ΕΛΛΕΙΨΗ διορατικότητας του Γιώργου Γεραπετρίτη στους περσινούς τακτικισµούς του για το µπλοκάρισµα της εισόδου ενός «κόµµατος Κασιδιάρη» στη Βουλή όχι µόνο δεν απέτρεψε την παρουσία των «χειραγωγούµενων» «Σπαρτιατών» στα έδρανα, αλλά οδηγεί τη χώρα έναν χρόνο µετά σε πρωτοφανές αδιέξοδο. Οι επιφανειακοί χειρισµοί από το «µακρύ χέρι» του Κυριάκου Μητσοτάκη «προσφέρουν» ξανά µόνο προβλήµατα για την κυβέρνηση και τον τόπο.
ΠΕΡΙΠΟΥ 250.000 ψήφοι µένουν «ορφανές», εφόσον αποφασιστεί να κηρυχθούν παράνοµες οι έδρες των «Σπαρτιατών». Οι λύσεις που παρουσιάζονται από συνταγµατολόγους, κι όχι µόνο, για το τι θα απογίνει αυτό το 5% των εκλογών του περασµένου Ιουνίου είναι ήδη αρκετές. Καµία, όµως, δεν µπορεί να θεωρηθεί πειστική και, κυρίως, δημοκρατική.
Εφημερίδα «δημοκρατία»
ΕΝΑ ΣΕΝΑΡΙΟ «θέλει» την αναλογική κατανοµή του ποσοστού των «Σπαρτιατών» σε όλα τα κόµµατα. Ένα άλλο να πριµοδοτηθεί µε µπόνους ο πρώτος σε σταυρούς υποψήφιος του κόµµατος που είχε το µεγαλύτερο αδιάθετο υπόλοιπο στις συγκεκριµένες εκλογικές περιφέρειες. Κι ένα τρίτο να διεξαχθούν επαναληπτικές εκλογές, αλλά µόνο στις 11εκλογικές περιφέρειες που εξέλεξαν βουλευτές των «Σπαρτιατών».
ΟΜΩΣ, η λογική της άσκησης του κορυφαίου δηµοκρατικού δικαιώµατος δεν µπορεί να βασίζεται σε σενάρια ούτε να κρίνεται κατά περίπτωση, εκ των υστέρων και βάσει ποσοστών.
ΑΝ, ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ, δεν ήταν οι «Σπαρτιάτες» του 5% στο στόχαστρο του Αρείου Πάγου, αλλά ένα µεγαλύτερο κόµµα, όπως η Ν.∆., ο ΣΥΡΙΖΑ ή το ΠΑΣΟΚ, ποιος θα µπορούσε να υποστηρίξει κάποιες από τις παραπάνω τρεις ασκήσεις εργασίας;
ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ποτέ να θεωρηθεί αποδεκτή λύση να µοιραστεί το ποσοστό του, π.χ., ΣΥΡΙΖΑ σε όλα τα άλλα κόµµατα; Οι ψήφοι της Ν.∆. να πριµοδοτούν τον πρώτο σε σταυρό υποψήφιο µε τα µεγαλύτερα αδιά θετα; Για τις έδρες του ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε να γίνουν εκλογές µόνο στις συγκεκριµένες περιφέρειες που εξέλεξε βουλευτές;
Η ΕΛΛΑΔΑ είναι η χώρα που δηµιούργησε τη δηµοκρατία. Οµως, η ψήφος «τροµάζει» συχνότερα απ’ όσο νοµίζουµε.
ΌΤΑΝ Ο Γιώργος Παπανδρέου τόλµησε να ζητήσει δηµοψήφισµα, έγινε «πραξικόπηµα» από την τρόικα και τον Βενιζέλο. Ὀταν ο Τσίπρας το έπραξε, έκλεισαν οι τράπεζες από τις Βρυξέλλες.
ΟΙ 1.300.000 ψήφοι για το τέλος της υπουργικής ανευθυνότητας δεν λογίζονται από την κυβέρνηση ως δηµοκρατική έκφραση υψηλής βαρύτητας και νοµιµοποίησης.
ΤΟ ΜΠΟΝΟΥΣ εδρών αυξοµειώνεται ανάλογα µε την ισχύ των κυβερνήσεων, ενώ όποιος τολµήσει να αµφισβητήσει την, π.χ., Singular Logic ή τις δηµοσκοπικές θεωρείται περίπου «εχθρός του κράτους».