th.marinis Awareness post και τίποτε άλλο γιατί αυτά δεν πρέπει να είναι ταμπού όπως ήταν κάποτε στα χωριά.
Δε θα πω fuck cancer, δε θα πω love you cancer, θα πω ότι οι ευχές σας για υγεία πριν 20μερες στα γενέθλια μου, έπιασαν τόπο, τον βρήκαμε, τον πέταξα χτες, σήμερα έξω, και προχωράμε με δόξα στον Θεό, στην επιστήμη και την Συμπαντική αγάπη. Με δίδαξε και κατάλαβα γιατί τον έφερα πάνω μου, και πήρα το μάθημα. Στο χέρι μου να βελτιωθώ κι
άλλο.
Καντε εξετάσεις, κοιτάξτε και θυροειδή που ο κόβιντ τον έχει κάνει άνω κάτω, και αγαπήστε τους γύρω σας παραπάνω.
Η προτροπή μου να σκέφτεστε μια φορά τη μέρα για 20 δευτερόλεπτα ολους αυτούς που κάνουν αγώνα με τις πεταλούδες στις φλέβες τους και τη χημειοθεραπεία, να σκοτώσουν αυτά τα βρωμερά κύτταρα.
Είτε προσευχή το πείτε, είτε σκέψη, είτε ενέργεια, 20 δευτερόλεπτα αγάπης να δίναμε ΟΛΟΙ, μπορούν να γίνουν συγκλονιστικά πράγματα στη γη.
Μάνα, Πατέρα (που με κάνατε 47, αλλά ακόμα σαν 7χρονο σας κρατώ σε εγρήγορση και γι αυτό και εσεις δε θα γεράσετε ποτέ), Σονί μου που βρίσκω απίθανους τροπους να σε κρατώ μακριά απο τη δουλειά, Κρις που ήσουν η αιτία να βρεθεί, Ιωνακο μου που η αγκαλιά σου κάνει την πέτρα άμμο, Μαριε που μου έχεις στήσει ομάδα στην Pure που κεντά και ένα χρόνο να λείπω, συνεργάτες, φίλοι που το μοιράστηκα και όλοι εσείς οι γνωστοί άγνωστοι, να μου είστε καλά, γεροί, να θεραπεύετε τα μέσα σας και να παραμείνετε κατά τον συνπαντικό δρόμο, ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ! Το ταξίδι της εδώ ζωης είναι τόσο ενδιαφέρον, διδακτικό, και όμορφο. Everything real και τόσο surreal. Ευλογία.