Το ΚΚΕ αποτελεί έναν από τους στυλοβάτες του ισχύοντος σάπιου πολιτικού συστήματος και κατεξοχήν το ηθικό άλλοθι του συστήματος. Όταν για παράδειγμα εντείνονται οι πιέσεις της κοινωνίας για διαφάνεια και έλεγχο των οικονομικών των κομμάτων, το ΚΚΕ αρνείται και τα υπόλοιπα συστημικά κόμματα καλύπτονται πίσω από την άρνηση αυτή, αποφεύγοντας τον οικονομικό έλεγχο. Όταν υπάρχουν προοδευτικές προτάσεις για θεσμικό εκδημοκρατισμό των κομμάτων, το ΚΚΕ αρνείται και τα υπόλοιπα κόμματα βολεύονται από αυτή την άρνηση κ.λ.π.
Σε όλη την μεταπολιτευτική πορεία του ΚΚΕ και κυρίως σε αυτά που ακολούθησαν μετά την 6ηΜαϊου και τις προσπάθειες σχηματισμού κυβέρνησης, το ΚΚΕ απείχε επιδεικτικά, μη θεωρώντας ότι τα θέματα αυτά το αφορούν ή ότι έχει κάποια υποχρέωση να συμβάλει στην…. αντιμετώπιση του Πολιτειακού αδιεξόδου και στην διακυβέρνηση της χώρας, έστω με μια κατ’ αρχήν ανοχή. Την ίδια στιγμή όμως θεωρεί δικαίωμά του να εισπράττει την κρατική επιχορήγηση από τα χρήματα των φορολογουμένων που αγωνιούν για την ίδια τη ζωή τους. Δεν συμμετείχε έστω και τυπικά στις προσπάθειες σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας, όταν, υποτίθεται, ότι είναι και το ίδιο (όχι φανατικά, αλλά τουλάχιστον ρηματικά) υπέρ της απλής αναλογικής.
Τώρα, στη νέα προεκλογική περίοδο, την ώρα μάλιστα που παίζεται για πρώτη φορά η πιθανότητα να αναδειχθεί Αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα, το ΚΚΕ, όχι μόνο αρνείται να μπει στον διάλογο για το είδος της μελλοντικής Αριστερής κυβέρνησης και τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο πολιτικό σύστημα, αλλά κατηγορεί και από πάνω τον ΣΥΡΙΖΑ με διάφορους τρόπους, με κίνδυνο και με τη δική του συμβολή, να αναδειχθεί μνημονιακή κυβέρνηση της Δεξιάς σε βάρος των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Το ΚΚΕ λοιπόν, θεωρεί προφανώς λανθασμένα, ότι έχει μόνο δικαιώματα μέσα στο ισχύον πολιτικό σύστημα και όχι υποχρεώσεις, αφήνοντας τον εαυτό του στο απυρόβλητο.
Οι τελευταίες όμως δημοσκοπήσεις, δείχνουν να το εγκαταλείπουν και οι πιο φανατικοί ψηφοφόροι του. Κυρίως στην δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου Αθηνών, το ΚΚΕ (με όλη την τεράστια Πανελλαδική οργάνωση, το ΠΑΜΕ και την Πανσπουδαστική), έχει πέσει στο 3,2%, πιο κάτω δηλαδή και από το κόμμα του κ. Τζήμερου.
Ας προσέξει λοιπόν το ΚΚΕ, μήπως μετά την 17ην Ιουνίου αποτελέσει παρελθόν για την πολιτική ιστορία του τόπου.
Πέτρος Χασάπης