Από τον οποίο πέθανε ένα παιδί 3,5 ετών στη Θεσσαλονίκη με οξεία μυοκαρδίτιδα έπειτα από λοίμωξη με παρβοϊό( Parvovirus B 19). Ο παρβοϊός ή αλλιώς ιός του λοιμώδους ερυθήματος -γνωστός επίσης και ως πέμπτη νόσος- παρουσιάζει πανευρωπαϊκή έξαρση αυτήν την εποχή, ενώ εμφανίζει ως πρώτο σύμπτωμα ένα χαρακτηριστικό εξάνθημα στα δύο μάγουλα.
Η λοίμωξη είναι συχνά ασυμπτωματική, ή υποκλινική (με ήπια συμπτώματα). Όταν υπάρχουν συμπτώματα αυτά είναι συνήθως αυτά του κοινού κρυολογήματος με χαμηλό πυρετό, πονοκέφαλο και βουλωμένη μύτη.
Τα συμπτώματα αυτά εξαφανίζονται και η ίωση φαίνεται να περνά, αλλά 5-10 ημέρες αργότερα εμφανίζεται το εξάνθημα. Το εξάνθημα αρχίζει συνήθως από τα μάγουλα και 1-4 ημέρες αργότερα επεκτείνεται στα χέρια τα πόδια και το κορμί. Το χαρακτηριστικό του εξανθήματος στο πρόσωπο, είναι το έντονο κόκκινο χρώμα του και ότι η περιοχή γύρω από το στόμα δεν επηρεάζεται.
Το εξάνθημα συνήθως δεν προκαλεί κνησμό, εξαφανίζεται μόνο του μετά από 1-3 εβδομάδες αλλά μπορεί ενδιάμεσα να χειροτερεύει μετά από διάφορα ερεθίσματα όπως το ζεστό μπάνιο, ο ήλιος, η άσκηση, το κρύο και το στρες.
Το εξάνθημα σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να επανεμφανιστεί μετά από εβδομάδες ή μήνες, όταν το άτομο εκτεθεί σε αλλαγές της θερμοκρασίας.
Άλλα συμπτώματα της νόσου είναι η διόγκωση των λεμφαδένων, τα κόκκινα μάτια, ο πονόλαιμος και η διάρροια. Σε μεγάλα παιδιά και ενήλικες μπορεί επίσης να παρατηρηθεί και διόγκωση των αρθρώσεων (καρποί, γόνατα, αστράγαλοι) με αρθραλγία και αρθρίτιδα.
Συναγερμός από τον ΕΟΔΥ
Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΕΟΔΥ, πολλές χώρες της Ευρώπης – μεταξύ των οποίων η Γαλλία, η Ολλανδία, η Ιρλανδία, η Δανία και η Νορβηγία – αναφέρουν κατά τα τέλη του 2023 και στο πρώτο τρίμηνο του 2024 αύξηση των περιστατικών πέμπτης νόσου σε παιδιά, με κάποιες από αυτές να δηλώνουν αύξηση στα σοβαρά περιστατικά από λοίμωξη με Parmovirus σε έγκυες, νεογνά και παιδιά καθώς και αύξηση στις ανιχνεύσεις Pervovirus σε δότες αίματος / πλάσματος και ενήλικες.
Τα 2/3 του ενήλικου πληθυσμού αναμένεται να έχουν ανοσία στον Parvovirus λόγω προγενέστερης λοίμωξης που εμφανίζεται συχνά κατά την παιδική ηλικία, ενώ όπως – τονίζεται – συρροές κρουσμάτων καταγράφονται σποραδικά και τοπικές επιδημίες κάθε 4 έως 10 χρόνια.
Μελέτες έχουν δείξει ότι οι έγκυες γυναίκες μπορεί να είναι επίνοσες στον ιό σε ποσοστό έως και 30-40%. Λοιμώξεις με τον Παρβοϊό Β19 κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης οδηγούν σε αποβολές (λοίμωξη στην αρχή της εγκυμοσύνης) και σε σοβαρές εμβρυικές βλάβες (εμβρυϊκός ύδρωπας), σε λοίμωξη στο τέλος της κύησης.
Οι έγκυες συνήθως μολύνονται μέσω οικιακής ή επαγγελματικής έκθεσης και πρέπει να γνωρίζουν τον κίνδυνο μόλυνσης τους από παιδιά ή ενήλικες με λοίμωξη πέμπτης νόσου. Σε ιδιαίτερο κίνδυνο βρίσκονται έγκυες με επαγγέλματα υψηλού κινδύνου (πχ εργαζόμενες στον τομέα της υγείας, παιδικούς σταθμούς, δάσκαλοι κλπ).
Η λοίμωξη τις πρώτες 20 εβδομάδες της εγκυμοσύνης μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρή ανεπιθύμητη έκβαση για το έμβρυο, όπως ο εμβρυϊκός ύδρωπας και ο ενδομήτριος θάνατος σε έως και 10% των περιπτώσεων. Σημειώνεται ότι έως και 20% των λοιμώξεων από Parvovirus είναι ασυμπτωματικές και η έκθεση μπορεί να μην είναι εμφανής.
Με βάση τα ανωτέρω είναι επιβεβλημένη η εγρήγορση των επαγγελματιών υγείας ιδιαίτερα τον μαιευτήρων – γυναικολόγων, νεογνολόγων, παιδιάτρων, αιματολόγων, γενικών γιατρών και παθολόγων, η αυξημένη κλινική υποψία και η έγκαιρη εργαστηριακή επιβεβαίωση των ύποπτων κρουσμάτων ειδικά σε περιπτώσεις σειρών για την προστασία των επίνοσων ατόμων υψηλού κινδύνου, όπως οι έγκυες και τα μικρά παιδιά.
Ειδικότερα συνιστάται από τον ΕΟΔΥ οι παιδίατροι να λαμβάνουν υπόψη την πιθανότητα εμφάνισης μυοκαρδίτιδας δύο εβδομάδες μετά τη λοίμωξη από Parvovirus B19.
Αξίζει να σημειωθεί πως ο τρόπος μετάδοσης του ιού δεν είναι απόλυτα γνωστός. Η μετάδοση μέσω σταγονιδίων και η κοπρανο-στοματική οδός, είναι οι περισσότερο ύποπτες. Το αίμα και τα προϊόντα αίματος είναι μολυσματικά και έτσι οι ασθενείς με πολλαπλές μεταγγίσεις και οι τοξικομανείς, αποτελούν ομάδες με υψηλή συχνότητα εμφάνισης του Παρβοϊού Β19.