Η Παγκόσμια Ημέρα για το Σκληρόδερμα φέρνει στο προσκήνιο μία αυτοάνοση ασθένεια που μπορεί να έχει σοβαρές επιπλοκές και να απειλήσει τη ζωή.
Παγκόσμια Ημέρα για το Σκληρόδερμα σήμερα (29 Ιουνίου 2019) και στο προσκήνιο έρχεται μία ασθένεια που εκδηλώνουν περίπου 100 άνθρωποι κάθε χρόνο στη χώρα μας.
Όπως αναφέρει η Ελληνική Εταιρεία Αντιρευματικού Αγώνα (ΕΛ.Ε.ΑΝ.Α), το σκληρόδερμα είναι μία χρόνια αυτοάνοση πάθηση, δηλαδή προκαλείται από το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς. Μπορεί να είναι εντοπισμένο ή συστηματικό. Το εντοπισμένο σκληρόδερμα προσβάλει μόνο το δέρμα. Το συστηματικό διάφορα όργανα και ιστούς του σώματος (λ.χ. οισοφάγο, στομάχι, έντερο, ήπαρ, καρδιά κ.λπ.).
Η συχνότητα εμφάνισης της νόσου υπολογίζεται από 1 περιστατικό ανά 10.000 έως 1 περιστατικό ανά 30.000 άτομα του γενικού πληθυσμού. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι στη χώρα μας νοσούν ετησίως περίπου 100 άτομα, ενώ ο συνολικός αριθμός των πασχόντων υπολογίζεται σε 1.500.
Ωστόσο οι αριθμοί αυτοί μπορεί να μην αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα, δεδομένου ότι η διάγνωση της νόσου συχνά καθυστερεί πολύ.
Το σκληρόδερμα προσβάλλει συνήθως άτομα ηλικίας 40-60 ετών. Η πλειονότητα των πασχόντων είναι γυναίκες (κατά μέσον όρο είναι τετραπλάσιες από τους άνδρες). Ωστόσο στις νεώτερες ηλικίες οι γυναίκες ασθενείς είναι ακόμα περισσότερες.
Τα ύποπτα συμπτώματα
Η ακριβής αιτία της νόσου παραμένει άγνωστη. Πιστεύεται όμως ότι εμπλέκονται γενετικά και περιβαλλοντικά αίτια.
Το σκληρόδερμα μπορεί να προκαλέσει διάφορα συμπτώματα, τα οποία κατά τα πρώτα χρόνια της νόσου συνήθως δεν είναι τυπικά. Αυτό έχει ως συνέπεια να δυσχεραίνει πολύ η διάγνωση και να παρατηρούνται καθυστερήσεις.
Τα πρώτα συμπτώματά του συνήθως παρατηρούνται στο δέρμα. Τα πιο χαρακτηριστικά από αυτά είναι:
– Προοδευτική σκλήρυνση και πάχυνση του δέρματος στα χέρια, το πρόσωπο και τα πόδια. Τα δάκτυλα εμφανίζονται σκληρά και πρησμένα.
– Εναλλαγές του χρώματος στο δέρμα των δακτύλων σε χέρια και πόδια. Οι εναλλαγές αυτές σηματοδοτούν το σύνδρομο (ή φαινόμενο) Raynaud. Το δέρμα αρχικά γίνεται λευκό, στη συνέχεια μελανό και ύστερα κόκκινο. Η εναλλαγή αυτή κατά κανόνα συμβαίνει κατά την έκθεση του πάσχοντος στο κρύο.
Οι ασθενείς με συστηματικό σκληρόδερμα εκδηλώνουν κάποια στιγμή στην πορεία της νόσου και άλλα συμπτώματα, αναλόγως με το όργανο του σώματος που έχει προσβληθεί από τη νόσο.
Η διάγνωση γίνεται από εξειδικευμένο ιατρό, με τη βοήθεια του ιατρικού ιστορικού, της κλινικής εξέτασης και διαγνωστικών εξετάσεων.
Σοβαρές επιπλοκές
Το σκληρόδερμα μπορεί να έχει σοβαρές επιπλοκές. Δύο από αυτές είναι η πνευμονική αρτηριακή υπέρταση και τα δακτυλικά έλκη.
Η πνευμονική αρτηριακή υπέρταση προσβάλλει περίπου έναν στους δέκα ασθενείς, ενώ τα δακτυλικά έλκη τουλάχιστον έναν στους τρεις.
Δυστυχώς για το σκληρόδερμα δεν υπάρχει έως στιγμής κάποια θεραπεία. Υπάρχουν, όμως, πολλές αποτελεσματικές θεραπείες για τα επιμέρους συμπτώματά του, τονίζει η ΕΛ.Ε.ΑΝ.Α.