Σκέψεις μιας ανοιξιάτικης Κυριακής

Γράφει ο BondHolder
Διάβασα τις εφημερίδες άκουσα τα νέα και με το σκύλο πήγα μια βόλτα. Τι όμορφη η φύση της Ελλάδος μας την άνοιξη. Θέλεις να περπατήσεις αμέριμνα να μυρίσεις το χαμομήλι που σκεπάζει το βουνό και να ακουμπήσεις την θάλασσα. Αλλά η πραγματικότητα δεν σ’ αφήνει. Άνθρωποι δολοφονημένοι στα σπίτια τους από αγνώστους, φόβος να αφήσεις την πόρτα ανοικτή, οικονομική ανασφάλεια (γιατί δεν έκλεψες μόνο δούλεψες), φοβάσαι να πεις ότι ναι πιστεύω και σαν να μην έφταναν αυτά τούρκικα καράβια στο Σούνιο ξαναφέρνουν στη μνήμη τις ιστορίες του πάππου που το μυαλό τόσο θέλει να ξεχάσει.  
ΦΟΒΟΣ.  
Πως μπόρεσε και μπήκε αυτός Ο ΦΟΒΟΣ στην ελληνική ψυχή; Που πήγαν η μέρες που γύριζες στο σπίτι και μύριζες το χαμομήλι, που η πόρτα ήταν πάντα ανοιχτή και με ένα τίμιο μεροκάματο είχε φαί το τραπέζι και ήξερες ότι κάνεις δεν θα τολμά να τα βάλει με την Ελλάδα. Δύσκολες μέρες με αγωνιά όχι όμως φόβο. Και χαιρόσουν που ξημέρωνε άλλη μια μέρα γιατί υπήρχε ελπίδα. 
Όλα αυτά σκεφτόμουν και ξαφνικά έδωσα την δίκια μου ερμηνεία στο χάος που ζούμε σήμερα..   
Είμαστε στο  κέντρο μιας μεγάλης μάχης μεταξύ του καλού και του κακού. Της Παλιάς τάξης και της Νέας Τάξης (όπως είπε και ο Kissinger). 
Τα μεγάλα όπλα του κακού είναι ο φόβος, ο πόλεμος και το αίμα.   
Στην αρχή το κακό χρησιμοποιεί όλους τους μηχανισμούς για να δημιουργήσει ΦΟΒΟ. Οικονομία, εγκληματικότητα, εθνική σύρραξη, μετρά, τρομοκρατία. Την ιδία στιγμή αποδυναμώνει όλους τους δεσμούς που δίνουν το αίσθημα της σιγουριάς και προστασίας πχ οικογένεια, αξίες, παιδεία, θρησκεία και γιατί όχι ΟΥΚ (σύμβολο των σύγχρονων Λεωνίδων) έτσι ώστε ο φόβος να πολλαπλασιαστεί.  
Και ξαφνικά όταν η κατάσταση θα έχει φτάσει στα άκρα θα φανούν οι σωτήρες «σαύρες»- ο στρατός του κακού -που θα μας ζητήσουν να τους τα δώσουμε όλα για να μας «σώσουν». Και απελπισμένη από τον φόβο θα τα δώσουμε όλα.  
Απλά σύγχρονα παραδείγματα. 
Ο Bush χρησιμοποίησε τον φόβο της 9/11 για οκτώ χρόνια και έκανε ότι ήθελε- πόλεμους, καταστροφές, βασανιστήρια, οικονομικό χάος . Κράτησε όμηρο τον Αμερικανικό λαό. 
Ο ΓΑΠ  δημιούργησε την κρίση με το χρέος και τώρα παρουσιάζετε σαν σωτήρας. Σε δυο τρεις μήνες θα δείτε ότι θα μας πουν ότι αυτός σταμάτησε τους Τούρκους να κάνουν βόλτες στο Αιγαίο. 
Η τεχνική ιδία- δημιούργησε κρίση και μετά παρουσίασε τους σωτήρες σου τις «σαύρες» για να κυριαρχήσεις.  
 
Με όλα  αυτά στο μυαλό κατέληξα στο συμπέρασμα ότι δεν είμαστε σένα πόλεμο μονό στο προσωπικό η εθνικό επίπεδο αλλά και σένα επίπεδο μεταφυσικό. Αντιπροσωπεύουμε σαν χωρά και έθνος το « καλό» και δεχόμαστε όλα τα πυρά του «κακού» διότι ενοχλούμε. Διότι είμαστε το τελαυταιο κάστρο. Ίσως γελάσετε και μπορεί να κάνετε ειρωνικά σχόλια. Αποδεκτό. Αλλά αυτή είναι η δίκια μου ερμηνεία της κατάστασης που ζούμε σήμερα. Και επειδή αυτή η ερμηνεία έχει διέξοδο σωτηρίας με ανακουφίζει.  
Η διέξοδος αυτή είναι να παλέψουμε τον δικό μας φόβο. Να μην παραδοθούμε αλλά με τόλμη και θάρρος να κοιτάξουμε ΤΟΝ ΦΟΒΟ στα μάτια. Και αυτό είναι ΔΙΚΙΑ μας επιλογή. Αυτό οι «σαύρες» το μισούν γιατί χάνουν την επιρροή τους. Διότι – όπως και τα ΟΥΚ- ξέρουν ότι δεν θα παραδοθούμε.  
Το χαμομήλι στο βουνό έχει μια έντονη γλυκιά μυρωδιά. Και όλα τα αλλά αγριολούλουδα κάνουν το πουκάμισο του βουνού να μοιάζει κεντημένο. Έζησα στιγμιαία την Ελλάδα του χθες. 
Καλό Πάσχα. Γιορτάστε το όσο πιο έντονα. Οι «σαύρες» μισούν την ευλάβεια, τη μυρουδιά του κουλουριού, την κατάνυξη και την οικογενειακή θαλπωρή. Μια πιο πολύ από όλα μισούν τη χαρά και το γέλιο. Διότι τότε ξέρουν ότι ΔΕΝ ΦΟΒΑΣΑΙ.