Η λέξη Origami είναι συνθέτη και προέρχεται από δύο ιαπωνικές λέξεις, Ori (διπλωμένο) και Kami (χαρτί). Οι Κινέζοι όμως ισχυρίζονται πως η συγκεκριμένη τέχνη είναι δική τους εφεύρεση, καθώς αυτή είναι που ανακάλυψαν πρώτοι το χαρτί!
Η προέλευση του πάντως, είναι συναρπαστική!
Το Origami, που είναι η τέχνη του διπλώματος χαρτιού, είναι μια από τις πιο εμβληματικές πολιτιστικές συνεισφορές της Ιαπωνίας. Οι ιστορικοί δεν είναι σε θέση να προσδιορίσουν μια ακριβή ημερομηνία για την έναρξη του origami, αλλά πιθανότατα ξεκίνησε αμέσως μετά την εφεύρεση του χαρτιού από τους Κινέζους σχεδόν πριν από 2.000 χρόνια, κάπου γύρω στο έτος 100 μ.Χ. Ο σκοπός της κατασκευής origami ήταν αρχικά για τη διακόσμηση ναών και ιερών. Σήμερα, θεωρείται χειροτεχνία ή μορφή τέχνης. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως διασκεδαστική δραστηριότητα για να μάθετε για τη γεωμετρία. Περίπου 500 χρόνια αργότερα, βουδιστές μοναχοί έφεραν χαρτί στην Ιαπωνία. Οι ιστορικοί εικάζουν ότι η πρακτική της αναδίπλωσης του χαρτιού είναι πιθανότατα τόσο παλιά όσο και το ίδιο το χαρτί, έτσι οι Κινέζοι πιθανώς ασκούσαν κάποια μορφή δίπλωσης χαρτιού πριν από τους Ιάπωνες.
Η προέλευση του orikata μπορεί να εντοπιστεί στην αρχαία Ιαπωνία. Το Orikata, που σημαίνει διπλωμένα σχήματα, ήταν μια ζωτική δεξιότητα για τους αριστοκράτες και τους υψηλόβαθμους στρατιώτες στην Ιαπωνία. Αναπτύχθηκαν διάφορα στυλ επίσημων συσκευασιών δώρων/τελετουργικών για πράγματα όπως χρήματα, ποίηση και θαυμαστές.
Το Origami προέρχεται από δύο ιαπωνικές λέξεις, Ori (διπλωμένο) και Kami (χαρτί). Η μετάβαση από τον όρο orikata στο origami άρχισε να χρησιμοποιείται το 1880 μ.Χ. Αυτή η αρχαία ιαπωνική τέχνη του διπλώματος χαρτιού έχει γίνει όλο και πιο περίπλοκη με τα χρόνια. Οι εφαρμογές για τις αρχές του origami έχουν επεκταθεί σε σχεδιασμό επίπλων, διακόσμηση σπιτιού, αρχιτεκτονική, τέχνη εγκατάστασης, σχεδιασμό ρομποτικής, μηχανική και ιατρικές λύσεις.
Αν και δεν υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία για την ύπαρξη origami πριν από το 1600 μ.Χ., μια αναφορά σε πεταλούδες origami σε ένα ποίημα του 1680 μ.Χ., υποδηλώνει ότι ήταν μια καθιερωμένη μορφή τέχνης με πολύ παλαιότερες καταβολές. Δύο από τα παλαιότερα γνωστά βιβλία που παρουσιάζουν γραπτές οδηγίες για το origami είναι το Tsutsumi-no Ki του Sadatake Ise (1764) και το Sembazuru Orikata του Akisato Rito (1797). Ο Tsutsumi-no Ki (ονομάζεται επίσης Haketsuki) παρείχε οδηγίες για 13 τελετουργικές πτυχές και το Sembazuru Orikata περιείχε οδηγίες για αναψυχή δίπλωμα 49 συνδεδεμένων γερανών.
Λόγω του κόστους του χαρτιού, το origami αρχικά περιοριζόταν στην προνομιούχα τάξη για θρησκευτικές τελετές και επίσημες τελετές. Την περίοδο Έντο (1603-1868) το origami έγινε πιο διαδεδομένο στην ιαπωνική κοινωνία λόγω της μειωμένης τιμής του χαρτιού washi. Αυτό οδήγησε στην πολιτιστική πρακτική των επίσημων συσκευασιών δώρων (noshi) μαζί με φακέλους/χάρτινα πορτοφόλια (tato) και πτυχώσεις επιστολών για έναν μεγαλύτερο πληθυσμό της κοινωνίας. Με το τέλος της «κλειστής χώρας» του Σακόκου (η απομονωτική εξωτερική πολιτική της Ιαπωνίας) το 1853, οι επαγγελματίες του origami άρχισαν να ενσωματώνουν δυτικά μοτίβα διπλώματος χαρτοπετσέτας, σλιπ (διπλωμένα πιστοποιητικά) και γερμανική παιδαγωγική δίπλωσης χαρτιού νηπιαγωγείου καθώς εισήχθησαν ξένες επιρροές.
#archaeohistories