Αποσύρει λοιπόν και επίσημα ο Μπάιντεν την υποψηφιότητα του από την διεκδίκηση μιας νέας θητείας στον Λευκό Οίκο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή η παραίτηση είναι αποτέλεσμα αφόρητων πιέσεων για την διάσωση της διαφαινόμενης διάσπασης των Δημοκρατικών, και μέχρι εκεί.
Πρώτος ο Ομπάμα χαιρέτισε την απόφαση Μπάιντεν δηλώνοντας ταυτόχρονα και την μη στήριξη, εκ μέρους του, της ανάθεσης του χρίσματος στην αντιπρόεδρο Χάρις από τον απερχόμενο Πρόεδρο των ΗΠΑ, προτείνοντας έτσι την Μισέλ χωρίς να το πεί. Ακόμα.
Ως εκ των ως άνω λοιπόν συνάγεται το ότι η ζυγαριά άλλαξε μετατοπίζοντας έτσι το «ηλικιακό βάρος» στους ώμους του Τραμπ, που δεν είναι δα και «μικρός» ως μπούμεραγκ, και αυτό είναι το ένα.
Το άλλο είναι το ότι οι Δημοκρατικοί τώρα πρέπει να τρέξουν, νικώντας τον χρόνο που χάθηκε, για να προλάβουν την γεφύρωση των μεταξύ τους διαφορών μέχρι το Συνέδριο εκλογής/ονομασίας του νέου υποψήφιου, που δεν θα έχει τον χρόνο τον πολύ για να γνωριστεί καλά από τον λαό, του κόμματος για την Προεδρία.
Δεν θα είναι καθόλου εύκολο όντας μακριά από την «φρέσκια» βούληση των ψηφοφόρων του κόμματος, στους οποίους δεν τους δόθηκε η δυνατότητα εκλογής/αποστολής εκλεκτόρων προς ψήφιση του νέου υποψήφιου, σε αντίθεση με τους Ρεπουμπλικανούς, που όχι μόνο το δείχνουν, αλλά και είναι συμπαγείς. Άρα;