Ο Ανδρέας Παπανδρέου και οι βάσεις που θα έφευγαν και τελικά έμειναν

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Μπορεί ο μύθος του Ανδρέα Παπανδρέου, του νεκροθάφτη του ριζοσπαστισμού της μεταπολίτευσης, να κόβει όλο και λιγότερα εισιτήρια, όμως οι Σοσιαλδημοκράτες δεν σταματούν να διεκδικούν την “παρακαταθήκη” του (πχ σήμερα, με αφορμή την επέτειο του θανάτου του).

Ένα απο τα πιο γνωστά στιγμιότυπα αυτής της”παρακαταθήκης” είναι η εμβληματική πολιτική εξαπάτηση για τις Βάσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην Ελλάδα. Ο Παπανδρέου, ακόμα και πριν τη δικτατορία, αγωνιούσε για το πως θα κατορθώσει η Ελλάδα να εκπληρώσει τις προϋποθέσεις ώστε να γίνει ισότιμο μέλος της ΕΟΚ ενω μετά τις εκλογές του 1963 διαβεβαίωνε ότι η κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου θα είναι πιο..φιλοαμερικάνικη απο της δεξιάς.

Από το 1974, μετά την αντικατάσταση της χούντας από αστικό κοινοβουλευτικό καθεστώς,το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα φουντώνει με σαφή αντιαμερικανικό προσανατολισμό, βάζοντας στόχους που εκφράζονταν με τα συνθήματα: “Εξω οι βάσεις του θανάτου”, “Εξω η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ” κ.α.

Ο Παπανδρέου, ήδη απο την περίοδο της δικτατορίας, προσπαθεί να διαμορφώσει μια “αριστερή” σοσιαλδημοκρατική γραμμή. Και απο το 1974 και μετά, παριστάνει τον “αντιμπεριαλιστή”(όπως παρίστανε τον “Σοσιαλιστή”)αντιγράφοντας συνθήματα του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος(“Εξω οι Βάσεις,”ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο Συνδικάτο” κ.α),ενω προπαγανδίζει και εθνικιστικά συνθήματα τύπου”Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες”τα οποία πλασάρει ως..Σοσιαλιστικά.

Το 1980, αρχίζουν νέες συνομιλίες για το καθεστώς των βάσεων στην Ελλάδα, ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και στην κυβέρνηση της ΝΔ με πρωθυπουργό τον Γ. Ράλλη. Οι Αμερικανοί οδηγούν τις διαπραγματεύσεις σε ναυάγιο γιατί θέλουν να δεσμεύσουν την νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που έρχεται.

Οι προεκλογικές δεσμεύσεις του ΠΑΣΟΚ για τις βάσεις δεν χωρούν παρερμηνεία: “Οι ξένες βάσεις δεν έχουν θέση στη χώρα μας, γιατί αντιστρατεύονται την εθνική μας ανεξαρτησία, γιατί δεν προσφέρονται για την άμυνα της χώρας μας σε περιορισμένο τοπικό πόλεμο και γιατί στην περίπτωση παγκόσμιας σύγκρουσης θα οδηγήσουν σε ολοκαύτωμα”.

Όμως ο Παπανδρέου έχει στείλει μηνύματα προς τις ΗΠΑ ότι “η απομάκρυνση των βάσεων από το έδαφός μας μπορεί να περάσει από μια πρώτη φάση στεγανοποίησης”. Οι Αμερικανοί παίρνουν το μήνυμα και αντιδρούν ανάλογα. Ελάχιστες μέρες μετά τις εκλογές του 1981, ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, μιλώντας σε ένα δείπνο στη Φλόριδα, στις 15 του Νοέμβρη, καθησυχάζει το αμερικανικό ακροατήριο και συνιστά να μη λαμβάνονται υπόψη τα όσα λέει δημόσια ο νέος πρωθυπουργός δηλαδή καθησυχάζει ότι ο Παπανδρέου κοροιδεύει τους ψηφοφόρους και δεν πρόκειται να εφαρμόσει τις εξαγγελίες του.

Ο Χέιγκ σημείωνε: “Η νέα σοσιαλιστική κυβέρνηση της Ελλάδας δεν απαιτεί απομάκρυνση αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων/στρατιωτικού προσωπικού, παρά τις εικασίες που πιθανότατα συνδέονται με προεκλογική φρασεολογία”. Και πράγματι, η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου, του “Έξω οι βάσεις”, “Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες”, “δεν είμαστε δεδομένοι” κ.α μετά απο διαπραγματεύσεις, καταλήγει σε νέα συμφωνία για τις βάσεις που είναι ίδια με τις προηγούμενες της δεξιάς και σε ορισμένα σημεία χειρότερη.

Το νέο κείμενο της συμφωνίας δε δίνεται στη δημοσιότητα ταυτόχρονα στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ, αλλά με διαφορά μερικών ημερών δίνεται πρώτα στην Ελληνική γλώσσα (προφανώς σε συννενόηση με τους Αμρικανούς), για να προλάβει ο Παπανδρέου να δημιουργήσει εντυπώσεις. Το αμερικανικό κείμενο που ακολουθεί περιέχει τον όρο «ΤΕRΜΙΝΑΒLΕ» (χρόνος δυνητικός), δηλ. δυνατόν να επέλθει τερματισμός της συμφωνίας.

Το Υπουργείο Εξωτερικών στο Ελληνικό κείμενο μεταφράζει “η συμφωνία τερματίζεται”! Στην συνέχεια, ο Ανδρέας Παπανδρέου στήνει (άλλη μια) θεατρική παράσταση, με “θεαματικές” δηλώσεις και…πανηγυρισμούς (που έμειναν στην ιστορία με το γνωστό “φεύγουν οι βάσεις που μένουν”). Στη Βουλή ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ χαρακτηρίζει τη συμφωνία “ορόσημο – καμπή στη νεώτερη ιστορία του έθνους…ανοίγει ο δρόμος προς την εθνική ανεξαρτησία”.

Η ΝΔ του Αβέρωφ ψηφίζει, φυσικά, πανηγυρικά την συμφωνία ενω ο τότε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος τότε της ΝΔ Κ. Μητσοτάκης δηλώνει στη Βουλή : “Η συμφωνία που ψηφίζουμε σήμερα αποτελεί θετικό και χρήσιμο βήμα, η κυβέρνηση θα έχει αμέριστη και πλήρη τη συμπαράστασή μας,η συμφωνία αποτελεί κατευθυντήρια γραμμή της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής που το κόμμα μας πάντα είχε ακολουθήσει και ακολουθεί και σήμερα η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ”. Ο Παπανδρέου, αφού εξασφάλισε την παραμονή των βάσεων των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στην Ελλάδα με συμμαχία με την ΝΔ του Αβέρωφ και του Μητσοτάκη έβγαινε και παρουσίαζε την συμφωνία ως…νίκη.

Ανάλογες “νίκες” ακολούθησαν και τα επόμενα χρόνια. Είναι χαρακτηριστικό το γνωστό περιστατικό που αναφέρει ο Γ. Λεονταρίτης: “Πολλά χρόνια αργότερα, πρωθυπουργός του ΠΑΣΟΚ πια ο Α. Παπανδρέου, συναντήθηκε τυχαία σ’ ένα ξενοδοχείο στη Βουλιαγμένη με τον Μιχάλη Παπακωνσταντίνου…αφού χαιρετήθηκαν εγκάρδια και είπαν διάφορα, σε μια στιγμή ο Ανδρέας γύρισε και κοίταξε τον παλιό κεντρώο πολιτικό: “Τώρα Μιχάλη ξέρεις τι έκανες; Αν ερχόσουν απ’ την αρχή μαζί μου, σήμερα θα ήσουν το νούμερο 2 στο ΠΑΣΟΚ μετά από μένα… “.

Ο Παπακωνσταντίνου τον “πείραξε”:”Αν ήξερα Ανδρέα, ότι εκείνα τα συνθήματά σου για έξω από ΕΟΚ, ΝΑΤΟ, κλπ. δεν τα εννοούσες, σίγουρα θα είχα έρθει στο ΠΑΣΟΚ… “. Κι ο Παπανδρέου τον “κάρφωσε”μ’ ένα πονηρό χαμόγελο: “Σε νόμιζα πιο έξυπνο!”

Αυτά για τις “παρακαταθήκες”

Πηγές: “Η Ρήξη-ο Ανδρέας Παπανδρέου στην δεκαετία του 1960, Παναγιώτης Κρητικός, “Ανδρέας Παπανδρέου-Δημαγωγός”, Ριζοσπάστης,”Ο βιασμός της ελληνικής Δημοκρατίας”, Αλέξης Παπαχελάς,”Η εγκατάσταση των αμερικάνικων βάσεων στην Ελλάδα”, Ριζοσπάστης, “Εδώ Βάσεις”,Δέσποινα Κουρουπάκη.

Σαν σήμερα, 23 Ιουνίου 1996, πεθαίνει ο Ανδρέας Παπανδρέου , ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ και τρείς φορές Πρωθυπουργός.
Για το τι ήταν ο Α.Παπανδρέου και ο “Σοσιαλισμός”του, δημοσιεύουμε αποσπάσματα απο συνέντευξη του James Petras (προσωπικός του σύμβουλος στις αρχές του 80):
“Είχα γνωρίσει πολύ καλά τον Ανδρέα Παπανδρέου, καθώς με είχε καλέσει στην Ελλάδα να αναλάβω την θέση του διευθυντή του Ινστιτούτου Μεσογειακών Σπουδών στην Αθήνα. Ήμουν επίσης προσωπικός σύμβουλος του, ιδίως το 1982 και το 1983, όταν τον συναντούσα-σε εβδομαδιαία βάση-για να συζητήσουμε τις πολιτικές εξελίξεις.
Σου έδινε την εντύπωση πως πραγματικά ενδιαφερόταν για αυτά που του έλεγες, όμως, κρατούσε τις σημειώσεις για να χρησιμοποιήσει αριστερές πολιτικές ιδέες για να δικαιολογήσει δεξιές πολιτικές.
Πρέπει να πω ότι φάνηκε πολύ γρήγορα, μέσα στους πρώτους έξι μήνες περίπου, ότι δεν θα προχωρούσε σε μία μεγάλη σοσιαλιστική αλλαγή….έμεινα για άλλο ένα χρόνο περίπου, αλλά αυτό που διαπίστωσα ήταν ότι εκείνη η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ήταν πελατειακή, και ότι ο Παπανδρέου πάντα έβρισκε δικαιολογίες για να εξηγήσει γιατί δεν έκανε αυτά που είχε υποσχεθεί, ξεκινώντας με την απομάκρυνση των Αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων.
Ο Παπανδρέου πάντα απειλούσε ότι υπήρχε ένας “φάκελος” που περιείχε στοιχεία που θα αποτελούσαν αφορμή για το κλείσιμο των βάσεων, αλλά ήταν απλά μια μπλόφα.
Ήταν εξαιρετικά κυνικός, με τις ομιλίες του από τα μπαλκόνια και την ικανότητα που είχε να εντυπωσιάζει τις μάζες ενώ κρυφά ή τουλάχιστον λιγότερο φανερά διατηρούσε σχέσεις με το μεγάλο κεφάλαιο, με την Αμερικανική Πρεσβεία, και με το ΝΑΤΟ. Αυτό το γεγονός έπαιξε καθοριστικό λόγο στις δικές μου αμφισβητήσεις προς αυτή την κυβέρνηση, από πολύ νωρίς.
Όμως, εκεί που ξεχείλισε το ποτήρι για μένα ήταν η απομάκρυνση των σοσιαλιστών ηγετών των συνδικαλιστικών οργανώσεων όταν αυτοί διαμαρτυρήθηκαν εναντίoν του προγράμματος σταθερότητας του Παπανδρέου.
Δεν υπήρχε καθόλου δημοκρατία ή διάλογος. Μιλάμε για μία περσοναλιστική δικτατορία του ΠΑΣΟΚ, και είδα τον Τσοχατζόπουλο και άλλους υπουργούς να εμπλέκονται σε πάσης φύσεως στρεψοδικία, δωροδοκία, και διαφθορά.
Αυτή η διαφθορά και η εξαπάτηση,αυτή η υποταγή προς το ΝΑΤΟ, την Ευρωπαϊκή Ένωση, και τους μεγαλοεπιχειρηματίες, σε συνδυασμό με την δημαγωγία και την κοροϊδία προς τους πολίτες, ήταν ενδημική…
..Βέβαια, θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτό είναι κοινό χαρακτηριστικό ανάμεσα σε όλους τους σοσιαλδημοκράτες, όπως στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου είδαμε τον Ομπάμα να υπόσχεται ειρήνη και μετά να διεξάγει τους τους περισσότερους πολέμους από οποιονδήποτε πρόεδρο στην ιστορία…”
Πηγή για την συνέντευξη (2015):

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ