση στην ψυχή. Ο Λάκης Χαλκιάς όμως δεν είναι απλά ένας έξοχος ερμηνευτής, αλλά ένας ιεροφάντης της σύγχρονης καλλιτεχνικής μας δημιουργίας, που έχει διεισδύσει βαθιά στα άδυτα της ποίησης, της μουσικής και της σύνθεσης. Ενώ το όνομά του είναι συνώνυμο του ήθους, της ευπρέπειας και του άκρατου σεβασμού στην καλλιτεχνική μας δημιουργία. Για αυτό έχει αγαπηθεί σαν λαϊκό σύμβολο ο Λάκης και έχει ταυτίσει τα εμπνευσμένα καλλιτεχνικά του βήματα, με την δύναμη, το ήθος και την αυθεντικότητα της μοναδικής ελληνικής λαϊκής ψυχής.
Τον φέρνω στο μυαλό μου σήμερα, μετά από αρκετές πολιτισμικές συνεργασίες που είχα μαζί του, σε συναυλίες και άλλα δρώμενα, όπως και με τον πολύ αξιόλογο και μουσικά πολυδύναμο αδελφό του, κατά την τετράχρονη σχεδόν θητεία μου στο Διοικητικό Συμβού-λιο του ΟΠΑΝΔΑ (Οργανισμός Πολιτισμού Αθλητισμού Νεολαίας Δήμου Αθηναίων) – μάλιστα ο αδελφός του υπήρξε και Αρχιμουσικός των Μουσικών Συνόλων του Δήμου Αθηναίων- όπου και καταστρώσαμε και υλοποιήσαμε μοναδικές σε ήθος και ποιότητες μουσικές εκδηλώσεις. Έκτοτε μας συνδέει μια ανυπόκριτη και άθραυστη στο χρόνο φιλία, με τον κορυφαίο της δημοτικής και έντεχνης λαϊκής μας μουσικής Λάκη Χαλκιά, για την οποία είμαι πολύ περήφανος !!!
Και ας τραγουδήσουμε μαζί τώρα, το αξεπέραστο τραγούδι του που έχει σμιλεύσει την ανθρωπιά, την ψυχή και την ηθική ευαισθησία όλων μας, σε στίχους Γιώργου Σκούρτη και μουσική του μεγάλου επίσης Γιάννη Μαρκόπουλου «Η ΦΑΜΠΡΙΚΑ» ή «Είμαι το Νούμερο 8», όπως το αποτύπωσε το λαός μας.
Λάκη σε ευχαριστούμε για όλα. Προπαντός γιατί με το ήθος και την καλλιτεχνική σου μεγαλοσύνη, ανέδειξες και πρόβαλλες στην Ελλάδα και το εξωτερικό όσο λίγοι δημιουργοί, το μεγαλείο και την αυθεντικότητα της αθάνατης ελληνικής ψυχής.
Η φάμπρικα δε σταματά
δουλεύει νύχτα μέρα
και πώς τον λεν το διπλανό
και τον τρελό τον Ιταλό
να τους ρωτήσω δεν μπορώ
ούτε να πάρω αέρα
Δουλεύω μπρος στη μηχανή
στη βάρδια δύο δέκα
κι από την πρώτη τη στιγμή
μου στείλανε τον ελεγκτή
να μου πετάξει στο αυτί
δυο λόγια νέτα σκέτα
Άκουσε φίλε εμιγκρέ
ο χρόνος είναι χρήμα
με τους εργάτες μη μιλάς
την ώρα σου να την κρατάς
το γιο σου μην το λησμονάς
πεινάει κι είναι κρίμα
Κι εκεί στο πόστο μου σκυφτός
ξεχνάω τη μιλιά μου
είμαι το νούμερο οχτώ
με ξέρουν όλοι με αυτό
κι εγώ κρατάω μυστικό
ποιο είναι τ’ όνομά μου
*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι M.Sc Δ/χος Μηχανικός Ε.Μ.Π., μέλος ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ
www.panosavramopoulos.blogspot.gr