«Η Ανατολική Μεσόγειος είναι μια θαλάσσια λεκάνη που αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη σημασία όχι μόνο για την Τουρκία αλλά και για τις περιφερειακές χώρες και άλλες παγκόσμιες δυνάμεις στην ιστορική διαδικασία και κατέχει εξαιρετικά σημαντική θέση για το μέλλον της χώρας μας με τη γεωπολιτική και γεωστρατηγική της θέση», γράφει στα τουρκικά media η αρθρογράφος Αϊσά Τόλα.
Επιπλέον, δεδομένου ότι φιλοξενεί τη θυγατρική χώρα Κύπρο, αφορά άμεσα τα μελλοντικά σχέδια της Τουρκίας όσον αφορά τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων που περιέχει, όπως τονίζει με ιδιαίτερο τόνο.
Ταυτόχρονα, η λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου, που από πολλούς ιστορικούς αποκαλείται η περιοχή «Εύφορη Ημισέληνος», υπήρξε επίσης το σκηνικό σημαντικών πολέμων στην ιστορία.
Όπως βλέπει η τουρκική ηγεσία τα “δικαιώματά της’ στην Ανατολική Μεσόγειο διαγράφοντας τα νόμιμα δικαιώματα της Κύπρου και της Ελλάδας
Ο λόγος για αυτό είναι η επιθυμία των πολιτισμών να είναι ισχυροί και ανώτεροι στην περιοχή κυριαρχώντας στην Ανατολική Μεσόγειο και στην Κύπρο.
Εκτός από την Τουρκία και την Κύπρο, η ελληνοκυπριακή διοίκηση της Κύπρου, η Ελλάδα, η Ιταλία, ο Λίβανος, η Παλαιστίνη, το Ισραήλ, η Τυνησία, η Λιβύη και η Συρία έχουν σύνορα με την Ανατολική Μεσόγειο.
Ωστόσο, τα περισσότερα από τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων που καθιστούν τη λεκάνη σημαντική είναι συγκεντρωμένα γύρω από το νησί της Κύπρου.
Αν και οι χώρες της περιοχής έχουν πραγματοποιήσει δραστηριότητες εξερεύνησης και γεώτρησης κατά καιρούς με την ανακάλυψη κοιτασμάτων υδρογονανθράκων από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, δεν έχει ακόμη υπογραφεί συμφωνία.
Δεδομένου ότι η Τουρκία είναι ένας τεράστιος εξαγωγέας φυσικού αερίου, η ικανότητά της να χρησιμοποιεί τους δικούς της φυσικούς πόρους σε αυτή τη λεκάνη είναι εξαιρετικά σημαντική καθώς επηρεάζει άμεσα τα μελλοντικά αναπτυξιακά σχέδια.
Από την άλλη πλευρά, η επιθυμία της Τουρκίας να ελέγξει τις ευρωπαϊκές ενεργειακές γραμμές, που θα της επιτρέψει να γίνει ενεργειακή βάση, είναι ένας από τους στόχους της.
Γνωρίζοντας ότι αυτό θα κάνει την Τουρκία μια αδιαμφισβήτητη περιφερειακή δύναμη, η Ελλάδα, η Αίγυπτος, η ελληνοκυπριακή διοίκηση και το Ισραήλ προσπαθούν να αποκλείσουν την Τουρκία κάνοντας τα δικά τους σχέδια ως εναλλακτική σε αυτήν την ενεργειακή γραμμή.
Το αυθαίρετο τουρκολιβυκό μνημόνιο που αγνοεί τελείως την ελληνική αποκλειστική οικονομική ζώνη
Η Τουρκία από την άλλη αποφάσισε να ενισχύσει τη θέση της στην περιοχή κάνοντας συμφωνία ΑΟΖ με τη Λιβύη.
Είναι γνωστό ότι, εκτός από περιφερειακούς παράγοντες, για την περιοχή ενδιαφέρονται οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Γαλλία και η Κίνα.
Αυτό και μόνο αρκεί για να εξηγήσει πόσο σημαντική περιοχή είναι η Ανατολική Μεσόγειος.
Για το λόγο αυτό, έχει γίνει ζήτημα εθνικής ασφάλειας για την Τουρκία.
Η Τουρκία βλέπει επίσης την Ανατολική Μεσόγειο ως πρώτη γραμμή άμυνας έναντι απειλών από το νότο.
Το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο για την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και Καταθέσεις Ενέργειας (από το τουρκικό δημοσίευμα)
Ως αποτέλεσμα, η κατανομή των ενεργειακών αποθεμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο έχει καταστεί ένα από τα σημαντικότερα ενεργειακά πολιτικά προβλήματα του κόσμου, με τη συμμετοχή πολλών παγκόσμιων παραγόντων.
Η κατανομή αυτών των ενεργειακών αποθεμάτων είναι εξίσου σημαντική με την κοινή χρήση.
Η Τουρκία βρίσκεται σε σωστή και πλεονεκτική θέση και στα δύο θέματα. Για να πραγματοποιήσει αυτό το δικαίωμα και το πλεονέκτημα, πρέπει να επιδείξει την αποφασιστικότητά της ενάντια στις περιφερειακές και παγκόσμιες δυνάμεις.
Για το λόγο αυτό, η περιοχή μπορεί να χρειαστεί να φιλοξενήσει μια ένταση που σταδιακά μπορεί να αυξηθεί.
Επειδή ο δυναμισμός της περιοχής έχει κάνει αυτόν τον τόπο απαραίτητο για πολλές περιφερειακές και παγκόσμιες δυνάμεις.
—